شهر زیرزمینی کاریز کیش ، ۱۰۰۰۰ متر زیر دریا
سفر به جزیره کیش در هر زمانی از سال برای گردشگران جذابیت دارد. تابستان و زمستان هم ندارد. با آن طبیعت منحصر به فرد و تفریحات متنوع. جالب است بدانید که این مروارید خلیجِ فارس غیر از پاساژ گردی ها و تفریحات آبی، مناطق گردشگری زیبایی را نیز در خود جای داده است. از تفریحات آدرنالین دار بگیرید تا آثار تاریخی و بناهای دیدنی. یکی از این مناطق دیدنی کاریز کیش است. شهری زیر زمینی که باید حتماً در لیست جاذبه های گردشگری تان نوشته شود.
امروز با مجله گردشگری مان سری به این شهر زیرزمینی زده ایم که اتفاقاً یکی از زیبا ترین جاهای دیدنی کیش است. شبکه ای از قنات ها که به این نام معروف شده و فقط ۱۴ متر از سطح زمین پایین تر است. با مجله دلتا بمانید.
کاریز چیست؟
کاریز، تشکیل شده از یک دهانه روباز و یک مجرای تونل مانند زیرزمینی و چندین چاه عمودی که این مجرا یا تونل زیر زمینی را با سطح زمین مرتبط می‌سازد، بخش های مختلفی دارد و خود چاه ها عامل تهویه هوای قنات نیز هستند. در حقیقت ایران را میتوان اولین کشوری دانست که این چرخه پر کاربرد را به وجود آورد. سازه ای که آب را بدون صرف هزینه و تنها با کمک گرفتن از نیروی ثقل زمین به مکان درست هدایت می کرد.
کاریز کیش مقصد گردشگری
کاریز کیش که با نام شهر زیر زمینی کیش هم معروف شده، به وسعت ۱۰۰۰۰ متر در عمق ۱۴ تا ۱۶ متری زیر زمین، قرار گرفته است. ویژگی منحصر به فردی دارد، سقفی پوشیده شده از صدف و مرجان هایی به عمرِ ۲۷۰ میلیون سال که در برخی قسمت ها قدمت این مرجان ها به ۵۷۰ میلیون سال نیز میرسد.
در واقع همانطور که گفته شد این شهر زیر زمینی مجموعه ای از قنات هایی است که با شبکه ای از مسیر های اصلیِ هدایت آب شیرین، مورد استفاده قرار میگرفته است. (کاریز معادلِ کلمه قنات در زبانِ عربی است.) و تنها قناتی در جهان است که سقف آن با مرجان پوشیده شده.
دمای هوای خنک این کاریز در تمام فصول سال تغییر نمیکند. یک جریان آب شیرین نیز از کنار گردشگران در حین بازدید می‌گذرد. دمای هوای خنک و گذر آب، این مکان را به یکی از بی نظیر ترین مناطق گردشگری در کل خلیج همیشه فارس بدل کرده است.
آدرس شهر زیرزمینی کاریز کیش
این جاذبه گردشگری را می‌توانید در بلوار میرمهنا، بین میدان المپیک و میدان فارور بیابید.
ساعت کاری کاریز کیش
همه روز های هفته از ساعت ۹ صبح تا ۱۰ شب می‌توانیم این شهر زیر زمینی را ببینیم را ببینیم.
فسیل هایی در دل مرجان ها
دیدن لایه های هفت متری مرجانی در سقف این کاریز اولین چیزی است که توجه شما را به خود جلب می‌کند. مرجان هایی که فقط می‌توانید در زیر دریاها و اقیانوس ها، آن ها را ببینید. اما کاریز کیش به راحتی این زیبایی های بی بدیل را مقابل چشمان شما قرار داده است.
بدنِ این مرجان ها که زمانی در بسترِ دریا جای داشتند مملو از صدف ها و فسیل آبزیانی است که بیش از میلیون ها سال قدمت دارند؛ و شما به وضوح می‌توانید هنگام بازدید، با نگاهی به سقف آن ها را مشاهده کنید.
موزه و بازار صنایع دستیِ زیر زمینی
داخل دالان های کاریز کیش، بازار صنایع دستی ای برپا شده است، که می‌توانید از آثار دستی و هنرمندانه این مرز و بوم یادگاری هایی برای خود و دوستانتان تهیه کنید. همچنین در بخشی از این کاریز موزه ای قرار دارد که در آنجا فسیل هایی از جانوران همراه شناسنامه و مشخصات آن ها، نگهداری میشود وَ مهمتر از همه این که شناسنامه کاملی از تاریخچه خلیج فارس را مشاهده خواهید کرد که بر نام بلند خلیج ایرانی همیشه فارس صحه میگذارد.
امکانات توریستی کاریز کیش
گذشته از جاذبه دیدنی و گردشگری این کاریز، امکانات دیگری نیز به این مجموعه اضافه شده است. مانند عکاسخانه که اجازه می‌دهد خاطره این روز زیبا را در این مکان دیدنی برای خود ثبت کنید. همچنین می‌توانید بر دست و بدن خود نقش هایی زیبا از حنا بزنید که خاص مردمان جنوب کشورمان است. همچنین رستوران و کافهای نیز برای گردشگران تعبیه شده است.
تاریخچه مختصر
قنات کیش در حدود ۲۰ سال پیش رو به تخریب بود و در معرض نابودی قرار داشت. در سال ۱۳۷۸ سرنوشت کاریز کیش به دست یکی از ایرانیانی که پس از سال‌ها از آلمان بازگشته بود تغییر کرد. مهندس حاجی حسینی با تحقیق روی این سازه به آن علاقه مند شد و تصمیم به بازسازی آن گرفت. او در همان سال مرمت و بازسازی کاریز را با حفظ اصالت بنا شروع کرد و به یک شهر زیرزمینی با بخش های مختلف توریستی تبدیل شد.
عمارت عین الدوله دیروز ، نگارخانه برگ امروز
تهران قدیم همیشه جذابیت های خود را داشته و دارد. امروز در مجله گردشگری مان به یکی از بناهای به جا مانده از اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی سر می‌زنیم. کمتر در بین شهروندان شناخته شده است. اما شاید یا عکس هایش را دیده و یا حتی از مقابل آن عبور کرده باشید. عمارت عین الدوله که معماری آن هم به شیوه معماری قاجاری و بسیار دیدنی است. از باغی که این عمارت در آن قرار داشته، تقریباً چیزی باقی نمانده اما خوشبختانه بنای عمارت پابرجا است و امروز به نگارخانه برگ تبدیل شده است.
در زمان جنگ جهانی دوم، این عمارت شاهد واقعه ای مهم بود. برگزاری کنفرانس تهران که در خاطرات این بنای دیدنی ثبت شده است. با مجله دلتا بمانید تا گشتی در این یادگار تهران قدیم بزنیم
شیرین هروی و نگارخانه برگ مختصر
عین‌الدوله صدر اعظم مظفر الدین شاه بود؛ باغ و عمارتی در مبارک آباد بنا کرد. شاهزاده عبدالمجید میرزا عین الدوله اراضی دیگری هم داشت. باغ شازده(شاهزاده) در جنوب مبارک آباد که امروز بخشی از آن به صورت بوستان و به نام باغ شازده در آن جا دایر است. مجیدیه برگرفته از نام وی است.
عین الدوله در سال های پایانی عمر ورشکست شد و طلبکاران بسیاری از اموال او را به یغما بردند و این باغ هم مالک جدیدی با نام بصیرالدوله(هروی) پیدا کرد و بعد از مرگش به فرزندش دکتر نصرت‌الله هروی، و از ایشان هم به دخترش شیرین انتقال یافت. تا این که در سال ۱۳۷۶ خورشیدی با توافق شیرین هروی، شهرداری آن را در اختیار گرفت و آنجا را به فضایی عمومی تبدیل کرد که قابلیت موزه و مکان های دیگری با کاربری عمومی را دارا باشد. همچنین این بنا و باغ در تاریخ ۴ /۴ / ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران هم به ثبت رسید.
در سال ۱۳۸۷، شهرداری فضاهای عمارت عین الدوله را در زمینه حمایت و گسترش هنرهای شهری تجهیز کرد در مهرماه همان سال نگارخانه برگ یکی از معروف ترین نگارخانه های ایران در مکان جدید خود، عمارت عین الدوله، دور تازه ای از فعالیتش را آغاز کرده و در کنار نمایشگاه های نقاشی، به برگزاری نگارخانه های طراحی عکس، چاپ دستی، مجسمه و چیدمان هم پرداخت.
نگارخانه برگ عمارت عین الدوله
باغ ۱۱۹۰۰ متر مربع و به شکل مستطیلی شمالی جنوبی و با چهار در است؛ دو ورودی تشریفاتی درسمت شمال، دو دَر فرعی در دو جهت شرق و غرب و یک در اصلی هم در جنوب دارد.
ساختمان در دو طبقه بنا شده است، بنایی اعیانی ولی ساده. در طبقه همکف آن شاه نشین با سقف آیینه کاری شده و تزئینات قرار داشت، که دو طرف آن، راهرو ایجاد شده و دسترسی به طبقه دوم از طریق راه پله های سمت شمال شرقی بنا بود.
بصیر الدوله بالکنی در طبقه دوم ایجاد کرد و با توسعه سالن ضلع شمالی، در طبقه همکف، چند اتاق به صورت دو گوشواره قرینه در دو سمت بنا ساخت. افزون بر آن سرویس بهداشتی و حمامِ درون عمارت هم از کارهای وی بود.
ایوانی در آنجا قرار دارد که دور تا دور ساختمان را می چرخد. بنا با نقاشی دیواری، گچ بری، آیینه کاری و قاب بندی تزئیین شده است و رنگ چشم نوازی دارد.
معماری و پلان عمارت عین الدوله
معماری ایرانی هم مانند همه معماری هایی که ریشه در فرهنگ بومی دارند، به اقلیم توجه داشت و تا پایان دوره قاجار آثار با ارزشی به وجود آورد. فضاهایی که به طور مشخص به دلیل ویژگی های بومی شکل گرفته بودند مانند اتاق کرسی، زمستان نشین، سردابه که اقلیم در آن ها موضوع اصلی بوده است. در دوره قاجار سبکی در معماری به وجود آمد که برگرفته از معماری بومی و معماری غربی بود، عمارت عین الدوله نیز که در زمان قاجار ساخته شده است تلفیقی از معماری اسلامی و غربی است.
پلان عمارت عین الدوله نشان دهنده گرایش به سادگی نسبت به معماری ایران باستان است. ستون های عمارت الهام گرفته از سبک باروک مغرب زمین، مانند سر در ورودی بنا که سنتوری و آن هم ویژگی های معماری های غربی را در خود جای داده است.
چطور به عمارت عین الدوله برسیم
آدرس: پاسداران، میدان هروی، خیابان وفامنش، خیابان جمالی، شماره ۱۷
در حال حاضر ایستگاه مترو هروی در نزدیکی این عمارت افتتاح شده و می‌توانید پس از خروج از ایستگاه با تاکسی هایی که به میدان هروی می‌روند در خیابان وفامنش به سمت میدان هروی رفته و سر خیابان جمالی از تاکسی پیاده شده و به سمت عمارت عین‌الدوله بروید. همچنین می‌توانید از اتوبوس هایی که به میدان هروی و پاسداران تردد می‌کنند استفاده کنید.
ساعات بازدید عمارت عین الدوله
همه روزه به جز جمعه ها و ایام تعطیل از ساعت ۸ صبح تا ۴ بعد از ظهر برای بازدید از آن می‌توانید مراجعه کنید.
کنفرانس تهران
در خلال جنگ جهانی دوم سران سه کشور روس و انگلیس و آمریکا که پیشتر قوایشان در تهران مستقر شدند در پایتخت حاضر شدند. به جهت امنیتی و دیگر ملاحظات از مرکز شهر و تمرکز منطقه مسکونی دور شده و در عمارت عین الدوله مستقر شدند، و کنفرانس مشهور تهران را نیز در همین عمارت برگزار کردند.
کنفرانس تهران در روز های ۶ تا ۹ آذر ماه سال ۱۳۲۲ خورشیدی در تهران انجام و به منظور توافق درباره حواشی جنگ با متحدین و ترسیم جهان پس از پایان جنگ جهانی دوم برگزار شد.
عکس تاریخی چرچیل، روزولت و استالین در ایوان شمالی بنای عین‌الدوله، یادگاری از این رویداد است.
حرف آخر
متاسفانه بسیاری قسمت های بافت کهن تهران قدیم با اینکه در فهرست آثار ملی ثبت شده‌اند، قربانی ساخت و سازهایی می‌شوند که بی رویه در حال انجامند. زیبایی استخر عمارت عین والدوله و آن باغ و حیاط مقابل عمارت به دلایلی که نمی‌دانیم برای بنا شدن ساختمانی بزرگ واگذار شده اند و اکنون دیگر از ان همه زیبایی مقابل عمارت خبری نیست. هرچند بنای عمارت هنوز پابرجاست و نگارخانه هم دایر است اما چرا باید هر روز منتظر از بین رفتن یکی از این بناهای خاطره انگیز و تاریخی بمانیم؟
جاذبه های گردشگری خور و بیابانک
در شرقی ترین نقطه استان اصفهان، در ۴۲۰ کیلومتری آن، شهرستانی زیبا با دیدنی های چشمگیر وجود دارد. شهرستان خور و بیابانک با ۱۲۶ آبادی بزرگ و کوچک. معمولا مصالحی از گل و خشت دارند اما، در قسمت های مدرن تر خانه هایی به روز تر و به شکل امروزی درآمده را نیز خواهید یافت. جالب اینکه مساحت زیادی از این منطقه کویری است و شما می‌توانید، در سفرتان از رمل های زیبا، تپه های شنی و جلوه های بی نظیر طبیعت شگفت زده شوید. مجله گردشگری مان در این فصل سری به جاذبه های گردشگری خور و بیابانک زده است تا زیبایی هایش را با شما شریک شود. با مجله دلتا بمانید.
خور و بیابانک
اصلاً اصفهان یکی آن استان های منحصر به فرد برای مقاصد گردشگری است. از جاذبه های تاریخی گرفته تا دیدنی های شگفت انگیز طبیعی به حق هم جز این نیست. دیدنی هایی دارد که زبانزد است مانند دریاچه نمک که برخی آن را با عنوان دریاچه نمک کویر مصر می‌شناسند و برخی هم با همان نام این شهرستان. بیایید ببینیم دیگر جاذبه های گردشگری خور و بیابانک کجاها هستند و چه چیزهایی دارد که شاید از آن بی خبریم.
قلعه رویایی بیاضه
در روستای بیاضه در ۵۳ کیلومتری خور و بیابانک قلعه ای واقع شده است که به ارگ بیاضه هم معروف است. یک قلعه رویایی چند طبقه از خشت و گل. دور تا دور این بنا خندق های عریض و عمیقی به طول ۷ تا ۱۳ متر وجود دارد که از ارگ در برابر دشمنان محافظت می کرده است. سن و سالش به دوران ساسانیان میرسد و سال ها کارکرد دفاعی داشته است. مسکونی هم بوده و جهانگردان زیادی هم راجع به آن صحبت کرده اند. مثل ناصر خسرو و ابن حوقل که در سفرنامه های خود از این قلعه نام برده اند.
قلعه جندق
از دوران ایلخانی و ساسانی قلعه‌ای تاریخی در شهر جندق واقع شده که مساحت آن یک و نیم هکتار است. هنوز هم در دل این قلعه افرادی زندگی می‌کنند. خانه یغما جندقی شاعر معروف کشورمان که یکی از جاذبه های گردشگری خور و بیابانک است هم در این قلعه قرار دارد. قلعه جندقی که هنوز سرپاست و در سال ۱۳۹۳ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. می‌توانید از خانه های قلعه، مسجد، حسینیه، حمام و همچنین دیگر جاذبه های آن که در کوچه پس کوچه هایش پراکنده اند دیدن کنید.
مسجد جامع جندق
برای ساکنان قلعه جندق مسجدی در سال ۹۶۰ هجری قمری ساختند تا بتوانند در آن به عبادت بپردازند. در مرکز قلعه جندق واقع شده و بار همه اعتقادات ساکنان آنجا را به دوش می‌کشد. میدان بزرگی در مسجد خواهید دید در صحنی مستطیل شکل که در اطراف آن غرفه هایی با طاق های دیدنی به چشم می‌خورند. از دو شبستان مسجد یکی پشت همین غرفه هاست و دیگری به عنوان محل عبادت بانوان استفاده می‌شده و به صورت مجزا در شمال مسجد قرار گرفته است.
نارین قلعه
نارنج قلعه، در نایین قرار گرفته است و اسم نارین قلعه را شاید از همینجا گرفته است. یادگار دوره پارتیان یا ساسانیان است. برخی می‌گویند به دلیل وجود خندق های اطرافش، در حقیقت دژ دفاعی بوده است، و برخی می‌گویند به دلیل نوع معماری نارنج یا نارین قلعه در مرکز شهر احتمالاً باید محل زندگی حاکمان شهر بوده باشد.
روستای گرمه
نخلستان سبز و آسمان آبی در روستای گرمه به یکدیگر دوخته شده‌اند. اینجا یکی از زیبا ترین جاذبه های گردشگری خور و بیابانک است. در مسیر جاده ابریشم قرار داشته و قلعه کهنی هم هنوز در آن باقی است. به دوره ساسانیان بر می‌گردد که احتمالاً هم کاربرد دفاعی داشته و هم مسکونی. چشمه ای زیبا هم در روستای گرمه می‌جوشد. در نخلستان ها که قدم بزنید می‌توانید مسیر آن را پی بگیرید و از تالاب زیبایی که این چشمه به وجود آورده است ده ها عکس به یادگار همراه خود ببرید.
روستا و مسجد فرخی
در کیلومتر ۱۷ روستای خور، در غرب آن روستایی وجود دارد که به روستای فرخی معروف است. مردم خور و بیابانک این روستا را دارُالاَمان می‌نامیدند. افرادی که از حاکمان ستمگر شکایت داشتند به این روستا آمده و به قاضی آن جا پناه می‌آوردند. مسجدی از دوران قاجار در اینجا وجود دارد که می‌گویند حاج سید میرزا جندقی، مجتهد مشهور خور و بیابانک دستور داد تا این مسجد را بسازند. امروز با ۷ غرفه که ۳ غرفه آن در ۵۰ سال اخیر ساخته شده، به یکی از جاذبه های گردشگری خور و بیابانک تبدیل شده است.
دریاچه نمک خور و بیابانک
طبیعت گردان علاقه زیادی به این جاذبه دیدنی دارند. گردشگران زیادی هم در طول سال مخصوصاً در پاییز و زمستان به این دریاچه سفر می‌کنند. دریاچه نمک خور و بیابانک که در قسمت مرکز تا جنوبی کویر مرکزی ایران وجود دارد. کم عمق است با ۲۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت. با دیگر دریاچه های نمک تفاوت زیادی دارد. چشم انداز زیبایی از افق با انعکاس آسمان روی دریاچه را در کمتر دریاچه نمکی دیده اید. شاید در حوض سلطان. در فصول پر باران به صورت مخلوطی از گل و رس در می‌آید و در فصول خشک شبیه دریایی سفید میشود که از دیدن آن سیر نمی‌شوید. نمی‌شود به جاذبه های گردشگری خور و بیابانک بروید اما بدون دیدن این دریاچه نمک بازگردید.
پیشنهاد مطالعه: می توانید اطلاعات دیگری از دریاچه حوض سلطان در مطلب “حوض سلطان، آینه ای طبیعی برای نمایاندن چهره خدا” مطالعه کنید.
مسیر دریاچه نمک خور
می‌توانید برای طی مسیر دریاچه خور از راه آسفالت شهرستان خور به طبس استفاده کنید. بعد از مسافتی حدود ۵۰ کیلومتر به قسمت جنوبی دریاچه می‌رسید. بهتر است راه‌های دیگر را آزمایش نکنید چرا که زمین های اطراف دریاچه گاهی به صورت باتلاقی در می‌آیند و ممکن است دردسر ساز شوند.
حرف آخر
متاسفانه در این سال های تفریحاتی نظیر آفرود و موتور سورای، آسیب‌های زیادی به سطح پلی‌گون های دریاچه وارد کرده اند. حساسیت پلی گون ها به حدی است که حتی رویشان قدم گذاشتن هم آنها را دچار اسیب می کند، چه رسد به ویراژدان روی آنها. امیدواریم که همه مان در سفر به این منطقه بی‌نظیر، اول به فکر مراقبت و حفاظت از محیط دریاچه نمک خور باشیم تا سالیان سال این گنجه طبیعی را حفظ کنیم.
پیست اسکی دیزین ، معرفی پیست های تهران
یادم است زمانی که دوره دبیرستان بودم با دختر دایی ام یک جا درس می‌خواندم. او گاهی می‌آمد و صورتش سیاه برزنگی شده بود، «می‌پرسیدم چه قدر سیاه شدی؟!» جواب می‌داد که دیزین بوده است. راستش را بگویم نمی‌دانستم دیزین کجاست و باز هم راستش را بگویم رویم هم نمی‌شد بپرسم. تا کمی بعد که دوستی راجع به آنجا برایم گفت. یک پیست اسکی است که می توانی تمام تفریحات برفی را آنجا انجام دهی! دیزینی که شهرتش به خاطر پیست معروف و بین المللی آن است. یک منطقه سفید پوش دیدنی که می خواهیم با مجلهه گردشگری مان سری به آنجا بزنیم. به پیست اسکی دیزین و تفریحات برفی بی نظیرش. با مجله دلتا بمانید.
پیست دیزین کجاست؟
منطقه دیزین در شهرستان کرج در استان البرز واقع شده و یکی از مهم ترین پیست های اسکی ایران را با آن شهرت مثال زدنی، در خودش جای داده است. اسکی، تفریحات برفی و هتل و غیره را هم شامل میشود، در ۷۴ کیلومتری شهر کرج قرار دارد و ۱۲۳ کیلومتر هم از تهران تا آنجا فاصله است. چیزی در حدود ۲ تا ۳ ساعت زمان.
در فصل پاییز و مخصوصاً در فصل زمستان حسابی خودش را به شما ثابت می‌کند. سر تا سر سفید پوش است تا جایی که حتی ممکن است به دلیل بارش برف زیاد، مسیر شمشک به دیزین معروف به “جاده بالا” بسته شود. به همین خاطر هم برخی مسیر پیست اسکی دیزین را از اتوبان بابایی و به سمت فشم انتخاب می‌کنند.
پیست اسکی دیزین بین پیست های اطراف تهران از جایگاه ویژه ای برخوردار است. جایگاه ویژه ای هم در قلب دوستداران اسکی دارد. اگرچه در دهه ۴۰ تاسیس شده، اما هنوز هم مورد تایید فدراسیون جهانی اسکی در سراسر جهان است.
چطور به دیزین برویم؟
اگر از جاده تهران – کرج – چالوس سفر کرده باشید حتماً تابلوهای آن را دیده‌اید. مسیر جاده چالوس بسیار سر راست است. از سمت جاده چالوس باید بعد از هتل گچسر وارد ورودی “ولایت رود” شوید تا پس از طی مسافتی، در نهایت به دیزین برسید. به فاصله ۱۲۳ کیلومتر از مسیر جاده چالوس و ۷۱ کیلومتر از مسیر شمشک.
اگر از کرج وارد جاده چالوس بشوید بعد از گچسر می‌توانید به جای ادامه مسیر شمال به دل کوه بزنید و بعد از روستای “ولایت‌رود” و پشت سر گذاشتن چندین مجتمع مسکونی به پیست اسکی دیزین برسید.
مسیر دیگری هم هست که به مراتب نزدیک تر و کم تردد تر است. از لویزان تهران که به مسیر لواسان- فشم بروید، به جای لواسان به سمت فشم و بعد میگون حرکت کنید و مسیر را ادامه بدهید تا به پیست شمشک برسید. از آنجا حدود ۳۰ دقیقه دیگر برانید به بلندترین نقطه پیست اسکی دیزین می‌رسید. حدود ۶۵ کیلومتر است، یک مسیر توریستی که معمولاً یا مردم برای رفتن به مناطق ییلاقی فشم و میگون از آن بهره می‌برند یا اگر راه اجازه بدهد برای رسیدن به دیزین.
همه تفریحات پیست دیزین
پیست دیزین ۲۳ پیست دارد و از بزرگ ترین مزیت هایش این است که پیست حرفه ای ها از مبتدی ها جدا است. به این دلیل که شیب آن برای مبتدی ها مناسب نیست. جالب است به شما بگویم پیست چمن نیز در اینجا هست که تابستان ها و در روزهای گرم سال هم بتوانید از ورزش اسکی لذت ببرید.
اسکی در پیست اسکی دیزین
اسکی را در این پیست می‌توانید به صورت آلپاین و اسنوبرد تجربه کنید. مدرسه ای هم برای یاد دادن اسکی آنجا قرار دارد. در این مدرسه هم اسنوبرد آموزش داده میشود و هم آلپاین. اسنوبرد فقط نیاز به یک تخته چوب دارد، اما آلپاین که گران تر هم هست همان اسکی با دو چوب دستی و دو تخته است.
تله های پیست اسکی دیزین
هفت تله اسکی بشقابی، دوبل مایر، سی چال، گوزنی، پشت ویل، مبتدی، چمن و یک تله اسکی چکشی هم در پیست اسکی وجود دارد. از سویی تاریخ نصب اولین دستگاه های بال ابر در دیزین به سال ۱۳۴۸ میرسد. با دو تله سیژ قله و چمن می‌توانید به بالای کوه بروید.
فرق تله سیژ و تله کابین در این است که فقط از یک نیمکت و محافظ تشکیل شده و دیگر کابین ندارد.
دیزین تهران چهار تله کابین هم به اسم های شاله، قله، دره و چمن دارد. می توانیم با تله کابین خودمان را به ارتفاع ۴۳۰ متری قله برسانیم. اما با تله کابین دره در مقایسه با تله کابین های دیگر می‌توانیم مسیر بیشتری را تا به ارتفاع ۵۱۰ متری برویم.
تله کابین چمن از رستوران چمن شروع و به ارتفاع ۳۸۰ متری میرسد. مسیر دیدنی دامنه های البرزِ برف گرفته و تصاویر زمستانی می‌تواند نیمی از تفریحمان در پیست دیزین را در بربگیرد.
تفریحات غیر برفی پیست اسکی دیزین
- دوچرخه سواری
- کایت سواری
- پاراگلایدر
- تیراندازی با کمان
- تنیس
یک زمین تنیس در نزدیکی هتل جهانگردی دیزین وجود دارد که تنوع تفریحات اینجا را بیشتر کرده و مشتری های زیادی هم دارد. - کوهنوردیکوهنوردانی که به پیست دیزین می‌روند از گردنه دیزین به سمت قله سی چال راه می افتند و در مسیر برگشت به آهار می رسند.
- خوشمزه گردی
قطعاً وقتی برای خوش گذرانی به پیست دیزین می‌روید دلتان حسابی خوشمزه گردی می‌خواهد. پس اگر دوست داشتید چیزی نوش جان کنید، ۵ رستوران مختلف در اطراف دیزین هستند که می توانید بعد از بالا و پایین پریدن های زیاد، خاطره ای هم در آنجا بسازید.
امکانات رفاهی پیست اسکی دیزین
این پیست با اتکا به امکانات ویژه و خاصی که دارد بسیار مورد توجه است. با آن نکات فنی مانند شیب مسیر، طول مسیر، محل برگزاری مسابقات و امکانات رفاهی اش. به علاوه پیست های تفکیک شده آن از یکدیگر مانند پیست اسنو پارک، پیست یو، پیست مبتدی و پیست چمن که تا حد زیادی مورد توجه هستند.
دو هتل، ۱۹ کلبه و پنج رستوران هم دارد. رستوران شاله در ارتفاع ۲هزار و ۹۰۰ متری و رستوران چمن در ارتفاع ۲هزار و ۶۰۰ متری کوه قرار گرفته اند.
یکی از مزایایی که میتوان برای این پیست شمرد این است که پمپ بنزین تا پیست اسکی دیزین فقط ۱۸ کیلومتر فاصله دارد و جای نگرانی برای برگشت‌تان باقی نمی‌‌گذارد.
خدمات پزشکی هم آنجا وجود دارد و برای آن نیز فکر شده. به طوری که همیشه یک آمبولانس آماده به کار، با تجهیزات کامل، در پیست اسکی دیزین پارک شده است که در صورت لزوم به شما خدمات ارائه می‌دهد.
در مسیر روستاهای اطراف جاده بالا مثل فشم، میگون، لواسان که سرسبز و تماشایی هم هستند، رستوران های متعددی هم قرار دارد که برای ناهار یا صبحانه میتوان سراغ آن ها رفت.
قیمت بلیط پیست اسکی دیزین
از اوایل آذرماه تا اواخر اردیبهشت ماه می‌توانید در دیزین اسکی کنید.قیمت ورودی پیست دیزین بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان است. روزهای شنبه تا سه شنبه این هزینه ارزان تر است.
هرچند این تنها هزینه ای نیست که شما باید برای رفتن به دیزین بپردازید و قیمت تجهیزات اسکی هم هزینه بر است. این هزینه ها باعث شده است که دیزین رفتن برایمان از سفر یک روزه، بیرون آمده و یک سفر پرخرج باشد. اما خبر خوش اینکه شما می‌توانید هزینه تجهیزات را فاکتور بگیرید. لازم نیست که در همه پیست ها چوب و اسکیت شخصی خودمان را داشته باشیم. در همان جا هم میتوان یکی از آن ها را اجاره کرد و به دل برف زد.
گنبد جبلیه کرمان ، مهمانی کتیبه ها
گنبد جبلیه کرمان یکی از جاهای دیدنی کرمان است که به نوعی نماد این شهر هم به حساب می‌آید، بنایی مرموز و اسرار آمیز. این بنا از جاذبه‌های تاریخی استان کرمان محسوب میشود که به قدری برای مردم این دیار اهمیت دارد که در محوطه اطراف آن گاهی مراسم نوروزی و … هم برگزار میشود. امروز می‌خواهیم در مجله گردشگری مان شما را به دیدن این بنای تاریخی که تنها بنای سنگی شهر کرمان نیز است ببریم. با مجله دلتا همراه باشید.
گنبد جبلیه کرمان
یک بنای هشت ضلعی با گنبدی آجری، از جاهای دیدنی کرمان که توجه هر گردشگر را در این شهر به خود جلب می‌کند، سازه‌ای سنگی است که با نام‌های گنبد گبری و گنبد زیگ و گنبد گنج هم شناخته میشود؛ اما نام ثبت شده آن در فهرست آثار ملی همان گنبد جبلیه است. از سال ۱۳۸۳، موزه سنگ کرمان را هم در دل خود جای داده و اطراف آن را هم پارک جبلیه فرا گرفته است. از مهم‌ترین جذابیت‌های آن سنگی بودنش است که باعث شده به جبل سنگی یا جبل سنگ هم مشهور شود.
به این خاطر می‌گوییم سازه‌ای مرموز است که کسی راجع به زمان ساخت آن و چگونگی‌اش هیچ اطلاعی ندارد و فقط نام آن در تذکره الاولیاء یا مزارات کرمان محرابی کرمانی به سال ۹۲۵ تا ۹۳۹ هجری قمری آمده است. بنایی که معلوم نیست به چه دلیلی و در چه زمانی سر و کله‌اش اینجا پیدا شده است. دلایل احتمالی بنا شدن آن را به این شرح می‌دانند:
- مقبره یکی از زرتشتیان که مورد توجه پیروان زرتشت بوده و در سیل کرمان در سال ۱۳۳۳ خورشیدی تخریب شده است.
- آتشکده
- مزار سید محمد تباشیری
- مزار دانیال حکیم مشهور به پیر مراد
- پرستشگاهی بودایی (استوپا) که در زمان مغولان ساخته شده است.
مختصری راجع به گنبد جبلیه
تاریخ دقیقی برای زمان ساخت گنبد جبلیه نداریم ولی برخی از پژوهشگران اروپایی معتقدند در زمان سلجوقیان ساخته شده و عده‌ای دیگر اما آن را از بناهای زرتشتی و گبری و متعلق به دوره پیش از اسلام می‌دانند؛ چرا که می‌گویند که «جبلی» شکل تحریف شده کلمه «گبری» است.
یک ژنرال، نویسنده و جغرافی دان انگلیسی به نام سر پرسی سایکس در حدود سال ۱۹۰۰ میلادی، نوشته است:
از قبرستان که رد می‌شوید یک ساختمان هشت ضلعی سنگی خواهید دید که گنبدی به شکل دو هلال بر آن قرار گرفته و قطر داخل آن ۱۸ فوت و هر طرفی نیز ۱۸ فوت و نوک آن اجری و منتهی‌الیه آن دایره می‌باشد. این محل را جبلیه می‌نامند و تنها ساختمان سنگی کرمان همین گنبد جبلیه است.
از سویی دیگر اما سبک و سیاق ساخت گنبد جبلیه شبیه به آتشکده‌ها نیست و اگر تصور کنیم آتشکده بوده است پس شاید در اوایل ورود اسلام تعمیر شده و یا در همان اوایل دوره اسلامی با الهام از معماری ساسانی ساخته شده است.
در گنبد جبلیه چه خبر است؟
ارتفاع بنا به ۱۸ تا ۲۰ متر میرسد. هشت در ورود و خروج، در هشت ضلع آن وجود داشته که هفت تا از آنها برای جلوگیری از تخریب، با سنگ مسدود شده‌اند. خود ساختمان سنگی است و گنبد آن با آجر ساخته شده است. بخش بیرونی دیوارها را از سنگ لاشه و گچ ساخته‌اند. می‌گویند در ساخت گنبد جبلیه از خاکستر، تخم مرغ و شیر شتر به جای آب استفاده کرده‌اند و همین باعث شده استحکامش تا به امروز حفظ شود.
بخش پایینی
قسمت هشت ضلعی دیوارهای ضخیمی دارد. در هر ضلع، یک طاق نمای بزرگ قوسدار ساخته شده و برای کاهش بار بنا در داخل قوس ها، از نُغول استفاده شده است. (نغول یک لوحی تزیینی با شکل مربع یا مستطیل است که در بالای سردرها و حاشیه زیر گنبد به کار می رود.)
بخش میانی
بخش میانی، به قسمت بالای بخش پایینی تا زیر گنبد بنا می‌گویند. این بخش قطری کمتر از قطر اصلی بنا دارد و پس از یک حلقه به عرض ۱.۵ متر، بر یک قاعده شانزده ضلعی شکل داده شده است. نورگیر های مستطیل شکل دارد و طاقنماهای با قوس تیز دار، نمای این بخش هستند که در وسط اضلاع هم، هشت نورگیر را خواهید دید.
بخش بالایی
در بخش بالایی گنبد یک عقب نشینی در نمای بنا دارد. به عرض یک متر از قسمت دوم که باعث شده پاگرد یا حلقه ای به وجود آورد.
گنبد
گنبد تک لایه این بنا، از آجر سفید و به قطر ۱۲ متر ساخته شده است. در وسط آن یک نورگیر وجود دارد. احتمالاً قرار بوده این گنبد دو پوش یا دو لایه باشد؛ اما یا پوش بیرونی در طی سالیان تخریب و یا ساخت بنا نیمه کاره رها شده است.
فضای داخلی
داخل بنا را بسیار ساده و بدون تزیینات خاص خواهید دید. طاق نماها یا قوس ها، نغول ها و نورگیرها تقریباً تنها تزیین این بنا به شمار می روند.
موزه سنگ کرمان
مجموعه ای از بیش از ۱۰۰ قطعه سنگ حجاری شده متعلق به دوره های مختلف تاریخی در این موزه قرار دارد. میهمانی کتیبه ها همین جا برپاست. ابتدا هم با عنوان «گنجینه جبلیه» (کتیبه‌های تاریخی) مشهور بود. در سفرتان به این بنا آثار مهمی را در موزه‌اش می توانید ببینید.
- سنگ مقبره خواجه اتابک
این سنگ مربوط به دوره سلجوقی است. - کتیبه مسجد آبدر اشکان رابر که به “سنگ هزار ساله رابر” شهرت دارد.
یکی از قدیمی ترین کتیبه های موجود در موزه است. به بنای یادبود یک مسجد در ارتفاعات شمال شهر رابر کرمان تعلق داشته و بر روی قطعه سنگی طبیعی و به خط کوفی نقش شده است. - کوچکترین سنگ قبر کشف شده در استان کرمان.
در سال ۱۳۷۷ این سنگ قبر توسط یک کشاورز کشف شد. ۲۶ در ۲۲ سانتی متر است. کتیبه ای با دو بخش: نوار حاشیه شامل آیات قرآنی و بخشی از سوره آل عمران و نوشتار وسط شامل نام متوفی و سال وفات او است. - سنگ قبر میرزا آقاخان، پسر میرزا احمد علی خان وزیری نویسنده تاریخ کرمان
- وقف نامه آتشکده روستای قناتغستان کرمانقدمت این سنگ نامه به سال ۱۲۸۲ هجری قمری باز می گردد و بعد از تخریب آتشکده بر جای مانده است.
پیشنهاد مطالعه: اگر دوست دارید به کرمان مهاجرت کنید می‌توانید مطلب “خرید خانه در کرمان” را در همین مجله مطالعه نمایید.