میدانستید تالابی در نزدیکی شهر چالوس وجود دارد که به رنگ قرمز است. در دل یک جنگل، مقصدی بی نظیر برای گردشگران. شاید یکی از دلایل شهرت مرداب هسل بین گردشگران هم همین، رنگ منحصر به فرد آن است. این تالاب، در هر فصل به رنگ های مختلفی در میآید. گاهی سبز گاهی نارنجی و گاهی قرمز میشود و ده ها عکس را برای شما به ارمغان میاورد. به نام مرداب صورتی هم میشناسندش. با سرویس گردشگری مان امروز سری به مرداب هسل زدهایم. با ما در گردشگری مجله دلتا سهیم شوید.
اصلاً وقتی راهی استان مازندران میشویم میدانیم که برای ماجراجویی داریم به یکی از نقاشی های زیبای طبیعت پا میگذاریم. کافی است به جاده چالوس برسیم تا پیش درآمد این شاهکار زیبا را در دل جنگلهای بی نظیر ببینیم. مثل مرداب هسل که اتفاقاً در دل یکی از همین جنگل ها به نام مشعل (مشل، فین یا محمدآباد) واقع شده. درختان ممرز، انجیلی، راش، «داغداغان»، آزاد، شمشاد و بعضی درختان میوه جنگلی مانند سیب ترش جنگلی، انگور جنگلی، انجیر، انار و انواعی از گیاهان دارویی مثل بابونه، «فشکی واش»، «زِمِنج» وجود دارند. نزدیک روستای طلاجو است و منتظر تا تجربه سفر یکروزه و دلچسب همراه با آرامش را به شما هدیه بدهد.
برای رسیدن به این مرداب ابتدا باید راهی چالوس شوید. جنگل مشعل در ۱۵ کیلومتری جنوب غربی شهر چالوس و ۲۰ کیلومتری شمال غربی شهر مرزن آباد قرار گرفته. به جنگل که رسیدید باید خودروی خود را همانجا پارک کنید و با راهنمایی محلی به سمت مرداب پیاده روی کنید. حدود ۴۵ دقیقه میان طبیعت پیاده روی خواهید کرد تا به مقصد برسید. البته، بهتر است از ماشین های آفرود که در مطلب بریم آفرود سواری ، کویر ورزنه راجع به آن ها صحبت کردیم استفاده کنید. به علاوه وانت های محلی هم میتوانند برای رسیدن به این تالاب به شما کمک کنند.
اینجا درواقع بیشتر برای تورهای یک روزه و کمپ زنی مناسب است. جنگل بسیار بکر است و میتوانید با یک چادر حرفه ای و یک جمع عالی برای گذران یک روز خوش به آنجا بروید. البته اگر طالب سفرهای روز های سرد هستید فراموش نکنید که همه آنچه برای این نوع سفر ها لازم دارید و تمام لوازم کمپینگ را همراه خود بردارید. چون از شهر فاصله دارید و بایستی با تجهیزات کامل راهی جنگل شوید. به علاوه آنچه برای خورد و خوراک لازم دارید را هم بیاورید چون اینجا فقط زیستگاه دو زیستانی مانند قورباغه، وزغ و لاک پشت است.
در مرداب هسل شنا ممنوع است. شاید شما علائمی نبینید ولی به شما میگویم به دلیل جلبک های روی آب و کف آب بهتر است از شنا کردن منصرف شوید. به علاوه عمق آن در نقاط مختلف متغیر است که حتی در بعضی قسمت ها به ۱۵ متر هم میرسد، اما شما نمیدانید آن قسمت ها دقیقاً کجای مرداب هستند. به علاوه نه نجات غریقی آن اطراف است و نه شما تا روستا فاصله کمی دارید. پس واقعاً بهتر است این یک بار از خیر شنا کردن بگذرید.
اگر میخواهید یک نگینی از زمرد را بر حلقه جنگل بیابید در بهار و تابستان به مرداب هسل سفر کنید. جلبک ها و گیاهان روی آب، به رنگ سبز هستند. به محض تمام شدن تابستان کم کم به رنگ قرمز و نارنجی تغییر رنگ میدهند و اینجاست که سیل گردشگران به سمت این مرداب جاری میشوند. رنگ گرم و آتشین که با درختان اطراف کاملاً هماهنگ است. جالب است بدانید پاییز یکی از بهترین فصل ها برای دیدن این مرداب است. میتوانید در گوشه ای دنج بنشینید و رنگ های شاعرانه و سحرآمیز را ببینید، به صدای طبیعت گوش بسپارید و تا میتوانید تابلوی نقاشی خلقت را ده ها بار در قاب لنز دوربینتان ثبت کنید.
شرایط جوی این منطقه همانند رنگ این مرداب دائماً در حال تغییر است. در هر فصل آب و هوایش فقط مخصوص خودش است، مثلاً ممکن است در حوالی مرزن آباد شما آسمانی صاف و آفتابی داشته باشید اما حوالی مرداب ناگهان با هوای بارانی غافلگیر شوید. بنابراین حتما در فصل پاییز هم لباس گرم با خود بیاورید.
هَسل در گویش های محلی مازندران یعنی آبگیر فصلی. به هر آبگیر فصلی هم هَسَل میگویند. بومیها به این مرداب به خاطر نورانی بودنش مشعل یا مشل هم میگویند.
سرزمینی تاریخی در ایران وجود دارد که “پایتخت تاریخ تمدن ایران” نام گرفته است. دیار اطلسی هااست، در قسمت غربی کشورمان واقع شده. با آب و هوای کوهستانی. در نزدیکی شهر کهن هگمتانه، پایتخت مادها. پایتخت تابستانی هخامنشیان. شهر بوعلی سینا. بخشی از تاریخ. غار علیصدرش مشهور است و اشعار باباطاهرش محبوب. باید سطر ها بنویسیم تا بتوانیم همدان را توصیف کنیم. پس در صفحه گردشگری مان امروز به این یادگار کهن سر میزنیم تا ببینیم جاهای دیدنی همدان چه چیزی دارد تا با مجله دلتا بگوید؟
همدان در فهرست ۵ مکان برتر گردشگری کشور قرار دارد. میگویند سرزمین گنج های پنهان است. جاذبه های دیدنی زیادی دارد. با غذا های خوشمزه و سوغاتی های منحصر به فرد، هر نوع سلیقه و ذائقه ای را ارضا میکند. مرکز آن هم شهر همدان است. قدمتش به زمان مادها بر میگردد. تاریخ پر فراز و نشیب و اتفاقات زیادی را از سر گذرانده. جالب است به شما بگوییم ایرانگردان بین المللی زیادی از فرصت های گردشگری فوق العاده این استان بهره میبرند. میتوانیم در این مطلب به جاذبه های اصلی همدان اشاره کرده و اطلاعت کلی را به شما ارائه کنیم تا راهنمای سفر به استان همدان را در این مطلب بیابید.
یکی از بزرگترین غارهای آبی ایران غار علیصدر ، از اولین جاهای دیدنی همدان است. بخش هایی از آن حتی هنوز کشف نشدهاند. در 75 کیلومتری شهر همدان و در شهر کبودر آهنگ واقع شده است. عمق دریاچه این غار تا 14 متر میرسد و امکان قایق سواری هم دارد. آبی زلال و بی رنگ و بو دارد و طولانی ترین غار آبی- آهکی جهان است راستی 190 میلیون سال عمر دارد و به دوران ژوراسیک باز میگردد. مرموز و جذاب است. اینجا بدون نجواهای شبانه، صدای پر زدنِ پرندگان و چکچک قطرات آب هم میتواند شما را در فضای مرموز خود غرق کند.
آرامگاه باباطاهر عریان، شاعر قهار دو بیتی های عاشقانه در شهر همدان قرار دارد. با یک گنبد فیروزه ای رنگ و یک معماری در نوع خود بینظیر. مأمن ابدی شاعری بزرگ که شیرینی عشق را برای عاشقان بیشتر کرد. این بنا در ابعاد 10 در 10 ساخته و در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. با ستونهای گرانیتی و دیوارهایی به شکل مثلث متساوی الساقین، که نگاه را به سمت آسمان میبرد. جایی آرامبخش است و معمولاً در یک بعد از ظهر پاییزی، دلچسب.
پارک سفیه یکی از جاهای دیدنی همدان است. در شمال شرقی استان همدان. یکی از قدیمی ترین پارکها در دامنه کوه که از درختان چنارِ سر به فلک کشیده پوشیده شده و مناظر شگفتی به وجود آورده است.
دستور ساخت این پارک را سیف الدوله یکی از نوادگانِ فتحعلی شاه قاجار برای مهندسان ایتالیایی صادر کرد. ساختار صلیبی و بیضی وار این مکان، خود گویای این مطلب است. در گوشه ای از محوطه پارک مقبره سیف الدوله قرار داده شده که البته بنایی است بر مزار وِی که زمانی در این پارک سکونت داشت.
در 5 کیلومتری شهر همدان، در دامنه شمالی الوند، در مجاورت دره های سرسبز عباس آباد و کتیبه های تاریخی هخامنشی، کنار آبشار گنجنامه، دهکده گنجنامه همدان نیز قرار دارد. سالن بولینگ و دیگر امکاناتی مفرح دارد. روزانه گردشگران بسیاری از آن بازدید میکنند. امکانات اقامتی هم دارد. صعود به قله الوند و صخره نوردی هم از اینجا امکان پذیر و تا دشت باستانی میشان هم گسترده است.
تله کابین، سورتمه ریلی، آبگیر ماهیگیری، شهربازی مدرن، سینما چهار بعدی، بانجی جامپینگ، پینت بال و … از دیگر امکانات این دهکده توریستی است، همچنین به دلیل کوهستانی بودن منطقه و بارش برف از اواخر پاییز میتوان ورزش های برفی نظیر اسکی را نیز به آن افزود.
اگر شما هم از آن دسته از افراد هستید که جاذبه های گردشگری استان همدان را فقط غار علیصدر، میدانید، باید خبری به شما بدهم: در استان همدان روستاهای بینظیری وجود دارد که هنگام سفر به آن حتماً باید رَم اضافه برای گوشیتان ببرید، چون عکسهای زیبایی خواهید گرفت که گوشیتان را پُر که هیچ، بلکه منفجر میکنند. طبیعتی دوست داشتنی دارند و آب و هوای مطلوب.
روستای ملحمدره یکی از روستا های تاریخی و از جاهای دیدنی همدان است. خانه هایش به سبک ماسوله ، پله کانی ساخته شدهاند، تا جایی که به ماسوله غرب کشور معروف شده است. در هفت کیلومتری شهرستان اسدآباد است. خانه های عروسکیاش از سنگ و گچ ساخته شده. پنجره هایش امانتی از دل طبیعت، از جنس چوب است. در کوچه های این روستا، عطری دلنشین و خوشبو تمام فضا را پر کرده که تقصیر درختان آلو و گل های پیچک آنجااست. باغهای میوه و تاکستانهای انگور هم در آن خودنمایی میکنند.رودخانه ای زیبا دارد که وظیفه تامین کردن آب مورد نیاز برای کشاورزی و باغداران را به عهده دارد.
روستای حبشی، در شهرستان اسد آباد استان همدان، قدمتش به دوران مادها باز میگردد. گردشگران به دلیل طبیعت بینظیر و بکرش به آن سفر میکنند. روستای حبشی در دامنه کوه زریله است و گیاهان دارویی زیادی در کوهستان های اطراف آن یافت می شود. همچنین غاری زیبا دارد که سر زدن به آن خالی از لطف نیست. آنچه شاید توجهتان را جلب کند این است که بیشتر خانه ها در دو طبقه بنا شدهاند که پایین به عنوان انباری و بالایی برای سکونت استفاده میشود.
برای نمونه دیگر از جاهای دیدنی همدان میتوان روستای سیمین ابرو را نام برد. سبک معماریاش پله کانیاست و در ساخت خانه ها از سنگ و گل استفاده شده است، خانه هایی که قدمت شان به بیش از 300 سال میرسد. در قسمت جنوب شرقی استان همدان و در 12 کیلومتری آن واقع شده است. قبرستانی قدیمی دارد با سنگ قبر هایی کهن. محصول این روستا گردو های تازه است که میتوانید به عنوان خوشمزه هایی از سفرتان، آنها را برای سوغات با خود بیاورید.
مراقب باشید اینجا همان جایی است که ممکن است رم گوشیتان اِرور دهد. دارای جذابیت خارق العاده از جنس مصالح، سنگ های صخره ای، پنجره های چوبی با گلدان هایی کنار آن، با خیابان های سنگ فرش. آن را به عنوان روستای رنسانسی ایران نیز میشناسند. روستای ورکانه، یکی از مقاصد گردشگری پر تردد ایران است که از همه جای دنیا برای دیدنش میآیند. سنگ فرش دارد و صدای یورتمه رفتن اسبها روی سنگ فرش کوچه ها را فقط اینجا خواهید شنید.
قدمتش بیش از 400 سال. جالب است بدانید خانه های سنگی این روستا در هنگام تابش نور آفتاب به رنگ قهوه ای سوخته تغییر میکنند که تصویری از معماری نظیر و شگفت انگیز ایران را مقابل چشم گردشگران داخلی و توریست های خارجی به نمایش میگذارد.
غدذاهای محلی در همه نقاط ایران خوشمزه هستند و طعمشان فراموش نشدنی. در همدان یعنی در سراسر استان همدان هم غذاهای معروف و خوشمزه ای وجود دارد که خوب است آنها را امتحان کنید.
اگر خواستید برای سوغات همدان از خوشمزه های آنجا بیاورید. موارد زیر بسیار مناسب هستند.
و اگر برای سوغات درپی صنایع دستی همدان هستید می توانید دنبال سفال، چرم و گیوه باشید.
طبیعت اطراف دریاچه ها در ایران همیشه بی نظیر و آب و هوایش فرح بخش بوده است. فرقی هم نمیکند دریاچه، در منطقه گرمسیر باشد یا سردسیر، داخل جنگل باشد یا در پهنه دشت. وجود آب در این مناطق به هرحال طبیعت خارق العاده ای می آفریند که دریاچه اوان قزوین یکی از آن ها را به نمایش گذاشته است. امروز در صفحه گردشگری مان برای گشت و گذار به آنجا میرویم. دریاچه طبیعی ایران که به دریاچه الموت هم معروف است. با مجله دلتا همراه باشید.
کلاً قزوین جاذبه های دیدنی ای دارد مثلاً کوچک ترین کلیسای ایران، کلیسای کانتور را در خود جای داده. همینطور پارک طبیعت را، که چندی پیش راجع به آن در مجله مان صحبت کردیم. امروز هم با شما می گوییم که در منطقه ای کوهستانی، در نزدیکی قزوین در فاصله 75 کیلومتری آن، دریاچه ای با یک زیبایی خیرت انگیز زندگی میکند. در میان پوشش گیاهی چشم نوازی که توسط کوه ها احاطه شده است. به نام اُوان، یعنی محل گرد آمدن آب. می گویند دریاچه اوان بر اثر رانش زمین از ۵۰۰ سال پیش به وجود آمده است. برخی دیگر اما، معتقدند که اوان بازمانده یک دریاچه بزرگتری بوده مثل کاسپین که آرام آرام از وسعت آن کاسته شده و به این شکل درآمده است.
70000 متر وسعت دارد. بیشترین عمق آن هم حدود 6.8 متر در جنوب شرقی دریاچه است. آب شیرین دارد و هر سال بسیاری از گردشگران خارجی و داخلی را به سمت خود میکشاند. در پرانتزی باید بگویم مخصوصاً در زمستان، چرا که آب این دریاچه با قطر مناسبی یخ میزند و برای اسکیت روی یخ عالی است.
آدرس: استان قزوین، 88 کیلومتری شمال شرق شهر قزوین، منطقه الموت
دریاچه اوان 75 کیلومتری شهر قزوین است. در ورودی شهر، میدانی به نام غریب کش قرار دارد. در سمت راست این میدان تابلوی مسیر الموت را خواهید دید. پس از پیمودن 40 کیلومتر و بعد از رجایی دشت به دوراهی خواهید رسید که سمت راست آن به قلعه الموت و سمت چپ آن به دریاچه اوان ختم میشود. از روستا و گردنه که رد شوید به یک جاده خاکی رسیده و کمی بعد منظره یکی از زیبا ترین دریاچه های ایران مقابل چشمتان پدیدار خواهد شد.
از اولیت تفریحاتی که شاید با رفتن به هر دریاچه ای انتظارش را داریم، قایق سواری است. خیلی هم خوب. اتفاقاً در فصول معتدل و گرم که عازم آنجا شوید میتوانید از قایق های پدالی که در اطراف دریاچه هستند در مقابل پرداخت هزینه ای استفاده کنید.
شنا و ماهیگیری در دریاچه ممنوع ! چه خبر مسرت بخشی. در این دریاچه، صید و شکار ممنوع است ولی علی رقم تابلو های بسیار، برخی گردشگران بی توجهی کرده و هر دو این افعال را انجام میدهند. با ماهیگیری صدمات جبران ناپذیری به اکوسیستم منطقه وارد میکنند. با شنا به خود!
شنا چرا؟ یادتان هست در مطلب مقاصد گردشگری سیاه در مجله مان راجع به دریاچه تکاب نوشتیم؟ گفتیم کف دریاچه رسوباتی هست که جان شناگران بسیاری را به خطر انداخته و یا گرفته است. کف این دریاچه هم گیاهان و رسوباتی هست که جان شناگران را به خر می اندازد. پس بهتر است به جای شنا از دریاچه لذت ببریم.
گذشته از اینکه کوهنوردان حرفه ای برای به قله رسیدن به این ورزش می پردازند. بالا رفتن از کوه های اطراف این دریاچه منظره دیدنی ای را از آن به شما هدیه می کند. درواقع موقعیت خوبی هم برای کوهنوردی در این منطقه کوهستانی است و هم برای داشتن تصاویری بی نظیر از زیبایی های دریاچه.
کمتر دریاچه ای در ایران هست که این امکان را برای گردشگران و اسکیت بازها فراهم کرده باشد. اما در دریاچه الموت یا همان اوان، وقتی برودت هوا در زمستان مناسب باشد، سطح دریاچه با قطر خوبی یخ می زند و علاوه بر یک زیبایی تمام عیار فرصت خوبی برای اسکیت را هم به وجود می آورد. اگر اسکیت باز حرفه ای هستید. یک پیست مناسب برایتان آماده است.
فصل پاییز، که پرندگان مهاجر مانند قو، غاز و مرغابی و… به این دریاچه میآیند بهترین فرصت را برای تجربه پرنده نگری به گردشگران میدهند. به علاوه در مدتی که در این دریاچه به سر میبرند میتوانند سوژه مناسبی هم برای قاب خاطرات شما بشوند.
وقتی به طبیعت سفر کنیم، همیشه بهترین عکس ها را هم همراه خود خواهیم آورد. اوان زیبا یکی از مقاصد مناسب برای عکاسان است. جایی که در ارتفاعاتش میشود زیباترین عکس ها را از دریاچه گرفت
بسیاری از گردشگران این نقطه را برای اقامت هم انتخاب میکنند. ضلع جنوبی دریاچه بهترین مکان برای شب مانی است. اما اگر خیلی به ماندن در چادر علاقه ای ندارید. خوب است به اقامتگاه های بوم گردی و خانه های روستایی در الموت بروید و یا شب را در هتل های شهر قزوین بگذرانید.
کمپ زن های حرفه ای را خواهید دید که در کنار دریاچه و یا کوهستان های اطراف کمپ زده و شبی را در طبیعت بی نظیر این منطقه میگذرانند. لوازم کمپینگ خود را بردارید و یک خاطره خوش از سفری به یادماندنی را بری خود ثبت کنید. فراموش نکنید هیزم برای روشن کردن آتش را حتما همراه خود ببرید چون اطراف این دریاچه غیر از چوب نمدار چیزی نمییابید!
فصل بهار و تابستان اوان بسیار دیدنی و فرح بخش است. قرار گرفتن دریاچه در منطقه کوهستانی، پوشش گیاهی عالی و مناظر حیرت انگیز آنجا مسافران بسیاری را به سوی خود میکشاند.
لازم است به شما بگویم بسیاری گردشگران در پاییز و زمستان سفر به این دریاچه را ترجیح میدهند. زیبایی پاییز هزار رنگ و سپیدی زمستانش نمیگذارد که شما خاطرات سفر به این دریاچه را فراموش کنید.
طبیعت زیبا و چشم انداز های به یادماندنی شمال کشور را در سفر هایمان نمیتوانیم نادیده بگیریم. هوای بسیار خنک و مطبوع این مناطق مخصوصاً آن ها که فاصله دورتری از دریا دارند هوایشان رطوبت زیادی ندارد و بسیار دل انگیز است. جایی مثل کلاردشت در 48 کیلومتری شهر چالوس در استان مازندران. طبیعت کلاردشت آنقدر مناظر حیرت انگیز برایمان دارد آنقدر دیدنی و دوستداشتنیاست که نمیتوانید در هیچ فصلی از سال از رفتن به آن صرف نظر کنید. در صفحه گردشگری مان امروز به روستاهایی دل انگیز از کلاردشت سر میزنیم. اگر شما هم از آن دست افراد عاشق سفر در فصول خنک سال هستید حتماً با مجله دلتا همراه شوید.
کلاردشت دشتی بر فراز کوه است. با شهری خرم. با وسعت 1509 کیلومتر. میان درهای گسترده. با ییلاق ها و روستاهای زیاد. دیدنی تر از آنچه فکرش را بکنید. امکانات رفاهی هم دارد. اقامت به خوبی در آن میسر است. طبیعت کلاردشت زیبایی هایی بینظیر دارد و هوایش بسیار مطبوع است.
روستاهای خوش آب و هوا و سرسبز کلاردشت مقصد بسیاری گردشگران است. نه آنکه فقط سر بزنند و از کنارش رد شوند. این روستا ها هر کدام به تنهایی مقصدی خاص برای گردشگری هستند و میزبان میهمانان چند روزه.
در میان دشت ها و دامنه کوه ها، در طبیعتی دل انگیز روستاهای کلاردشت جا خوش کرده اند. مکان هایی خوش آب و هوا و فرح بخش که در این فصل زیبایی شان دو چندان شده و گرمای شب های سردش با جمع مسافران بسیار فرح بخش است. لحظات خوشی که فراموش نشدنی هستند و عکس هایی که برای قاب خاطراتمان ثبت میکنیم بسیار.
مازیچال یکی از ییلاق های بسیار دیدنی و مشهور در این بهشت خرم است. به قدری دوستداشتنی و دیدنی است که نمیتوان از کنارش به راحتی گذشت. در مطلب “مازیچال کلاردشت کجاست” حسابی با آن آشنا شوید. در ارتفاع 2600 متری از سطح دریا با چشم اندازی از جنگل های سرسبز در میان دریایی از ابر شناور است. زمستان های سرد، طبیعت درخشانی دارد و تابستان هایش تابلوی نقاشی است. یک بار دیگر هم در همین مجله گفتیم: “مازیچال ؛ آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری.” تمام.
میتوانید از کلبه های روستایی، حیوانات اهلی و وحشی، دشت سرسبز، کوهستان و… دیدن کنید و تا دلتان میخواهد عکس های شگفت انگیز همراهتان بیاورید.
چطور به مازیچال کلاردشت برویم؟
باید به کرد محله برسید و پس از آن از اهالی روستا راه رسیدن به مازیچال را بپرسید. به این صورت که بعد از میدان بزرگ کلاردشت و طی 2 کیلومتر از جاده عباس آباد به کردمحله خواهید رسید.
طویدره نیز یکی از دیدنی ترین روستاهای کلارشت است. در 6 کیلومتری شهر کلاردشت قرار دارد و امکانات اقامتی بوم گردی خوبی دارد. مردمش بسیار مهربان هستند و غذاهای محلی اش بسیار خوشمزه. از یک سو به جاده جنگلی میپیوندد و از سویی دیگر به مازیچال دوستداشتنی.
قله علم کوه از این روستا قابل دسترسی است و جنگل های انبوه هم از سوی دیگر. نمیشود اینجا باشید و حوصلهتان سر برود. نمیشود اینجا سفر کنید و خاطره اش از یادتان برود. چون اگر زمان برگزاری جشن ها و بازی های محلی به اینجا برسید کلی یادگاری با خود خواهید برد.
چطور به طویدره کلاردشت برویم؟
همان مسیر مازیچال را در پیش بگیرید یعنی از میدان کلاردشت به سمت کردمحله برانید و از خروجی روستای طویدره کلاردشت وارد شوید.
مراتع وسیع و مکان های مناسب کمپ زنی در طبیعت کلاردشت همینجا در روستای مکارود است. مکارود کلاردشت کمی آن طرف تر از طویدره قرار دارد. فاصله اش تا کلاردشت حدود 10 کیلومتر است. در دامنه جنگل عباس آباد. روستایی بکر و دست نخورده که وقتی قدم به آن میگذاری گویا در دنیای دیگری هستی.
جنگل و رودخانه ای که از آن می گذرد به خوبی طبیعت کلاردشت را به نمایش میگذارد. گردشگران بسیاری برای کمپینگ چه در جنگل و چه در مرتع به اینجا میآیند و خاطرات خوشی را برای خود ثبت میکنند.
چطور به مکارود کلاردشت برویم؟
مسیر مازیچال را پیش بگیرید، به سمت کردمحله بروید و از آنجا با تابلوهای راهنما به مکارود برسید.
روستای اجابیت جاده ای جنگلی دارد که بی نظیر است. در 2 کیلومتری شهر کلاردشت قرار گرفته در دامنه ارتفاعات. اُجابِیت از خاندان علیجانی بود و نام این روستا منصوب به وی است.
کاخ اجابیت در این روستا معروف است. در کنار طبیعت کلاردشت نقطه خوبی برای گردشگری به حساب میآید. این کاخ تزیینات گچ بری زیبایی دارد و سنگ و نقوش آن سوژه عکاسی است. اما علت اصلی شهرت آن کشف تعدادی ظروف زرین و مفرغین و سفالین از زیر این کاخ است.
چطور به اجابیت کلاردشت برویم؟
باید از کلاردشت وارد خیابان پاسداران شده و سپس خیابان اجابیت را بیابید و تا انتها برانید.
یکی از دیدنی های تاریخی کلاردشت در روستای لاهو واقع شده. تپه باستانی کلار. اینجا به بهشت کاوشگران معروف است. نام لاهو در تاریخ ایران ثبت است؛ چرا که اولین مدرسه نوین در آن ساخته شد درسال 1301 خورشیدی.
وجود تپه کلار در این روستا و کشف شدن یک نقش برجسته در آن، پای گردشگران را به اینجا باز کرد و قدمت آن را به 800 سال پیش از میلاد کشاند.
چطور به روستای لاهو کلاردشت برویم؟
برای رسیدن به لاهو باید از مسیر حسن کیف – مرزنآباد به شرق برانید تا خروجی لاهو را بیابید.
راستش از نظرم اگر قصد سر زدن به طبیعت کلاردشت را دارید به هیچ عنوان نباید روستای رودبارک را از دست بدهید. این روستا طبیعتی فوق العاده دارد که کم از مازیچالِ توریستی نیست. کوهستانی است و مناظر چشم نوازی را در خود جای داده که همه فصول زیباست.
اگر قبلاً تجربه رفتن به علم کوه را دارید حتماً رودبارک را میشناسید. حتماً هم از یخچال های طبیعی آنجا نیز باخبرید. رودخانه پرخروش سردآبرود را هم دیدهاید. از آبشار آکاپل دیدن کرده و میدانید پرورش ماهی قزلآلا در آب شیرین در این روستا انجام میشود.
چطور به روستای رودبارک کلاردشت برویم؟
به کلاردشت بروید و خیابان پاسداران را وارد شوید. حالا روستای رودبارک را خواهید یافت.
معمولاً هنگام تولید فیلم های دلهره آور، برای به تصویر کشیدن فضاهای وهم آلود، ابر غلیظی از مه را در فضای جنگل میپراکنند. اما اگر تا به حال به مقصد امروزمان سفر کرده باشید، این مه دیدنی ترین و دوستداشتنی ترین بخش جنگل خواهد بود. و روستایی که به آن قدم خواهیم گذاشت، گمشده در جنگلی انبوه است که ابرک های کوچک و دوست داشتنی از پشت درختان سر به فلک کشیده، برایمان سرک می کشند. می خواهیم در صفحه گردشگری مان به ییلاق مازیچال کلاردشت برویم. با آن همه دیدنی، دشت های سرسبز و حیوانات بی شماری که در این پهنه گنجیده اند. مازیچال را با مجله دلتا ببینید.
اهالی روستا، در گویش مازنی، خودشان اینجا را “ مووزی چال ” می خوانند. مازیچال همیشه به دلیل زیبایی شگرفش یکی از مقاصد مهم گردشگران و طبیعت گردان است. اگر اهل سفر در هوای سرد هستید و منتظر ماندید تا به آخرین ماه پاییز برسید و یا حتی فصل زمستان. روستای مازیچال برایتان شگفت انگیز خواهد بود. “مازی ” که به معنای درخت بلوط و “چال ” به معنای چاله است.
با آن چشم اندازی وسیع و تماشایی اش که در یک قاب، جنگل و دریا را در در طیف های مختلفی از رنگ سبزآبی مقابلتان به تصویر میکشد. کلبه های ییلاقی روستاییان، جنگل های انبوه و مه دیدنی اش، همراه آن سکوت دل انگیز صبحگاهی، برای گردشگران یک مکان گردشگری است.
اگر به مازیچال سفر کردید خوب است فراموش نکنید آن نان های داغ تنوری را، که صبحگاه با نسیم خنک بویشان را حس می کنید، امتحان کنید. در مازیچال نان تازه تنوری، با چای داغ آتشی و خامه محلی معروف است.
طبیعت گردی در این روستا بسیار مفصل و با شکوه است. در همان قدم اول که به روستا نزدیک میشوید، از یک جاده جنگلی عبور می کنید که در دو طرف آن درختان انبوه قد علم کرده اند و رویایی بودن طبیعت این روستا را نوید می دهند. جنگلهای زیبای عباس آباد هم که خود یک نقطه گردشگری است. با درختان بلوط،کاج، افرا، صدای پرندگان نا شناخته که در جنگل می پیچد و در نهایت حیوانات بسیاری که ممکن است از لا به لای درختان سوژه مناسب عکاسی شما بشوند.
اگر بدانید جنگل مازیچال از جمله جنگل های هیرکانی است، پوشش گیاهی اش برایتان تعجب آور نخواهد بود. پر است از درختان تمشک ، توت ، آلو جنگلی ، سیب ، گلابی ، فندق ، زغال اخته ، نراد ، سپیدار ، افرا ، داغداغان ، توسکا ، نمدار ، راش ، زرشک ، گل سرخ وحشی ، بلوط سیاه ، ممرز ، ازگیل ، ملچ ، بلوط ، زالزالک ، سیاهتلو ، خوج و … وسعتش هشتصد کیلومتر است. اینجا به عنوان «IBA» یعنی منطقه مهم بینالمللی برای پرندگان به ثبت رسیده است.
مازیچال در همه فصول تماشایی است، هرفصل با جذابیت های منحصربه فرد خود، لباسی تازه بر تن روستای مازیچال می کند. منظره ای تازه به وجود می آورد و گردشگران مخصوص به خودش را اینجا می کشاند. بهارش بی نظیر و تابستانش سبز سبز است. پاییز جادویت می کند و زمستان دشتی برف پوش را مقابل دیدگانت قرار می دهد.
مازیچال کلاردشت بهشتی امن برای بسیاری جانوران هم هست که در این دهکده زندگی می کنند. همونجایی که آهو ناز داره… اینجا انواع پستانداران و پرندگان وحشی از جمله:
سنجاب ، گوزن ، بز ، پلنگ ، خرس ، خرگوش ، خوک ، شغال ، گربه وحشی ، جوجه تیغی ، گورکن ، گرگ ، قرقاول ، لاشخور ، دارکوب ، دم جنبانک ، کبک ، قوش ، کبوتر ، زاغچه ، جغد و بلدرچین و خزندگانی از قبیل مار و لاک پشت.
اینجا اگر چشم بگردانی همیشه حیواناتی را می توانی ببینی که گوشه کناری نشسته و به شما زل زدهاند. می توانید ده ها عکس از آن ها برای خود بیاورید که تمام خاطرات سفرتان را برایتان زنده نگه دارند.
اهالی روستای مازیچال در زمستان ییلاق های خود را ترک می کنند. اما طبیعت از دست نرفته بلکه با آن دامن سفیدش به عروس جنگل میماند. کوهنوردان و طبیعت گردان عاشق برف سر به این بیابان برفی می گذارند. اصلاً نمی شود زمستان باشد و خبری از رفت و آمد گردشگران برف گرد نباشد.
اگر از کوهنوردان حرفه ای هستید و در ماه آخر پاییز و یا فصل زمستان برف پوش به مازیچال رسیدید، تماشای غروب خورشید را روی برف دست نخورده تماشا کنید، آدم برفی بسازید، روی برف ها رد پایتان را بگذارید، عکاسی کنید، چای آتشی بنوشید و زیر لب بخوانید ” زمستون خدا سرده دمش گرم … “
همانطور که گفتیم ییلاق مازیچال کلاردشت یک روستای چهار فصل است و بستگی به سلیقه شما دارد که دوست دارید در کدام فصل به آنجا سفر کنید. اما در بهار و تابستان شما با دشتی وسیع از زیبایی و سبزی طرفید که گل های بهاره منظره ای شگفت را در آن بوجو آورد اند. تابستانش خنک و مطبوع است و پاییزش چنان تصاویر بی نظیری را برایت به نمایش می گذارد که گویا همین الان قلم جادوی طبیعت آن را نقش کرده است. و زمستانش که بی نظیر ترین زمستان های رویاییاست.
از جاده چالوس به سمت کلاردشت بروید. بعد از میدان بزرگ کلاردشت تا کیلومتر 2 جاده عباسآباد را بپیمایید و به کرد محله برسید. سپس از اهالی بپرسید که چطور باید به روستای مازیچال کلاردشت برسید. چون: