قلعه مارکوه رامسر بر روی کوهی به همین نام واقع شده است و قدمت بالایی دارد. این بنا در گذشته کاربرد نظامی و ۶۰۰ مترمربع مساحت داشته است. محلیها آن را مَرکو میگویند. سفر به قلعه مارکوه رامسر یک طبیعتگردی بینظیر است و هنگامی که روی بلندی قلعه قرار بگیرید، مناظر بینظیری از طبیعت را خواهید دید. چشمانداز این قلعه گردشگران خارجی و داخلی بسیاری را به سوی خود میکشد و یکی از جاهای دیدنی رامسر است.
قلعه مارکوه در آثار ملی ایران ثبت شده است و به دوران پس از اسلام تعلق دارد. از این قلعه وسیع فقط سه برج نگهبانی باقی مانده که یکی از آنها امروز برای نگهبانی این قلعه شگفتانگیز استفاده میشود. هوای بسیار خوبی دارد و چشمانداز بیمانندی از دریای خزر، ارتفاعات سرسبز البرز، دشتها و مزارع برنج و همچنین روستاهای اطراف که برای عکاسی بسیار مناسب است.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با فرودگاه رامسر “فرودگاه رامسر ،معرفی فرودگاههای ایران” را مطالعه کنید.
برای بازدید از این قلعه باید ۳۱۱ پله سیمانی را بالا بروید. مسیری هموار که از بین باغها، درختان و مناطق بسیار سرسبز میگذرد. گذر از پلههای قلعه مارکوه بسیار آسان است و زمان کوتاهی میبرد. ابتدا منظره برج بلند سنگی را خواهید دید که با دور زدن آن از سمت جنوب شرقی وارد قلعه خواهید شد.
آدرس قلعه مارکوه: مازندران، شهرستان رامسر، بخش کتالم، محدوده میان نیاسته و کرد محله، جاده مارکوه
در طول روز و روشنایی هوا میتوانید در هر زمان از قلعه بازدید کنید. پس از غروب، مسیر و خود قلعه تاریک است، شما ممکن است بتوانید مسیر قلعه را تا بالای کوه در شب هم بپیمایید؛ اما برای بازدید از خود قلعه اجازه ورود شما با نگهبان خواهد بود.
برای آشنایی بیشتر با سایر مطالب گردشگری به مجله دلتا و مجله گردشگری مراجعه کنید.
ساخت کاروانسراها از دوره صفویه در ایران آغاز شد. از دورهای که شاه عباس یکم تصمیم به بازسازی و احیای جاده ابریشم گرفت. برای احداث آنها از معماران کارکشتهای نیز بهره برد، تا جایی که میتوان شاهکارهایی از معماری ایران را در همین کاروانسراها به وضوح دید. به قدری باشکوه ساخته شدهاند که هر کاروانسرا را که میدیدی پر بود از تاجران و اعیان و اشراف. اما امروزه برخی از همین کاروانسراها تبدیل به هتل شدهاند و هر گردشگر و هر مسافری میتواند به راحتی در آنها اقامت داشته باشد و از زیبایی آن بهره ببرد. با صفحه گردشگری مجله دلتا بمانید تا به ۵ کاروانسرا که امروز هتل شدهاند سری بزنیم.
کاروانسرا در یزد معنای خاصی دارد و بیشتر به عنوان جاذبه گردشگری از آن یاد میشود. یکی از این کاروانسراها که امروز به هتل تبدیل شدهاند هتل کاروانسرای مشیر یزد است. در فهرست آثار میراث فرهنگی ثبت شده و امروز هتلی زیبا با بافت سنتی و امکانات مدرن است.
این هتل کاروانسرا در زمان مظفرالدین شاه قاجار ساخته شده و قدمتش به ۱۵۰ سال پیش میرسد. تا میدان امیر چخماق یزد کمتر از یک کیلومتر فاصله دارد و فقط ۵ دقیقه پیاده روی تا مسجد جامع و باغ دولتآباد و بازار خان و بادگیرهای تاریخی یزد.
اتاقهایش در حیاط باصفای حوضداری قرار گرفته است و دیوارهای کاهگلی، پنجرههای طرح قدیم، شیشههای رنگی و… دارد. رستورانش با کاشیهای هفترنگ سنتی تزئین شده و معماری اصیل ایرانی دارد.
هتل کاروانسرای عباسی در اصفهان خیابان آمادگاه قرار دارد، یعنی این هتل در قلب بافت تاریخی اصفهان است. هتلی منحصربهفرد و افسونگر، در مرکز نصف جهان. چشمانداز گنبد زیبای مدرسه علمیه چهارباغ از داخل کاروانسرا معلوم است. در فضای گرگ و میش صبح و غروب، از فرط زیبایی، دل همه مهمانان را میرباید.
۲۲۵ باب اتاق، سوئیت و آپارتمان دارد. اتاقهای معمولی یک تخته و دو تخته، چشمانداز و پردیس، سوئیتهای معمولی، سوئیت قاجار، سوئیت صفوی، سبز و نیز آپارتمان دو و سه خوابه بوده و همه اتاقها مجهز به سیستم ایمنی و استاندارد روز دنیا هستند.
در کیلومتر ۶۰ جاده اصفهان- نائین کاروانسرای عباسی کوهپا را با قدمتی که به دوره صفویه بازمیگردد، خواهید یافت. مطمئناً از اقامت در یک فضای کاملاً تاریخی لذت خواهید برد. این کاروانسرا هم در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
فضای هتل و معماری اتاقها بسیار جذاب و منحصربهفرد است. غذاخوری سنتی دارد و سالنهای چندمنظوره برای برگزاری همایشهای مختلف. سالن تفریحات، فروشگاه صنایع دستی و … از امکانات این هتل کاروانسرا محسوب میشوند. کاروانسرای عباسی به دیدنیهایی مثل بازار قدیمی کوهپایه، تپههای شنی ورزنه، باتلاق گاوخونی و … دسترسی داشته و میتواند برای یک اقامت بسیار دلپذیر باشد.
هتل کاروانسرای لاله در فاصله ۳۰ کیلومتری شرق کرمانشاه و در راه قدیمی کرمانشاه به همدان، در دامنه کوه بیستون قرار گرفته است. ۶۰۰۰ مترمربع مساحت دارد، به فرم چهار ایوانی ساخته شده و ۱۰۰ مهمان ظرفیت دارد. ۲۰ واحد و سوئیتهای رویال و امپریال با تزئینات سنتی دارد که پنجره اتاقهایش رو به کوه بیستون باز میشود.
لمکدهای نیز دارد که میتوان بعد از گشت و گذار در آن روی تختهایش نشست و خستگی در کرد. رستوران سنتی و رستوران تابستانی در فضای باز دارد و غذاهای ایرانی و فرنگی هم سرو می کند. اجرای موسیقی زنده، نمایشگاه و فروشگاه دائمی صنایع دستی محلی، فروشگاه تجهیزات و لوازم صخرهنوردی از جمله امکانات این هتل کاروانسراست و جشنها و مراسم متعددی را هم برگزار میکند.
میتوانید به دیدنیهای اطراف مانند کاخ نیمه تمام ساسانی، پل کهنه، پل کاروانسرای صفوی، کتیبه بیستون، پل خسرو، پرستشگاه پارتی، مجسمه هرکول، طاق بستان و غار شکارچیان هم سر بزنید.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با طاق بستان “طاق بستان ، ناگفته های شهرهای خاموش” را مطالعه کنید.
ارگ تاریخی گوگد، چهار قرن پیش ساخته شده و امروز به صورت مهمانسرا درآمده است. در زمان جنگ یا حمله اشرار به عنوان دژ نظامی و در زمانهای صلح به عنوان کاروانسرا از آن استفاده میشده است. یک اقامتگاه باصفا با حیاط بزرگ است که صدای جوی آب و پرندگان را در هنگام قدم زدن در آن می توان به وضوح شنید. این ارگ تاریخی ۳ ستاره در ۵ کیلومتری جاده گلپایگان به تهران و در شهری به نام گوگد واقع شده است. اتاقهای بزرگ دارد و با انواع مشکها وکوزهها تزئین شده است.
دیگر مطالب مرتبط با گردشگری را در مجله دلتا و مجله گردشگری دلتا بخوانید.دیدن خانه های تاریخی معروف و یا خانه اشخاص مشهور شخصی همیشه برای گردشگران و دوستداران تاریخ خیلی جالب است. برخی شاعران که گاه شعرهایشان رفیق خلوت ما بوده و میدانیم آنها هم جایی در خلوت خانههایشان این اشعار را سرودهاند. یا خانه کسانی که تاریخ را زیرو رو کردهاند و فرهنگ ما را غنیتر ساخته اند. اگر قصد سفر به آذربایجان و به طور خاص تبریز را دارید فرصت دیدن خانه های تاریخی تبریز را به خود بدهید. به محله های قدیمی سر بزنید و دهها عکس بی نظیر برای خود به ثبت برسانید.
اینجا
خانه سراینده حیدربابایه سلام است. یکی از شاهکارهای ادبیات ترکی که
امروزه به موزه تبدیل شده است. پس از مرگ استاد در شهریورماه سال ۶۷
شهرداری تبریز این خانه را خرید و با تمام یادگاریها و لوازم زندگی و
وسایل شخصی او و حتی دست خط این شاعر بزرگ، آنجا را برای دید عموم آزاد
گذاشت. فراموش نکنید در بازدید از خانه استاد شهریار سهتار معروف این
شاعر بزرگ را هم حتماً ببینید.
آدرس خانه استاد شهریار: تبریز، محلهی مقصودیه، خیابان ارتش جنوبی، کوچه مقصودیه
یکی
دیگر از خانه های تاریخی تبریز خانه پروین اعتصامی یکی از بنامترین
شاعران معاصر است و خانهای که او تا ۷ سالگی در آن زندگی کرد امروزه به یک
موزه تبدیل شده است. بنایی دوطبقه و مربوط به اوایل دوره پهلوی است و
تقریباً شکل اولیه خود را حفظ کرده است. حیاط خانه سرسبز است و حوض آب
زیبایی دارد. زیر زمین خانه از حوضخانه با سقف کلیل آذری و اتاقهایی
گهوارهای شکل، تشکیل شده است. وقتی برای بازدید از این خانه میروید
مجسمه تمام قد پروین اعتصامی را خواهید دید که در ابتدای پلههای ورودی
ایستاده است.
آدرس خانه پروین اعتصامی: تبریز، محله ششگلان، خیابان عباسی، جنب مسجد میرآقا، کوچه ساوجبلاغی، پلاک ۶
اینجا
یکی از زیباترین خانه های تاریخی تبریز و حتی آذربایجان است. این خانه
امروزه به موزه قاجار تبدیل شده است؛ چرا که منزل شخصی امیر نظام گروسی
دیپلمات، سفیر و نویسنده دوران قاجار بوده است. در دوران ناصرالدین شاه و
در دو طبقه بنا شدهاست. ایوان آن ۱۶ ستون دارد و با سرستونهایی زیبا
تزئین شده است. از اندرونی و بیرونی تشکیل شده و حوضی وسط حیاط است.
پنجرههای مشبک، شیشههای رنگی، گچبریها و آینهکاریهای داخلی عمارت هم
از زیباییهای این خانه هستند.
تالار
سکه، تالار بافته، تالار چینی، تالار آبگینه، تالار فلزات، تالار موسیقی،
تالار خاتم در طبقه اول و تالارهای سنگ، اسلحه، رجال و فرامین، معماری و
شهرسازی و قفل و فانوس در زیرزمین قرار گرفته است.
آدرس خانه امیر نظام گروسی: تبریز، محله ششگلان، خیابان شهریار، پشت مقبره الشعرا، جنب بیمارستان کودکان و مدرسهی شیخ عطار
یکی
از دیدنیترین خانه های تاریخی تبریز هم همین خانه حریری است. نقاشیهای
دیواری خانه حریری که به سبک قاجار است در این خانه بسیار طرفدار دارد.
وجود گردشگران و عکاسان زیادی در این خانه آنجا را به یکی از شلوغترین
خانههای زیبای آذربایجانشرقی تبدیل کرده است.
این
خانه، حیاط اندرونی، بیرونی و دو بلوک خانه دارد که نقاشیهای نمای بیرونی
ساختمان داستانهای اساطیری را عنوان می کنند مانند یوسف و زلیخا. سقف آن
مزین به مینیاتور ایرانی است. در سال ۱۳۷۷ ثبت ملی شده و دسترسی آن بسیار
راحت است.
آدرس خانه حریری: تبریز، خیابان تربیت تبریز، کوچه نور هاشمی، پلاک ۱۳۲
یکی
از قدیمیترین خانه های تاریخی تبریز خانه بهنام است و در اواخر دوران
زندیه و اوایل دوره قاجار بنا شده. هرچند این بنا به بزرگی خانههای
قاجاری کاشان نیست اما تمام زیباییهای معماری ایرانی مثل گچبری،
نقاشیهای روی دیوار، پنجرههای ارسی، اندرونی و بیرونی، زیرزمین و حیاط
مزین به حوض را در دل خود جای داده است.
در دوره ناصرالدین شاه این بنا یک بار بازسازی شد و نقاشیهای سبک قجری آن هم مربوط به همین دوران است.
آدرس خانه بهنام: تبریز، میدان ساعت، محله مقصودیه (برای ورود به آن باید از دالان پشت خانه در کوچهی مشیر وارد شوید.)
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با میدان ساعت “میدان ساعت تبریز، مقصد ثابت گردشگری” را مطالعه کنید.
خانه
صرافلار هم یادگاری از دوران قاجار است. متعلق به خاندان صرافلار که آخرین
ساکنین آن، خانواده علوی بودهاند. در حال حاضر متعلق به میراث فرهنگی
تبریز است. از سال ۱۳۷۴ به نمایشگاه و خانه سفال تبریز تبدیل شد و موزه
سفال نام گرفت. شامل بخشهای مختلفی از جمله نمایشگاه دائمی، حوضخانه ( که
در آن جلسههای فرهنگی و هنری برگزار میشود)، فروشگاه دائمی و کلاسهای
آموزشی است.
زیر زمین و طبقه فوقانی دارد و ایوان آن با ستونهای گچ کاری شده و حیاط آن با باغچه های با صفا و حوض مزین است.
آدرس خانهی صرافلار: تبریز، خیابان شمس تبریزی، ایستگاه گرو، کوچهی صرافلار، کوچهی شهید نوروزی، پلاک ۱۰۰
برای دیدن جاذبه های گردشگری به مجله گردشگری مان در مجله دلتا مراجعه کنید.
شهر زواره از توابع شهرستان اردستان است. در شمال استان اصفهان و در جنوب کویر نمک قرار گرفته. برخی تاریخدانان میگویند زادگاه کاوه آهنگر است. قدمتی کهن و باستانی دارد و نامش را از زواره برادر رستم گرفتهاند. از قرن چهارم با عنوان مدینه السادات نامیده شد و در طی قرون گذشته تاریخدانان بسیاری در آثار خود به نام زواره و شخصیتهای برجسته آن پرداختهاند. ساختار گلی زواره و معماری ایرانی اصیل آن همیشه اینجا را به یک مقصد عالی برای توریستهای خارجی تبدیل کرده است. اما آنچه جالب توجه است اینکه این روزها و در فصل سفر به کویر، کویر دق سرخ زواره بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
کویر دق سرخ وسعتی به طول تقریبی ۵۰ کیلومتر و عرض ۲۰ کیلومتر را در شمال شرقی شهر زواره از آن خود کرده است. با کوههایی کم ارتفاع در کنار جنگلهای تاغ که از کویر مرکزی ایران جدا شده است. یکی از جاذبههای این کویر هم تپه شنی بزرگی است که تقریباً در مرکز این کویر قرار دارد و آشیانه عقابهای منطقه است. جایی که در میان بیشتر کویرنوردان به آشیانه عقاب معروف شده است. جالب است به شما بگویم در این کویر معادن نمک، طلا و سرب وجود دارد و احتمالاً نفت نیز در آن پیدا میشود.
یک لایه نمک با ضخامت متغیر سطح کویر را پوشانده است. شبها روشنایی مهتاب بر این دشت نمک میتابد و بلورهای نمک نور را بازتاب میدهند. این عارضه سطح کویر را به شکل چشمنوازی درخشان میکند و مانند آینهای خرد شده در هر گوشه کویر پراکنده است. از این روست که کویر دق سرخ مأوای کمپ زنان و علاقمندان به کمپینگ در کویر است.
علاوه بر این زمینها، چندضلعیهای نمکی حاشیه کویر شکل دیگری است که چشماندازی دیدنی دارد و گاهی ارتفاع آنها تا ۱۵ سانتیمتر هم میرسد. در محدوده میانی کویر به دلیل نمک فوقالعاده زیادی که دارد، حتی گیاهان نمکدوست نیز به چشم نمیخورند.
کویرها خود به خود آنچنان پدیدههای شگفت انگیزی هستند که به تنهایی یکی از قطبهای گردشگری به حساب میآیند. تورهای گردشگری کویر دق سرخ آسمان تاریک آنجا و رصد ستارگانش، سکوت و آرامش بینظیرش، حیات وحش بکرش و پدیدههای جذاب زمین شناسی آن را به عنوان جاذبههای تماشایی آنجا مثال میزنند. همانجا که تا چشم کار میکند کویر است. تا دلت بخواهد و بزرگی و عظمت پروردگار تنها چیزی است که با دیدن آن از خاطر هر بینندهای عبور میکند.
جنگلهای تاغ زواره یکی دیگر از جاذبههای گردشگری هستند. عامل مهم تثبیت شنهای روان منطقه که زمینشناسان معتقدند اگر این جنگلها نبود، سالها پیش زواره و روستاهایش در میان انبوه ماسههای کویر مدفون شده بودند. مکان مناسبی برای عکاسان حیات وحش است و شغال، روباه، پایکا، چکاوک کاکلی، جغد و باز در آنجا زندگی میکنند.
تپههای ماسهای مهمترین اشکال این منطقه را تشکیل میدهند و به صورت آشکاری جهت حرکت باد را نشان میدهد و چند ضلعیهای نمکی کاسهای و گنبدی شکل آن از دیگر شگفتیهای این منطقه است که ارتفاع آن گاهی تا ۱۵ سانتیمتر میرسد. در جایی هم سطح کویر شبیه زمین شخم زده و یا به اصطلاح گل کلمی است و آن زمانی است که کویر تا حدودی رطوبت خود را از دست میدهد.
این
شهر از نزدیکی بادرود تا انتهای زواره در امتداد دریای سیلک ادامه داشته و
آثار فراوانی از بقایای این شهر شناسایی شده است، سفالهای رنگین شده و
خرده شیشههای بلورین و نادر تا خشتهای ۴۰ در۲۰ و ۲۰ در ۲۰ و خرابهها و
قناتها هر یک گویای وجود شهری با قدمت ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال است که روزگاری در
دل این کویر وجود داشته است.
زمانی
که به دق سرخ سفر میکنید باید سواریها را در یکی از روستاهای مهاباد،
موغار، حسن آباد، جعفرآباد، امیران، علی آباد و کچورستاق گذاشته و به کویر
بروید. بیشترین آثار و بقایای این شهر را در حوالی همین روستاها خواهید
یافت.
در قسمتهای مرکزی کویر تپههای ماسهای جزیره مانندی به چشم میخورند که به تل شیطان شهرت دارد. فرم کلی تل شیطان به شکلی است که جهت حرکت مسیر باد را به خوبی نمایش میدهند و عکسهای فوقالعادهای را میتوانید هنگامی که نور مهتاب روی آنها افتاده و سایهشان بر زمین نقش بسته است، از آنها ثبت کنید.
ابتدا به اردستان بروید و سپس به زواره برسید، میتوانید به روستای علی آباد یا روستای جهان آباد برسید. روستای جهان آباد روستای بسیار کوچکی است و بسیاری از ساکنانش آنجا را ترک نمودهاند. از روستا به سمت شمال شرقی حرکت کنید و راه را درون جادهای خاکی ادامه دهید. مسیر بیابانی است و هیچ شباهتی به کویر ندارد اما پس از یک ساعت و نیم با سواریها به حاشیه نمکزار میرسید.
بنای هفت شهر لیلاج یا لیلاز که مرکز آن شهر لاسون بوده، در اثر زلزله و یا هجوم ریگ روان و یا بوسیله افراسیاب ترک به کلی از بین رفته و فقط آثاری از آن باقی است بهطوری که در محل شایع است از بناهای لیلاز پدر کیخسرو کیانی (تخت وتاج کیخسرو به پسر عمویش اروند شاه منتقل شده) بوده که شهر مرکزی بنام پسرش لاسون نامیده شده است.
حدود این شهرها از موغار شروع و تا نزدیکی یزد امتداد داشته و با این ترتیب قطعی است که زواره هم جزء این هفت شهر بوده است .در موقع حفاری و یا بارندگی خرده طلا و چیزهای دیگری در خرابههای این هفت شهر بدست میآید.
برای آشنایی بیشتر با جاذبههای گردشگری به مجله گردشگری مجله دلتا مراجعه کنید.
نمیدانم ترکیب عجیب کویر، نخل و دریا را دیدهاید؟ وقتی که دریا از دور نمایان میشود، صحنه بسیار زیبایی برای گردشگران خواهد بود که دهها، حتی بیشتر تصویر را برای عکاسی مقابل چشمانتان قرار میدهد. درست شبیه عکسهای رویایی که قبلاً از این منطقه دیده بودید، نخلهای بلند قد که شاخصه کویر است و ساحل زیبا و آن دریای شگفتانگیز که همه به یکدیگر دوخته شدهاند. امروز به ساحل درک میرویم. فقط اینجاست که میتوانید این همه زیبایی را کنار هم ببینید. درست خواندید. ساحلِ دَرَک چابهار، در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان و در روستایی به همین نام قرار گرفته است. با ما همراه باشید.
برای آن که به این ساحل زیبا برسید باید به ۱۷۰ کیلومتری شهر چابهار و در امتداد مسیر سواحل مکران و در فاصله ۱۰ کیلومتری از روستای زرآباد بروید. روستای درک همانجاست. جایی که کویر و دریا به یکدیگر دوخته شدهاند. یک زمین پوشیده از نخل که به کازابلانکای ایران معروف است. میتوان گفت دیدن ساحل درک برای همه گردشگران از واجبات است.
مردهای درک بلوچ هستند. پیراهنهای سفید بلند بر تن دارند. لباس زنانشان رنگارنگ است. پر از سوزن دوزیهای دیدنی است و پر نقش و نگار. درک ۱۰۴خانواده دارد. همگی مهماننواز و خونگرم هستند. گردشگری بخشی از درآمد روستاییها به شمار میرود. پس خوب است غذاهای محلیشان را سفارش دهید که زنان روستا آنها را میپزند. قیمت گرانی هم ندارند.
گفتیم در ساحل درک ، کویر و دریا به هم پیوند میخورند. فکرش را بکنید! سواحل مرجانی، ماسهای و صخرهای. همه با هم یک جا. یک ترکیب فوقالعاده. این ساحل نزدیک اقیانوس هند است. ممکن است با این تفاصیل فکر کنید درک در محدودهای خشک و بیابانی است. اما اشتباه نکنید. درک منابع آب شیرین دارد. زمین را دو متر بکنید هم به آب میرسید. همین موضوع باعث شده کشاورزی آنجا هم رونق بگیرد.
اتفاقاً جالب است به شما بگویم اینجا، بهشت طبیعتگردان است. این ساحل بکر خیلی اتفاقی به عنوان یک پدیده گردشگری کشف شد. یکی از کاربران توییتر این کار را کرده است. او از بومیان محدوده درک بود. عکسهای غروب و طلوع خورشید درک را منتشر کرد. بعد از آن گردشگران زیادی عاشق درک شدند.
ساحل درک بسیار تمیز است. هیچ نشانهای از زباله دیده نمیشود. درک به پاکترین ساحل ایران هم مشهور است. غروب این ساحل بسیار زیباست، درختان نخل در پسزمینه نارنجی آسمان و انعکاسی که خورشید در آب انداخته است بسیار لذت بخش است. ستارگان بیشمار هم که دست کمی از آسمان کویر ندارند، کنار ترکیب ماه و نخل و دریا به شکل دیوانه کنندهای میدرخشند.
باید به استان سیستان و بلوچستان بروید و به چابهار برسید. خط ساحل را در کنار دریای عمان پیش بگیرید و به سمت شهر کنارک برانید. دهستان زرآباد شرقی را پیدا کنید. بهشت گمشده ایران همانجاست. روستای درک. بار و بندیلتان را ببندید. به سیستان و بلوچستان سفر کنید. شگفتانگیزترین چشمانداز دنیا منتظر شماست. ساحل درک ۱۷۰ کیلومتر با چابهار فاصله دارد. از روستای درک نیز ۱۰ کیلومتر دورتر است.
ساحل درک تازه کشف شده است. هنوز امکانات گردشگری زیادی آنجا نیست. میتوانید روی سکوهای ساحل چادر بزنید. همچنین میتوانید به خود روستای درک بروید. در خانههای روستایی با هزینهای معقول اقامت کنید. به نفع روستاییان هم هست. فروشگاه و پمپ بنزین دور است. حواستان به نیازهای فوری خودتان باشد.
چابهار و آن حوالی، از خنکترین بنادر دنیا است. بنابراین خیلی از تورهای گردشگری برنامه سفر خود را به روستای درک از اوایل زمستان تا اواخر بهار میچینند. برای این که از همه جذابیتهای این روستا و ساحل زیبای آن بهره ببرید میتوانید در تور روستای درک و یا تور چابهار نامنویسی کرده و با کلی خاطره خوب بازگردید. درک از نیمه زمستان تا نیمههای بهار عالی است. اوایل پاییز تا نیمههای آن هم زمان خوبی است. هوا و چشماندازهای منحصربهفردی خواهید دید.
سیستان و بلوچستان و ساحل درک دیدنی و لذتبخش است. پس خوب است سعی کنیم به طبیعتش آسیب نزنیم. زیباییهای زمین برای همه نسلهاست. در ساحل درک غریق نجات وجود ندارد. امکانات پزشکی و کمکهای اولیه دور است. حتی اگر شناگر حرفهای هستید باز هم لطفاً به آب نزنید. خودتان را به دردسر نیندازید. به ریسکش نمیارزد. به علاوه خبر خوب این که کلنگ احداث کمپ گردشگری در روستای درک به زمین خورده است. با احداث یک کمپ، رفاه عمومی گردشگران منطقه بالاتر میرود و امکان اقامت و شبمانی راحتتر هم مهیا میشود.
برای خواندن مطالب بیشتر گردشگری به مجله دلتا مراجعه کنید و مجله گردشگری آن را حسابی بگردید.