استان گلستان مناطق گردشگری بسیاری را در خود جای داده است. جاذبه های طبیعی بسیاری که بدون دخالت دست انسان، به یک مقصد گردشگری تبدیل شده و مأوای گردشگران است. مانند چشمه ساران، دشت ها، آبشار ها، کوهستان ها، جنگل ، مراتع و… امروز مقصد مجله گردشگری مان هم جنگلی است در گلستان. همه فصول زیباست. پاییز و زمستانش زبانزد است. و بهار و تابساتانش دیدنی. به جنگل و جاده و روستایی که بخشی از منطقه گردشگری توسکستان به شمار می رود. در دامنه های شمالی کوهستان البرز واقع شده و حدود ۲۰ کیلومتر از جنوب شرقیِ گرگان، فاصله دارد. با مجله دلتا همراه شوید.
همانطور که گفته شد توسکستان یکی از جاذبه های طبیعی و تفریحی شهر گرگان در استان گلستان است. یک منطقه گردشگری بکر که در دامنه های شمال شرقی البرز واقع شده و در ۱۳ کیلومتری شهر گرگان است. جاده منتهی به این جنگل بسیار پر پیج و خم اما بسیار مهیج است. در هر فصل از سال زیبایی خاص آن فصل را به عالی ترین شکل به شما هدیه میدهد. اگر در زمستان تصمیم گرفتید که به این جنگل بروید. فقط کمی آهسته برانید تا رانندگی تان ایمن باشد. هر چند زیبایی های زمستانه این جاده هم به قدری است که برای دیدن مناظر بی نظیر طبیعت قطعاً آهسته رانندگی خواهید کرد تا از آن ها بهره مند شوید.
نام توسکستان از آنجا آمد که بیشتر درخت های اینجا، توسکاست و به همین دلیل هم به توسکستان معروف شده است.
در پاییز چشم انداز های بی نظیری را در مسیر جنگل و جاده توسکستان خواهید دید. رنگین کمانی چشم نواز از رنگ ها که در همسایگی جنگل های جهان نما قرار دارد و جزو جنگل های هیرکانی به حساب می آید. منطقه ای چهار فصل که می توانید همیشه از زیبایی هایش لذت ببرید. بیشتر درختان این جنگل را درختان توسکا، اورس و بلوط تشکیل می دهند. هنگامی که هوا ابریست فضای این جنگل ها بسیار رویایی و بی نظیر است.
از تهران باید وارد جاده هراز یا فیروزکوه شوید و تا گرگان برانید. جنگل توسکستان در فاصله ۱۳ کیلومتری بعد از گرگان، است. پس گرگان را که ۱۳ کیلومتر رد کردید، در سمت راست، تابلوی جاده فرعی جنگل توسکستان را خواهید دید. به روستای «توسکستان» که رسیدید اولِ جنگل است.
اگر از مشهد میخواهید به به این سمت بروید، اول باید وارد جاده آسیایی شوید و در ۱۳ کیلومتری گرگان به چپ بپیچید.
دسترسی به جنگل توسکستان کار دشواری نیست فقط باید خودتان را به جاده آسفالته توسکستان برسانید که از میان این جنگل تماشایی میگذرد. جاده ای که در لیست زیباترین جاده های جنگلی ایران قرار میگیرد. نکته ای که باید به شما بگویم اینکه درست است که شما میتوانید در جنگل توسکستان جنگل نوردی و پیمایش در طبیعت انجام دهید اما!
اما توجه داشته باشید که برای انجام این کارها حتماً از یک راهنمای جنگل کمک بگیرید، تجهیزات مناسب همراه ببرید و حتماً به منتظرانتان بگویید کجا هستید. همچنین میتوانید برای اقامت از امکانات رفاهی روستای توسکستان در ابتدای جاده، و روستای چهارباغ در انتهای جاده استفاده کنید.
برخی ها تصورشان بر این است که جادهها فقط پلی برای رسیدن از یک جا به جای دیگر است ، اما گردشگران و طبیعت گردان معتقدند خود این جاده ها می توانند مقصدی برای سفر باشند و مثلاً رانندگی در آن ها با مناظر دیدنی و آب و هوای مطبوع میتواند روح انسان را سر ذوق بیاورند.
جاده توسکستان هم از همین دست است. از ابتدایش زیباست تا انتهایش. ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی گرگان، از روستای توسکستان شروع می شود و تا دشت سرعلی آباد امتداد می یابد. ۲۵ کیلومتر طول دارد و هر دو طرف آن را همان جنگل توسکستان در برگرفته است.
باغی بزرگ در حدود ۱۱ هکتار، در شمال تهران در میدان شهید باهنر (میدان نیاوران) وجود دارد. مجموعه کاخ نیاوران در این باغ شکل گرفته. بناهایی در کنار یکدیگر که یادرگار دوران قاجار و پهلوی است. از آنجا که دهکده نیاوران آب و هوای خوبی داشت ییلاقی برای شاهان قاجار بود. فتحعلی شاه قاجار برای تفریحات تابستانی، دستور داد در نیزاری خارج از شهر تهران باغی بسازند از آنجا که این باغ به جای نیزار ایجاد شد، آن را «نیآوران» نامیدند که بعداً به نام باغ «نیاوران» مشهور شد.
محمد شاه نیز در همین باغ بنای کوچکی بنا کرد و پس از وی، ناصرالدین شاه «کاخ صاحبقرانیه» را در باغ نیاوران ساخت؛ و در نهایت آخرین بنایی که شاهان قاجار در باغ نیاوران ساخته شد، مشهور به کوشک احمدشاهی است.
در
زمان حکومت پهلوی دوم، کاخ نیاوران با سبکی مدرن برای سکونت وی و
خانوادهاش تغییر کرد؛ اکنون در محوطه نیاوران، کاخ اختصاصی نیاوران و
موزه پارچه و لباسهای سلطنتی، کاخ صاحبقرانیه و موزه حوضخانه، کوشک
احمدشاهی، موزه جهان نما، کتابخانه اختصاصی، موزه خودرو های اختصاصی کاخ
نیاوران، باغ کتیبه ها و گلخانه قرار دارند.
حاج علیخان حاجب الدوله مامور ساخت عمارت صاحبقرانیه در باغ نیاوران بود. او این عمارت را با خوابگاه، اندرون و حرمسرا بنا کرد. جالب است بدانید خود مجموعه حرمسرا دارای چهل تا پنجاه ساختمان بود که باز هر یک از این ساختمان ها دارای چهار اتاق و یک ایوان که ویژه یک یا دو تن از همسران شاه بود. در زمان مظفرالدین شاه و احمدشاه تعداد حرمسرا ها کمتر شد و با آمدن رضاخان، کلاً صاحبقرانیه مدتی به دست فراموشی سپرده شد.
رضاخان کاخ های متعددی در سعدآباد ساخت اما در زمان ازدواج محمدرضا پهلوی با فوزیه، صاحبقرانیه را برای پذیرایی از میهمانان آماده کرد. دیوار میان دیوانخانه و حرمسرا و عمارت های دور کاخ خراب و مبلمان کاخ عوض شد. فرش های گران بهای کاخ گلستان را به این مکان آوردند و برای تزیین دیوارها، کاغذ مخصوص اروپایی استفاده کردند پارچه پرده ها و مبل ها را یک طراح خارجی تعویض کرد و خلاصه اینکه هشت ماه زمان برد تا گروهی از طراحان و نقاشان و مهندسان این کاخ را برای میهمانان آماده کنند. اما جالب است بدانید در زمان پهلوی دوم، تمام این تزئینات داخلی یک بار دیگر تغییر کرد.
تالار آینه یکی از زیباترین بخش های این کاخ است و درست وسط آن قرار دارد. آیینه کاری های بسیار با شکوهی دارد. در زمان محمدرضا پهلوی با تغییرات اساسی که داخل بنای صاحبقرانیه انجام شد، طبقه اول یعنی حوضخانه برای پذیرایی از میهمانان و طبقه دوم به عنوان دفتر کار شاه مورد استفاده قرار گرفت.
این
فضا قسمت های اداری و اتاق ها را در خود جای داده است. دو تابلوی بزرگ
طرفین، شاهزادگان قاجار را به تصویر کشیده اند و عکس امیر کبیر که در
تابلویی جدا و مینیاتوری، کار شده است. چندین تابلو نقاشی دیگر را هم آنجا
خواهید دید. همچنین گلدان هایی که آنها هم مربوط به دوره قاجار و پهلوی
هستند. عکاسخانه و اتاق مذاکرات هم در این قسمت قرار دارند.
در
این تالار، هنر آینه کاری ایرانی با شکوه فراوان در برابر دیدگان همه قرار
داده شده است؛ از سویی آن را تالار جهان نما نیز مینامند چرا که در آن
زمان میشد از پنجره های این قسمت، کل تهران را در یک قاب دید. آینه کاری
های ظریف و دیدنی این تالار از زمان ناصر الدین شاه آغاز شد و در زمان
مظفرالدین شاه به پایان رسید، آینه کاری های ظریف با گچبری های هنرمندانه و
ارسی های چشم نواز که این تالار را بسیار با شکوه جلوه میدهد. در شاه
نشین شمالی این تالار هم میز کار محمدرضا پهلوی قرار دارد. امضای فرمان
مشروطیت توسط مظفرالدین شاه هم در همین تالار به انجام رسید.
در
چهار طرف این تالار چهار اتاق وجود دارد که هر کدام کاربرد مخصوص خود را
داشتند. اتاق منشی، دندانپزشکی، حمام و سرویس بهداشتی، اتاق هدایا.
در این بخش هم مانند سرای غربی اتاق هایی وجود دارد و راه پله ای با طراحی زیبا که به در خروجی کاخ میرسد. تابلو های متعددی در آن آویخته شده مربوط به نقاشانی به نام هستند. اتاق مذاکرات خصوصی، اتاق نشان ها و مدال ها، اتاق انتظار سفرا، اتاق استراحت نیم روزی هم در این قسمت واقع شده است.
طبقه زیرین کاخ صاحبقرانیه حوضخانه است. در اتاق های این بخش نیز انواع تزئینات چشم نواز به کار رفته است. گچ بری ها، ارسی های منحصر به فرد و آثار بی نظیری که این بخش را بعد از تالار جهان نما به زیباترین قسمت های کاخ صاحبقرانیه تبدیل کرده است. حوض، در وسط بنا قرار دارد مبلمان، اطراف آن قرار داده شده. تابلوی حوضخانه صاحبقرانیه اثر کمال الملک هم در این فضا به نمایش در آمده است.
همچنین
در بخشی از دیوار شاه نشین روایت عطار از مجلس شیخ صنعان روی سنگ کنده
کاری شده است. سقف های چوبی این بخش کاملاً منقوش هستند و متعلق به قرن ۱۲
هجری قمری که گویا برای تزئین از شیراز آورده شده اند.
این کاخ در میدان شهید باهنر (نیاوران) تهران قرار گرفته، در مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران اولین کاخی است که با آن روبرو خواهید شد.
*نکته: اگر داخل این کاخ عملیات مرمت در حال انجام باشد، کاخ باز نیست. میتوانید با مجموعه کاخ نیاوران تماس بگیرید و از بازدید های آن مطلع شوید.
برای دسترسی باید به تجریش بروید و سپس میتوانید با استفاده از وسایل نقلیه عمومی به نیاوران برسید.
مترو: با استفاده از مترو میتوانید ابتدا به تجریش و از آنجا با تاکسی و اتوبوس به نیاوران بروید.
اتوبوس: خط بی آر تی راه آهن – تجریش را سوار شوید و باز از تجریش با وسایل نقلیه عمومی به نیاوران بروید.
سفر به کردستان کوهستانی همیشه لذت بخش است. زمستانش که مأوای سرد گردها و برف پیماهاست، تابستانش با آن همه زیبایی بی نظیر برای سفر های خانوادگی جان میدهد و بهار و پاییزش هم که تابلوی نقاشی است. آب و هوای فرح بخش و مطلوب کردستان همه وقت سال شما را برای رفتن به این استان دیدنی ترغیب میکند. همانطور که جاهای دیدنی کردستان هم شما را اقناع میکند تا همه این سرزمین خوش آب و هوا را بگردید.
از این روست که امروز با مجله گردشگری مان سفری داریم به این استان تا ببینیم در جای جای آن چه خبر است. به غیر از شهر سنندج که مرکز استان است و پر است از جاذبه های گردشگری، دیگر مناطق کردستان را هم سر میزنیم تا سفر گردشگری مان را کامل کنیم. با مجله دلتا همراه شوید.
دو بازار بزرگ در شهر سنندج و جود دارد. به نام های بازار قدیمی و بازار سرتپوله. بازار قدیمی را تقریباً شبیه میدان نقش جهان اصفهان ساختهاند
که به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم میشود. چهار دروازه داشته که اکنون فقط
سه تا از آن ها باقی است. تاریخ ساخت بازار سنندج به سال ۱۰۴۶ می رسد
زمانی که شاهان صفوی، سلیمان خان اردلان را والی کردستان کرده بودند.
این
بازار بسیار دیدنی است و اگر دلتان میخواهد آن لباسهای رنگارنگ و محلی
کردستان را که شاید بارها دیده باشید خریداری کنید، حتماً به این بازار سر
بزنید. میتوانید کلی گیوه، روسری های رنگارنگ، کلاه، شال، قالی و گلیم و
سقز بخرید و به عنوان سوغاتی با خود بیاورید
مسجد
جامع سنندج به مسجد دارالاحسان معروف است. یکی از یادگار های دوره قاجار
که به دستور امان الله خان در سال ۱۲۲۸ ساخته شده است . شبستانی بزرگ با ۱۲
ستون دارد. حجره هایی در اطراف حیاط این مسجد وجود دارند که با آن کاشی
های هفت رنگ دیوار ها، جلوه ای زیبا به این مسجد بخشیدهاند. یکی از جاهای
دیدنی کردستان و سنندج است که همیشه در بازدید از این مسجد، گردشگران خارجی
دوربین به دست را در حیاط آن خواهید دید.
در
سه دوره تاریخی عمارت آصف را در سنندج ساخته اند. سنگ اول بنا را در دوره
صفویه گذاشتند و به عبارتی دوره اول احداث بنا در زمان صفویان بود. در دوره
قاجار و پهلوی قسمت های دیگری نیز به آن اضافه شد و بنایی بسیار دیدنی را
با حوض بزرگی وسط آن، به وجود آورد. این عمارت برای دید عموم آزاد است و
بخشی از آن موزه مردم شناسی است.
عمارت
آصف جذابیت های دیگری نیز دارد که حمام یکی از آن هاست. نقش و نگارهایی
بی نظیر هم سراسر عمارت را پر کرده و ممکن است ساعت ها سرگرم تماشای آن
شوید.
یک
عمارت فوق العاده زیبا و با هیبت در بلوار خسرو آباد (شبلی) سنندج قرار
گرفته که به نام عمارت خسرو آباد هم معروف است. ستون های بسیار دیدنی در
ایوانش دیده می شوند که رنگ غالب آن سفید است. در دروره ای مرکز حکومت خسرو
اردلان، والی منصوب در زمان قاجار بوده و از دو قسمت اصلی قصر سلطنتی با
ورودی ستون دار وَ باغ خسروآباد که اطراف ۴ خیابان را گرفته، تشکیل شده
است. از وسط آن جوی آبی میگذرد و مقابل آن هم حوض آب بزرگی قرار گرفته
است.
شهر
مریوان در شمال غربی کردستان است و به خاطر سرسبزی دشت ها و آب و هوای
معتدلش بسیار معروف است. بازار معروفی هم دارد که قیمت هایش مناسب است. یکی
از جاهای دیدنی کرستان هم در همین مریوان قرار دارد.
دریاچه
زریوار، یا زریبار که قبلاً هم مطلبی با عنوان “مریوان ، یک مشت آب شیرین
از دریاچه زریوار” را درباره آن منتشر کردیم و از زیبایی هایش برایتان
گفتیم. همچنین راجع به تفریحات منحصر به فرد و آدرس آن هم می توانید از این
مطلب کمک بگیرید.
بزرگترین
و زیبا ترین دریاچه آب شیرین غرب ایران است، بیش از ۳۱ نوع پرنده بومی و
مهاجر دارد و اطرافش را انواع پیچک ها، درختان سرو و بلوط و نیلوفر آبی پر
کرده اند.
روستای
اورامانات در ۶۵ کیلومتری مریوان قرار گرفته و با دره های پر پیچ و خم و
رود های متعدد و آن خانه های پلکانی و سنگی به یکی از روستا های شبه
ماسوله کردستان تبدیل شده است. چرا که تصاویری که به شما میدهد
دقیقاً ماسوله گیلان را برایتان تداعی میکند.
در
این روستا غیر از زیبایی های طبیعی، زیبایی های بومی و ملی هم به چشم
میخورد مثل انجام مراسم پیرشالیار که دو بار در سال یکی ۱۵ فرودین ماه و
دیگری در اواسط اردیبهشت برگزار میشود. یک آیین تاریخی که همراه رقص محلی و
دف نوازی است و گردشگران زیادی را به این نقطه میکشاند.
یکی
دیگر از جاهای دیدنی کردستان روستای پالنگان است. این روستا هم از ساختار
پلکانی بهره برده و زیبایی اش را به رخ گردشگران میکشد. از سنندج که به
سمت کرمانشاه بروید، به شهر کامیاران میرسید و از آنجا باید وارد جاده
روستای توبره ریز شوید تا به پالنگان برسید. در منطقه ژاورود واقع شده و
باغ ها، چشمه ها و آب گوارای رودخانه تنگی ور آنجا را زیبا تر کرده است.
سوغاتی
بی نظیر هم از این روستا میتوانید برای خود بخرید. مانند گیوه، جاجیم،
عسل و انواع میوه های خوش طعم. به علاوه اینجا مراسمی برگزار میشود که
حضور در آن برایتان جالب خواهد بود. میتوانید در مطلب “روستای پالنگان
کردستان” در همین مجله اطلاعات دیگری نیز راجع به آن کسب کنید.
غاری
شگفت انگیز در ۷۰ کیلومتری شهر دیواندره وجود دارد که بسیار بسیار گردشگر
پذیر و دیدنیاست، “غار کرفتو” نام دارد و زیستگاه بشر اولیه بوده است.
کرفتو به معنای خورشید است؛ غاری آهکی که گویی به معبد هراکلس نیز معروف
است.
یکی
از بزرگترین غار های دست کن و طولانی ترین غار تاریخی ایران است که در ۴
طبقه ساخته شده است. زمین شناسان معتقدند این غار در دوره ای بین ۱۰۰ تا
۲۰۰ میلیون سال قبل، زیر آب ها پنهان بوده و در اثر بروز خشکسالی، از میان
آب سربر آورده است. به علاوه اینکه هنوز هم آب در همه جای غار جریان دارد.
تماشای
دشت های وسیع اطراف از آن بالا، یکی از لذت های وصف نشدنی است. باور
نمیکنید اگر بگویم این غار پنجره دارد. در ورودی و اتاق و … ! میتوانید
برای آنکه همه چیز را راجع به این غار منحصر به فرد بدانید به مطلب “غار
کرفتو ، معبد هراکلس” در همین مجله مراجعه کنید.
شهری در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع شده، که لقب بندر اقیانوسی ایران را دارد. بندر چابهار، که به دلیل آب و هوای بهاری اش به این نام معروف شد. مکانی شگفت انگیز که در گذشته بیشتر برای خرید مورد استقبال قرار میگرفت، ولی این روزها بیشتر طبیعت گردان و گردشگران، زیبایی های این منطقه را شناخته و با برگزاری تورهای متعدد جاهای دیدنی چابهار را برای همه دوستداران ایران عیان کردهاند. به دلیل محبوبیت زیادی که چابهار پیدا کرده و دیدنیهای زیادی که دارد، با مجله گردشگری مان امروز سری به این شهر دوست داشتنی و جاذبه های اطراف آن زده ایم و دعوت می کنیم با مجله دلتا همراه باشید.
از غروب های دل انگیزی که در چابهار است بگذرید، صخره های تراش خورده آن را که نادیده بگیرید و نمای اقیانوسش را که فراموش کنید، خوب است بدانید با سفر به این شهر زیبا میتوانید بسیاری از زیبایی های دیگر را ببینید که شاید در هیچ کجای تهران نتوانید نظیرش را بیابید. تنها شهر بندری کشور که میتوانید نمای اقیانوس هند را از آن تماشا کنید. در کنار دریای عمان و اقیانوس هند واقع شده و از نظر اقتصادی موقعیت خاصی دارد.
چابهار در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع شده و جاذبه های طبیعی و بناهای تاریخی متعددی دارد. آب و هوای خاص و معتدل آن، باعث شده است تا اصطلاح “چهار بهار” را به آن بدهند و در زمان های مختلف سال می توان به آنجا سفر کرد.
بین
دشت کهیر و تنگ، در ۱۰ کیلومتری چابهار سه تپه کوچک گل افشان به ارتفاع ۱۰
تا ۲۰ متر پدید آمده و یکی از جاهای دیدنی چابهار است. مثل آتشفشانی
میجوشد و از آن گل سرد طوسی رنگی خارج میشود. قبلاً مطلب “چابهار و پدیده گل فشان کنارک“ را
در همین مجله برایتان به طور مفصل شهر دادیم و میتوانید با این جاذبه بی
نظیر به طور کامل آشنا شوید. پدیده ای عجیب که در غرب بندر کنارک در شعاعِ
۹۰ کیلو متری، نزدیکیِ روستای کهیر، نرسیده به بندر تنگ واقع شده و وقتی
به آن نزدیک میشوید صدایی مانند ترکیدن حباب را به وضوح خواهید شنید.
کوه
های مینیاتوری را در فاصله ۵۰ کیلومتری شهر چابهار به سمت بندر گواتر یکی
دیگر از جاهای دیدنی چابهار خواهید یافت. از شگفتیهای طبیعت ایران که
افراد محلی به آنها کالانی یا آریا میگویند. در حوزه شهرستان ساحلی کنارک و
روستایی کهیر قرار گرفته و دقیقاً سمت چپ جاده شهر چابهار به بندر گواتر
است. کاملاً حس بودن در یک سیاره دیگر را برایتان ممکن می سازد. به رنگ
سفید و طوسی است اما اگر در زمان های مختلف روز از آن ها عکس بگیرید متوجه
می شوید که تغییر میزان نور، جلوه رنگی آن را نیز تغییر میدهد.
ارتفاع
این کوه ها متغیر است. جنس این کوه ها رسوبی است و شکل مخروطی شکل دارند.
ترکیب رنگ قرمز و شکل ظاهر آن باعث شده به کوههای مریخی معروف شوند. در
نزدیکی این کوهها یک کمپ گردشگری وجود دارد و از امکانات مناسبی برخوردار
است.
کوههای
مینیاتوری را که دیدیم به دیدن تالاب لیپار میرویم. تالاب شگفت انگیز
لیپار که به تالاب صورتی چابهار معروف است. در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار و در
مسیر جاده ساحلی چابهار-گواتر واقع شده و طول آن ۱۴ کیلومتر است. پرندگانی
همچون فلامینگو، حواصیل، طاووسکن، تیهو و عقاب دشتی هم در آن زندگی
میکنند. نزدیک روستای رمین است.
دلیل
صورتی بودن آب این تالاب وجود فیتوپلانکتون های خاص است. یکی دیگر از
جذابیت های این دریاچه، درختچه های گزنه و انواع بلوط در آب آن است.
ممکن است تا به حال نشنیده باشید که شهر های جنوبی درختی دارند به نام درخت انجیر معابد یا درخت مکرزن. چابهار هم از این قاعده دیدنی مستثنی نیست. نوعی درخت بسیار بزرگ که اصل آن متعلق به هند شرقی است و برگ های پهنی دارد. عکاسی کردن از این بخش از جاذبه های دیدنی چابهار بسیار لذت بخش است.
محلیها
به درخت مکرزن یا همان انجیر معابد، کرگ هم میگویند. داخلش شیره سفید
رنگی جریان دارد و میوه آن هم قابل خوردن است. میتوانید برای دیدن آن ها
به روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار و کوپان سر بروید و حسابی عکاسی
کنید.
رودخانه
ای در ۹۰ کیلومتری شرق چابهار جریان دارد که محل زندگی تمساح پوزه کوتاه
“گاندو” یا تمساح ایرانی است. از نظرم در سفر به چابهار باید دیدن این
منطقه حفاظت شده را در برنامه تان بگنجانید. رودخانه باهوکلات که طول برخی
از تمساح هایش به ۴ متر هم میرسد. غیر از تمساح ها حیوانات کمیاب دیگری
مثل گوزن کوهی هم در گاندو زندگی میکنند و قطعاً برایتان جذاب خواهد بود.
در
۱۷۰ کیلومتری شهر چابهار و در امتداد مسیر سواحل مکران و در فاصله ۱۰
کیلومتری از روستای زرآباد روستای درک قرار گرفته است. از روستاهای غرب
چابهار که در نزدیکی دریا قرار دارند. کویر و دریا را می توان در این منطقه
کنار هم دید. یک زمین پوشده از نخل که به کازابلانکای ایران معروف است و
می توان گفت دیدن ساحل درک برای گردشگران از واجبات است.
مسجد
تیس است هم یکی دیگر از جاهای دیدنی چابهار است که مانند مساجدی که در
پاکستان و هندوستان است فقط یک مناره دارد. صحن این مسجد هم بسیار زیباست و
حتماً خاطره خوشی از آن همراه خود خواهید آورد به علاوه رنگ سبز و قرمز
مناره و گنبدها که بسیار چشم نوازند. درهایی دارد که با شیشه کاری های
رنگارنگ پوشانده شده و آن را زیبا تر کرده است.
در اسکله های چابهار میتوان ماهیگیران را که برای صید به دریا میروند یا از آن برمیگردند را تماشا کرد. سه اسکله تپس، رمین و بریس از بقیه دیدنیترند. سواحل بریس را با نام بندر صیادی بریس هم میشناسند و در ۶۰ کیلومتری چابهار است. از مکان های طبیعی بسیار زیبااست و از جاهای دیدنی چابهار که در امتداد ساحل دریای عمان واقع شده، دیواره های صخره ای دارد که میتوان از بالای آن مناظر زیبای دریای عمان با آن قایق های ماهی گیری و مرغان دریایی درحال پرواز را مشاهده کرد.
خور یعنی خورشید. امروز میخواهیم به یکی از جاهای دیدنی کرج سر بزنیم و به پیست اسکی خور برویم که مانند همان خورشید هم درخشان است. برف های دست اولِ دست نخورده بی دست انداز دارد و به راحتی میتوانیم خود را به یک اسکی عالی در حوالی تهران میهمان کنیم. کلی هم امکانات دارد و هر چه شما از یک پیست اسکی انتظار داشته باشید را برایتان برآورده خواهد کرد. به آبشار خور نزدیک است که حتماً با مجله گردشگری مان به آنجا هم در یک مقاله جدا سر خواهیم زد.
در فاصله دو کیلومتری پیست اسکی خور آبشاری بسیار دیدنی وجود دارد که در زمستان ها یخ میزند، تصویری بی بدیل میآفریند وَ مشتاقان یخ نوردی، سرد گردها و برف پیماها را هر سال با زیبایی اش سیراب میکند.
با مجله دلتا همراه باشید.
یکی از قدیمی ترین روستا های شهر کرج در استان البرز است. بسیار خوش آب و هواست، حدود ۲۰۰۰ سال قدمت دارد و جاذبه های دیدنی بسیاری را در خود و مناطق اطرافش جای داده است. مانند بقعه امامزاده سلیمان با بنایی صفوی، چناری ۸۰۰ ساله در محوطه مسجد جامع، باقی مانده محوطه برج و باروی قلعه خور، گورستانی قدیمی با سنگ های حدود ۷۰۰ ساله و در نهایت آبشار خور که جزو دیدنی ترین و بی نظیر ترین جاذبه های گردشگری آن حساب میشود.
برای آنکه با دیگر مقاصد گردشگری کرج آشنا شوید مطلب “جاهای دیدنی کرج” را در همین مجله بخوانید.
اصل ماجرا اینجاست. این پیست اسکی در ۶۵ کیلومتری تهران است. در مسیر جاده چالوس و در سی کیلومتری شهر کرج. کمی دور تر از سد امیر کبیر واقع شده، آنجا که جلوه گاهی زیبا از طبیعت مقابل چشمانتان قرار خواهد گرفت. ظرفیت ۱۳۰۰ اسکی باز را در روز دارد. با امکاناتی کم نظیری و برای انجام بسیاری از ورزش ها و تفریحات زمستانه و کوهستانی مناسب است.
به دلیل موقعیت پیست های اسکی خور و دیزین در استان البرز و فعالیت های ورزشی که در آن ها انجام میشود، نظارت بر این دو پیست هم اکنون زیر نظر تربیت بدنی استان تهران انجام میشود.
ارتفاع این پیست به بیش از ۲۸۰۰ متر از سطح دریا میرسد. در سال ۱۳۵۲ به بهره برداری رسیده و امکانات مختلفی نظیر مدرسه اسکی، مسیر کابلی تله اسکی ، رستوران، کافی شاپ، اسنو موبیل، کمپ قله و… را داراست و یکی از مهمترین شاخصه هایش داشتن سیستم تله اسکی مربوط به شرکت پومای فرانسه است.
شلوغ ترین و پر طرفدار ترین بخش مجموعه مخصوص تویوپ سواران است. اما از آنجا که این فعالیت خطراتی دارد، از سوی سازمان تربیت بدنی سر خوردن با تیوپ غیر ایمن و خطرناک اعلام شده و زیر نظر شورای روستای خور اداره میشود.
گذشته از آنکه همه پیست های اسکی امکانات مشترکی دارند در برخی از آن ها میتوان شاخصه هایی برای حضور ورزشکاران را دید؛ در پیست اسکی خور همه آن ها قابل مشاهده است و میتوانید یک لذت فراموش نشدنی را در مراجعه به این پیست تجربه کنید.
مسیر دسترسی به پیست اسکی خور بسیار آسان است و علائم و نشانه ها راهنمای خوبی برای شماست. برای رسیدن به پیست اسکی خور باید تا کیلومتر ۱۵ جاده کرج-چالوس برانید. قبل از تأسیسات سد امیرکبیر (کرج)، تابلوی خوزنکلا را خواهید دید. حالا باید وارد مسیر فرعی شوید و به سمت شرق رانندگی کنید. تابلوی «پیست اسکی خور» با اسکی بازی که روی آن پریده مقابلتان ظاهر میشود.
رسیدن به این پیست راه دیگری هم دارد. به شما گفتم نشانه ها را دنبال کنید، خوب کافی است از پی سواری هایی بروید که چوب های اسکی و یا تیوپ هایشان را روی سقف خودرو بسته اند. شک نکنید که آن ها به پیست اسکی خور میرسند.
فقط فراموش نکنید ساعت کار پیست در ایام هفته: ۸:۳۰ تا ۱۳:۰۰ و در ایام تعطیل و پنجشنبه و جمعه ۸:۳۰ تا۱۴:۳۰ است.