امروز در مجله گردشگری مان میخواهیم به یک شهر شلوغ و پر جمعیت برویم. شهری کهن و پر از نکات برجسته برای گردشگران که سراسرش پر از هنر است ، آن هم هنر های مختلف و متنوع. صنایع دستی بسیار زیبا و بنا های باشکوه، سالن های هنر های نمایشی بی شمار وَ غذاهای عالی که هر بخش از آن مزه مخصوص به خودش را دارد. می خواهیم به دهلی برویم اما باید بدانید جاهای دیدنی دهلی به همین ها خلاصه نمی شود؛ بازارهای متعدد و مراکز تجاری هم دارد که یکی از آن ها چاندی چوک (Chandni Chowk) است. با مجله دلتا بمانید.
قلعه زیبای سرخ (The Red Fort) در سال ۱۶۴۸ ساخته شد و مقر قدرت مغول بود. با دیوار های بلند ماسه سنگی به رنگ قرمز و مساحتی حدود دو کیلومتر که توسط یک خندق محصور شده و ورودی اصلی آن، به سمت لاهور در پاکستان است و به دروازه لاهور مشهور است.
گردشگرانی که از طریق دروازه لاهور، وارد میشوند، ابتدا به چاتا چوک، بازار سر پوشیدهای میرسند که متعلق به قرن ۱۷ است و کالا هایی مانند ابریشم، جواهرات، سنگ های قیمتی، ظروف نقره و مواد غذایی را میفروشد. داخل قلعه سرخ، زمانی محل اقامت موسیقیدانانی بوده که برای امپراطور مینواختند در نتیجه گالری های عالی که آلات موسیقی جذابی هم به نمایش گذاشته شده، در آن وجود دارد.
منار قطب (Qutub Minar) در قرن دوازدهم تکمیل شد. بلند ترین مناره هندوستان است و بسیاری از گردشگران بین المللی برای صعود به آن میروند. برجی پنج طبقه است، ۷۰ متر ارتفاع دارد و با کنده کاری های پیچیده به همراه کتیبه های قرآنی، مزین شده است. جالب است بدانید سه طبقه اول از سنگ قرمز ساخته شده و طبقه چهارم و پنجم با مرمر و ماسه سنگ. در طبقه اول برج هم مسجد کوات الاسلام، قرار گرفته است.
گوردوارای بنگلا صاحب (Gurudwara Bangla Sahib) مهم ترین عبادتگاه دهلی است. بنایی متعلق به قرن هجدم که در نزدیکی محله “کونات پلیس” دهلی قرار گرفته است. در واقع در نزدیکی مرز دهلی نو و کهنه بنا شده، استخری باشکوه دارد و گنبد و میله پرچم طلای معروف که سوژه عکاسان است. به علاوه ساختمان بزرگ معبد و گالری های هنری آن هم از جاهای دیدنی دهلی به شمار می روند.
در کنار این ها یک غذای بسیار عالی که در آشپزخانه بزرگ گوردوارا تهیه شده و بدون هیچ هزینه ای برای گردشگران سرو میشود. در آنجا از بازدیدکنندگان میخواهند موهای خود را بپوشانند و کفش هایشان را بیرون آورند.
معبد لوتوس (The Lotus Temple) ۹ بخش جانبی و گنبد خیره کننده ای در مرکز خود دارد. شاهکار معماری است و از سیمان سفید و سنگ مرمر ساخته شده. اگر کل مجموعه را بنگری شبیه به یک گل نیلوفر آبی به نظر میرسد. در سال ۱۹۸۶ ساخته شده و در کنار معبد ایسکن (ISKCON)، از بزرگترین مجموعه معابد کریشنا به حساب میآید.
دروازه هند (India Gate) طاق سنگی باشکوهی است که شبیه طاق پیروزی پاریس، و از مهمترین جاهای دیدنی دهلی است. یادبودی برای سربازان کشته شده در جنگ جهانی اول و در پای آن یک آتش ابدی نیز قرار داده گرفته است. روی یک پایه از سنگ سرخ رنگ بنا شده و گنبد کاسه ای شکلی هم در بالای آن وجود دارد که گاهی با روغن مشتعل پر میشود.
یکی از بزرگ ترین مساجد هند و آخرین شاهکار معماری شاه جهان، مسجد جامع دهلی ( Jama Masjid) است. دارای سه ورودی، چهار برج زاویه دار و دو مناره با ارتفاع ۴۰ متر که با استفاده از ماسه سنگ قرمز و سنگ مرمر سفید در سال ۱۶۵۸ بنا شده است. دیدن منظره تماشایی دهلی قدیم از مناره جنوبی بسیار لذت بخش است. از استخر بزرگ مرکزی برای شست و شو قبل از نماز استفاده میشود. (غیرمسلمانها در طول نماز اجازه ورود به داخل مسجد را ندارند.)
آکشاردهام (Akshardham) در سال ۲۰۰۷ افتتاح شده و جالب اینکه به نظر میرسد قرن ها قدمت دارد. از جاهای دیدنی دهلی است و مملو از کنده کاری های پیچیده و جذاب و حکاکی های غنی از جمله حیوانات، گیاهان، خدایان، رقصنده ها و موسیقی دانان که همگی از ماسه سنگ صورتی و مرمر ساخته شدهاند. ۲۳۴ ستون پر نقش و نگار دارد و حجاری های سنگی خیره کننده از فیل ها هم، آذین مرکزی مجسمه عظیم سه هزار تنی یکی از این جانوران است.
مهاتما گاندی رهبر استقلال هند بود که در دهلی نشانه های بیشماری از وی را می توان یافت. هر کدام از آن ها تبدیل به جاهای دیدنی دهلی شده است و جاذبه های گردشگری. از بهترینشان می توان به گاندی اسمیریت (Gandhi Smriti and the Mahatma Gandhi Memorial) یاد بود رهبر شهیر جنبش استقلال هند اشاره کرد.
اینجا همان مکانی است که گاندی در سال ۱۹۴۸ در آن ترور شد. نمایشگاه اشیاء و یادبود های مرتبط با مرگ و زندگی او، اتاقی که در آن مستقر بود، موزه چند رسانهای گاندی و دستاورد های او را میتوانید در این موزه ملاحظه کنید. همچنین در باقی قدم بزنید که گاندی پیش تر، زمان زیادی را در آن سپری میکرده است.
یکی از بهترین باغ وحش های آسیا، پارک ملی جانور شناسی (National Zoological Park) است که یکی از مهمترین جاهای دیدنی دهلی به شمار می رود. در سال ۱۹۵۹ تأسیس شده و شامل ۱۵۰۰ گونه مختلف از جانوران و پرندگان است که از تمام قاره ها از جمله آفریقا، استرالیا و آسیا، گردآوری شدهاند. مانند شامپانزه ها، اسب های آبی، میمون های عنکبوتی، گورخرها، کفتارها، آهو، جگوار و ببر ها. همچنین در بخش خزندگان شاه کبری مرگبار را هم میتوانید ببینید.
مازندارن یک جاذبه پرطرفدار است. این استان فصل نمی شناسد و هرگاه اراده کنی میتوانی خود را به آن برسانی و لذتش را ببری. گردشگران زیادی را هم در سفر خواهید دید. کسانی که به دیدن چشمه ها، دریا، جنگل، روستاهای اطراف، دیدنی های جاده، مکان های توریستی و مراتع سرسبزش آمده اند. درست هم هست سفر به این استان روح انسان را جلا می دهد و به دلیل وجود دریا و جنگل های بی نظیرش همیشه و همیشه یکی از مقاصد گردشگران بوده و هست. جاهای دیدنی مازندران به هراز، سوادکوه و کندوان تقسیم میشود. سه فرودگاه و خط آهن دارد و صنعت گردشگری را رونق بخشیده است. هر گوشه این استان دوست داشتنی با آن طبیعت و سرسبزی و آرامشی که دارد احساس خوبی به گردشگران و مسافران میدهد.
معروف ترین جاذبه های این استان که به لحاظ گردشگری اهمیت دارند از شهر ها، دریاچه ها، جنگل ها، روستاها و مناطق بکر تشکیل شده اند که در این مطلب از مجله گردشگری مان به آن ها میپردازیم اما زیبایی بی اندازه طبیعت این استان بیشتر از آن است که بتوان در یک سفر به آن ها پرداخت ولی میتوانید طبق مسیری که میروید و مقصدی که انتخاب میکنید به دیگر جاذبه های سر راه هم سر زده و از آن لذت ببرید. با مجله دلتا همراه باشید.
شهر
های ساحلی دریای خزر همچون بابلسر، آمل، محمودآباد و بابل شهرهایی شناخته
شده با جاذبه های خاص خود هستند. شهر زیبای فریدون کنار هم در این بین به
دلیل قابلیت بندرگاهی خود دارای اهمیت است و علاوه بر ویژگی تجاری، مکان
های دیدنی جذاب و توریستی وَ برخورداری از آب و هوای مناسب مقصد بسیاری
گردشگران داخلی و خارجی شده است. گونه های مختلفی از پرندگان و پوشش گیاهی
بی نظیری دارد. شالیزارها، باغ پرندگان، بازار ماهی فروشی و پارک جنگلی و…
از دیگر جاذبه های این شهر است. همچنین اینکه در سفرتان می توانید به تالاب
فریدونکنار هم سر بزنید و از دیدنی هایش بهره مند شوید.
تمام
خطه شمال ایران، پر است از زیبایی. پرِ از مناظر زیبای نقاشِ جهان. مملوّ
از تابلو های رنگارنگی که چهار فصل سال، آرایش مخصوص همان سال را بر چهره
دارند. با آن پهنه های آبی گسترده بر فرش زمین که دریاچه الیمالات چمستان فقط یکی از آنهااست. یکی دیگر از جاهای دیدنی مازندران که محلی برای گشت و گذار و پیک نیک های خانوادگی است.
در ۸ کیلومتری نور و در مسیر جاده نور به چمستان، در قسمت جنوبی دوراهی
روستای کارگرکلا، گردشگاهی است که دنیایی را رقم زده با مناظر تکرار
نشدنی. مناظری از تازگیِ جنگل، سرسبزیِ بیشهزاران، تصویری منعکس شده از
شکوه آسمان، نور ملایم خورشید و سمفونیِ وصف ناپذیر سکوت. اینجا دریاچه
الیمالات است، حتماً به آن سر بزنید.
در
نزدیکی جنگل معروف سی سنگان و در ۳۰ کیلومتری شرق نوشهر، دریاچه زیبای
آویدر زندگی میکند؛ به دلیل احداث یک سد خاکی پدید آمده و توجه بسیاری از
طبیعت گردان و گردشگران را به خود جلب کرده است. علاوه بر زیبایی هایی که
دارد یک جزیره سبز کوچک نیز در وسط دریاچه خود نمایی میکند که جذابیت آن
را دوچندان کرده است.
دریاچه آویدر یک تفرجگاه محبوب و بی نظیر برای گردشگران
وَ مقصد یک سفر جذاب و دلنشین برای مسافران خواهد بود. علاوه بر این؛
امکاناتی مانند سرویس بهداشتی، بوفه، کافه و رستورانهای محلی و امکان
برپایی پیکنیک در این منطقه در نظر گرفتهشده تا بتوان از طبیعت اطراف این
دریاچه در کنار تمام زیباییهایش بهره برد. اما فراموش نشود قبل از رفتن
به این مقصد همه وسایل موردنیاز کمپ زنی را همراه خود ببرید.
اصلاً
فقط شمال ایران است که نمیتوانیم آب و هوای فرح بخشش را نادیده بگیریم.
در تعطیلات سراغش نرویم و در سفر به آنجا با آلبومی پر از عکسهای زیبا
برنگردیم. مثلاً فکرش را بکنید تعطیلات باشد و به مازندران رفته باشیم و
جنگل سی سنگان را نبینیم. این جنگل میان کوه و دریا قرار گرفته و باعث شده
تا چشم انداز ها و مناظر شگفت انگیزی از طبیعت در آن به وجود آید. مکانی
دیدنی که از یک سو سرسبزی جنگل و از سوی دیگر آبی دریا را یک جا در اختیار
شما می گذارد.
پارک جنگلی سی سنگان زیبا از شمال به دریای
خزر و از جنوب به کوه های البرز می رسد. یکی از مشهور ترین پارک های جنگلی و
ساحلی مازندران، با مساحت زیادی از پوشش گیاهی مثل شمشاد ها و درختان بلوط
که گاه ارتفاع آن ها به ۱۰ متر نیز میرسد با سایه ساری بر کرانه دریای
خزر، بهترین و با ارزش ترین پارک های طبیعت گردی ایران با امکانات
اقامتی و رفاهی خوب برای رفاه حال گردشگران وَ زیستگاه سنجاب های ایرانی.
مازیچال یکی از ییلاق های بسیار دیدنی و مشهور در این بهشت خرم است. به قدری دوست داشتنی و دیدنی است که نمیتوان از کنارش به راحتی گذشت. میتوانید در مطلب “مازیچال کلاردشت کجاست” حسابی با آن آشنا شوید. در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا با چشم اندازی از جنگل های سرسبز در میان دریایی از ابر شناور است. زمستان های سرد، طبیعت درخشانی دارد و تابستان هایش تابلوی نقاشی است.
در
مطلب “مازیچال ؛ آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری.” از کلبه های
روستایی، حیوانات اهلی و وحشی، دشت سرسبز، کوهستان و… هم صحبت کردیم و
میتوانید پس از مطالعه آن به مازیچال رویایی سر بزنید.
آبشار آب پری یا
پری رویان و جاده زیبای منتهی به آن یکی از مناطقِ چشم نواز و دیدنی و از
جاهای دیدنی مازندران است. آبشار آب پری در کنار جاده قرار گرفته. جاده ای
پر پیچ و خم و به اصطلاح رانندگان پیچ-واپیچ که با درختانِ نزدیک به هم و
دست نخورده به زیبایی شهره است؛ وَ به دلیل وجود بازار های فصلی همیشه شلوغ
است که البته اگر شما برای گشت و گذار آمدهاید حتماً به این بازار ها هم
سری بزنید.
این منطقه در پنج کیلو متری شهر نور نزدیک شهر رویان واقع شده. اگر از
این مسیر بیایید وارد جاده رویان-بلده شوید چیزی حدود ۱۲ کیلومتر، آبشار
سمت چپتان مشخص است. منطقه خوش آب و هوایی که گاهی اختلاف دمای آن با شهر
رویان به ده درجه سانتی گراد میرسد.
روستای فیلبند ، در استان مازندران واقع شده؛ روستایی شناور در اقیانوسِ ابرها؛ که مرتفعترین روستاهای مازندران محسوب میشود. برای رسیدن به فیلبند، باید به جاده هراز بزنید و بعد از طی ۱۰۰ کیلومتر، به فرعی “فیلبند” یا (سنگ چال) برسید. مسیری آسفالت، اما کوهستانی و پر پیچ و خم، با درختان سرسبز و چشمههایی کم و بیش در دسترس، مانند چشمه لار. آنچه بیش از پیش شما را مسحور زیبایی خود میکند، این است که شما به راحتی میتوانید بر فراز ابرها بایستید و حرکت این اقیانوس پهناور را مقابل چشمانتان ببینید.
یکی از بی نظیرترین ییلاق ها در شمال کشورمان، مازندران، که مقصد بسیاری از گردشگران است، جواهرده رامسر است
که به ییلاق جواهرده معروف است. در این روستا هم مانند روستای فیلبند صبح
زود و عصرگاهان، تکه ابرهای بازیگوش را خواهید دید که به کوچه ها، مغازه
ها و حیاط خانه ها سرک میکشند تا در مقابل چشمان گردشگران و مسافران،
بخشی از جلال خداوند را به نمایش بگذارند. اگر از آن دسته از طبیعت گردان و
گردشگرانی هستید که علاقه مند به دیدن طلوع خورشید هستند، این جا
نقطهای از زمین است که خورشید از اقیانوسِ ابرها سر بر میآورد.
امروزه شب یلدا با شکوه بیشتری از قبل برپا میشود. اما نمیدانیم چرا برخی رسومی که در این شب اجرا میشده یا از یاد رفته اند یا اگر هم برخی هنوز آن ها را به یاد دارند، از انجامشان سرباز میزنند. خیلی ها فقط به گذاشتن یک میز کرسی (نه با منقل روشن)، تنقلات، هندوانه و میوه های فصل، بسنده میکنند و نهایتاً به خانه پدر و مادرانشان میروند و پس از یک همنشینی به خانه باز میگردند. اما مجله گردشگری مان به شما میگوید که در مناطق مختلف ایران مراسم شب یلدا نه با شکوه تهرانی ها، کمی ساده تر، اما هنوز هم با همان شور سالیان قبل اجرا شده و به یک شب نشینی ساده خلاصه نمیشود. با مجله دلتا بمانید تا بدانیم، آداب و رسوم شب یلدا در شهر های مختلف ایران چگونه است؟
گیلانی ها اعتقاد جالبی دارند که میگوید هر کس در شب چله هندوانه بخورد سرمای زمستان را حس نمیکند و در تابستان سال بعد هم احساس تشنگی نمیکند. در نتیجه حضور هندوانه در سفره شب یلدای آن ها اهمیت ویژهای دارد، حتی بیشتر از انار.
هندوانه در گیلان تا جایی اهمیت دارد که جوان ترها فال “هندانه پوس” یا همان پوست هندوانه میگیرند. ابتدا نیت میکنند، هندوانه را تقسیم میکنند و قسمتها را پشت سرشان میاندازند. سپس به آن نگاه میکنند و از روی آن نتیجه میگیرند که جواب فال بد است، خوب آمده و یا خیلی خوب. یادتان باشد در سفر گردشگری تان به گیلان حتماً از جوانان بپرسید فال شب یلدا چگونه است.
مردم شیراز برای یلدا انجیر، قیصک و برنجک میخورند و معمولاً تا پاسی از شب بیدارند. آن ها هم فالی مخصوص برای شب یلدا دارند، به اسم فال کلوک. کوزه ای بزرگ با دهانه گشاد را میآورند، یک اسکناس را درونش میاندازند و بعد فردی میآید و آن را بر میدارد. سپس برای وی فال حافظ میگیرند، از شعری که آمده میشود به نتیجه فال هم پی برد.
رعایت آداب و رسوم شب یلدا در اصفهان، به گونه ای است که شب چله به دو اسم “چله زری” (ماده) و”عمو چله”(نر) تقسیم میشود. به این معنی که شب چله اصفهانی ها یک شب نیست و آن ها دو شب دور هم جمع میشوند. قدیمی های اصفهان، رختخواب هایشان را در هوای آزاد و زیرآفتاب پهن میکنند و با این کار به زمستان خوش آمد میگویند. این رسم هنوز هم به همین شکل اجرا میشود.
بیشتر مردم در قزوین به خانه بزرگتر ها میروند و معتقدندخوراکی های شب یلدا شگون دارد و نوید برکت است. قدیمی ترها میگویند اگر پنبه های لحاف بیرون بریزد برف میآید. (کی بریزد و چگونه را نمیدانیم). راستی در شب یلدا فرستادن خونچه چله از طرف داماد برای عروس بین قزوینی ها رسم است. کله قند و هفت نوع میوه مثل گلابی، خربزه، سیب، هندوانه، آجیل و … از محتویات این خنچه است.
در آذربایجان شرقی و غربی آداب و رسوم شب یلدا در شهر های مختلف آن ها تقریباً یکی است اما در شهر تبریز، مردم هندوانه میخورند و معمولاً آن را ریش سفید و بزرگ فامیل قاچ میکند. در حین این کار جملهای را به ترکی میگوید با معنی: بلاها را امروز بریدیم.
نامزد ها برای هم خنچه میفرستند، این خنچه برای داماد ها از انار و هندوانه و پارچه و آینه و برای عروس ها از پول، شیرینی، جوراب و … تشکیل شده است. اگر اولین سال ازدواج زوج های تبریزی باشد پدر عروس قبل از غروب سهم دختر و دامادش را برایشان میفرستد. در اینجا هم یلدا را دو شب جشن میگیرند، چله بزرگ و چله کوچک و معمولاً تا آخر چله کوچک خانه تکانی نمیکنند.
در سفره شب یلدا در شهر های مختلف همدان، گردو، کشمش و مویز قرار می دهند. در این استان رسم است که فال سوزن بگیرند. دختر بچهای نابالغ را مینشانند و او بر یک پارچه نبریده و آب ندیده، سوزن میزند. همه دور تا دور اتاق مینشینند و پیر زنی به طور پیاپی هنگام سوزن زدن های دخترک، شعر میخوانند و مهمانان هم بنا به ترتیبی که نشستهاند، هر بیت شعر پیرزن را به عنوان فال خود در نظر میگیرند.
غذاهای بخصوصی برای اجرای آداب و رسوم شب یلدا در بندر عباس، تهیه میشود. نان رگاگ و غذایی به نام سوراغ و مهیاوه، هواری ماهی و قلیه ماهی هم از دیگر غذاهایی است که پختن آن در شب یلدا مرسوم است. به علاوه اینکه مردمان جنوب، شب را با زدن سازهای بادی و کوبهای به شادی و پایکوپی دور هم میگذرانند.
رسم «شو اول قاره» مربوط به شب یلدای لرستان است. آن ها علاوه بر پختن غذا های خاص این شب و گرفتن فال چهل سرو، چیزی شبیه به قاشق زنی شب چهارشنبه سوری را هم خانه به خانه تکرار میکنند. به این صورت که شال یا چادری را از پشت بام همسایه آویزان کرده تا از او آجیل یا میوه بگیرند. تا وقتی که شال، پر از میوه و آجیل و شیرینی بشود. از سویی خوردن خوراکی به اسم گندم شیره هم در لرستان مرسوم است.
در کرمان شیرینی های مخصوص کرمانی مثل کماچ و کلمپه تهیه شده و همه کوچکتر ها به خانه بزرگ ترها میروند. بازی مخصوصی هم هنگام دور هم جمع شدن انجام میدهند به نام «ماردوره» که در این بازی، هر کسی باید از ابتدای مهمانی نیت کرده و شیئ کوچکی مانند دکمه، سوزن و یا سکه را در ظرفی سفالی بیندازد. سپس یکی از بزرگ ترها بیتی از حافظ میخواند و هر کدام از این اشیا را بر میدارد. این بیت، به عنوان فال آن فردی که شیئ آن خارج شده در نظر گرفته می شود.
در سفر به کشور آذربایجان، شهر باکو، همواره یکی از بهترین گزینهها برای سفر است. یک مقصد گردشگری زیبا که امکان سفر زمینی هم به آن فراهم شده است. چنانچه تصمیم دارید به باکو سفر و یا دوست دارید اطلاعاتی در مورد سفر زمینی به باکو کسب کنید این مطلب برایتان عالیاست. در غیر این صورت هم دانستن مواردی برای سفر به سرزمینی که با ایران مرز آبی و خشکی مشترک دارد، برای شما خوانندگان جالب خواهد بود. اگر هم روزی تصمیم بگیرید به صورت زمینی از مرزها بگذرید و دنیا را بگردید دانستن مواردی راجع به این نوع سفر ها برایتان یک مزیت است. پس با مجله دلتا بمانید.
نزدیکی کشور آذربایجان به ایران، این کشور را به یکی از مقاصد گردشگری مورد علاقه ایرانیان هم تبدیل کرده است، و به طور خاص برای مردم شهر های شمال غربی مان که هم زبان با این کشور نیز هستند. باکو هم بزرگترین شهر آذربایجان و پایتخت این کشور است که مردم آن به زبان آذری صحبت میکنند. جاذبه های دیدنی زیادی دارد و باورتان نمیشود موزه ای با نام موزه ادبیات نظامی گنجوی هم داشته باشد. مراکز خرید دوست داشتنی دارد و خیابان نظامی آنجا برای گشت و گذار مناسب است. مکانهای گردشگری دیگری هم دارد که در مطلبی جداگانه به آن ها خواهیم پرداخت.
برای سفر های خارجی همانطور که میدانید گذرنامه لازم است. اگر ندارید باید به دفاتر پلیس + ۱۰ مراجعه کنید تا راهنمایی تان کنند و پس از انجام مراحل از یک هفته تا ده روز کاری گذرنامه برایتان پست خواهد شد.
شما باید به سفارت آذربایجان در تهران و یا کنسول گری این کشور در تبریز مراجعه کنید.
آدرس سفارت در تهران: خیابان پاسداران، خیابان نیستان سوم، کوچه راستوان، پلاک ۱۶
کنسولگری آذربایجان در تبریز: شهر تبریز، بلوار ولیعصر، خیابان عارف
خوب است بدانید رایج ترین نوع ویزای آذربایجان، ویزای توریستی است و به صورت سی روزه، با اعتبار سه ماهه صادر میشود و در مدت سه روز کاری به دست شما خواهد رسید.
نکته: اگر شخصی (همسر یا والدین) به عنوان همراه در گذرنامه شما ثبت شده باشد، ویزای توریستی آذربایجان برای او رایگان است.
برای گرفتن ویزای الکترونیکی به سامانه ویزای الکترونیکی جمهوری آذربایجان مراجعه و از این طریق درخواست ویزای خود را ثبت کنید.
اگر قصد دارید با تور به باکو سفر کنید میتوانید برای اخذ ویزای جمهوری آذربایجان از طریق آژانس های مسافرتی نیز اقدام کنید.
نکته: هزینه صدور ویزای آذربایجان با توجه به کشور محل اقامت و مدت اقامت در خاک آذربایجان متغیر است.
اگر قصد سفر با اتوبوس را دارید حتما مطلب “سفر با اتوبوس چه شرایطی دارد” را که در همین مجله منتشر کردهایم بخوانید این به شما کمک میکند که برای سفر خود به عالی ترین شکل آماده شوید. برخی میگویند خرید اینترنتی بلیط در سفر زمینی به باکو گزینه مناسب تری است. چراکه میتوانید به صورت آنلاین بدون نیاز به ساعت ها وقت صرف کردن برای رفتن به شرکت های مسافربری بلیط خود را تهیه کنید.
در سامانه خرید بلیط اینترنتی ابتدا مبدأ و مقصد خود را وارد میکنید. سپس با انتخاب تاریخ مورد نظر و کلیک روی دکمه جستجو، معمولاً سرویس های مسیر مشخص شده برایتان نمایش داده میشود که مبدأ حرکت آن ها هم از تهران است، هم از تبریز.
البته اگر تصمیم دارید برای راحتی خیال خودتان حضوری برای خرید بلیط اقدام کنید، تعاونی های ترمینال غرب هم بلیط اتوبوس به مقصد باکو را میفروشند و با مراجعه به آن ها می توانید بلیط را تهیه کنید.
از طریق دو مرز زمینی مشترک با جمهوری آذربایجان میتوان وارد این کشور شد:
این مرز پر رفت و آمد ترین راه برای ورود به کشور آذربایجان است. نزدیک شهر آستارا قرار دارد. فاصله مرز آستارا تا شهر باکو حدود ۳۰۰ کیلومتر است. اتوبوس از شهر های لنکران، جلیل آباد، بیله سوار، ماسالی عبور خواهد کرد.
ساعت کاری: از هشت صبح تا هشت شب
مرز دیگری که برایتان گفتیم بیلهسوار است. فاصله مرز بیله سوار تا باکو حدود ۲۰۰ کیلومتر است.
ساعت کاری: از نه صبح تا پنج عصر
برای رسیدن به باکو از این مرز، از شهر های بیلهسوار و ماسالی عبور میکنید تا به باکو برسید.
*نکته: مدت زمانی که طول میکشد شما از تهران یا تبریز به باکو برسید، به زمانی بستگی دارد که شما در مرز معطل میشوید.
در هر دو مرز مشترک ایران و جمهوری آذربایجان مسافران از اتوبوس پیاده میشوند و به ایستگاه بازرسی میروند. در آنجا بازرسی بدنی مسافران، بارها و چمدان ها انجام میشود. که ممکن است چیزی حدود یک ساعت هم زمان ببرد.
یک ایستگاه بازرسی دیگر هم در آنسوی مرز واقع شده است که آنجا مامورین کشور آذربایجان بار دیگر این بازرسی ها را انجام میدهند.
*نکته:به هیچ عنوان کالای ممنوعه همراه نداشته باشید! از قبیل سیگار، مواد مخدر، نوشیدنی های الکلی، دارو، کالای خارجی به ارزش بیش از ۸۰ دلار، حیوانات خانگی. در صورت مشاهده این کالاها در مرز مامورین آنها را توقیف میکنند و شما نمیتوانید همراه این کالاها از مرز رد شوید. چه بسا به خودتان هم اجازه عبور ندهند.
از نظر قانون، دارو کالایی ممنوعه است و نمیتوان آن را به خاک کشوری وارد کرد. در بیشتر مواقع با نشان دادن نسخه پزشک به مامور گمرک، شاید اجازه خروج دارو برایتان صادر شود. اما به هر حال شما با شدت سختگیری های هر مرزی آشنا نیستید.
نکته دیگر اینکه شما اجازه حمل بار اضافی هم ندارید. وزن بار مجاز و رایگان برای هر مسافر حدود ۲۰ کیلوگرم است. اما اگر وزن بار شما بیشتر باشد باید مبلغی را به عنوان جریمه پرداخت کنید و فقط اجازه حمل بار تا سقف ۴۰ کیلوگرم را دارید.
واحد پول آذربایجان منات است با اسکناس های رایج ۱، ۵، ۱۰، ۲۰ ، ۵۰ و ۱۰۰ مناتی.
پیشنهاد ما برای شما این است که قبل از سفر به باکو، پولی را که تصمیم دارید در باکو خرج کنید، به منات یا به دلار تبدیل کنید.
حتماً برای همه ما پیش آمده و خواهد آمد که بخواهیم سفری برویم که وسیله نقلیه مان اتوبوس باشد. مثلاً سفر زمینی به ارمنستان یا قشم و یا هر جای دیگر که اتفاقاً هم طولانی است. خوب مجله گردشگری ما در این زمینه هم می تواند به شما کمک کند تا سفر دلپذیری را داشته باشید. مثلاً وسایل مورد نیاز سفر با اتوبوس را بردارید؛ چه کنید که به شما خوش بگذرد و یا در سفر با اتوبوس حوصله تان سر نرود. خوب پس با مجله دلتا همراه شوید تا بتوانید سفرتان را خاطره انگیز کند.
حتماً
میدانید باید لوازم شخصی لازم را برای سفر بردارید اما غیر از آنچه در
ساک دستی خود دارید، برای یک خواب راحت تر میتوانید یک بالش گردنی مناسب
هم ببرید. وسایل نقلیه عمومی درشب باید چراغ های داخل را روشن بگذارند، پس
برداشتن یک چشم بند هم ایده خوبی است. عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب برای
مواردی که نور روز از پنجره اتوبوس می تابد احتیاج است.
مدارک شناسایی مهمترین ملزومات سفر است. البته به نوع سفر شما بستگی دارد اما مدارکی مانند کارت شناسایی، گذرنامه، بلیط سفر، کارت های اعتباری، دفترچه بیمه، بیمه نامه مسافرتی می تواند از مهمترین ها باشد.
هیچگاه بی خبر جایی نروید مخصوصاً مسافرت های طولانی. اگر قرار است به سفر بروید که عزیزانتان ممکن است برایتان نگران شوند پس باید حتماً آن ها را از وضعیت و موقعیت خود آگاه کنید. مخصوصاً اگر از معتادان به سفر باشید. پس از مزیت های وسایل الکترونیک استفاده کنید، آن ها را همراه خود ببرید مثل لپ تاپ، تبلت، پیجر و تلفن همراه و علی الخصوص شارژر آن ها.
حتماً برای داخل اتوبوس لباس راحت ببرید. متناسب با فصل آن ها را انتخاب کنید. کفش های راحتی هم برای استراحتگاه های بین راه مناسب است.
در سفر برای بهداشت اهمیت ویژه ای قائل شوید و هرگز لوازم بهداشتی تان را جا نگذارید. مسواک، نخ دندان، خمیر دندان، حوله شخصی، ژل شستشو، دستمال کاغذی، دستمال مرطوب، صابون مایع و چیزهای دیگری که خودتان برای رعایت بهداشت از آن ها استفاده می کنید را اول داخل کیف دستی تان بگذارید.
ممکن است بر حسب ضرورت نتوانید به هنگام بیماری سفر با اتوبوس خود را لغو کنید. پس در این صورت دارو و لوازم مورد نیاز خود را همراه ببرید و حتماً با پزشک خود در خصوص انجام سفر مشورت کنید. اگر هم بیمار نیستید بهتر است قرص ضد تهوع، مسکن و چند قطعه چسب زخم با خود بردارید.
اگر سفر شما طولانی است پس گرسنه و تشنه خواهید شد. آب معدنی و ساندویچ های میان وعده کوچک پیشنهاد خوبی است. اگر همراه با کودکان هستید بهتر است حتماً کمی خوراکی دیگر هم به همراه خود ببرید و یا میوه بردارید.
اولین
کسی که میتواند هم صحبت شما در سفرتان باشد، نفر کناری شمااست. صحبت کردن
با بغل دستیتان اگر چیزی به شما اضافه نکند قطعاً چیزی هم از شما کم
نخواهد کرد. بد هم نیست، امتحان کنید، ممکن است اتفاقاً با تجربه باشد و
کلی هم از او معلومات بگیرید. به علاوه گاهی پیش میآید یک رابطه دوستی
محکم هم بین شما برقرار میشود.
سوال: اگر فردی که کنار شما نشسته تمایل برقراری ارتباط با شما را نداشته باشد چه؟ در این صورت یار مهربان همیشه همراه شما هست. کتاب بهترین دوست و یا حتی همسفر خوبی است. خوب برای اینکه در سفر با اتوبوس به شما خوش بگذرد، می توانید کتاب یا مجله مورد علاقه خود را همراه خود ببرید. مطالعه حتی راهی برای سپری کردن زمان هم هست.
یکی از وسایلی که همیشه باعث وقت گذرانیاست، چه در سفر با اتوبوس چه قطار و هواپیما حتی، بازی کردن با تلفن همراه یا تبلت است. گیم های تلفن همراه، میتواند بسیار هیجان انگیز باشد. اینجا دیگر خانواده و یا دوستان نیستند که بگویند: «یه دقیقه اون گوشی رو بذار کنار» پس حتماً قبل از سفر بازی های مورد علاقه تان را داخل تلفن همراهتان بریزید و در مسیر حسابی رکورد جدید ثبت کنید.
یکی
از لحظات شگفت انگیز سفر با اتوبوس خوابیدن در هنگام سفر است. وقتی سرتان
را به شیشه تکیه می دهید، چشمانتان سنگین می شود و پس از چندی از صدای
خرناس خود از خواب می پرید در حالی که دهانتان از خستگی باز ماندهاست. من
مطمئنم که بارها این اتفاق برایتان افتاده است.
هرچند
خوابیدن در اتوبوس یکی از موضوعاتی است که ممکن است برای همه راحت نباشد.
برای همین است که گفتیم بالش گردنی مناسب همراه خود بردارید. همچنین برای
آزار ندیدین از نور، چشم بند هم کار ساز است. دور گردنی های طبی هم برای
شمایی که با تکیه دادن به شیشه میخوابید مناسب است.
هرچند این آخرین نکته ای است که برایتان میشماریم اما از نظرم اساسی ترین رکن سفر با اتوبوس یا هر وسیله نقلیه دیگر ولو پاهایمان باشد، لذت بردن از مسیر سفر است. فرقی هم نمیکند از بین طبیعتی بکر میگذرد، یا از کنار رودخانه است و یا یک کویر با رمل های کوتاه و بلند. به هر حال مناظری است که در آن لحظه مقابل چشمان شما قرار گرفته و دیگران از داشتن آن ها بینصیبند. پس تا آنجا که میتوانید از میسرتان لذت ببرید، عکس بگیرید، ویدئویی از مناظر دیدنی ضبط کنید و یا اگر هیچ یک را انجام ندادید به طبیعت لبخند بزنید.
اگر جای شما بودم، از استراحت گاه های بین راه نهایت استفاده را میکردم. پا برهنه روی شن های داغ کویر قدمی میزدم. دستانم را در خنکای رودخانه میشستم و یا هنگامی که از دل طبیعت میگذشتم، گوشم را روی تنه درختی کهنسال میگذاشتم تا ببینم چه دارد که از دوران زندگی اش در گوش جانم زمزمه کند.