سنت عجیب پرتاب قربانی در دهانه کوه آتشفشان!

سنت پرتاب کردن قربانی به دهانه کوه آتشفشان در اندونزی به افسانه‌ای قدیمی باز می‌گردد.

سنت پرتاب کردن قربانی به دهانه کوه آتشفشان از زمان‌های گذشته در میان مردم قوم تنگر باقی مانده است و آن‌ها هم پیش‌کش‌های خود را به این کوه می‌آورند. با مجله دلتا همراه باشید.

مراسم سنت پرتاب کردن قربانی به دهانه کوه آتشفشان

هزاران نفر از مردم اندونزی در مراسمی عجیب چند صد ساله، محصولات کشاورزی و حتی دام‌هایی مانند بز و مرغ را به دهانه آتشفشان می‌ریزند.

جشنواره موسوم به یادنیا کاسادا هر سال در دهانه کوه آتشفشانی برومو واقع در جاوه شرقی اندونزی برگزار می‌شود و مردم قبیله تنگر انواع میوه، سبزیجات و دام‌های خود را برای جلب رضایت خدایان هندو و ایجاد رفاه برای جوامع خود به درون دهانه آتشفشان می‌ریزند.

یکی از اهالی تنگر که مرغی را با خود به جشنواره آورده بود می‌گوید من امروز مرغی برای نیاکان آوردم. فرد دیگری هم در حالی که محصولات کشاورزی با خود حمل می‌کرد گفت: من این محصولات را آوردم تا مزارعم حاصلخیز شود و محصول خوبی داشته باشم. او می‌گوید من هر ساله به اینجا می‌آیم. برخی از شرکت‌کنندگان نیز با تور‌هایی که در دست دارند تلاش می‌کنند نذورات پرتاب شده را بگیرند.

بامبانگ سوپراپتو رئیس انجمن جامعه هندو‌ها در این منطقه گفت: نمی‌توان مراسم را در جای دیگری یا به صورت مجازی برگزار کرد. مسئولان مراسم پروتکل‌های بهداشتی سختگیرانه‌ای اعمال می‌کنند و شرکت‌کنندگان نیز تست کرونا می‌دهند.

افسانه مراسم سنت پرتاب کردن قربانی

این جشنواره براساس افسانه‌ها به قرن پانزدهم بازمی‌گردد، جایی که پادشاه و ملکه جاوا پس از سال‌ها ازدواج نتوانستند بچه‌دار شوند. دعای آن‌ها مستجاب شد و به آن‌ها وعده ۲۵ کودک داده شد، به شرط اینکه کوچک‌ترین فرزند خود را با انداختن به دهانه آتشفشان کوه برومو قربانی کنند.

افسانه‌ها حاکی از آن است که این کودک برای تضمین شکوفایی و خوشبختی مردم تنگر با میل خود درون آتشفشان پرید. حالا این سنت عجیب تا امروز ادامه دارد و تنگری‌ها به جای انسان محصولات کشاورزی و حیوانات را درون آتشفشان می‌ریزند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب شوکه‌کننده‌ترین مراسم خواستگاری جهان! را بخوانید.

سرگذشت باورنکردنی مردی که بدون داشتن مغز زندگی کرد!

زمانی که حرف از مغز به میان می‌آید، سوالی که در ذهن بسیاری شکل می‌گیرد این است که آیا ابعاد و اندازه آن اهمیتی دارد یا خیر؟ یکی از شناخته شده ترین باورهای نادرست در این باره آن است که هرچه مغز بزرگ‌تر باشد بهتر است. اما اگر اینطور باشد تکلیف آن‌هایی که در دو طرف طیف یاد شده هستند چه می‌شود؛ یعنی آن‌هایی که یا مغزهای کوچک دارند یا مغزهای خیلی بزرگ؟

بشر برای زنده ماندن به چه اندازه از مغز خود نیاز دارد؟ با نگاهی به آرشیو تاریخچه پزشکی با مواردی روبرو می‌شویم که یا مغزهایی بسیار کوچک داشته‌اند یا اینکه بزرگ‌ترین مغزها را در سرهای خود جای داده‌اند و زندگی‌شان هم دست بر قضا کاملا طبیعی بوده است. در ادامه این مطلب با مجله دلتا همراه باشید تا شما را با برخی از نادر ترین یافته های پزشکی در این رابطه آشنا کنیم.

مرد فرانسوی و نادر ترین یافته های پزشکی

در مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ پزشکان یک پدیده عجیب را کشف کردند که آن هم در مورد یک مرد خدمتکار ۴۴ ساله بود که با یک مغز بسیار کوچک زندگی معمولی خود را پیش می برد.

این مرد فرانسوی بعد از احساس ضعف در پای چپ خود و آن هم به مدت دو هفته، به بیمارستان مراجعه کرد. پزشکان بعد از اسکن مغزی او متوجه وجود یک محفظه پر از آب داخل مغزش شدند و به شدت از این قضیه شگفت زده شده بودند.

این اسکن‌ها نشان می‌داد که این مرد مغزی در سر خودش ندارد؛ در حالی که مایع مغزی نخاعی به شکل طبیعی در سر او جریان دارد اما از یک قسمت خورده می‌شود و به دلیل اینکه این مایع وارد سیستم گردش خون او شود، در یک فضای دیگر جای می‌گیرد سپس با بررسی‌های مختلف متوجه شدند که او یک مغز بسیار کوچک در سر خود دارد.

ماجرا ریشه در کودکی او داشت

یک فضای سیاه بزرگ با تجمع مایع مغزی نخاعی در مغز این مرد ساخته شده بود. زمانی که این مرد نوزاد بود، یک دستگاه مخصوصی را به سر او وصل کردند و آب اضافه مغزش را بیرون کشیدند و این دستگاه تا سن ۱۴ سالگی به سر او وصل بود تا این که او از ضعف زیاد و ناتعادلی در قسمت پای چپ شکایت کرده و به بیمارستان مراجعه کرد.

این مرد زندگی طبیعی خودش را پیش می‌برد. حتی ازدواج هم کرده بود و دو فرزند داشت. آزمایش‌ها نشان داد که سطح آی کیو در این مرد ۷۵ است که با عدد ۱۰۰ فاصله زیادی دارد اما باز هم جزو ناتوانی ذهنی محسوب نمی‌شود، اما چیزی که قابل توجه است، این است که این مغز به شدت کوچک حتی دیده هم نمی‌شود اما چگونه توانسته است یک زندگی نرمال را برای این مرد فراهم کند؟

زندگی بدون مغز

البته در سال گذشته تحقیقات نشان داد که افراد دیگر هم بوده‌اند که با شرایط عجیب مغزی زندگی کرده‌اند و این مرد نهمین فردی بود که بدون مخچه زندگی می‌کرد. مخچه بخشی از مغز محسوب می‌شود که عملکرد‌های مهم مثل تعادل، حرکات بدن و یادگیری را کنترل می‌کند.

یک خانم ۲۴ ساله هم در کشور چین به دلیل حالت تهوع زیاد به بیمارستان مراجعه کرد و پزشکان متوجه شدند که از یک وضعیت نادر به نام نداشتن مخچه رنج می‌برد.

جالب است بدانید که در یک مطالعه دیگر متوجه شدند که یک فرد ۱۲ ساله بدون مغز و فقط با یک ساقه مغزی توانسته خودش را سر پا نگه دارد و بعد از مدتی بدون داشتن یک مغز کامل از دنیا رفت و این وضعیت بسیار نادر است.

پیشنهاد مطالعه: مطلب ۷ باور غلط در مورد بدن انسان را بخوانید.

چرا خمیازه می‌کشیم؟

همه انسان‌ها و بیشتر حیوانات خمیازه می‌کشند. حتی فکر کردن در مورد خمیازه کشیدن نیز باعث می‌شود که شما این کار را انجام دهید.

شما نباید سعی کنید خمیازه را از بین ببرید یا از آن جلوگیری نمایید، زیرا علت خمیازه کشیدن انسان این است که بدن بنا به مسائلی، به آن نیاز دارد. خمیازه کشیدن یکی از مسری‌ترین و غیرقابل کنترل‌ترین کارهایی است که بدن انجام می‌دهد. با مجله دلتا همراه باشید.

در مورد اینکه چرا مردم خمیازه می‌کشند نظریه‌های زیادی وجود دارد. یک نظریه مشهور این است که خمیازه کمک می‌کند تا اکسیژن بیشتری وارد بدن شما شود. اما این نظریه تا حدود زیادی نفی شده است. در این مطلب به بررسی یک سری آزمایشات تعجب آور در مورد خمیازه کشیدن پرداخته‌ایم که در ادامه آن ها را می‌خوانیم.

نظریه‌های خمیازه

دلایل خمیازه، حتی اگر خسته نباشید

علمی‌ترین نظریه در مورد اینکه چرا خمیازه می‌کشیم مورد تایید است تنظیم درجه حرارت مغز است. دانشمندی به نام گالوپ از دانشگاه پرینستون می‌گوید: طبق آزمایشات ما بر روی انسان و موش‌ها، خمیازه کشیدن باعث خنک شدن مغز می‌شود. ایده اصلی تحقیقات آن‌ها این است:

• وقتی انسان شروع به خمیازه می‌کند، کشش شدید فک او باعث افزایش جریان خون در گردن، صورت و سرش می‌شود.
• نفس عمیق کشیدن در هنگام خمیازه، جریان مایع نخاعی و خون را از مغز به سمت پایین تحمیل می‌کند.
• هوای خنک تنفسی در دهان باعث خنک شدن این مایعات می‌شود.
  گالوپ می گوید: “این فرآیند‌ها ممکن است مانند یک رادیاتور عمل کنند و خون را از مغز خارج کنند در حالی که خون خنک‌تری از ریه‌ها و اندام‌ها وارد می‌کنند و در نتیجه سطح مغز را خنک می‌گردانند”.

آزمایش تاثیر دمای هوا بر میزان خمیازه

مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۴ که در مجله معتبر Physiology & Behavior منتشر شده است، با بررسی عادات خمیازه ۱۲۰ نفر نشان می‌دهد که خمیازه در زمستان کمتر اتفاق می‌افتد. اگر دمای مغز بیش از حد معمول باشد، استنشاق هوا می‌تواند به خنک شدن آن کمک کند.

اما فرضیه گالوپ پیش بینی می‌کند که هوای سرد در پاییز و زمستان بهتر می‌تواند باعث تنظیم شدن دمای مغز شود بنابراین در فصول سرد بیشتر خمیازه می‌کشیم اما در فصول گرم سال که درجه دمای محیط افزایش می‌یابد، انسان برای خنک نگه داشتن مغز خود به طور غیرارادی کمتر خمیازه می‌کشد.

محققان طی مطالعه‌ای از ۸۰ عابر پیاده خواستند تا تصاویر خمیازه کشیدن مردم را مشاهده کنند. مردم اغلب وقتی دیگران را می‌بینند که در حال خمیازه کشیدن هستند، خمیازه می‌کشند.

نهایتا مشخص شد که در هوای خنک، ۴۵ درصد از مردم وقتی به این تصاویر نگاه می‌کنند خمیازه می‌کشند. اما در هوای گرم‌تر، فقط ۲۴٪ از مردم خمیازه می‌کشند علاوه بر این، افرادی که در هوای خنک بیرون باشند، بیشتر خمیازه می‌کشیدند و آن‌هایی که در هوای گرم کمتر بیرون می‌رفتند، خمیازه کمتری می‌کشیدند.

بنابراین طبق نتایج حاصل شده از تمامی تحقیقات روی این موارد، بدن باید هنگام خنک شدن هوا بیشتر خمیازه بکشد و در هنگام گرم شدن هوا باید کمتر خمیازه بکشد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب توالتی که فضولات را به پول تبدیل می‌کند! را بخوانید.

آیا حیوانات هم گریه می‌کنند و اشک می‌ریزند؟

به نظر شما واکنش‌هایی همچون شادی، ناراحتی، ابزار علاقه و ... تنها مختص ما انسان‌ها هستند؟ به نظر شما آیا حیوانات هم می‌توانند ناراحت شوند و اشک بریزند؟

امدادگران حیوانات در هندوستان مدعی شده‌اند که پس از نجات یک فیل نر که به مدت ۵۰ سال تحت آزار و اذیت قرار گرفته بود، شاهد اشک ریختن این حیوان و ابراز احساسات انسان‌گونه‌ آن شدند. این فیل که راجو نام دارد ۵۰ سال در غل و زنجیر بود و به محض اینکه امدادگران زنجیر و وصله‌های آهنی را از پای او جدا کردند، شروع به اشک ریختن کرد. اما آیا این اشک ناشی از احساسات و عواطف درونی این حیوان بوده است؟ در ادامه این مطلب از مجله دلتا به این سوال پاسخ می‌دهیم که حیوانات هم گریه می کنند یا خیر؟

متخصصان رفتارشناسی حیوانات می‌گویند حیوانات خاصی وجود دارند که ممکن است بنا به شرایط عاطفی دقیقا مشابه با نوزاد انسان‌ها گریه کنند بنابراین با توجه به این ادعا متخصصان شکی در این امر نیست که راجو، فیل نر داستان ما هم از روی احساسات و عواطف خویش اشک می‌ریخت.

اشک حیوانات در زمان مواجه شدن با وقایع

یکی از اعضای سازمان امداد و نجات جانداران حیات وحش در بریتانیا که فیل مذکور (راجو) را به پناهگاه منتقل کرد در مصاحبه با روزنامه‌ گفت: «تیم امداد و نجات با دیدن اشک‌های این فیل در طول عملیات نجات و در حین گشودن زنجیرهایی که به پای این حیوان وصل شده بود، شگفت زده شد. ما کاملا مطمئن بودیم که این حیوان متوجه آزادی خود شده و اشک‌هایش ناشی از احساسات و عواطف درونی‌اش است.»

می‌توان گفت برخی حیوانات هم گریه می کنند مانند فیل‌ها. اشک این جانداران بیشتر در زمان مواجه شدن با غم و اندوه سرازیر می‌شود. مارک بکاف متخصص رفتارشناسی حیوانات در رابطه با این موضوع می‌گوید: «بعضی از پستانداران حتی ممکن است به دلیل از دست رفتن رابطه‌ و تماس خود با فرد یا جانداری دیگر هم گریه کنند. اشک ریختن حیوانات یک واکنش فوق‌العاده قوی و احساسی از سوی آن‌هاست.»

پروفسور بکاف اشاره می‌کند که مطالعات علمی نشان داده مرغ‌ها، موش‌ها و موش‌های صحرایی هم احساسات جالبی دارند و همدلی و همدردی خود را با یکدیگر نشان می‌دهند.

سگ‌ها احساس همدردی و همدلی بسیار قوی دارند

سگ‌ها یکی از اجتماعی‌ترین حیوانات موجود روی کره‌ی زمین هستند. اما تاکنون ثابت نشده که این حیوانات هم مانند فیل‌ها اشک می‌ریزند.

همچنین در بررسی‌های انجام شده بیش از نیمی از صاحبان سگ‌های خانگی مدعی شده‌اند که سگ‌های‌شان هنگامی که آن‌ها ناراحت و غمگین هستند، سعی در تسلی دادن صاحبان دارند. بنابراین سگ‌ها متوجه وجود ناراحتی و غم در انسان‌ها می‌شوند و سعی می‌کنند حس همدردی خود را به گونه‌هایی خاص بروز دهند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب توالتی که فضولات را به پول تبدیل می‌کند! را بخوانید.

توالتی که فضولات را به پول تبدیل می‌کند!

دانشمندی در کره‌جنوبی توالتی سازگار با محیط‌زیست ساخته است که فضولات را به سوخت تبدیل می‌کند و به کاربران آن نوعی ارز دیجیتال اختصاصی هدیه می‌دهد.

با استفاده از توالتی در دانشگاهی در کره‌جنوبی می‌توانید پول قهوه یا موز را پرداخت کنید. چو جائه وان، استاد مهندسی محیط‌زیست در موسسه ملی علم و فناوری اولسان، توالت سازگار با محیط‌زیست را طراحی کرده که به آزمایشگاهی متصل است که از مدفوع برای تولید بیوگاز و کود استفاده می‌کند. با مجله دلتا همراه باشید.

توالت سازگار با محیط‌زیست

توالت BeeVi که از واژه‌های زنبور (Bee) و چشم‌انداز (vision) گرفته شده است، از پمپ خلا برای ارسال مدفوع به مخزنی زیرزمینی استفاده می‌کند و باعث کاهش مصرف آب می‌شود. در آنجا، میکروارگانیسم‌ها فضولات را به متان می‌شکنند که به منبعی از انرژی برای ساختمان تبدیل می‌شود.

افرادی که از توالت مذکور استفاده می‌کنند، ارزی اختصاصی به نام Ggool هدیه می‌گیرند که به زبان کره‌ای به‌معنای «عسل» است. دانشجویان به‌ازای مشارکت در پروژه توالت، روزانه دَه Ggool دریافت می‌کنند و این پول می‌تواند به کتاب یا فنجان قهوه در یکی از کافه‌های دانشگاه تبدیل شود.

استاد چو توضیح داد که هر فرد متوسط در روز حدود ۵۰۰ گرم مدفوع دفع می‌کند و براساس آزمایش‌های گذشته توالت سازگار با محیط‌زیست این ضایعات می‌تواند به ۵۰ لیتر گاز متان تبدیل شود که می‌تواند نیم کیلووات‌ساعت برق تولید کند. این میزان به‌اندازه‌ای است که ماشین ظرف‌شویی در حالت صرفه‌جویی در مصرف انرژی یک دور ظرف بشوید.

نظر دانشجویان در مورد توالت

یکی از دانشجویان تحصیلات تکمیلی موسسه گفت قبلا فقط به این فکر می‌کرد که مدفوع کثیف است؛ اما اکنون می‌داند گنجینه‌ای باارزش است. دانشجویان می‌توانند از این ارز برای خرید کالاها در دانشکده از قهوه تازه‌دم گرفته تا رشته فوری و میوه و کتاب استفاده کنند. آن‌ها می‌توانند محصولات مدنظر خود را از فروشگاهی در دانشگاه انتخاب و هزینه‌ی آن را با اسکن کد QR با Ggool پرداخت کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب ۳ قبیله وحشی که سر انسان را شکار می‌کردند!  را بخوانید.