گیمرها به طور متوسط بیشتر از ۶ ساعت در هفته را صرف انجام بازی های ویدئویی می کنند. گرچه افراط در این کار می تواند باعث وارد شدن فشار به چشم ها و میگرن شود، اما انجام گهگاه بازی های ویدیویی می تواند فواید زیادی برای سلامت روانی ما داشته باشد.
کارشناسان در تحقیقی متوجه شدند بازی های ویدیویی ممکن است برای سلامت ما مفید باشند. در ادامه این مطلب مجله دلتا به جزئیات بیشتری از این تحقیق خواهیم پرداخت.
نحوه انجام پژوهش
دانشمندان برای آنکه متوجه شوند که آیا انجام بازی های ویدیویی سلامت روانی ما را بهبود می بخشد یا اثر مثبتی بر زندگی روزانه ما دارد، ۳۳ فرد ۵۵ تا ۷۵ ساله را مورد مطالعه قرار دادند. شرکت کنندگان پژوهش به ۳ گروه تقسیم شدند. از یک گروه خواسته شد بازی ماریو ۶۴ را هر روز ۳۰ دقیقه انجام دهند، به گروه دوم آموزش پیانو دادند و به گروه سوم هیچ کاری محول نشد.
نتایج پژوهش نشان داد انجام بازی های ویدیویی ممکن است برای ما مفید باشد
بعد از ۶ ماه از شرکت کنندگان پژوهش اسکن ام آر آی گرفته شد. به گفته ی محققان، تنها افراد گروه اول که بازی ویدیویی انجام داده بودند، بخش خاکستری مغز آن ها رشد کرده بود. حافظه ی کوتاه مدت و سلامت روانی این افراد بهبود پیدا کرده بود.
پژوهش های دیگری هم در اثبات این ادعا وجود دارد
در سال ۲۰۱۴ سلسله تحقیقاتی توسط همان محققان پژوهش مذکور صورت گرفت که شرکت کنندگان آن ها افرادی جوان بودند. از آن ها خواسته شد پازل های سه بعدی و بازی های منطقی انجام دهند. در این پژوهش ها هم محققان شاهد بهبود در مغز افرادی بودند که بازی های ویدیویی انجام می دادند.
تحقیق دیگری که توسط انجمن روانشناسی آمریکا صورت گرفته نشان می دهد انجام بازی های ساده می تواند خلق و خوی فرد را بهبود بخشد، اضطراب او را کاهش دهد و او را آرام کند.
انجام بازی های ویدیویی چه فوایدی برای ما دارد؟
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «پخش ویدیو با جوراب هوشمند» را بخوانید.
پس از ابتلا به کووید ۱۹ بوی غذاها نامطبوع میشود؟
ستون اسرارآمیز صحرای یوتا ناپدید شد
ژن حیوان دوستی؛ دلیل علاقه ما به حیوانات خانگی
چند نشانه از ادامه تکامل بدن انسان
احتمال کشف امواج رادیویی یک جهان بیگانه
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید
دانشمندان توانستند پوست های الکترونیکی جدیدی را اختراع کنند که از جنس پنل های خورشیدی ساخته شده اند.
بازسازی احساس لامسه انسان به صورت مصنوعی و با استفاده از پوست های الکترونیکی برای رباتها کاری دشوار و گیجکننده است. این پوستهای برای عملکرد مناسب باید انعطافپذیر، قابل کشش و حساس به مواردی مانند دما، فشار و ضربه باشند. در واقع پوستهای مصنوعی باید دادههای بیولوژیکی را دریافت کنند و بازدهی الکترونیکی داشته باشند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این اختراع جدید میخوانید.
یکی از سختترین مسائل در رابطه با ساخت پوستهای مصنوعی تامین انرژی آنها است که اکنون به نظر میآید دانشمندان راهی برای آن پیدا کردهاند. به دنبال جدیدترین تحقیقات صورت گرفته توسط دانشگاه گلاسوو، دانشمندان توانستهاند پوستهایی با سلولهای پنل خورشیدی طراحی کنند که میتواند در کنار برخورداری از ویژگیهای لازم، انرژی الکترونیکی خود را نیز تامین کند.
همانند پنلهای خورشیدی، این پوست های الکترونیکی جدید در زمان مواجهه با تابش نور انرژی تولید میکنند و زمانی که توسط یک جسم تابش نور مسدود میشود این پوستها حس لامسه را شبیهسازی میکنند تا برخورد دست به جسم مورد نظر را طبیعی نشان دهند. به این صورت میزان شدت تابش نور به پوست نشان میدهد که فاصله آن با جسم مورد نظر چقدر است و تمامی این اطلاعات در کمتر از چند ثانیه به کاربر داده میشود.
در پی تحقیقات صورت گرفته، دانشمندان پوست مصنوعی ساخته شده را بر روی یک بازوی رباتیک سوار کردند و شاهد کسب انرژی ۳۸۳.۳ مگاواتی آن بودند. این پوستها میتوانند به راحتی بیش از ۱۰۰ مگاوات انرژی تولید کنند و به کاربر یا ربات ساخته شده در فعالیتها و مدیریت احساسات پنجگانه کمک کنند.
اکتشافات جدید گروه تحقیقاتی دانشگاه گلاسوو به دنیا کمک میکند که رباتهای هوشمندتری را با قدرت درک احساسات فیزیکی وارد بازار کنند. این اختراع جدید همچنین برای افرادی بسیار مفید است که طی حادثههای مختلف اعضای بدن خود را از دست دادهاند و یا قسمتی از سیستم عصبی پوست آنها به دلیل سوختگی از بین رفته است.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «دست مصنوعی با قدرت لامسه» را بخوانید.
نیروگاه خورشیدی فضایی : منبع تولید انرژی آینده
ورود به قدرتمندترین چرخه خورشیدی
کاغذ برقی : تولید کاغذی که می تواند برق ذخیره کند
تولید چشم آزمایشگاهی حساس به نور
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید
اخیراً گونه جدیدی از ویروس کرونا با سرعت شیوع بیشتر در انگلستان کشف شد و نگرانیهای جدیدی را بوجود آورد. ایده جهش یافتن ویروسها به ویژه کرونا سبب نگرانی بسیاری از مردم شده است. اما این نگرانی تا چه حد منطقی است؟
«مت وبستر» (Matt Webster)، همهگیرشناس و رییس دانشکده پیراپزشکی دانشگاه آنگلیا راسکین با انتشار مطلبی در وب سایت The Conversation به ابهامات در مورد جهش ویروس کرونا پاسخ داده است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا نظر او را میخوانید.
برای درک جهش بهتر است کمی در مورد پروتئینها بیشتر بدانیم. پروتئینها مولکولهایی تشکیل شده از آمینو اسیدها هستند و حدود یک پنجم بدن انسانها را تشکیل میدهند. تنها ۲۰ نوع آمینو اسید وجود دارد که اجزای تشکیل دهنده تمام پروتئینهای زمین را تشکیل دادهاند. بسیاری از این آمینو اسیدها شباهتهای بسیاری به یکدیگر دارند و با توجه به خصوصیاتشان در دستهبندی آمینو اسیدهای با بار منفی، مثبت، بزرگ یا کوچک قرار میگیرند.
طبیعت با ترکیب کردن این ۲۰ آمینو اسید به روشهای مختلف طیف گستردهای از پروتئینها را بوجود آورده که هر کدام وظیفه خاصی را بر عهده دارند. درست مثل لگوها که با متصل کردن آنها میتوان چندین اسباب بازی متفاوت درست کرد، این ۲۰ آمینو اسید نیز حدوداً ۶ میلیون پروتئین را تشکیل دادهاند.
ویروس کرونا (SARS-CoV-2) نوعی ویروس RNA به شمار رفته و مولد بیماری کووید-۱۹ است. DNA یا اگر در مورد ویروس کرونا صحبت کنیم، RNA یا اسید ریبونوکلئیک، مجموعهای از دستورالعملهای ژنتیکی است که چیدمان و نوع آمینو اسیدها را تعیین میکند. جهش میتواند بر این دستورالعمل اثر گذاشته و تعداد و نوع آمینو اسیدهایی که ساختار یک پروتئین را تشکیل میدهند تغییر دهد. چنین تغییری پتانسیل تغییر خصوصیات پروتئین را نیز دارد، اما خبر خوب اینکه بیشتر جهشها تأثیری بر خصوصیات پروتئین نمیگذارند. در واقع جهشهایی که خصوصیات پروتئین را تغییر میدهند به جای قویتر کردن ویروس آن را ضعیف میکنند.
اما اگر جهش در اغلب موارد سودمند نیست، ارگانسیمهای مختلف از جمله انسان یا ویروس چگونه به حیات ادامه میدهند؟ یکی از رویکردهای رایج، بازگشت و تصحیح جهش است. انسانها و کروناویروسها هر دو دارای مکانیزمهای تصحیح کننده برای الگوهای DNA یا RNA هستند. این مکانیزم غلطگیری (Proofreading) «خطاهایی» که سبب تغییر پروتئینها و از کار افتادن ویروس میشوند را تصحیح کرده و سرعت جهشهای مزیت آور را کاهش میدهد.
همه آمینو اسیدها برای شکل پروتئین مهم نیستند و تغییر آنها سبب تغییر پروتئین نمیشود. جهشهایی که اغلب در پروتئین اسپایک (Spike) ویروس کرونا مشاهده و تثبیت شدهاند، از نوع جایگزینی یک آمینو اسید بزرگ یا آمینو اسید بزرگ دیگر بوده و بنابراین تأثیر قابل توجهی بر شکل پروتئین نگذاشتهاند. به عبارت دیگر آمینو اسیدها متفاوت هستند ولی پروتئین اسپایک تا حد زیادی دست نخورده باقی مانده است. برای درک بهتر این موضوع میتوان به تعویض تایرهای ماشین اشاره کرد.
ویروسها در مقایسه با ارگانیسمهای بزرگتر مثل انسان بسیار سریعتر وارد نسل جدید میشوند و تغییرات کوچک میتوانند به سرعت به تغییرات قابل توجه تبدیل شوند، اما در رابطه با گونه جدیدی از کرونا که در انگلستان کشف شده، در حال حاضر سندی وجود ندارد که نشان بدهد این جهش ویروس را خطرناکتر و قویتر کرده است.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «کشف گونه جدید ویروس کرونا در انگلیس» را بخوانید.
آنتی بادی کرونا در مردان سریعتر از زنان از بین میرود
کشف گونه جدید ویروس کرونا در انگلیس
قیمت هر دوز از واکسن کرونا فایزر، مدرنا و آکسفورد
پس از ابتلا به کووید ۱۹ بوی غذاها نامطبوع میشود؟
نابودی کرونا در ۳۰ ثانیه از روی سطوح با پلاسمای سرد
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید
کپسول دربردارندهی خاک و سنگهای ماه با فرود در ناحیه مغولستان داخلی در چین، مأموریت پیچیده چانگای ۵ را به پایان رساند.
رسانه دولتی چین تأیید کرد که نخستین مأموریت این کشور برای آوردن نمونه خاک ماه بهتازگی به همراه محفظهای حاوی سنگهای قمری به زمین بازگشته است. کپسول شامل نمونه که فضاپیمای چینی دو هفتهی پیش آن را از سطح ماه برداشت کرده بود، شب گذشته پس از عبور از جو زمین با چتر نجات در ناحیه مغولستان داخلی فرود آمد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این ماموریت میخوانید.
فرود کپسول، پایان مأموریت قمری بهشدت پیچیده چانگای ۵ را رقم زد. این مأموریت چهارم آذر پرتاب شد و مجموعهای متشکل از چهار فضاپیمای رباتیک را روانه مدار ماه کرد. ۱۱ آذر، دو فضاپیما شامل سطحنشین و ماژول صعود روی سطح ماه فرود آمدند تا نمونههایی از سنگهای قمری برداشت کنند. به محض آنکه مواد کافی جمعآوری شد، صعودگر از روی ماه برخاست و نمونهها را تا اتصال به فضاپیمای مدارگرد با خود حمل کرد.
سپس سفر بازگشت به زمین آغاز شد. ماژول صعود نمونه خاک ماه را به فضاپیمای دیگری منتقل کرد که در مسیر بازگشت به خانه قرار داشت. شب گذشته، کپسول حاوی نمونه درون جو شیرجه زد و در نهایت با چتر نجات روی زمین فرود آمد. فرود کپسول مأموریت چانگای ۵، چین را پس از ایالات متحده و شوروی سابق به سومین کشوری تبدیل کرد که نمونههای ماه را به زمین آورده است. درواقع آخرین بار شوروی سابق با مأموریت رباتیک لونا ۲۴ در سال ۱۹۷۸ موفق شده بود سنگهای قمری را به زمین بیاورد.
پس از فرود، مقامهای چینی موقعیت کپسول را شناسایی و آن را بهسرعت به آزمایشگاه منتقل کردند. چین امیدوار است حداکثر ۴ کیلوگرم مواد از ناحیهای کاوشنشده از ماه به نام «اقیانوس طوفانها» جمعآوری کرده باشد. این بخش از سطح قمری بسیار هموارتر از دیگر نواحی است و دانشمندان گمان میکنند سنگهای آنجا در اثر فعالیت اخیر آتشفشانی یکدست شدهاند. مطالعه این مواد در محیط آزمایشگاه میتواند از تکامل ماه و همچنین کل تاریخچه پیچیده منظومه زمین و ماه درک بهتری به دانشمندان بدهد.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «شواهدی که از وجود سیاره نهم در منظومه شمسی خبر میدهد» را بخوانید.
رقابت دانش آموزان در ماه با ماشین های کنترلی
جف بزوس: بلو اوریجین اولین زن را به سطح ماه میبرد
موشک استارشیپ نخستین انسان را در سال ۲۰۲۴ به مریخ خواهد برد
مسیر جدیدی در منظومه شمسی برای سفرهای فضایی
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید
دانشمندان برای دسترسی به اطلاعات بیسابقهای از دایناسور های تاریخی، مغز یکی از قدیمی ترین آنها را بازسازی کردند. به این ترتیب اطلاعاتی از این فسیل به دست آمد که تاکنون شبیه به آن دیده نشده بود.
دانشمندان به لطف فناوری های جدید قادر به شناخت بیشتری در مورد دایناسورها شده اند و این بار این اتفاق در مورد یکی از قدیمی ترین آنها که بیش از ۲۰۰ میلیون سال پیش زندگی می کرده، رخ داده است. مطالعه جدیدی که مربوط به بازسازی دیجیتالی مغز یکی از اولین دایناسورها است، عادت های غذایی و چالاکی آن را روشن کرده است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره بازسازی مغز دایناسور میخوانید.
دانشمندان دانشگاه “بریستول”(Bristol) با انتشار نسخهای دیجیتالی مغز این دایناسور موسوم به “تکودونتوسور“(Thecodontosaurus) را بازسازی کردند و در پی آن اطلاعاتی را کشف کردند که قبلاً در هیچ فسیلی دیده نشده بود.
“تکودونتوسور” یا دایناسور چالهدندان معروف به “دایناسور بریستول”، دایناسوری گیاهخوار و کوچک بوده که در اواخر دوره تریاس و اوایل ژوراسیک میزیسته است. فسیلهای این دایناسور در انگلیس و ولز یافت شدهاند. اولین فسیل تکودونتوسور در سال ۱۸۴۳ در بریستول انگلیس کشف شد.
تکودونتوسور بدنی کوچک و به درازای ۱٫۲ متر داشته است. دم او دراز و سر و گردنش کوچک بوده است. وزن بدن تکودونتوسور را در حدود ۱۰ کیلوگرم تخمین زدهاند. این دایناسور بر روی دو پا راه میرفته و از دستان خود فقط در هنگام جهش یا خوردن گیاهان کوتاه استفاده میکرده است. همچنین دندانهای او کوچک و مناسب تغذیه از گیاهان بوده است.
دانشمندان از طریق بازسازی مغز دایناسور به اطلاعات بیشتری در مورد این موجود دست پیدا کردند. در این بازسازی از مدلهای سه بعدی سی تی اسکن و روشهای تصویربرداری و مدلسازی سه بعدی استفاده شد. آنتونیو بالل، از محققین اصلی این بررسی می گوید: با کمک نرمافزارها توانستیم شکل مغز و گوش داخلی را با کمک حفره های موجود در فسیل بازسازی کنیم. تجزیه و تحلیل بازسازیها نشان می دهد که این موجود با ثابت نگه داشتن سر و چشم و نگاه در حین حرکت یک مغز کاملاً توسعه یافته داشته است. پیش از این تصور میشد که این موجود فقط از گیاهان تغذیه می کرده اما به نظر می رسد وی گاهی طعمه ای را نیز شکار می کرده است.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «کشف ۹ گونه جدید حشرات در قرنطینه» را بخوانید.
پیشبینیهایی درباره ۱۰ سال آینده
سنگ نگاره ۱۲ هزار ساله در جنگلهای آمازون
کشف ۹ گونه جدید حشرات در قرنطینه
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید