تنفس از راه دهان،
معمولاً بزاق، دندان‌ها را در برابر پوسیدگی حفظ می‌کند اما در صورت کاهش مواد معدنی دندان‌ها، تاثیرات حفاظتی بزاق نیز کاهش می‌یابد. تنفس از راه دهان موجب خشکی دهان و کم شدن بزاق می‌شود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که تنفس از راه دهان، خطر پوسیدگی دندان‌ها را افزایش می‌دهد. اگر پس از بیدار شدن از خواب دهانتان خشک می‌شود، علت آن خوابیدن با دهان باز است.
هرچند می‌توان این مشکلِ به ظاهر ساده را با نوشیدن یک لیوان آب برطرف کرد اما این مسئله می‌تواند به بروز مشکلات دندانی در آینده منجر شود؛ در حقیقت تنفس از راه دهان موجب می‌شود که افراد بیشتر در معرض پوسیدگی دندان‌ها قرار گیرند.
در یک بررسی پزشکان نیوزیلندی؛ سطح PH بزاق ۱۰ فرد سالم را برای مدت چهار روز اندازه گیری کردند. PH می‌تواند میزان اسیدی و قلیایی بودن مایعات از جمله بزاق دهان را تعیین کند. همچنین در این آزمایش از نیمی از شرکت‌کنندگان خواسته شد که با بستن مجرای بینی، فقط از راه دهان نفس بکشند. نتایج به دست آمده نشان داد که وقتی این افراد از طریق دهان تنفس کردند، متوسط PH در محیط دهان آنان ۶.۶ بوده که نشانه اسیدی بودن است.
به گفته پزشکان نیوزیلندی، زمانی که شرکت‌کنندگان مجبور بودند در طول شب از راه دهان نفس بکشند سطح PH بزاق آن‌ها به ۳.۶ کاهش یافت و این در حالی است که وقتی سطح PH به کمتر از ۵.۵ برسد، دندان‌ها مواد معدنی خود را از دست می‌دهند.
به طور معمول بزاق؛ دندان‌ها را در برابر پوسیدگی حفظ می‌کند، اما در صورت کاهش مواد معدنی دندان‌ها، تاثیرات حفاظتی بزاق نیز کاهش می‌یابد. باکتری‌های تولیدکننده اسید در نبود بزاق رشد می‌کنند و اسید بیشتر با تجزیه دندان، موجب پوسیدگی آن و تحریک بافت‌های نرم حفره دهانی می‌شود.
متخصصان تأکید دارند که تولید بزاق در شب کاهش می‌یابد و بنابراین افرادی که با دهان باز نفس می‌کشند در معرض فزاینده خشکی دهان و پوسیدگی دندان هستند.
بیشتر بخوانید:
نکاتی در مورد حفظ سلامت دندان ها
چه عواملی باعث درد شانه می شود