مقاصد دیدنی بسیاری در آبهای خلیج فارس وجود دارد که بندر لافت قشم یکی از آنهاست. روستای زیبای لافت در یکی از تماشاییترین جزایر ایران قرار دارد و جاذبههای طبیعی و تاریخی بسیاری را در خود جای داده است. یکی از قدیمیترین روستاهای ایران. معماری کویری و استفاده از بادگیر در معماری آن یکی از جلوههای بینظیر عکاسی است و امکان بازدید از جنگلهای حرا را هم دارد. گشت و گذار در روستا، قایق سواری و عکاسی در روستای لافت همیشه برای گردشگران لذت بخش بوده و خواهد بود.
به کارگیری بادگیرهای فراوان در ساخت خانهها، باعث شده تا این روستا به بندر بادگیرها مشهور شود. تزیینات کمی از جمله اشکال اسلیمی (طرحهای گیاهان و ساقههای مارپیچ) نیز در آنها مشاهده میشود.
یکی از دیدنیترین قسمتهای روستای لافت، محلی موسوم به بام لافت است که در میان دو بافت قدیمی و جدید روستا قرار گرفته است و امکان تماشای چهره دیروز و امروز لافت را برایتان فراهم میکند.
جنگل های حفاظت شده حرا یکی از شاهکارهای طبیعت در جزیره قشم هستند که شهرت جهانی دارند و درختان مانگرو که با آب شور و شرایط نامناسب به راحتی کنار میآیند در آنجا میرویند. برای رفتن به حرا باید سوار قایق شوید و به همراه یک راهنمای محلی مسیر کوتاهی را طی کنید.
قلعه مخروبهای نزد اهالی با عنوان قلعه نادری یا نادرشاهی شناخته میشود. آثاری از باروی قلعه، ۳۰ حلقه آب شیرین، ۳ برکه آب، ۲ آب انبار قدیمی و باقیمانده ۴ برج، از آن بر جای مانده است.
یکی
دیگر از دیدنیهای بندر لافت، قلعه پرتغالیهاست که در کنار گورستان قدیمی
روستا قرار دارد. این قلعه به دستور آلفونسو آلبرکرک، دریانورد پرتغالی در
سال ۱۵۰۷ میلادی ساخته شد. پرتغال به مدت ۱۱۰ سال بر راه بازرگانی دریایی
بین هند و اروپا تسلط داشت و در این مدت سازههای زیادی در جنوب ایران
ساخته شد.
آب انبارها نقش مهمی در تامین آب شیرین سواحل جنوبی ایران دارند. مردم آن را با عنوان برکه، به معنای محل ذخیره آب باران، میشناسند. حدود ۳۴ برکه با سقفهای گنبدی شکل و سفید رنگ در آنجا وجود دارد. برکه سنگی لافت یکی از دیدنیترین آنهاست که در کنار چاههای تلا و قلعه نادری قرار دارد و تاریخ ساخت آن به ۴۰۰ سال پیش باز میگردد.
در بندر لافت آثاری از یک اسکله وجود دارد که ساخت آن به دوران مادها، هخامنشیان و ساسانیان برمیگردد و با سنگهای لبهدار ساخته شده است.
درست
رو به روی بندرگاه، موزهای وجود دارد به نام اکوموزه لافت که زندگی مردم
لافت و معماری سنتی خانه آنها را به نمایش گذاشته است. اتاقی به نام
بادگیر در موزه وجود دارد که با رفتن درون آن با کارکرد بادگیر و هوای
مطبوعی که ایجاد میکند آشنا میشوید.
برای دیدن دیگر مقاصد گردشگری به صفحه گردشگری مجله دلتا مراجعه کنید.
دیدن خانه های تاریخی معروف و یا خانه اشخاص مشهور شخصی همیشه برای گردشگران و دوستداران تاریخ خیلی جالب است. برخی شاعران که گاه شعرهایشان رفیق خلوت ما بوده و میدانیم آنها هم جایی در خلوت خانههایشان این اشعار را سرودهاند. یا خانه کسانی که تاریخ را زیرو رو کردهاند و فرهنگ ما را غنیتر ساخته اند. اگر قصد سفر به آذربایجان و به طور خاص تبریز را دارید فرصت دیدن خانه های تاریخی تبریز را به خود بدهید. به محله های قدیمی سر بزنید و دهها عکس بی نظیر برای خود به ثبت برسانید.
اینجا
خانه سراینده حیدربابایه سلام است. یکی از شاهکارهای ادبیات ترکی که
امروزه به موزه تبدیل شده است. پس از مرگ استاد در شهریورماه سال ۶۷
شهرداری تبریز این خانه را خرید و با تمام یادگاریها و لوازم زندگی و
وسایل شخصی او و حتی دست خط این شاعر بزرگ، آنجا را برای دید عموم آزاد
گذاشت. فراموش نکنید در بازدید از خانه استاد شهریار سهتار معروف این
شاعر بزرگ را هم حتماً ببینید.
آدرس خانه استاد شهریار: تبریز، محلهی مقصودیه، خیابان ارتش جنوبی، کوچه مقصودیه
یکی
دیگر از خانه های تاریخی تبریز خانه پروین اعتصامی یکی از بنامترین
شاعران معاصر است و خانهای که او تا ۷ سالگی در آن زندگی کرد امروزه به یک
موزه تبدیل شده است. بنایی دوطبقه و مربوط به اوایل دوره پهلوی است و
تقریباً شکل اولیه خود را حفظ کرده است. حیاط خانه سرسبز است و حوض آب
زیبایی دارد. زیر زمین خانه از حوضخانه با سقف کلیل آذری و اتاقهایی
گهوارهای شکل، تشکیل شده است. وقتی برای بازدید از این خانه میروید
مجسمه تمام قد پروین اعتصامی را خواهید دید که در ابتدای پلههای ورودی
ایستاده است.
آدرس خانه پروین اعتصامی: تبریز، محله ششگلان، خیابان عباسی، جنب مسجد میرآقا، کوچه ساوجبلاغی، پلاک ۶
اینجا
یکی از زیباترین خانه های تاریخی تبریز و حتی آذربایجان است. این خانه
امروزه به موزه قاجار تبدیل شده است؛ چرا که منزل شخصی امیر نظام گروسی
دیپلمات، سفیر و نویسنده دوران قاجار بوده است. در دوران ناصرالدین شاه و
در دو طبقه بنا شدهاست. ایوان آن ۱۶ ستون دارد و با سرستونهایی زیبا
تزئین شده است. از اندرونی و بیرونی تشکیل شده و حوضی وسط حیاط است.
پنجرههای مشبک، شیشههای رنگی، گچبریها و آینهکاریهای داخلی عمارت هم
از زیباییهای این خانه هستند.
تالار
سکه، تالار بافته، تالار چینی، تالار آبگینه، تالار فلزات، تالار موسیقی،
تالار خاتم در طبقه اول و تالارهای سنگ، اسلحه، رجال و فرامین، معماری و
شهرسازی و قفل و فانوس در زیرزمین قرار گرفته است.
آدرس خانه امیر نظام گروسی: تبریز، محله ششگلان، خیابان شهریار، پشت مقبره الشعرا، جنب بیمارستان کودکان و مدرسهی شیخ عطار
یکی
از دیدنیترین خانه های تاریخی تبریز هم همین خانه حریری است. نقاشیهای
دیواری خانه حریری که به سبک قاجار است در این خانه بسیار طرفدار دارد.
وجود گردشگران و عکاسان زیادی در این خانه آنجا را به یکی از شلوغترین
خانههای زیبای آذربایجانشرقی تبدیل کرده است.
این
خانه، حیاط اندرونی، بیرونی و دو بلوک خانه دارد که نقاشیهای نمای بیرونی
ساختمان داستانهای اساطیری را عنوان می کنند مانند یوسف و زلیخا. سقف آن
مزین به مینیاتور ایرانی است. در سال ۱۳۷۷ ثبت ملی شده و دسترسی آن بسیار
راحت است.
آدرس خانه حریری: تبریز، خیابان تربیت تبریز، کوچه نور هاشمی، پلاک ۱۳۲
یکی
از قدیمیترین خانه های تاریخی تبریز خانه بهنام است و در اواخر دوران
زندیه و اوایل دوره قاجار بنا شده. هرچند این بنا به بزرگی خانههای
قاجاری کاشان نیست اما تمام زیباییهای معماری ایرانی مثل گچبری،
نقاشیهای روی دیوار، پنجرههای ارسی، اندرونی و بیرونی، زیرزمین و حیاط
مزین به حوض را در دل خود جای داده است.
در دوره ناصرالدین شاه این بنا یک بار بازسازی شد و نقاشیهای سبک قجری آن هم مربوط به همین دوران است.
آدرس خانه بهنام: تبریز، میدان ساعت، محله مقصودیه (برای ورود به آن باید از دالان پشت خانه در کوچهی مشیر وارد شوید.)
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با میدان ساعت “میدان ساعت تبریز، مقصد ثابت گردشگری” را مطالعه کنید.
خانه
صرافلار هم یادگاری از دوران قاجار است. متعلق به خاندان صرافلار که آخرین
ساکنین آن، خانواده علوی بودهاند. در حال حاضر متعلق به میراث فرهنگی
تبریز است. از سال ۱۳۷۴ به نمایشگاه و خانه سفال تبریز تبدیل شد و موزه
سفال نام گرفت. شامل بخشهای مختلفی از جمله نمایشگاه دائمی، حوضخانه ( که
در آن جلسههای فرهنگی و هنری برگزار میشود)، فروشگاه دائمی و کلاسهای
آموزشی است.
زیر زمین و طبقه فوقانی دارد و ایوان آن با ستونهای گچ کاری شده و حیاط آن با باغچه های با صفا و حوض مزین است.
آدرس خانهی صرافلار: تبریز، خیابان شمس تبریزی، ایستگاه گرو، کوچهی صرافلار، کوچهی شهید نوروزی، پلاک ۱۰۰
برای دیدن جاذبه های گردشگری به مجله گردشگری مان در مجله دلتا مراجعه کنید.
نمیدانم ترکیب عجیب کویر، نخل و دریا را دیدهاید؟ وقتی که دریا از دور نمایان میشود، صحنه بسیار زیبایی برای گردشگران خواهد بود که دهها، حتی بیشتر تصویر را برای عکاسی مقابل چشمانتان قرار میدهد. درست شبیه عکسهای رویایی که قبلاً از این منطقه دیده بودید، نخلهای بلند قد که شاخصه کویر است و ساحل زیبا و آن دریای شگفتانگیز که همه به یکدیگر دوخته شدهاند. امروز به ساحل درک میرویم. فقط اینجاست که میتوانید این همه زیبایی را کنار هم ببینید. درست خواندید. ساحلِ دَرَک چابهار، در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان و در روستایی به همین نام قرار گرفته است. با ما همراه باشید.
برای آن که به این ساحل زیبا برسید باید به ۱۷۰ کیلومتری شهر چابهار و در امتداد مسیر سواحل مکران و در فاصله ۱۰ کیلومتری از روستای زرآباد بروید. روستای درک همانجاست. جایی که کویر و دریا به یکدیگر دوخته شدهاند. یک زمین پوشیده از نخل که به کازابلانکای ایران معروف است. میتوان گفت دیدن ساحل درک برای همه گردشگران از واجبات است.
مردهای درک بلوچ هستند. پیراهنهای سفید بلند بر تن دارند. لباس زنانشان رنگارنگ است. پر از سوزن دوزیهای دیدنی است و پر نقش و نگار. درک ۱۰۴خانواده دارد. همگی مهماننواز و خونگرم هستند. گردشگری بخشی از درآمد روستاییها به شمار میرود. پس خوب است غذاهای محلیشان را سفارش دهید که زنان روستا آنها را میپزند. قیمت گرانی هم ندارند.
گفتیم در ساحل درک ، کویر و دریا به هم پیوند میخورند. فکرش را بکنید! سواحل مرجانی، ماسهای و صخرهای. همه با هم یک جا. یک ترکیب فوقالعاده. این ساحل نزدیک اقیانوس هند است. ممکن است با این تفاصیل فکر کنید درک در محدودهای خشک و بیابانی است. اما اشتباه نکنید. درک منابع آب شیرین دارد. زمین را دو متر بکنید هم به آب میرسید. همین موضوع باعث شده کشاورزی آنجا هم رونق بگیرد.
اتفاقاً جالب است به شما بگویم اینجا، بهشت طبیعتگردان است. این ساحل بکر خیلی اتفاقی به عنوان یک پدیده گردشگری کشف شد. یکی از کاربران توییتر این کار را کرده است. او از بومیان محدوده درک بود. عکسهای غروب و طلوع خورشید درک را منتشر کرد. بعد از آن گردشگران زیادی عاشق درک شدند.
ساحل درک بسیار تمیز است. هیچ نشانهای از زباله دیده نمیشود. درک به پاکترین ساحل ایران هم مشهور است. غروب این ساحل بسیار زیباست، درختان نخل در پسزمینه نارنجی آسمان و انعکاسی که خورشید در آب انداخته است بسیار لذت بخش است. ستارگان بیشمار هم که دست کمی از آسمان کویر ندارند، کنار ترکیب ماه و نخل و دریا به شکل دیوانه کنندهای میدرخشند.
باید به استان سیستان و بلوچستان بروید و به چابهار برسید. خط ساحل را در کنار دریای عمان پیش بگیرید و به سمت شهر کنارک برانید. دهستان زرآباد شرقی را پیدا کنید. بهشت گمشده ایران همانجاست. روستای درک. بار و بندیلتان را ببندید. به سیستان و بلوچستان سفر کنید. شگفتانگیزترین چشمانداز دنیا منتظر شماست. ساحل درک ۱۷۰ کیلومتر با چابهار فاصله دارد. از روستای درک نیز ۱۰ کیلومتر دورتر است.
ساحل درک تازه کشف شده است. هنوز امکانات گردشگری زیادی آنجا نیست. میتوانید روی سکوهای ساحل چادر بزنید. همچنین میتوانید به خود روستای درک بروید. در خانههای روستایی با هزینهای معقول اقامت کنید. به نفع روستاییان هم هست. فروشگاه و پمپ بنزین دور است. حواستان به نیازهای فوری خودتان باشد.
چابهار و آن حوالی، از خنکترین بنادر دنیا است. بنابراین خیلی از تورهای گردشگری برنامه سفر خود را به روستای درک از اوایل زمستان تا اواخر بهار میچینند. برای این که از همه جذابیتهای این روستا و ساحل زیبای آن بهره ببرید میتوانید در تور روستای درک و یا تور چابهار نامنویسی کرده و با کلی خاطره خوب بازگردید. درک از نیمه زمستان تا نیمههای بهار عالی است. اوایل پاییز تا نیمههای آن هم زمان خوبی است. هوا و چشماندازهای منحصربهفردی خواهید دید.
سیستان و بلوچستان و ساحل درک دیدنی و لذتبخش است. پس خوب است سعی کنیم به طبیعتش آسیب نزنیم. زیباییهای زمین برای همه نسلهاست. در ساحل درک غریق نجات وجود ندارد. امکانات پزشکی و کمکهای اولیه دور است. حتی اگر شناگر حرفهای هستید باز هم لطفاً به آب نزنید. خودتان را به دردسر نیندازید. به ریسکش نمیارزد. به علاوه خبر خوب این که کلنگ احداث کمپ گردشگری در روستای درک به زمین خورده است. با احداث یک کمپ، رفاه عمومی گردشگران منطقه بالاتر میرود و امکان اقامت و شبمانی راحتتر هم مهیا میشود.
برای خواندن مطالب بیشتر گردشگری به مجله دلتا مراجعه کنید و مجله گردشگری آن را حسابی بگردید.
همدان تاریخ دور و طولانیای دارد و جاذبههای تاریخی و فرهنگی زیاد. اما علاوه بر جاذبههای تاریخی، طبیعت بینظیری هم دارد که اگر از علاقمندان به ایران بکر هستید، دشت میشان در استان همدان را حتما در لیست سفرهای خود داشته باشید. یکی از دشتهای رویایی و بهشتی ایران، در دامنههای کوه الوند که از جاذبههای گردشگری استان همدان حساب شده و مجله گردشگری امروز شما را به دیدن دشتی از زیباییها دعوت میکند. با مجله دلتا بمانید.
در انتهای یک جاده زیبا، دشتی سرسبز با نام دشت میشان قرار گرفته که در بهار و پاییز شکوه نقاشی خدای خالق را به نمایش میگذارد. تابستانش سبزِ سبز است و زمستانش سپیدِ سپید. اصلا جلوهای خاص دارد. این دشت یک زیبایی چهار فصل است. زیبایی زمستانه آن مدیون برف و یخ، و بهار و تابستانش با چمنزار و گلهای کوچک زرد پر شده است. منظره چشمنواز و دیدنی پاییزش را هم که دیگر برایتان نگویم. در مسیر صعود به قله زیبای الوند است و یکی از زیباترین جاهای دیدنی همدان.
دشت میشان ۱ هکتار مساحت دارد. گفتیم که در مسیر صعود به کوه الوند است و برای رسیدن به آن باید از جادهای بگذرید که در انتهای آن آبشار گنجنامه و کتیبه تاریخی هخامنشی قرار دارد، آبشار و کتیبهای که هر کدام زیباییهای خاص خودشان را دارند. مسیر کوهنوردی به الوند هم از همینجا شروع میشود تا به دشت میشان برسید. علاوه بر کوهنوردی و کوهپیمایی در این منطقه دیدن زندگی عشایر هم در دامنههای شمالی الوند باید برایتان جالب باشد.
این دشت یکی از جاذبههایی در همدان است که هر روزه طبیعتگردان و کوهپیمایان بیشماری به آنجا سر میزنند. جایی در طول دره زیبا و خرمِ عباس آباد که پر است از منظره باغها و درختان بلند که پاییزش بسیار شکوهمند است.
البته مسیر رسیدن به دشت میشان فقط کوهپیمایی نیست و برای رسیدن به آن دو راه وجود دارد و یکی از آنها کوهپیمایی است. دیگری استفاده از تله کابین است.
اگر از کوهنوردان هستید، هرچه به سمت قله الوند بالاتر بروید، منظره پشت سرتان زیباتر و چشمنوازتر میشود. در این مسیر دو پناهگاه کوهنوردی هم وجود دارد که مدتها پیش ساخته شدهاند و استراحت کردن در این ایستگاهها، خالی از لطف نیست. به علاوه میتوانید عکسهای بینظیری را هم برای خود ثبت کنید.
پناهگاه اول یک بالکن با نمای بسیار زیبای دره است که اگر در روزهای ابری روی آن بایستید، شاهد منظره خارقالعاده اقیانوس ابر خواهید بود.
اگر انتخابتان هم تلهکابین باشد، گنجنامه در ایستگاه دوم آن قرار گرفته و منظرهای فراموش نشدنی را از آن بالا خواهید دید. منظرهای شبیه به یک کارت پستال که شما برفراز آن در حال حرکت هستید.
خود دشت میشان همدان یک مقصد گردشگری است. عبور کردن از مسیری که برایتان گفتیم هم برای گردشگران و کوهنوردان جاذبه خاصی است. اما اگر دنبال یک مکان خاص به عنوان جاذبه گردشگری دشت میشان میگردید، مسیر کاروانروی هخامنشیان، که پادشاهان و همراهانشان از آن عبور میکردند، باید برایتان جالب باشد.
از سویی این مسیر شما را به کتیبه باستانی گنج نامه خواهد رساند. کتیبهای متعلق به عصر داریوش و خشایار شاه، دو پادشاه بزرگ هخامنشی است.
در نزدیکی آبشاری به ارتفاع ۱۲ متر قرار دارد قدمتی چندین هزار ساله دارد.
پیشنهاد مطالعه: میتوانید برای آشنایی بیشتر با گنجنامه مطلب “دهکده گنجنامه همدان” را مطالعه کنید.
از سویی گاهی آبشار گنجنامه هم مانند آبشار یخی هملون یخ میزند و اگر علاقمند به یخ نوردی باشید میتوانید به آن هم صعود کنید.
بارها شده که به جای دشت میشان همدان عبارت دهکدهکول میشان را شنیده باشید. کول روستایی از توابع بخش میانکوهِ شهرستان اردلاست. در استان چهارمحال و بختیاری واقع است، در ۷۰کیلومتری جنوب غربی مرکز استان (شهرکرد) واقع شده و با دشت میشان همدان هم نسبتی ندارد.
هرچند که برخی، اوایل بهار تا اواسط تابستان و اواسط مهرماه تا اواخر ابان را بهترین زمان برای سفر به دشت میشان میدانند اما بیشتر خانواده ها در بهار، عکاسان در پاییز و همه کوهنوردان معمولاً زمستان را برای سفر به دشت میشان انتخاب می کنند. از سویی این دشت در زمستان به قدری دیدنی است که، تماشای دشت سپیدپوش میشان در زمستان، یکی از فراموش نشدنی ترین تجربه سفر های آنهاست.
از تهران به سمت همدان را طی چهار ساعت رانندگی کنید. آنجا از میدان امام به سمت میدان قائم حرکت کنید و پس از رسیدن به میدان قایم سمت راست بروید. کمی بالاتر یک دوراهی است که یکی به سمت عباس آباد و دیگری به سمت گنج نامه میرود.
مسیر گنج نامه را که ادامه دهید به ابتدای مسیر کوهپیمایی خواهید رسید. حالا یا می توانید تا دشت را به کوهنوردی بپردازید و جایزه تان دشت خواهد بود؛ ویا با تله کابین به دشت میشان می روید و از تصاویر لذت می برید. عکس های زیادی را از عشایر بین راه هم می توانید برای آلبوم خاطراتتان به همراه بیاورید.
شاید طاق بستان کرمانشاه را مجموعهای از سنگ نگارهها و سنگ نوشتههای مربوط به دوره ساسانی بشناسید که در محله طاق بستان در شمال غربی شهر کرمانشاه قرار دارد. اما این همه ماجرا نیست. مجله گردشگری مان به این یادگار کهن دیارمان سر زده تا ببیند چه چیزی برای گفتن دارد. با مجله دلتا همراه شوید.
محوطه طاق بستان به قرن سوم میلادی میرسد. یکی از ارزشمندترین آثار تاریخی ایران و حتی جهان. تاجگذاری خسرو پرویز، تاجگذاری اردشیر دوم، تاجگذاری شاهپور دوم و سوم و چند سنگ نوشته یا کتیبه به خط پهلوی، مراسم شکار گراز توسط سوارکاران و نواختن موسیقی با آلات موسیقی چنگ و … همان نقوشی هستند که در دل سنگهای خاموش نهفتهاند.
از سویی اینجا به دلیل وجود کوه و چشمه از دیرباز، تفرجگاه و محل شکار و نمایش قدرت شاهان بوده و امروزه هم با حال و هوای جذابش، بسیاری گردشگران را به سوی خود میکشاند. مردم محلی میگویند اینجا خنکترین جای شهر و مکانی برای فرار از گرمای تابستان است.
اهمیت طاق بستان هنوز با شبهاتی مواجه است. اما پلکانی سنگی و دستکند در پشت طاق بستان وجود دارد که میگویند این پلکان کاربرد مذهبی داشته و بالا رفتن از آن برای انجام نیایش بوده است. اما از سوی دیگر برخی معتقدند که این پلکان را فرهاد کوه کن کنده است، هرچند آنها از دوره پیش از ساسانی و مربوط به دوره مهرپرستی هستند.
طاق بزرگ، ۹ متر ارتفاع و ۷.۵ متر عرض و ۶.۵ متر عمق دارد و مهمترین اثر مجموعه است. دیوارههای داخلی ایوان تزیینات زیبایی دارند. قدمت آن به دوره خسرو دوم باز میگردد و به دلیل آن که نقش و نگارهای آن، نوع لباسها و طلا و جواهرات دوره ساسانی را نمایش میدهد، اهمیت بسیاری دارد. نقوشی را در این طاق میتوانیم ببینیم.
این نقش در بخش بالایی دیوار قرار دارد و به طور کلی سه تندیس در آن دیده میشود:
در زیر نقش تاج گذاری، فردی سوار بر اسب حکاکی شده که هنوز کسی نمیداند دقیقا کیست! برخی مورخان اسلامی نیز این فرد را خسرو پرویز میدانند که سوار بر اسب خود «شبدیز» است. اسب در این نقش برجسته، کاملا زره پوشیده و قمقمه آبی بر بدنهاش آویزان است.
در دیوارههای جانبی ایوان بزرگ شکارگاه سلطنتی را خواهید دید. آنها نخستین تابلوی سنگی با رعایت قاعده و اصول نقاشی در جهان هستند و با ظرافت خاصی حک شدهاند.
محمد علی میرزا دولتشاه، پسر فتحعلی شاه بود که در قرن ۱۹ یادگاری از خود در طاق بستان به جای گذارد. به دستور او در کنار نقوش ارزشمند دوره ساسانی، تصویری از وی حکاکی شد. جالب آنکه این حکاکی آن قدرها هم جذاب از آب در نیامد. در این نقش صورتی چاق، ریشی بلند و سبیلی تابدار دارد و بر تخت تکیه زده است.
امام قلی میرزا معروف به عمادالدوله -پسر محمدعلی میرزا- در سمت راست محمدعلی میرزا، ایستاده است؛ در سمت چپ او محمد حسین میرزا ایستاده که جزییات صورتش از بین رفته است.
در جلوی محمد علی میرزا، غلام او، «آغا غنی»، ایستاده و تاج مخروطی بر سر دارد.
شعری از «بسمل» شاعر کرمانشاهی به خط نستعلیق دیده میشود که محمد علی میرزا، خسرو پرویز را دربان خود خطاب کرده و خودش را شبیه موسی (ع) و طاق بستان را چیزی شبیه به کوه طور.
کوه طور جایی بوده که حضرت موسی به آنجا میرفته تا عبادت کند.
کتیبهای به مضمون : اختصاصِ درآمد سه دانگ از مزارع «کبودخانی»، برای انجام مراسم عزاداری امام حسین (ع) دیده میشود که به دستور آقا غنی و توسط میرزا جعفر سنگ تراش خلق شده است.
در میان نقش برجسته تاجگذاری اردشیر دوم و طاق بزرگ، فضایی مستطیل شکل قرار دارد که به ایوان کوچک مشهور است. در آن پیکرههای شاپور سوم و پدرش شاپور دوم (دهمین و یازدهمین پادشاه ساسانی) به چشم میخورند. عرض آن ۵.۸، ارتفاع ۵.۳ و عمقش ۳.۵ متر است. در دو طرف ورودی این ایوان، دو ستون چهارگوش و بالای آنها طاقی با قوس نیم دایره وجود دارد.
دو کتیبه به خط پهلوی هم دیده میشود که به نام شاه، نام پدر و پدربزرگ وی اشاره میکند.
سومین بخش طاق بستان کرمانشاه تاجگذاری اردشیر دوم – نهمین شاه ساسانی- است که از دل آخرین کنده کاری سمت راست بیرون آمده. قدیمیترین نقش برجسته طاق بستان است. قدمت این سنگ نگاره به سالهای ۳۷۹ م تا ۳۸۳ م باز میگردد. نقوش زیر بر آن حک شده.
در پایین نقشها، پای طاق بستان دریاچه کوچکی است که آبش از چشمه تامین میشود. به آن سراب طاق بستان میگویند که از هزاران سال پیش در اینجا جاری است. در تامین آب اهالی روستای طاق بستان نقش مهمی دارد و پس از سرریز شدن به رودخانه چم بشیر میریزد. چندی پیش در دریاچه طاق بستان، قایق سواری هم امکان داشت اما امروز دیگر این امکان وجود ندارد.
از ۹ صبح تا ۱۰.۳۰ شب میتوانید برای بازدید از این مجموعه شگفت انگیز بروید.
کرمانشاه، بلوار طاق بستان
برای دسترسی با وسایل نقلیه عمومی میتوانید از اتوبوسهایی استفاده کنید که در بلوار طاق بستان توقف دارند. اگر با وسیله شخصی هستید میتوانید از اپلیکیشنهای مسیریاب به بلوار طاق بستان برسید و یا می توانید از مردمان کرمانشاهی کمک بگیرید. از هرکس بپرسید راه را به شما نشان خواهد داد.