در اغلب کشورهای توسعهیافته، دسترسی به آب آشامیدنی پاک بهسادگی بازکردن شیر آب است. در این کشورها، افراد روزانه گالنها آب را صرف کارهایی مثل مسواکزدن یا دوش گرفتن یا استفاده از سرویس بهداشتی میکنند؛ اما تقریبا ۱/۱ میلیارد نفر در سراسر جهان از دسترسی به آب آشامیدنی ایمن محروم هستند. دسترسی به آب حداقل در یک ماه از سال برای ۲/۷ میلیارد نفر دشوار است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا به این سوال پاسخ میدهیم که بدون آب چقدر زنده می مانیم ؟
آب یکی از منابع اصلی حیات روی زمین است و بخش زیادی از بدن انسان را تشکیل میدهد. بهطور میانگین ۶۰ تا ۷۰ درصد از بدن انسان از آب تشکیل شده است. این آمار به سن هم بستگی دارد. بدن انسان در طول فرایندهایی مثل ادرار، تعریق، مدفوع و تنفس، آب از دست میدهد. با خوردن و نوشیدن باید آب ازدسترفته را جبران کند (تقریبا یکسوم از آب مصرفی از غذا سرچشمه میگیرد)؛ درغیراینصورت، بدن انسان با کمآبی روبهرو میشود. اولین مرحله کمآبیاحساس تشنگی است و معمولا زمانی بروز میکند که ۲ درصد از وزن بدن کاهش مییابد.
سرعت
آبزدایی بدن براساس شرایط متفاوت است. کاهش آب بدن در دمای ۵۰ درجه
سانتیگراد همراه با ورزش شدید میتواند کشنده باشد. بدن انسان هنگام
ورزش در محیط داغ در هر ساعت بهدلیل تعریق بین ۱/۵ تا ۳ لیتر آب از دست
میدهد. افزون براین براساس میزان رطوبت هوا، ۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلیلیتر از
آب بدن به دلیل بازدم از بین میرود. این وضعیت تأثیر عمیقی بر بدن
میگذارد.
هرچه آب بیشتری از دست برود، غلظت خون و فشار بر دستگاه قلبیعروقی برای حفظ فشارخون افزایش مییابد. کلیهها سعی میکنند ازطریق کاهش ادرار آب بدن را حفظ کنند.
هنوز مشخص نیست؛ اما اغلب دانشمندان بر سر این موضوع توافق دارند که انسان میتواند حداکثر چند روز بدون صرف غذا یا آب زنده بماند. در سال ۱۹۴۴، دو دانشمند خود را بهمدت سه یا چهار روز از آب محروم کرده بودند. در روز آخر آزمایش، هر دو با مشکلاتی مثل قورتدادن غذا روبهرو شدند و چهرههایی رنگپریده پیدا کردند؛ اما خیلی زود آزمایش را قبل از رسیدن به نقطه خطرناک متوقف کردند.
توانایی زندهماندن بدون آب بین افراد مختلف، متفاوت است. برای مثال طبق برخی شواهد، بدن انسان میتواند متناسب با آب مصرفی روزانهاش تطبیق پیدا کند. طولانیترین زمان ثبتشده برای زندگی بدون آب متعلق به آندرس میهاوکس، جوان هجدهسالهای است که در سال ۱۹۷۹، هجده روز بدون آب در سلول پلیس زندانی بود.
با اینکه تعداد کمی از افراد ممکن است کمآبی شدید را تجربه کنند، تقریبا چهارمیلیارد نفر در سراسر جهان حداقل یک ماه در سال با کمبود آب روبه رو هستند. تغییرات اقلیمی هم دسترسی به منابع آب تمیز را در بسیاری از نقاط جهان دشوارتر میسازد. براساس تخمینها، دوسوم از جمعیت جهان تا سال ۲۰۲۵ با مشکل کمآبی روبهرو خواهند شد.
پیشنهاد مطالعه: مطلب عجیبترین زبانهایی که هنوز در دنیا وجود دارند! را بخوانید.
پتنت جدید اوپو (شرکت سازنده) از فناوری بیومتریک تایید هویت برای قفل گشایی گجت های پوشیدنی خبر میدهد که به موجب آن قفل دستگاه با اسکن رگهای دست کاربر باز میشود. با مجله دلتا همراه باشید تا با روش باز کردن قفل وریدی و باز کردن دستگاه با رگ آشنا شوید.
فناوری جدید اوپو با شماره پتنت CN110298944B ثبت شده است و «روش باز کردن قفل وریدی و باز کردن دستگاه با رگ» را توصیف میکند.
اوپو سال ۲۰۱۹ برای ثبت این پتنت اقدام کرده بود اما اطلاعات آن اخیرا منتشر شده است. طبق توضیحات، این پتنت یک سیستم بیومتریک شبیه به سیستم تشخیص چهره یا اسکن اثر انگشت را توصیف میکند اما این بار رگهای دست کاربران اسکن میشود.
قابل ذکر است که این فناوری شباهت زیادی به سیستم Hand ID ال جی دارد که برای باز کردن قفلها از ضخامت و خصوصیتهای رگهای کاربران استفاده میکرد.
بنابراین میتوان انتظار داشت که این سیستم نیز ضخامت و ویژگیهای رگ دست کاربران را برای تایید هویت و اجازه دسترسی بررسی و ضبط کند. در حالی که جزئیات دقیق این فناوری مشخص نشده است، اما سیستم اشاره شده در این پتنت میتواند بهطور بالقوه در محصولات مختلف الکترونیکی غول فناوری چینی کاربرد داشته باشد.
کاربرد این فناوری بهویژه در محصولات پوشیدنی شرکت اوپو مانند دسبتندها و ساعتهای هوشمند مشخص است. با این وجود باید عنوان کرد هنوز مشخص نیست که آیا شرکت اوپو در حال توسعه فناوری امنیتی جدید خود است یا فقط پتنت آن مشاهده شده است.
بهنظر میرسد ممنوعیتهای شرکت هواوی و افت سهم این شرکت در بازار گوشیهای هوشمند باعث شده است تا سایر شرکتهای چینی برای پر کردن خلا به وجود آمده محصولات و فناوریهای جدید خود را معرفی کنند.
اوپو نیز در چند وقت گذشته از فناوری و محصولات جدید خود مانند نسل جدید فناوری دوربین زیر نمایشگر، اوپو واچ ۲ و جدیدترین فناوری شارژ سریع خود رونمایی کرد.
پیشنهاد مطالعه: قدرت خارقالعاده کوسه که شما را شوکه میکند! را بخوانید.
اگر حال و حوصله خواندن چند شعر زیبا با مفاهیم عاشقانه، زندگی، مسائل اجتماعی، طبیعت، دوستی و مانند آن را دارید، در این نوشتار سعی کردهایم، برخی از زیباترین اشعار معاصران ایران را گردآوری کنیم و یک شب شعر زیبای مجازی داشته باشیم. با مجله دلتا همراه باشید.
سهراب سپهری یکی از شاعران ایرانی است که به سبک شعر نو، شعر میسرود و مجموعه آثار او را در کتابهای هشت کتاب، زندگی خوابها، هنوز در سفرم و … خواهید یافت. در اشعار او توجه به عرفان، فلسفه شرق، طبیعتدوستی، سادگی و صمیمیت به چشم میخورد و غالبا نقدهای مختلفی بر اشعارش از گذشته تا به امروز وارد میشود. در اینجا سعی کردهایم گزیدههایی از اشعارش در مجموعه هشت کتاب را روایت کنیم:
چه خوب یادم هست
عبارتی که به ییلاق ذهن وارد شد:
وسیع باش و تنها و سر به زیر و سخت
من به مهمانی دنیا رفتم:
من به دشت اندوه،
من به باغ عرفان،
من به ایوان چراغانی دانش رفتم
رفتم از پله مذهب بالا
تا ته کوچه شک،
تا هوای خنک استغنا
تا شب خیس محبت رفتم.
احمد شاملو، یکی دیگر از شاعران محبوب و بسیار تاثیرگذار معاصر است که بنیانگذار نوعی شعر به نام شعر سپید است و یکی از کارهای مهم او تحقیقات وسیعی است که در باب فرهنگ عامه انجام داده و آنها را در کتاب «کوچه» جمعآوری کرده است.
یکی از نقدهایی که به مجموعه اشعار شاملو میشود را در ادامه میخوانیم: «شعر وی سرگذشت مهر و کین، یاس و امید، عشق و نفرت، غم و شادی، درد و دریغ و حمله و گریز است. اما محور تمام این عواطف اجتماع است و مردمش». در ادامه یکی از اشعار زیبای شاملو را میخوانیم:
زیباترین حرفت را بگو
شکنجه پنهان سکوتت را آشکاره کن
و هراس مدار از آنکه بگویند
ترانهای بیهوده میخوانید
چراکه ترانه ما
ترانه بیهودگی نیست
چرا که عشق
حرفی بیهوده نیست
حتی بگذار آفتاب نیز برنیاید
به خاطر فردای ما اگر
بر ماش منتی است
چرا که عشق خود فرداست
خود همیشه است.
هوشنگ ابتهاج که با تخلص ه. ا. سایه نیز شناخته میشود، به اعتقاد بسیاری از دوستداران او، بهترین غزلسرا پس از حافظ است. او غزلهایی با مضامین گیرا را با زبانی روان، تشبیهات خوشترکیب و هماهنگ خلق کرده و برجستهترین غزلهایش را در اشعار دوزخ روح، گریه لیلی و چشمی کنار پنجره انتظار خواهید یافت.
برخی از کتاب های هوشنگ ابتهاج شامل حافظ به سعی سایه، سیاه مشق، تاسیان و راهی و آهی است. البته او شعرهایی با مضامین اجتماعی نیز دارد که بیشتر با سبک نو سروده شدهاند. در ادامه برخی از اشعار زیبای ابتهاج را با هم میخوانیم:
زمانه قرعه نو میزند به نام شما
خوشا شما که جهان میرود به کام شما
درین هوا چه نفسها پر آتش است و خوش است
که بوی عود دل ماست در مشام شما
زمان به دست شما میدهد زمام مراد
از آن که هست به دست خرد زمام شما
به شعر سایه در آن بزمگاه آزادی
طرب کنید که پرنوش باد جام شما
فروغ فرخزاد، یکی از شاعران نامدار و محبوب ایرانی است که شعرهای نیمایی او (که درباره این سبک و ویژگیهایش میتوانید در این مطلب بیشتر بخوانید) در پنج دفتر شعر به نامهای اسیر، دیوار، عصیان، تولدی دیگر و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد منتشر شده است.
او یکی از شاعران نوگرا و بسیار بحث برانگیز بود که برای اولین بار نگاه زنان و مشکلات آنها را در قالب شعری مطرح کرد. او علاوه بر شعر، با همکاری ابراهیم گلستان، به فیلمسازی و بازی تئاتر نیز مشغول بود و در سن ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل جان خود را از دست داد. برخی از اشعار زیبای او را در ادامه با همدیگر میخوانیم:
ای ستارهها که بر فراز آسمان
با نگاه خود اشارهگر نشستهاید
ای ستارهها که از ورای ابرها
برجهان نظارهگر نشستهاید
آری این منم که در دل سکوت شب
نامههای عاشقانه پاره میکنم
ای ستارهها اگر به من مدد کنید
دامن از غمش پر از ستاره میکنم
با دلی که بویی از وفا نبرده است
جور بیکرانه و بهانه خوشتر است
در کنار این مصاحبان خودپسند
ناز و عشوههای زیرکانه خوشتر است
ای ستارهها ستارهها ستارهها
پس دیار عاشقان جاودان کجاست؟
سیمین بهبهانی که به نیمای غزل نیز معروف است در طول زندگی خود بیش از ۶۰۰ غزل را در ۲۰ مجموعه کتاب، به چاپ رساند و اشعار او با مضامین عشق به وطن، آزادی بیان، حقوق برابر برای زنان، زلزله و جنگ است و همه این اشعار نشان میدهد که او تا چه اندازه به مسائل اجتماعی اهمیت میداده است. در ادامه برخی از اشعار زیبای او را با هم میخوانیم:
رفت آن سوار کولی، با خود تو را نبرده
شب مانده است و با شب، تاریکی فشرده
کولی کنار آتش، رقص شبانهات کو؟
شادی چرا رمیده؟ آتش چرا فسرده؟
خاموش مانده اینک، خاموش تا همیشه
چشم سیاه چادر با این چراغ مرده
رفت آنکه پیش پایش دریا ستاره کردی
چشمان مهربانش یک قطره ناسترده
سودای همرهی را گیسو به باد دادی
رفت آن سوار با خود، یک تار مو نبرده
باورتان میشود که قبیله آدمخوارها هنوز هم وجود داشته باشد. قبایلی که افراد آن هنوز با شکار انسانهای دیگر روزگار میگذرانند. آدمهایی که هنوز نمیدانند در چه قرنی زندگی میکنند و دنیا چقدر تغییر کرده است. اگر باورتان نمیشود بد نیست بدانید مردمان قبیله «کرووای» که در نقاط دور از دسترس جنگلهای پاپوآ در اندونزی زندگی میکنند، هنوز هم مانند انسانهای اولیه آدمخوار هستند. با مجله دلتا همراه باشید تا بیشتر با قبیله کرووای آشنا شوید.
با شرایط خاص این منطقه، میتوان گفت که محل زندگی این قبیله قلمروی مجزا از دنیای امروز است. آنها ماهرترین شکارچیان تاریخ هستند که کمتر انسان یا حیوانی توانسته از دستشان جان سالم به در ببرد.
آنها در ماهیگیری نیز تبحر خاصی دارند. ادعا میشود که کرووای تنها قبیله آدمخوار بازمانده از قرون گذشته است که مردمانش همچنان به رسم پیشینیان خود به زندگی ادامه میدهند. آنها هنوز هم در جنگها و برای دفاع از خود از تیر و کمان استفاده میکنند.
این در حالی است که حتی در شهرهای نزدیک به محل زندگی این قبیله، از سال ۱۹۶۴ تا به حال دیگر از تیر و کمان، تنها بهعنوان یک وسیله ورزشی استفاده شده است.
اولین ارتباط مردمان این قبیله با انسانهایی غیر از اعضای قبیله خودشان، در اوایل سالهای ۱۹۷۰ صورت گرفت.
یک محقق هلندی که به جنگلهای ناشناخته سفر میکرد تا با قبایلی که هنوز مانند انسانهای اولیه زندگی میکنند، ملاقات کند به محل زندگی اعضای این قبیله رفت و از آن زمان به بعد، مردمان این قبیله کم و بیش از دنیایی غیر از دنیای خود مطلع شدند.
در سال ۲۰۰۶ زمانی که خبرنگاران برنامه ۶۰ دقیقه، برای تهیه گزارش از این قبیله آدمخوار به این منطقه رفته بودند، ادعا کردند که با چشم خود آدمخوار بودن آنها را دیدهاند.
نحوه زندگی افراد قبیله کرووای بهطور کلی عجیب و غیرعادی است، خانههای آنها بر فراز درختان در ارتفاعی حدودا ۳۰ تا ۳۵ متری از سطح زمین قرار دارد، البته طبق تحقیقات صورت گرفته، مشخص شده است که چون میزان بارندگی در این منطقه بسیار زیاد است و هر لحظه امکان وقوع سیل وجوددارد، آنها خانههای خود را بر بالای درختان بنا میکنند تا بتوانند از سیل و همچنین گزیدگی حشرات کشنده و حمله قبایل دیگر در امان بمانند.
البته خانههای امروزی آنها در ارتفاع کمتر و در حدود ۸ تا ۱۲ متر بالاتر از سطح زمین ساخته میشوند. این خانهها آنقدر مقاوم ساخته میشوند که گنجایش و تحمل وزن بیشتر از ۱۲ نفر را هم دارند زیرا افراد این قبیله بیشتر از خانوادههای پرجمعیت هستند.
مردم قبیله هرگز از سیمان و فلز برای ساخت خانههای خود استفاده نمیکنند چرا که کرووایها اعتقاد دارند این کار باعث از بین رفتن پاکی جنگل و رودخانه خواهد شد. به همین خاطر تمام خانههای خود را با چوب ساخته و با استفاده از برگ درختان ساگو پوشش میدهند.
آنها بیشتر اوقات، تنه درختان را تراشیده و از آنها بهعنوان پلکان استفاده میکنند. این خانهها برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ و توسط یکی از خبرنگاران بیبیسی کشف شد اما آنها از طریق هوایی از این منطقه فیلمبرداری کرده و هرگز جرات این را نداشتند که به این منطقه نزدیک شوند.
آدمخواری تا اوایل قرن ۱۹ بهطورکلی از بین رفته و حالا کرووای تنها قبیله در دنیاست که هنوز هم آدمخوار هستند. آنها اعتقاد زیادی به شیاطین و ارواح دارند، به همین خاطر اگر خانوادهای توسط خانوادهای دیگر آزار ببیند، میتوانند طبق آداب و رسوم قبیله، افراد خانواده مهاجم را کشته و حتی آنها را بخورند.
جادوگران قبیله به کسانی که بهخاطر کمبود امکانات و سختی زندگی در جنگل، دچار بیماریهای ناعلاج شدهاند، «خاخوا» میگویند و افراد قبیله معتقدند که آنها بر اثر جادوی سیاه به این روز افتادهاند و باید کشته شوند حتی اگر آن افراد از خانواده، دوستان یا بستگانشان باشند.
دلیل اصلی اینکه این افراد خاخوا نامیده میشوند، کمخونی بیش از حد افراد قبیله کرووای است. این کمخونی باعث میشود که حتی یک بیماری ساده، باعث تغییر رنگ پوست و تغییر چهره آنها شود. این موضوع باعث میشود تا افراد قبیله گمان کنند که آنها بهخاطر جادو به این صورت درآمدهاند. طبق افسانههای قبیله، گفته میشود که خاخواها کسانی هستند که وقتی افراد قبیله در خواب هستند، حمله کرده و آنها را میکشند.
کشتن بیماران یا همان خاخواها، آداب و رسوم خاصی دارد و افراد قبیله بر این عقیدهاند که برای از بین بردن روح شیطانی، تنها باید به قلب این افراد تیراندازی کرد.
قبیله کرووای حتی از اجساد دشمنان خود نیز نگذشته و جسد افرادی را که در جنگ کشته میشوند، بهعنوان غذا به خانههای خود میبرند.
در این قبیله از جمجمههای جنازههای قبلی استفاده میکنند تا از آنها بهعنوان لیوان استفاده کرده و در آن خون بریزند و نوش جان کنند.
واحد پول قبیله کرووای خوکها هستند. طبق محاسبه پول هر خوک ۳۵۰ هزار روپیه یعنی در حدود ۴۰ دلار قیمت دارد که آنها برای معاملات خود بهجای پول از خوکها استفاده میکنند زیرا پول هیچ کاربردی در این منطقه ندارد.
برای ازدواج نیز مردان کرووای دختر مورد نظر خود را از خانوادهاش خریداری کرده و بهجای آن چندین خوک به خانواده دختر پرداخت میکنند.
پیشنهاد مطالعه: مطلب دانستنی جالب از مغولستان، سرزمین چنگیز خان را بخوانید.
اگر احساس میکنید که مردم این زمانه، بسیار عجیب و غریب رفتار میکنند، باید بدانید که در گذشته، وضع از این هم بدتر بوده است. با مجله دلتا همراه باشید تا با برخی از عجیب ترین رفتار های قدیمی آشنا شوید.
در زمانهای گذشته، مردم کوکائین را مادهای مضر و خطرناک نمیدانستند. بلکه برعکس، بعنوان یک دارو، برای درمان سرماخوردگی و دنداندرد از آن استفاده میکردند. کوکائین بهراحتی در داروخانهها عرضه میشد و حتی بعنوان آرامبخش برای کودکان هم بهکار میرفت. داروخانهچیها، این ماده مخدر را در آن زمان، حتی تبلیغ هم میکردند تا مردم را برای استفاده از آن ترغیب و تحریک کنند.
این عبارت بیشتر به جُک شباهت دارد تا واقعیت! اما باید بدانید که در اوایل قرن ۲۰ میلادی، آمریکاییها این امکان را داشتند تا فرزندان خود را بطور کاملا قانونی از طریق اداره پست، بستهبندی کرده و به مقصد موردنظر ارسال کنند.
اگر وزن کودک از بستههای پستی معمول، بیشتر نبود، هزینه ارسال آنها برابر با هزینه پست یک بسته معمولی بود.
یکی دیگر از عجیب ترین رفتار های قدیمی در دهه ۱۹۳۰ میلادی اتفاق میافتاد. خانوادههای انگلیسی برای نگهداری از فرزندان خود از قفسهای فلزی در بیرون از خانه استفاده میکردند. درون این وسایل عجیب، بچهها امکان نفس کشیدن داشتند و مادرها هم میتوانستند در کمال آسایش به کارهای خانه رسیدگی کنند.
شاید باور آن سخت باشد، اما این قفسها از نظر والدین بسیار امن و مطمئن بهشمار میرفتند.
در دهه ۱۹۵۰ میلادی، پرتوهای رادیواکتیو کاملا طبیعی و نرمال بهشمار میرفته است و اسباببازیهای اتمی در آن دوره رواج بسیاری داشته است. برخی از آزمایشاتی که برای سرگرمی صورت میگرفته، شامل استفاده از پلونیوم و اورانیوم واقعی در مقادیر اندک بوده است.
بیماران روانی در گذشته به ندرت تغذیه میشدند و هزینه نگهداری و مراقبت از آنها هم از طرف اعضای خانواده آنها پرداخت میشد. اما این درآمد کافی نبود. به همین خاطر، مالکان بیمارستانهای روانی یک کسبوکار جدید به موازات نگهداری از بیماران راهاندازی کرده بودند. آنها در ازای دریافت مبلغ کمی از مردم، اجازه بازدید به بیماران را میدادند.
پیشنهاد مطالعه: مطلب این جزیره هنوز در تصرف آدمخوارها است! بخوانید.