می توان گفت تمام پارک های پایتخت فضایی دیدنی و آرام دارند و گذراندن به طور مثال یک عصر پاییزی در این پارک ها کلی حالمان را خوب میکند. مخصوصاً آنکه هوا سرد هم باشد و گرمای یک لیوان چای دستانمان را گرم کند. غم هایمان با بخاری که از دهان خارج میشود برود و با هیچ دمی دیگر باز نگردد. چه خوش حالی خواهد شد که اگر بشود. بیایید با صفحه گردشگری مان سری به پارک شهر تهران بزنیم. قدیمی ترین پارک پایتخت. با آن امکاناتی که هرچه در آن بگردی باز هم وقت کم بیاوری و گردشگری ات را به فردا بیندازی. با مجله دلتا بمانید.
نوستالژی گرد ها رفیق این پارک هستند. نمیشود عاشق خاطرات قدیمی مانده باشیم و به این پارک کهن سال سر نزنیم. به نخستین پارک شهر تهران در خیابان امام خمینی. در میان ساختمان های قدیمی و آن موزه های دیدنی. نه فقط خودش یک جاذبه دیدنی است بلکه اطرافش را هم مقاصد گردشگری پوشانده. یک بوستان معمولی نیست و قدمت و وسعت بسیاری دارد. برابر با 5 هکتار. موزه و آکواریوم دارد. کتابخانه اش هم مشهور است. از هر کجای تهران بخواهی به آن برسی راه دارد. اصلاً وسیله نقلیه عمومی دارد. حرف را که کوتاه کنیم میشود یک سنگلج بود و یک پارک شهر.
گفته بودیم که پارک شهر یک بوستان معمولی نیست. دیدنی هایی دارد که شاید همه شان را یکجا -اگر غلو نباشد- در هیچ پارکی ندیدهایم. مثلاً در ضلع شمالی پارک شهر موزه ایاست به نام موزه صلح تهران. عضو شبکه بینالمللی موزههای صلح است. با هدف ترویج فرهنگ صلح. اصلاً علت تأسیسشان همین است. آن ها آمدهاند تا پیامد های جنگ را نشان دهند. تا همگان بدانند این جنگ، اتفاق ناگوار بشر، چه بر سر انسان ها و محیط زیست و … میآورد.
انجمن حمایت از قربانیان سلاح های شیمیایی در سال 1386 موزه پارک شهر را بنیان گذاری کرد. تعدادی از همین قربانیان به عنوان راهنما در این موزه فعالیت میکنند. میتوانید در حین بازدید از موزه حتی به گفتگو با داغ دیدگان جنگ هم بپردازید. ابزار آلات مورد استفاده در جنگ تحمیلی را بشناسید، ماسک های ضد شیمیایی کتابخانه صلح، گالری هنر، موزه مجازی و… را ببینید.
در ضلع جنوب شرقی پارک شهر یک پناهگاه با دو ورودی اصلی برای مردم ساخته شده بود که در دوران جنگ از آن استفاده میشد. جنگ که تمام شد این پناهگاه تغییر کاربری داده و به آکواریوم آب شیرین و نمایشگاه ماهی تبدیل شد. زیر نظر معاونت امور اجتماعی شهرداری منطقه 12 است و بازدید از آن برای عموم آزاد. همچنین میتوانید از آنجا انواع ماهی و لوازم آکواریوم را هم خریداری کنید.
در مرکز پارک شهر تهران، بخشی را به باغ پرندگان اختصاص دادهاند. در سال ۸۸ به مساحت 4362 متر مربع. باغ پرندگان که فضای سبز، برکه، روشنایی و… دارد و 8 قفس وسیع با گونه های مختلفی از پرندگان مثل: طوطی های برزیلی، کبک، بلدرچین، مرغ عشق، عروس هلندی، کبوتر، طاووس، قرقاول، بوقلمون، مرغابی و… که میتوانید به بازدید آن ها بروید.
در ضلع شمال شرقی پارک شهر، دریاچه مصنوعی وجود دارد. یکی از دریاچه های زیبای پایتخت است و زیبایی های خود را نزدیک به دو دهه است که به رخ رهگذران میکشاند. زیبایی مخصوص به خودش را دارد. پیاده روی در کنار آن لذت بخش است و نسیم سرد شب های پاییزی اش فرح بخش. با قایق میتوانید روی آب هم گشت بزنید و لحظات خوشی را در قلب پایتخت برای خود ثبت کنید.
در کنار این دریاچه یک سایت پرنده نگری وجود دارد. در سال 1393 افتتاح و برای دوست داران پرنده نگری مورد استفاده قرار میگیرد. به کمک دوربین دوچشمی و کتاب راهنمای پرندگان. تلسکوپ هم دارد تور پرنده نگری رایگان هم در آن برپا میشود که باید برایتان جالب باشد.
مشهورترین بخش پارک شهر، کهن ترین، بزرگ ترین بخش آن، کتابخانه عمومی استان تهران است که از دید برخی محققان مجهز ترین هم هست! از کتاب های چاپ سنگی و نفیسی در بخش مرجع خود نگهداری میکند. بیش از ۳۲۰۰۰ جلد کتاب دارد و بخش های مختلف آن بخش امانت، مرجع، نشریات، خدمات فنی، ایثارگران، پیک فرهنگ و بخش کودک است. که این بخش آخر بسیار مورد توجه خانواده های فرهنگ دوست است چرا که فرصت هایی برای تجربه لذت خواندن و هیجان ناشی از کشف دانش را برای کودکان زیر 14 سال فراهم میآورد.
جالب است بدانید در این پارک برخی امکاناتی فراهم شده که در همه پارک ها به صورت یکجا نیست. مثلا در پارک شهر تهران بسیاری ایده ها را برای تردد معلولان مشاهده خواهید کرد تا آن ها هم بتوانند به راحتی به این پارک سر زده و به تنهایی تردد کنند.
گذشته از آنکه هر پارکی در تهران تفریحات مخصوص به خودش را دارد، بخش یا بخش هایی هم دارد که بین همه پارک ها در همه جاها مشترک است و آن هم زمین بازی کودکان است. خوب این پارک هم از این قاعده مستثنی نیست. قسمت هایی برای بازی و ورزش کودکان و نوجوانان در این پارک با وسایلی مناسب وجود دارد. حتی یک چرخ و فلک هم در بخش انتهایی پارک برای آن ها دیده میشود. امکانات عمومی دیگری هم دارد مانند:
آدرس: تهران، خیابان وحدت اسلامی
ساده ترین راه رسیدن به پارک شهر تهران، مترو است. با سواری شخصی فقط جمعه ها می توانید به آنجا سر بزنید. طرح است.
مسیر اول: به ایستگاه مترو امام خمینی (ره) برسید. پس از خروج، در خیابان امام خمینی (ره) به سمت غرب رفته و در خیابان خیام جنوب به ورودی قورخانه پارک شهر خواهید رسید.
مسیر دوم: به ایستگاه حسن آباد رفته از خروجی خیابان وحدت اسلامی خارج شده و به سمت جنوب پیاده بروید. پس از چند دقیقه پارک شهر را خواهید دید.
امروزه تفریحاتی بسیار هیجان انگیز شناخته شده اند که ریشه آن ها در سال ها قبل است. اما نمیدانیم آن ها تفریحند؟ بازی اند؟ ورزش اند؟ یا اینکه ورزش بودند و بعد بازی شدند و امروز تفریح؟ یا از همان اول تفریح بودند و بعد بازی شدند و حالا ورزش. آنچه امروز در صفحه گردشگری مان به آن سر زده ایم کارتینگ است. قرار است با شما بگوییم لازم نیست حتماً مایکل شوماخر باشید تا بتوانید به کارتینگ بروید و میتوانید در بسیاری پیست ها که برایتان معرفی میکنیم کلی آدرنالین خونتان را بالا ببرید. همه این سوالات را هم پاسخ خواهیم داد. با مجله دلتا هیجان را تجربه کنید.
مطالبی با عنوان بگ جامپینگ و زیپ لاین چیست؟ همینطور فوتبال حبابی و بولینگ چیست؟ را قبلاً در مجله مان منتشر کردیم و به این تفریحات هیجان انگیز پرداخته ایم. در این مقاله میخواهیم بدانیم کارتینگ چیست؟ خوب. یک نوع ورزش موتوری است که با خودرو هایی به نام کارت انجام میشود؛ این سواری های 125 سی سی و 4 چرخ، به نوعی هستند که چرخ هایشان بیرون از بدنه و بیرون گلگیر ها قرار دارد. فقط در مسیر های مخصوص کارت سواری قابل استفاده هستند و مادرِ ورزش اتومبیل رانی حساب میشود. آن ها جنبه تفریحی و ورزشی دارند و نقش مهمی در آموزش شرکت کنندگان در مسابقات اتومبیلرانی ایفا میکنند.
کارتینگ هم در فضای بسته و هم در فضای بیرون انجام میشود. سال هاست که جای خود را بین رشته های ورزشی باز کرده و از ورزش های محبوب دنیا است. جالب است به شما بگویم مشهور ترین راننده دنیا مایکل شوماخر هم از کارتینگ شروع کرده است. این به آن معناست که شما حتماً نباید حرفه ای یا کارت باز باشید تا بتوانید از این خودروها سواری بگیرید و بعد از یک آموزش 5 دقیقه ای میتوانید این خودرو ها برانید.
به علاوه کارت ها حتی برای کسانی که گواهینامه هم ندارند مجاز است و خانم و آقا هم ندارد. فقط بدانید کارت رنتال (Rental) برای مبتدیان و کارت ریس (Race) برای حرفه ای هااست.
پدر کارتینگ جهان آرت اینگلز (Art Ingels) آمریکایی است. یک راننده کهنهکار که سازنده ماشین های مسابقه بود. او بود که اولین کارت را ساخت، در جنوب کالیفرنیا و در سال 1956. پس از گذشت یک سال حدود ۵۰۰ عدد از آن ها ساخته شد و اولین مسابقه رسمی آن در آمریکا در سال 1959 برگزار شد.
از سال 1964 رقابت های قهرمانی جهان به شکل رسمی در آمد. ۴۵ سال بعد دو ایرانی کارت را برای اولین بار به ایران آوردند و از سال ۱۳۸۰ با 10 ماشین کلاس ها و آموزش کارتینگ در ایران آغاز شد. 4 سال طول کشید تا با کمک فدراسیون اتومبیلرانی، مسابقات قهرمانی کارتینگ در کشور برگزار شوند و از آن به بعد هر سال ادامه یافت.
برای این ورزش کافی است به یک پیست مناسب بروید، هزینه ای پرداخت کنید و از 6 تا 10 دقیقه سواری کنید. اگر حرفه ای نباشید به شما اجازه راندن کارت رنتال را میدهند.
اما اگر حرفه ای باشید کارت ریس را خواهید راند. وه که چه لذتی دارد. در استان تهران تعدادی پیست کارتینگ وجود دارد که در مقاله ای به تفضیل آن ها را شرح خواهیم داد. مانند:
لازم است به شما بگوییم این ورزش فقط در تهران نیست بلکه خوشبختانه در اکثر نقاط ایران رایج و پیست های مختلفی راه اندازی شده اند. از جمله این پیست ها موارد زیر هستند که در سفر های گردشگری تان می توانید به آنها سر بزنید.
طبیعت زیبا و چشم انداز های به یادماندنی شمال کشور را در سفر هایمان نمیتوانیم نادیده بگیریم. هوای بسیار خنک و مطبوع این مناطق مخصوصاً آن ها که فاصله دورتری از دریا دارند هوایشان رطوبت زیادی ندارد و بسیار دل انگیز است. جایی مثل کلاردشت در 48 کیلومتری شهر چالوس در استان مازندران. طبیعت کلاردشت آنقدر مناظر حیرت انگیز برایمان دارد آنقدر دیدنی و دوستداشتنیاست که نمیتوانید در هیچ فصلی از سال از رفتن به آن صرف نظر کنید. در صفحه گردشگری مان امروز به روستاهایی دل انگیز از کلاردشت سر میزنیم. اگر شما هم از آن دست افراد عاشق سفر در فصول خنک سال هستید حتماً با مجله دلتا همراه شوید.
کلاردشت دشتی بر فراز کوه است. با شهری خرم. با وسعت 1509 کیلومتر. میان درهای گسترده. با ییلاق ها و روستاهای زیاد. دیدنی تر از آنچه فکرش را بکنید. امکانات رفاهی هم دارد. اقامت به خوبی در آن میسر است. طبیعت کلاردشت زیبایی هایی بینظیر دارد و هوایش بسیار مطبوع است.
روستاهای خوش آب و هوا و سرسبز کلاردشت مقصد بسیاری گردشگران است. نه آنکه فقط سر بزنند و از کنارش رد شوند. این روستا ها هر کدام به تنهایی مقصدی خاص برای گردشگری هستند و میزبان میهمانان چند روزه.
در میان دشت ها و دامنه کوه ها، در طبیعتی دل انگیز روستاهای کلاردشت جا خوش کرده اند. مکان هایی خوش آب و هوا و فرح بخش که در این فصل زیبایی شان دو چندان شده و گرمای شب های سردش با جمع مسافران بسیار فرح بخش است. لحظات خوشی که فراموش نشدنی هستند و عکس هایی که برای قاب خاطراتمان ثبت میکنیم بسیار.
مازیچال یکی از ییلاق های بسیار دیدنی و مشهور در این بهشت خرم است. به قدری دوستداشتنی و دیدنی است که نمیتوان از کنارش به راحتی گذشت. در مطلب “مازیچال کلاردشت کجاست” حسابی با آن آشنا شوید. در ارتفاع 2600 متری از سطح دریا با چشم اندازی از جنگل های سرسبز در میان دریایی از ابر شناور است. زمستان های سرد، طبیعت درخشانی دارد و تابستان هایش تابلوی نقاشی است. یک بار دیگر هم در همین مجله گفتیم: “مازیچال ؛ آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری.” تمام.
میتوانید از کلبه های روستایی، حیوانات اهلی و وحشی، دشت سرسبز، کوهستان و… دیدن کنید و تا دلتان میخواهد عکس های شگفت انگیز همراهتان بیاورید.
چطور به مازیچال کلاردشت برویم؟
باید به کرد محله برسید و پس از آن از اهالی روستا راه رسیدن به مازیچال را بپرسید. به این صورت که بعد از میدان بزرگ کلاردشت و طی 2 کیلومتر از جاده عباس آباد به کردمحله خواهید رسید.
طویدره نیز یکی از دیدنی ترین روستاهای کلارشت است. در 6 کیلومتری شهر کلاردشت قرار دارد و امکانات اقامتی بوم گردی خوبی دارد. مردمش بسیار مهربان هستند و غذاهای محلی اش بسیار خوشمزه. از یک سو به جاده جنگلی میپیوندد و از سویی دیگر به مازیچال دوستداشتنی.
قله علم کوه از این روستا قابل دسترسی است و جنگل های انبوه هم از سوی دیگر. نمیشود اینجا باشید و حوصلهتان سر برود. نمیشود اینجا سفر کنید و خاطره اش از یادتان برود. چون اگر زمان برگزاری جشن ها و بازی های محلی به اینجا برسید کلی یادگاری با خود خواهید برد.
چطور به طویدره کلاردشت برویم؟
همان مسیر مازیچال را در پیش بگیرید یعنی از میدان کلاردشت به سمت کردمحله برانید و از خروجی روستای طویدره کلاردشت وارد شوید.
مراتع وسیع و مکان های مناسب کمپ زنی در طبیعت کلاردشت همینجا در روستای مکارود است. مکارود کلاردشت کمی آن طرف تر از طویدره قرار دارد. فاصله اش تا کلاردشت حدود 10 کیلومتر است. در دامنه جنگل عباس آباد. روستایی بکر و دست نخورده که وقتی قدم به آن میگذاری گویا در دنیای دیگری هستی.
جنگل و رودخانه ای که از آن می گذرد به خوبی طبیعت کلاردشت را به نمایش میگذارد. گردشگران بسیاری برای کمپینگ چه در جنگل و چه در مرتع به اینجا میآیند و خاطرات خوشی را برای خود ثبت میکنند.
چطور به مکارود کلاردشت برویم؟
مسیر مازیچال را پیش بگیرید، به سمت کردمحله بروید و از آنجا با تابلوهای راهنما به مکارود برسید.
روستای اجابیت جاده ای جنگلی دارد که بی نظیر است. در 2 کیلومتری شهر کلاردشت قرار گرفته در دامنه ارتفاعات. اُجابِیت از خاندان علیجانی بود و نام این روستا منصوب به وی است.
کاخ اجابیت در این روستا معروف است. در کنار طبیعت کلاردشت نقطه خوبی برای گردشگری به حساب میآید. این کاخ تزیینات گچ بری زیبایی دارد و سنگ و نقوش آن سوژه عکاسی است. اما علت اصلی شهرت آن کشف تعدادی ظروف زرین و مفرغین و سفالین از زیر این کاخ است.
چطور به اجابیت کلاردشت برویم؟
باید از کلاردشت وارد خیابان پاسداران شده و سپس خیابان اجابیت را بیابید و تا انتها برانید.
یکی از دیدنی های تاریخی کلاردشت در روستای لاهو واقع شده. تپه باستانی کلار. اینجا به بهشت کاوشگران معروف است. نام لاهو در تاریخ ایران ثبت است؛ چرا که اولین مدرسه نوین در آن ساخته شد درسال 1301 خورشیدی.
وجود تپه کلار در این روستا و کشف شدن یک نقش برجسته در آن، پای گردشگران را به اینجا باز کرد و قدمت آن را به 800 سال پیش از میلاد کشاند.
چطور به روستای لاهو کلاردشت برویم؟
برای رسیدن به لاهو باید از مسیر حسن کیف – مرزنآباد به شرق برانید تا خروجی لاهو را بیابید.
راستش از نظرم اگر قصد سر زدن به طبیعت کلاردشت را دارید به هیچ عنوان نباید روستای رودبارک را از دست بدهید. این روستا طبیعتی فوق العاده دارد که کم از مازیچالِ توریستی نیست. کوهستانی است و مناظر چشم نوازی را در خود جای داده که همه فصول زیباست.
اگر قبلاً تجربه رفتن به علم کوه را دارید حتماً رودبارک را میشناسید. حتماً هم از یخچال های طبیعی آنجا نیز باخبرید. رودخانه پرخروش سردآبرود را هم دیدهاید. از آبشار آکاپل دیدن کرده و میدانید پرورش ماهی قزلآلا در آب شیرین در این روستا انجام میشود.
چطور به روستای رودبارک کلاردشت برویم؟
به کلاردشت بروید و خیابان پاسداران را وارد شوید. حالا روستای رودبارک را خواهید یافت.
اگر گردشگر حرفه ای باشید یا حتی اگر هم نباشید ولی گذرتان به آژانس های هواپیمایی افتاده باشد، و یا سری به سایت های گردشگری برگزار کننده تورهای خارجی بزنید، خواهید دید که تور سوئیس یکی از تورهای پرفروش است. در کنار کشورهایی مثل فرانسه و ایتالیا با آن همه جاذبه دیدنی. امروز در صفحه گردشگری مان تصمیم گرفتیم جاهای دیدنی سوئیس را با شما به تماشا بنشینیم تا علت این همه تقاضای سفر به کشور سوئیس را بدانیم. با مجله دلتا همراه شوید. این مطلب برای شما نوشته شده است.
اروپای مرکزی معمولاً کشور های دیدنی دارد. مثل همین کشور سوئیس که بخشی از رشته کوه آلپ است. دهکده هایی خرم و دیدنی دارد و مناظر دریاچه هایش خیره کننده هستند. با طبیعتی بسیار زیبا و محله هایی تاریخی شگفت انگیز که دل گردشگران را برده است. شهرهای سوئیس هم جاذبه های دیدنی را در خود جای دادهاند. که به معروف ترین آن ها اشاره میکنیم.
یکی از قدیمی ترین کتابخانه های جهان در کشور سوئیس قرار دارد. کتابخانه صومعه سنت گالن (St Gallen) با یک معماری بی نظیر به سبک روکوکو که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد. اگر به این کتابخانه سر زدید، خواهید دید که کتاب های نسخ خطی بی قیمتی در آن نگهداری میشود. کتاب هایی که برخی از آن ها توسط راهب ها در قرون وسطی نوشته شده و با دقت بالایی در این کتابخانه حفظ شدهاند.
یک کره زمین شگفت انگیز از قرن 16 میلادی در این کتابخانه و جود دارد و قدیمی ترین نسخه خطی موجود در آن هم مربوط به سال ۷۶۰ میلادی است. راستی یک مومیایی مصری هم در اینجا نگهداری میشود.
از آنجا که کتب این کتابخانه یک اثر هنری واقعی و بسیار ارزشمند هستند، برای نمایش عموم و جهانگردان علاقمند فقط ۳۰ هزار نسخه از ۱۷۰ هزار کتاب این کتابخانه نمایش داده می شود و از ۲۱۰۰ نسخه خطی فقط تعداد کمی را در دسترس گردشگران می گذارند.
جالب است بدانید برای گردشگرانی که به این کتابخانه سر میزنند راهنما های صوتی چند زبانهای وجود دارد. به علاوه شما باید برای رفتن به این مکان از دمپایی های مخصوص استفاده کنید.
یک جاذبه گردشگری بی نظیر و واقعاً دیدنی در سوئیس قرار دارد که بازدید از آن برای گردشگران و علاقه مندان به معماری از واجبات است. ویترا کمپوس (Vitra Campus) کارهای تولید شده لوکس و معتبر مبلمان دیزاین ویترا، ویترا هاوس (Vitra Haus) و ویترا شائودپو (Vitra Schaudepot) را به نمایش میگذارد.
برای بازدید از این جاذبه شگفت انگیز سوئیس باید چیزی حدود 2 ساعت زمان بگذارید. تور دو ساعته معماری هم در آنجا از ساعت ۱۱:۳۰ صبح تا ۱۳ برگزار خواهد شد که میتوانید از آن ها بهره ببرید. جالب است بدانید این مکان درست روبروی مرز آلمان قرار دارد.
بلندترین ایستگاه قطار اروپا در این کشور قرار دارد. در واقع اینجا یکی از جاهای دیدنی سوئیس است که سالانه بیش از دو میلیون نفر گردشگر را به سوی خود میکشاند. برای ثبت یک خاطره فراموش نشدنی در یونگفرایوخ (Jungfraujoch). ارتفاع این نقطه برابر با ۳۴۵۴ متر است که میتوانید از آنجا مناظری بسیار چشم نواز را از قله های آلپ و چشم اندازی عالی از یخچال اَلچ (Aletsch) را به خوبی ببینید. مطمئنم عکس های بی نظیری از این منطقه به شکل پانوراما ثبت خواهید کرد همچنین عکس هایی شگفت انگیز از یک «کاخ یخی» و «پارک تفریحی برفی» که در اینجا واقع اند نیز حتماً برای دیوار اتاقتان به همراه خواهید آورد.
یکی از مهم ترین جاهای دیدنی سوئیس در بلینزونا (Bellinzona) قرار گرفته. قلعه مستحکمی به یادگار از قرون وسطا. ابهت زیادی دارد و بر فراز محله ای قدیمی بنا شده است. برای بازدید از آن با یک آسانسور که در دل تپه ای صخرهای واقع شده بالا میروید. محوطه ای دیدنی دارد و بعد از گشت و گذار در آنجا و موزه آن، میتوانید در برج و بارو های قلعه با آن پله های مارپیچاش قدم بزنید و از پنجره ها مناظر شگفت انگیز را تماشا کنید.
شاید باورتان نشود در سوئیس هم یک نیاگارای دیدنی وجود داشته باشد. آبشاری که در صف اول جاهای دیدنی سوئیس قرار دارد و گردشگران و جهانگردان معمولاً آن را میشناسند. نام این آبشار راین فال (Rheinfall) است که با زیبایی خیره کننده و صدای گوشنوازش یکی از بی نظیر ترین خاطرات سفر به سوئیس را برایتان به ارمغان خواهد آورد. ذرات معلق آب در هوا نیز فضای مطلوبی برای پیاده گردی در اطراف این آبشار به وجود آورده است و مطمئناً عکسهای بی نظیری را در ساحل آن برای خود ثبت خواهید کرد.
سازه ای باشکوه با نام قلعه شیون (Château de Chillon) در سوئیس وجود دارد که در انتهای یک مسیر گل کاری شده و زیبا قرار گرفته است.
قلعه ای بیضی شکل و به یادگار مانده از قرن سیزدهم. تمام شاخصه های یک قلعه را داراست. چیزی شبیه به هزار تو. نقاشی های دیواری قرون وسطایی دارد و از سویی سیاه چال های ترسناک. «زندانی شیون» شعری از بایرون (Byron) است که این قلعه را در آن توصیف کرده است. ویلیام ترنر (William Turner) و گوستاو کوربه (Gustave Courbet) نیز نقاشانی هستند که در آثارشان این قلعه دیدنی را به تصویر کشیده اند.
یک گذرگاه طاقی به طول شش کیلومتر در سوئیس وجود دارد. با مغازههایی زیر زمینی که از خیابان به سمت پایین پله میخورند. سازه مشهور برج ساعت برن نیز در این محله قرار دارد. مجسمه های کوچکی که در مکانیزم این ساعت به کار رفته اند، چهار دقیقه مانده به اعلام ساعت در این برج شروع به حرکت می کنند.
باورتان نمیشود اگر بگویم برای تماشای همین نمایش کوچک جمعیت زیادی از گردشگران اینجا جمع میشوند. همچنین اگر بین ماه های مِی تا اکتبر در سوئیس باشید میتوانید با تورهایی همراه شوید که شما را برای بازدید از داخل برج میبرند.
چارلی چاپلین در سوئیس یک موزه اختصاصی دارد که به نمایش کار و زندگی این ستاره میپردازد. جالب است بدانید این عمارت دقیقاً همانجایی است که چاپلین سال های آخر عمرش را در آن گذراند. نمایشگاه هایی در اینجا دایر است که بخشی از لوکیشن ها یا صحنه فیلم ها و عکس های خانوادگی این کمدین مشهور را به نمایش گذاشته اند، به ویژه کلاه و عصای معروف او.
اولین چیزی که در ژنو توجه شما را جلب خواهد کرد یک فواره عظیم است. فواره ای که سومین فواره مدادی ژنو است و آب را ۱۴۰ متر با قدرت ۱۳۶۰ اسب بخار به بالا هدایت میکند. در روزهای آفتابی یک رنگین کمان درست میکند و هر سال دو یا سه بار با نورهای رنگی تزئین میشود. با نام ژدو (Jet d’Eau) که از سال از ۱۹۵۱ افتتاح شده و یکی از جاهای دیدنی سوئیس به شمار میرود.
لوزان سوئیس یک جاذبه بی نظیر گردشگری دارد که همه سال مملو از ازدهام گردشگران است. آکواتیس (AQUATIS) یک آکواریوم دیدنی است که سر در ورودی آن با پولک های درخشان ماهی پوشیده شده است. اینجا به دنیای آب های هر پنج قاره اختصاص دارد. حدود ۱۰ هزار ماهی و خزنده را می توانید یکجا در این آکواریم مشاهده کنید. دیدنی هایی از یخچال های آلپی اروپا تا رودخانه های مدیترانه و آفریقا و آمازون و جانورانشان را در این مجموعه خواهید دید.
گاهی اتفاق میافتد به کشور هایی سفر میکنیم که روی زبانشان حساس هستند و نمیخواهند از زبان دیگری برای صحبت کردن استفاده کنند. مثل کشور ارمنستان که با شما در مطلب “راهنمای سفر به ارمنستان” در صفحه گردشگری مان صحبت کردیم و گفتیم در این کشورها نمیتوانید خیلی روی دانش زبان بین المللی خود، انگلیسی، حساب کنید. خوب نمیشود هم که برویم و کلی هزینه کنیم و زبان کشور مقصد را بیاموزیم. پس بهتر است راه های برقراری ارتباط هنگام سفر کردن را بیاموزیم. با مجله دلتا همراه باشید تا بدانید بدون زبان هم سفر ترسناک نیست.
اگر به جایی سفر کردید که بر فرض محال آنها زبان انگلیسی را بلد نیستند و یا خدایی نکرده شما بلد نیستید، لازم است به شما بگویم که پنهان کردن این موضوع، نه امکان پذیر است و نه کمک چندانی به شما می کند. بنابراین فقط آرامش خود را حفظ کنید و با لبخند از ساکنین مقصد کمک بگیرید. خواهید دید که چگونه مردم گردشگر پذیر به دلیل آرامش و برخورد شما برای کمک و برقراری ارتباط با شما تلاش می کنند.
اصلاً می گویند سفر کردم که از یادم بری. اگر شما در سفر لبخند نزنید پس کجا بزنید؟ من حاضرم قول بدهم که بارها و بارها شنیدهاید که لبخند معجزه میکند. این موهبت الهی چشمان شما را حتی درخشان تر نشان میدهد. برای برقراری ارتباط اگر زبان افراد را هم نمیدانید با لبخند از آن ها کمک بگیرید. نگذارید استرس شما در چهره تان نمایان شود. لبخند اولین راه برقراری ارتباط در سفر کردن است.
اگر شما و یا کشور میزبانتان انگلیسی ندانید ولی مطمئناً هرچه از دوران تحصیلتان به یادتان ماده به کمکتان خواهد آمد. عبارات کوتاهی که اول کتاب های آموزشی زبان برای سلام و احوال پرسی کردن بود را به خاطر بیاورید. در این کویر ندانستن زبان حتی عبارات کوتاه به کمکتان خواهد آمد. حتی می توانید قبل از سفر چند جمله مانند: ممکن است من را رهنمایی کنید؟ یا مثلاً من میخوام به… بروم. می توانید نام هر مکانی را که می خوهید بروید را در این جمله بگنجانید و یا در نهایت: من زبان شما را نمی دانم هم مناسب است.
سفر کردن بسیار شیرین است و شیرین تر خواهد شد اگر همیشه مودب باشیم. ممکن است بارها چیزی را به فرد و یا افرادی بگویید اما آن ها متوجه نشوند. اما حواستان باشد رفتار گستاخانه شما در این وضع اصلاً درست نخواهد بود نه برای شما و نه برای کشورتان. چون این شما هستید که زبانشان را نمیفهمید، آن ها که خودشان زبان شان را بلدند! زیر ذربین هستید!
برای برقراری ارتباط در سفر کردن ممکن است شما نتوانید با دانش خود از زبان کشور میزبان جمله بسازید و یا حتی زمان افعال را درست به کار ببرید. مهم نیست سردرگم نشوید از کلمات استفاده کنید. کلمه را که بگویید آن ها خودشان متوجه می شوند چه میخواهید. ممکن است به فرانسه رفته اید و می خواهید مثلاً باغ تویلری را ببنید. لازم نیست بگویید: ممکن است مرا به باغ تویلری راهنمایی کنید. مویتوانید مودبانه کلمه تویلری را بگویید. انها راهنمایی خواهند کرد.
تشکر کردن جزء لاینفک سفر کردن است. حتی اگر همین یک کلمه را از زبان کشور میزبان بدانید، کلی کارتان را راه انداخته اید. این هم نشانه ادب شماست هم طرف مقابل را شرمنده می کند تا بیشتر از تشکرتان شما را راهنمایی کند. به علاوه یاد گرفتن متشکرم به هر زبانی، خودش کلی سرگرم کننده است.
در مورد برقراری ارتباط به این روش خیلی ها موفق بوده اند. بسیار ساده است و فقط کافی است بلد باشید نقاشی بکشید. از چیزی که می خواهید بخرید. جایی که می خواهید بروید. غذایی که می خواهید بخورید. حتی تصویر وسیله نقلیه ای که دنبال ایستگاهش می گردید را هم می توانید طراحی کنید. آنها به سرعت پاسخ خواهند داد.
اشاراتی که با چهره انجام میدهید در همه فرهنگ ها یکسان نیست و ممکن است باعث سوئ تفاهم شود. پس در اینجا حواستان به چهره تان باشد یعنی چهره غمگین، شاد، متفکرانه، تمسخر آمیز، اخمو، بت و چیزهای دیگر همه و همه در چهره همه فرهنگ ها یکسان است. در نتیجه در برقراری ارتباط خوب است بیشتر فکر کنید تا احساساتی شوید.
ممکن است در سفر کردن به نقطه ای بارها قیمت چیزی را بپرسید و فروشنده متوجه نشود. غذایی بخواهید و گارسن متوجه نشود. مسیری را بخوهید بروید و راننده متوجه نشود و یا حتی سوالی ساده را افراد نتوانند جواب بدهند. معلوم است که شما کلافه و یا عصبانی خواهید شد. اما مهم این است که حتی وقتی عصبی هستید با داد زدن نخواهید چیزی را به کسی بفهمانید. از ادب به دور است و تن صدای شما در استفاده از راهنمایی دیگران تاثیری ندارد.
من فکر می کنم این مهمترین بخش کار است. بادی لنگوئج در همه کشورها و در همه حرفه و در همه نوع برقراری ارتباط بسیار حائز اهمیت است. زبان بدن برای تشکر برای پرسیدن قیمت، برای اشاره به جایی و برای نشان دادن خیلی چیزها مناسب است. فقط خیلی از پانتومیم استفاده نکنید. چون اگر مردم ان کشور هم حدس بزنند شما متوجه نخواهید شد.
گوگل ترنسلیت همیشه و همه جا بهترین وسیله برقراری ارتباط با افراد خارجی زبان است. لازم نیست حتماً شما در حال سفر کردن باشید و یا توریستی را ناگهان در خیابان های شهرتان در حال درخواست کمک ببینید تا از این ابزار استفاده کنید. از نظرم برای برقراری ارتباط با هرکس در هر نقطه از دنیا می توانید از گوگل ترنسلیت کمک بگیرید. تنها ممکن است یک روز وقت شما را بگیرد تا از نحوه کار کردن با آن مطلع شده و جملاتتان را، ولو دست و پا شکسته به دیگران انتقال دهید.