بهترین زمان سفر به پاریس

راستش پاییز یکی از بهترین زمان‌ ها برای سفر به پاریس خنک‌ است. خبری از گردشگران شلوغ و پر سروصدا هم نیست. دیگر لازم نیست برای گشت و گزار در جاذبه ها خیلی در صف بمانید.

یکی از ارکان مهمی که در هنگام سفر به هر نقطه از جهان باید مورد توجه قرار گیرد، بهترین زمان سفر است. مثلاً اگر می‌خواهید به پاریس سفر کنید بد نیست بدانید بهترین زمان سفر به پاریس چه زمانی است. خوب ما هم امروز در صفحه گردشگری مجله مان به این مهم پرداخته ایم. پس شما هم اگر می‌خواهید به پاریس سفر کنید ولی زمان مناسب آن را نمی‌دانید با ما مجله دلتا همراه شوید تا بهترین زمان سفر به پاریس را بیابید.

در بهترین زمان سفر به هر نقطه از جهان خوب است راجع به ویژگی های فصول مختلف آن مقصد صحبت کنیم. تا شما بهترین زمانی که به نظر خودتان برایتان مناسب است را انتخاب کنید. مثل سبک زندگی، تفریحات، بازارها، بعضی فستیوال ها و… . در سفر به پایتخت فرانسه هم، این مقاله ویژگی‌ های هر فصل این شهر را برایتان توضیح می‌دهد تا بتوانید فصل مناسب را یافته و نهایت لذت را از آن ببرید. همچنین خوب است غیر از برج ایفل به دیگر جاهای دیدنی آن مانند دیزنی لند پاریس سر بزنید. همچنین اگر فصل مناسبی برای یک آرامش دلپزیر در هتل های شناور جهان بود، می‌توانید برای ماندن به هتل «آف پاریس سن» (Hotel Off Paris Seine) هم بروید.

سفر به پاریس در زمستان

ژانویه: دیدنی های پاریس در کریسمس همراه با آغاز سال نوی میلادی به اوج خود می‌رسد. پاریس در ژانویه حال و هوایی خاص دارد که سردی هوا را کلاً از ذهنتان محو می‌کند. خوب است یک تور ارزان و یا هتل و پرواز با قیمت مناسب را در نیمه اول ماه به چنگ آورید تا در جشن سال نو هم آنجا حضور داشته باشید. در این صورت می‌توانید در حراجی‌ های زمستانی مد و پوشاک هم حسابی خرید کنید.

فوریه: آب و هوا در این ماه خنک است. اگر تنها هستید پیشنهاد می‌کنیم در این ماه از سفر کردن به پاریس صرف نظر کنید چرا که در روز ولنتاین اینجا پر است از هدایا و شکلات های مختلف و کسی نیست آن ها را به شما هدیه بدهد. البته اگر در فوریه آنجا بودید یا برای خودتان گل بخرید یا  از کارناوال پاریس لذت ببرید.

مارچ: اصلاً اگر در مارچ به گردشگری در پاریس نروید بهتر است. چون ممکن است بهار در پاریس دیرتر از راه برسد و دیگر از شکوفه ها و آسمان آبی خبری نیست و موزه‌ های بزرگ هم دیگر در فصل بلیت رایگان زمستانه نخواهند بود.

سفر به پاریس در بهار

اِپریل: همه گردشگران از سفر در بهار به پاریس خاطره خوبی دارند. اپریل در پاریس آب و هوای گرم و مطلوبی بعد از ماه‌های سرد به گردشگران هدیه می‌دهد و شهر پر از رنگ می‌شود. همچنین هنوز گردشگران تابستانی نرسیده اند که شهر را شلوغ کنند و می‌توانید پایتخت را حسابی بگردید.

می: این ماه فرصت تجربه زندگی پاریسی است. با تعطیلاتی که به رویداد مهم گردشگری در پاریس می‌خورد. مانند «شب موزه‌ها» (Nuit des Musées)  که در تمام طول شب موزه‌ ها باز می‌مانند.

ژوئن: درست است که این ماه شاید برای دوستداران موسیقی بهترین زمان‌ سفر به پاریس باشد، با فستیوال‌های موسیقی «جاز پاریس» که هر آخر هفته برگزار می‌شود و یا «جشن موسیقی» (Fête de la Musique) که ۳۵ سال است هر سال آغاز تابستان در سالن‌های کنسرت، کافه‌ها، پارک‌ها و خیابان‌ها برگزار می‌شود. اما بدانید قیمت هتل در این ماه بسیار بالا خواهد بود.

 سفر به پاریس در تابستان

جولای: شلوغ‌ ترین ماه پاریس با حضور تعداد زیادی جهانگرد و گردشگر، همین ماه است. مترو‌ ها و اتوبوس‌ ها و دیگر وسایل حمل و نقل عمومی بسیار پر تردد است. اما در هر حال رژه‌ ها و آتش بازی‌ های دیدنی ای در «روز باستیل» (Bastille) برپا می‌شوند که دیدنشان خالی از لطف نیست.

آگوست: آگوست در پاریس بسیار جالب و شاید عجیب است. بومی های پاریس برای گذران تابستان از شهر رفته‌اند و شما فقط خارجی های گردشگر را در شهر خواهید دید که در پلاژ ها و یادمان ها و دیگر نقاط توریستی پاریس در حال گشت و گزار هستند. به علاوه خوب است بدانید بیشتر رستوران‌ ها و بوتیک‌ ها هم در این ماه تعطیل هستند.

سپتامبر: در این ماه شما شاهد یک پاریس تقریباً ارزان خواهید بود. ساحل کمی خلوت شده است چون از هجوم گردشگران هم کاسته شده. یک ماه رویایی با آفتابی دلچسب. رویداد های جالبی هم مانند هفته دیزاین پاریس و یا هفته مد در جریان خواهد بود. که باز هم زمان مناسبی برای خرید کردن است.

سفر به پاریس در پاییز

اکتبر: راستش پاییز یکی از بهترین زمان‌ ها برای سفر به پاریس خنک‌ است. خبری از گردشگران شلوغ و پر سروصدا هم نیست. دیگر لازم نیست برای رفتن به جاذبه ها خیلی در صف بمانید. به علاوه اولین شنبه ماه اکتبر هم هرسال به «شب سفید» (Nuit Blanche) معروف است. یک رویداد هنری که تمام شب هم به طول می‌انجامد.

نوامبر: هیچ چیز مانند قدم زدن در میان برگ‌ های طلایی و قرمز ماه نوامبر زیبا نخواهد بود. پارک‌ ها و بیشه‌ ها بسیار دیدنی و شگفت‌ انگیز هستند. یک ماه بارانی بسیار دلچسب که سفر به پاریس را برایتان کلی خاطره انگیز خواهد کرد.

دسامبر: معمولاً در این ماه دیگر هوا سرد شده اما اگر از سرما دوستان هستید، در این ماه همه چیز با شکوه است. نور پردازی ها در این ماه شکل تازه ای می‌یابند و احتمالاً لقب شهر نور هم از این ماه به پاریس نسبت داده شده است. در دسامبر است که می‌توانید در جشن‌ های کریسمس که در  بازارها و خیابان ها، رستوران ها با غذاهای لذیذ، مغازه‌ها با ویترین های بی نظیر و شیرینی های خوشمزه برگزار می‌شود شرکت کنید. به علاوه یک خرید عالی هم در انتظارتان خواهد بود.

حرف آخر

راستش من اگر جای شما بودم پاییز را برای سفر به پاریس انتخاب می‌کردم. خصوصیات دیگری در پاییز پاریس هست که این فصل را بهترین زمان سفر به پاریس می‌کند.

• پاریس در این فصل کمتر شلوغ می‌شود. چون فصل گردشگری به پایان رسیده.
• باغ های پله رویال، یکی از زیبا ترین پارک های پاریس، از همیشه زیباتر هستند.
• با جریان زندگی در پاریس همسو می‌شوید. متوجه خارجی بودن شما نخواهند شد از آن جایی که پشت سر گروهی از مردم مدام در صف نمی‌ایستید، یک جفت چکمه‌ شیک پوشیده اید، پالتوهای تیره رنگ به تن دارید و شال گردن دور گردنتان است.
• پاییز فصل شکلات داغ است و در کافه‌ ای دنج مثل «کافه‌ی یوزدبوک» (Used Book Café) می‌توانید کتاب بخوانید و شکلات گرم بنوشید و در باغ تویلری قدم بزنید و دستانتان را با لیوان داغ آن گرم نگه دارید.

• از مناظر پاییزی لذت می‌برید. در حالی که تمام شهر پاریس با آن نم باران، رنگ پاییز را به خود می‌گیرد به طوری که گویی از دل نقاشی آبرنگ بیرون آمده است.
• بهترین زمان برای بازدید از کاخ ورسای است جایی که در پاییز به اوج زیبایی می‌رسد.
• در تابستان امکان پیدا کردن یک میز خالی در ایوان کافه مورد علاقه تان بسیار کم است. اما در پاییز میز خالی در ایوان کافه ها پیدا می‌شود.
• در مقایسه با فصل تابستان و زمستان هزینه ها پایین تر است.
• همه جا باز است. در ماه آگوست و دسامبر معمولاً بیشتر رستوران‌ها، مغازه‌ها و کافه‌ها و… تعطیلند اما در فصل پاییز، تمام مغازه‌ها باز هستند.

همچنین بخوانید:

جاهای دیدنی پاریس ؛ از این مکان ها غافل نشوید!

جاهای دیدنی قبرس؛ قصه‌های جزیره

برج ایفل، آنچه درباره اش نمی‌دانیم (+ویدئو)

روستاگردی در چهار میم ایران

روستایی کمتر شناخته شده در خراسان جنوبی وجود دارد به نام ماخونیک که به لی لی پوت ایران معروف شده است. یکی از شگفت انگیز ترین روستاهای کشور که به واسطه معماری، این لقب را به آن نسبت داده‌اند.

در میان صدها مقصد گردشگری جذاب که به شما معرفی کرده ایم. روستاهای دیدنی بودند که فرصت یک سفر ناب و بی نظیر  را برایمان فراهم کرده‌اند. مناطقی که نه فقط در فهرست شگفت انگیز ترین مقاصد گردشگری شما می‌گنجند بلکه خاطراتی عالی را برای تان به جا خواهند گذاشت. این روستاها در نقاط مختلف ایران قرار دارند و می‌توانید برنامه لازم را برای رفتن به هر یک از آن ها انجام دهید. امروز در صفحه گردشگری مان یک سفر روستاگردی راه انداخته ایم به چهار روستای ماسوله، مازیچال، ماخونیک و میمند. چهار میم از ایران. مناطقی بسیار شگفت که حیف است از دیدن آن غافل شوید. اگر عاشق سفر به مکان های سرد پاییزی هستید حتماً این مطلب مجله دلتا را بخوانید.

توصیه هایی برای روستاگردی

• از همان ابتدای سفر مقصد روستاگردی خود را مشخص کنید.
• اگر قصد کمپ زدن دارید، حتماً تجهیزات مناسب همراه خود داشته باشید. همچنین می‌توانید مطلب لوازم کمپینگ در همین مجله را مطالعه کنید.
• روستاگردی معمولاً یکی از ارزان ترین شاخه گردشگری در ایران است.
• اطلاعات لازم سفر به مقصد روستاگردی را پیش از سفر، درباره فرصت های گردشگری و اقامتی روستای مورد نظر تکمیل کنید.
•  صنایع دستی مخصوص به هر روستا متفاوت است. با حمایت از چنین کالاهای گران بهایی، به رونق صنعت صنایع دستی ایران کمک کنید.
• برخی از مقصدهای روستاگردی کشور مانند ماسوله و سوباتان، در پاییز، زیبایی هایی خیره کننده ای دارند. حتماً آماده عکاسی باشید.

 ماخونیک ؛ روستا گردی در سرزمین لی لی پوت

روستایی کمتر شناخته شده در خراسان جنوبی وجود دارد به نام ماخونیک که به لی لی پوت ایران معروف شده است. یکی از شگفت انگیز ترین روستاهای کشور که به واسطه بافت خانه ها و معماری آن، این لقب را به آن نسبت داده اند. در فهرست روستاهای شگفت انگیز جهان هم قرار گرفته و مکانی بی نظیر برای گردشگران و جهانگردان خارجی و داخلی است.

قبلاً، همه اهالی این روستا کوتاه قد بودند. اصالت افغانی داشتند، و انسان های عادی برای ورود به خانه ها باید حتماً خم می‌شدند. هرچند امروز این اوضاع کمی فرق کرده است و دیگر از قد کوتاه و زندگی بدوی، خبری نیست. در دهستان درج استان خراسان جنوبی واقع شده، تا افغانستان هم فقط نیم ساعت فاصله دارد و از تهران تا آنجا، حدود هزار و دویست کیومتر است.

میمند ؛ روستاگردی در 12 هزارسال قدمت

اینجا یک روستای صخره ای 12 هزار ساله است. یکی از مقاصد ممتاز روستا گردی در ایران. جایی بین شیراز و یزد و کرمان قرار دارد. بافت بی نظیری دارد و یکی از قدیمی ترین سکونت گاه های بشر است. هرچند تاریخ دقیق شروع زندگی در میمند در دست نیست. اما جالب است بدانید سنگ‌ نگاره‌‌ای در اینجا کشف شده که توسط فرانسویان قدمت این روستا را به 12000 سال پیش عقب برده است.

روستای میمند جذابیت های بسیاری دارد و زندگی که هنوز در آن جریان دارد. همین امر به نوبه خود پای گردشگران خارجی و داخلی بسیاری را به این روستا باز کرده است. میمند پر از جاذبه‌ های بی‌نظیر و زیبا است. زیبا و شگفت انگیز و چشم‌نواز. در 38 کیلومتری شمال شرقی شهر بابک استان کرمان قرار دارد. در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده و نام بلند ایران را با شاخصه “دست‌کند” بودن خود برافراشته است

ماسوله ؛ روستاگردی پلکانی

ماسوله گردی همیشه یکی از خاطره انگیز ترین سفر ها است. همانجا که چراغ خانه های مردم مهمان نواز و خونگرمش درشب، منظره ای دیدنی را در برابر لنز دوربین های گردشگران به تصویر می‌کشد. اینجا بام خانه ها، حیاط خانه دیگری‌است.

از نظر زیبایی و موقعیت آب و هوا، ماسوله، دهکده ‎ای رویایی است. با معماریِ منحصر به فرد که گویا خانه هایش روی دوش هم سوار شده‎اند تا دستشان از دامنه سبز کوه به آسمان آبی برسد.

ماسوله ، یک طبیعت رمانتیک دارد و برای نوستالژی گردهایی که به آنجا سفر می‌کنند. گزینه های جالب قدم زدن روی برگ درختان و آواز های کوچه باغی و گشتن در روستا را به ارمغان می‌آورد. راستش با اینکه ماسوله نام شهر را می‎کشد اما جالب است به شما بگویم ماسوله دهکده‎ ای‌است با قدمتی که به قرن چهاردهم میلادی می‎رسد. طبیعتی بکر و دست نخورده دارد و کوهستان ها، آبشارها، جنگل های انبوه، ییلاق ها و  دره‎های زیبایش زبانزد است.

پر بیراه نیست که بگوییم اینجا برای گردشگران یک بهشت است،  بهشتی که در بیشتر فصول سال حلقه‎ای از مه را گرداگرد خود به نمایش خواهد گذاشت.

سفر به مازیچال ؛ روستاگردی در ابرها

خیلی از ما همیشه رویای گردشگری در میان ابرها را داشته ایم. اگر بگوییم پس از فیلبند می‌توانید در این روستا به آرزویتان برسید دروغ نگفته ایم. یکی از زیباترین مقصد های گردشگری طبیعی کشور. با چشم اندازی بسیار زیبا، دیدی وسیع از رامسر تا چالوس، موقعیتی بی‌ نظیر که تپه‌ها وکوه‌ هایش هنگام بارندگی، پر از ابرهایی می‌شود که هر لحظه به شکل‌ های زیبایی در می آیند و از پشت درختان برایتان سرک می‌کشند.

اینجا کوه ها و جنگل های دیدنی هم دارد و مسیر روستا گردی اش پر از سوژه های منحصر به فرد عکاسی است. آب و هوای دلپذیر کوهستانی و مناظر زیبای جنگل و نمای دریای ابر، تصویری بهشتی را به نمایش می‌گذارد. سوال این است که آیا مازیچال قطعه گمشده ای از بهشت است؟

عجیب ترین مکان های دنیا

«چشمه بزرگ منشوری» سومین چشمه آب گرم دنیاست. یکی از عجیب ترین مکان های دنیا در آمریکا. اینجا به رنگین کمانی می ماند که روی زمین پدید آمده است.

زیبایی های جهانی که در آن ساکنیم بی پایان است. این دهکده جهانی در هر لحظه فوران دیدنی هایش را به سمت گردشگران نشانه می‌رود؛ وَ هر روز که نه، هر ساعت به ساعت انگشت تعجب بر دهان ساکنین این سیاره می‌نشاند. امکان ندارد در طول زندگی مان جمله «چه قدر زیباست» را برای طبیعتی به کار نبرده باشیم. این زیبایی ها گاهی به قدری حیرت انگیز است که باورمان نمی‌شود چنین منظره خارق العاده ای واقعاً وجود داشته باشد. مکان‌هایی سوررئال که ممکن است بعضی از آن ها را شنیده، اما به چشم خود ندیده‌ بایشید. این مطلب از صفحه گردشگری مان تعدادی از این زیبایی های حیرت انگیز را برایتان می‌شمارد تا بتوانید به هر کدام از آن ها که برایتان دوست داشتنی تر بود سفر کنید. عجیب ترین مکان های دنیا را در مجله دلتا را به خاطر بسپارید.

دارک هجز، ایرلند شمالی

مکانی با نام Kingsroad را در سریال بازی تاج و تخت (Game of Thrones) به خاطر دارید؟ این مکان با آن درختان دیدنی و در هم تنیده واقعاً وجود دارد. اینجا جاده ای در ساحل انتریم است در ایرلند شمالی. در واقع در قرن 18 میلادی خانواده استوارت درخت‌ هایی را در کناره های جاده‌ منتهی به عمارت خود کاشتند که امروز بعد از قرن ها به یکی از توریستی‌ ترین نقاط ایرلند شمالی تبدیل شده است. دارک هجز (The Dark Hedges) بهترین و دیدنی ترین عکس ها را به گردشگران عاشق عکاسی هدیه می‌کند و تمام فصول سال، زیبایی خود را با سخاوت مقابل چشمان گردشگران به نمایش می‌گذارد.

دریاچه‌ی بایکال شمالی، روسیه

امکان ندارد نام دریاچه بایکال (Northern Lake Baikal) را به عنوان یکی از عجیب ترین مکان های دنیا نشنیده باشید یا تصاویرش به چشمتان نخورده باشد. هفتمین دریاچه بزرگ جهان در جنوب سیبری که در فهرست میراث جهانی ثبت شده است. بسیار جذاب و دیدنی است و بزرگ‌ ترین دریاچه آب شیرین دنیا محسوب می‌شود. آب این دریاچه به قدری زلال است که به شاخصه منحصر به فرد آن تبدیل شده و تا عمق 40 متری زیر آب را می‌توان به راحتی دید! اکثر طبیعت گردان و گردشگران عکس های بی‎نظیری در هنگام زمستان از یخ زدگی این آب زلال گرفته اند که شگفت انگیز است.

این تصویر در دمای 19 درجه زیر صفر گرفته شده. در فصل سرما که به خوبی شگفتی آب های زلال یخ زده را به تصویر کشیده است. اگر سرما شما را سر شوق می‌آورد، حتماً در زمستان برای دیدن این دریاچه بروید اتا بتوانید چنین عکس هایی را برای خود به یادگار بیاورید.

آبشار کوآنگ سی، لائوس

آبشار «کوانگ سی» (Kung Si Waterfall) در لائوس است که حسابی دل جهانگردان را برده. جهانگردان در فصول مختلف سال برای دیدن این آبشار می‌آیند. آبشاری سه‌ طبقه که آبی بسیار تمیز دارد و معمولاً استخر طبیعی آن از دست مسافران و گردشگران در امان نیست. پوشش گیاهی منحصر به فرد و زیبایی بی حدی دارد. رنگهای شفاف و چشم نواز این آبشار و طبیعت اطرافش آن را تبدیل به مقصدی پر تردد برای مسافران کرده است.

چشمه‌ منشوری بزرگ، ایالات متحده‌ آمریکا

اینجا سومین چشمه آب گرم دنیاست. یکی از عجیب ترین مکان های دنیا در آمریکا. «چشمه بزرگ منشوری» (Grand Prismatic Spring). در پارک ملی «یلوستون» قرار دارد. باکتری‌ های مختلفی در آب این چشمه وجود دارد که آن را به رنگ های متنوعی مانند سبز،قرمز، سبز و … در آورده است. اینجا یک رنگین کمان است که روی زمین فروریخته است. در فصول مختلف این طیف رنگی تغییر می‌کند. پارک ملی یلوستون با داشتن این جاذبه طبیعی و ده ها جانور کم نظیر مانند خرس‌ گریزلی، گرگ‌ و موس (گوزن شمالی) و… یک مکان دیدنی و جاذبه گردشگری را در اختیار بازدید کنندگان قرار داده است.

دره‌ی آنتلوپ، ایالات متحده‌ آمریکا

در آریزونا بیابانی است به نام ناواجو. در ناواجو، دره‌ای عمیق و باریک است به نام دره آنتلوپ (Antelope Canyon). قرن‌ها توسط آب و باد دچار فرسایشی عجیب شده و اشکالی مارپیچ به خود گرفته است. انعکاس نور در اینجا مناظری حیرت آور به وجود آورده. راهرو‌ های باریک و پر پیچ‌ و‌ خمی برای عبور جریان آب به شکل نعل اسبی و خطوط نا متقارن دیدنی با آن رنگ های درخشان، زیبایی بی پایانی را موجب شده است. آنتلوپ همیشه سوژه بی نظیری برای عکاسی گردشگران و مسافران بوده است.

سالار دی یونی، بولیوی

در جنوب غربی کشور بولیوی، بزرگترین دریاچه آب شور جهان قرار گرفته است.  سالار دی یونی(Salar de Uyuni) زیبا و منحصر به  فرد است. یخ زدن این دشت نمک در زمستان بسیار عجیب و دیدنی است. به یک آینه‌ بزرگ می‌ماند که تصویر بی نظیری از انعکاس آسمان را برای گردشگران به نمایش گذاشته است. یک نمای پر جلال که هر ساله گردشگران بسیاری را از همه نقاط دنیا به اینجا می‌کشاند. سنگ های نمکی که در اطراف هستند هم معمولاً سوغاتی های بی نظیری محسوب شده و اگر در هتل های اطراف سالار دی یونی اقامت کنید خواهید دید که تمام یا بخشی از مبلمان و اشیای موجود در فضای آنجا از همین سنگ ها ساخته شده اند.

هواکیکینا، پرو

مطمئنم چنین جایی را ندیده اید. غیر از باغ شازده ماهان خودمان در دل کویر، که باید بدانید اینجا ده برابر از آنچه می‌‍شناسید بزرگ تر است. واحه ای به نام هواکیکینا (Huacachina). در اطراف دریاچه طبیعی در پرو یکی از عجیب ترین مکان های دنیا ساخته شده و دور تا دورش را تپه های شنی طبیعی فرا گرفته‌اند.

اینجا غیر از جاذبه گردشگری یک تفریحگاه هم هست که انواع تفریحات کویری در آن انجام می‌شود. تفرجگاهی برای خانواده‌ها که اسکی روی تپه های شنی و سافاری از جمله تفریحات رایج این روستاست. افسانه یا افسانه هایی هم راجع به پری این دریاچه گفته می‌شود و سفر کردن به آنجا خالی از لطف نیست.

دروازه‌ی جهنم، ترکمنستان

در ترکمنستان یک گودال عظیم وجود دارد که سال هاست آن را دروازه جهنم می‌نامند. در واقع این مکان پر است از گاز های مختلف و دود گوگرد که حدود 40 سال در حال سوختن است. این دهانه بزرگ، شعله های همیشه روشن وَ بوی سوختن که تا شعاعی آن طرف تر به مشام می‌رسد باعث شده تا نام دروازه جهنم (The Door to Hell) را به این مکان بدهند. هرچند باید بگویم آوازه اینجا به تمام جهانگردان و گردشگران رسیده و سالانه هزاران نفر از آنها را به اینجا می‌کشاند. در کنار روستای قره‌ قوم در ترکمنستان واقع است. قطر 70 متری این گودال، عظمت آن را به خوبی نشان می‎دهد و نام دروازه جهنم را برای این مکان برازنده می‌کند.

همچنین بخوانید:

جاهای دیدنی قبرس؛ قصه‌های جزیره

سفر دو روزه به پوکت

دزدان دریایی همه از کارائیب نیستند

روستای زرگر ، روستای رومانیایی!

با اینکه معلوم نیست ساکنین روستای زرگر از کجا آمده‌اند اما باید بگویم آن ها بسیار خونگرم و مهربانند. مانند روستاییان دیگر ساکن در هرگوشه از ایران، آنها با جان و دل از شما پذیرای می‌کنند.

جاذبه‌های گردشگری فراوانی که در کشور ما وجود دارند، آب و هوای چهار فصل، شهر های بی نظیر و روستاهای بکر و خرم، همه و همه ایران را دیدنی تر از آنچه به آن می اندیشید می‌کند. در پاییز معمولاً شاهد اخباری مبنی بر آلودگی هوا هستیم. فکرش را بکنید با خصوصیاتی که از ایران گفته شد، مگر می‌شود از این آلودگی ها در امان نَبود. نه، نمی‌شود. ما هم امروز در صفحه گردشگری مان برای فرار از همین آلودگی هوا، به روستایی بس بی نظیر با نام روستای زرگر قدم می‌گذاریم. جایی که غیر از جاذبه های روستا گردی، یک خصوصیت منحصر به فرد دیگر هم دارد. با مجله دلتا همراه باشید تا آن را با شما بگوییم.

روستاهای ایران

یکی از این جاذبه‌های بی نظیر در ایران، روستا‌هایی هستند که نقاط بکر، آب و هوای فرح بخش، مناظر چشم نواز و سکوت بی پایانشان را با سخاوت با همه گردشگران و مسافران به اشتراک می‌گذارند. معمولاً در بیشتر تعطیلات این روستاها مملو از شهر نشینانی می‌شوند که در پی آرامش به این مکان ها آمده‌اند. روستای زرگر هم از این قاعده مستثنی نیست. در 100 کیلومتری غرب تهران قرار گرفته، بین تهران و قزوین به سمت آبیک.

اما آنچه این روستا را متفاوت تر از جاهای دیگر می‌کند اینکه مردم روستای زرگر یا زرگ به زبان رومانو صحبت می‌کنند. رسم الخط پیر و جوان اینجا به زبان لاتین است. اما! اما ایرانی هستند. البته ایرانی الاصل. از همان آریایی های اولیه که در فلات ایران ساکن شدند. چهره شان شبیه به اروپایی ها هم هست. اما نسبت به آن ها بسیار خونگرم و مهربانند. مسلمانند و به زبان فارسی و ترکی هم مسلط هستند. البته به زبانشان زرگری می‌گویند اما نه آن زرگری که ما شنیده ایم. مثلاً حالت خوب است را بگویند: «حازالزت خوزوب ازست؟» نه اینطور نیست آنها می گویند: Ești bine. زبانشان کاملاً رومانیایی است.

چه شد که روستای زرگر ، زرگری شد؟

می‌دانید تاریخ روستای زرگر معلوم نیست! فقط اینکه خودشان، تازه آن ها که دیگر خیلی قدیمی هستند، می‌گویند رومانو‌ ها طایفه‌ای ایتالیایی بودند که قرن‌ ها پیش از مرز‌ های شمالی این سرزمین وارد شده‌اند و مانند عشایر در جای جای ایران پراکنده شده‌اند. اما به تدریج به زندگی یکجا نشینی روی آورده و در شهریار، قوچان، بیله‌سوار و خوی ساکن شدند. اما سرنوش آن مردم مانند روستای زرگر نبود. در این روستا زبان رومانو را حفظ می‌شود و نسل به نسل منتقل شده تا همه شان به زبان رومانیایی حرف می‌زنند و به لاتین می‌نویسند.

جاذبه های گردشگری

روستای زرگر همه زیبایی که تمام روستا های ایران دارند را داراست. گندمزار های پهناور دارد و آب و هوای فرح بخش. هوای پاییزش مرطوب است و دیدنی هایش بسیار. می‌توانید در این روستا کمپ بزنید، طبیعت گردی کنید، عکس های فراوان برای خود بیاورید و حسابی استراحت کنید.

با اینکه معلوم نیست ساکنین روستای زرگر از کجا آمده‌اند اما باید بگویم آنچه مشخص است اینکه آن ها بسیار خونگرم و مهربانند. مانند روستاییان دیگر ساکن در هرگوشه از ایران، با جان و دل از شما پذیرای می‌کنند و می‌توانید ماست و شیر و دوغ و کشک و سرشیر و خامه و… از آن ها خریداری کنید. عکاسی از خانه های قدیمی و دیدنی روستا، حیوانات و دشت ها حتماً برایتان جالب خواهد بود. به علاوه یک روز را کمپ زدن در نقطه ای خوش آب و هوا شما را از آلودگی هوا در امان نگه می‌دارد.

افسانه روستای زرگر

روایات متعددی راجع به اصالت مردمان روستای زرگر شنیده می‌شود.

اول: آن‌ ها خودشان را مردم یونان و ایتالیا می‌دانند. همین زبان رومانو ملاک آن هاست. در جنگ ایران و روم، ۲۰۰ نفر از رومانو‌ ها به دست پادشاه ایران اسیر شدند، اما به دلیل بدن ورزیده شان، توسط پادشاه عفو، وَ آن ها هم در نزدیکی قزوین ساکن می‌شوند.

دوم: می‌گویند آن ها بیشتر کولی هایی بودند که معلوم نیست چه اتفاقی افتاده که در جهان پراکنده شده‌اند. آن ها کشاورز و دام پرورند. به هر حال هیچ‌کس مطمئن نیست این مردم از چه آب و خاکی ریشه گرفته‌اند.

سوم: آنها از هیچ جا نیامده‌، بلکه همیشه و همیشه همینجا بوده‌اند. فقط آن ها همان آریایی های اصیلی هستند که در فلات ایران ساکن شدند و اصالت اریایی خود را حفظ کرده‌اند.

چهارم: سندهایی که منابع خوب تاریخی هستند می‌گویند در زمان های دور رومانی جزء عثمانی یا ترکیه فعلی بوده است و حالا مردمش ساکن نقطه‌ ای در چند کیلومتر آنطرف تر از آنجا هستند.

همچنین بخوانید:

دره شهر زیبا ؛ ممنون که ثابت می کنی ایران بیابان نیست

جزیره کیش ؛ در تفریحات آبی شیرجه بزنید

بریم آفرود سواری ؛ کویر ورزنه

بازی بولینگ چیست؟ کجا بازی کنیم؟

یک مکان منحصر به فرد، ایدئال و لوکس برای علاقمندان به ورزش های لاکچری اریکه ایرانیان است. یک مجموعه فرهنگی ورزشی فوق العاده که می‌توانید ساعت ها در آن وقت بگذرانید.

شاید سوالی که می‌پرسم کمی برایتان عجیب باشد اما باید ابتدا جواب آن را بدانید و بعد ادامه مطلب را بخوانید؛ یا اگر نمی‌دانید این مطلب را بخوانید تا آن را بدانید! سوال: بازی بولینگ چیست؟ امروز در صفحه گردشگری مان می‌خواهیم شما را با ورزشی آشنا کنیم که تاریخچه اش در جهان، به زمان مصر باستان بر می‌گردد. امروز یکی از تفریحات محبوب جوانان است که رقابتی نه چندان برابر با بیلیارد و اسکوواش دارد. خوب است این مطلب از مجله دلتا را بخوانید تا هم با بولینگ آشنا شوید و هم گردشی در سالن های بواینگ تهران داشته باشید.

بازی بولینگ

بولینگ ورزشی بسیار هیجان انگیز است. به طوری که برنده پس از انجام آن بی برو برگرد  به هوا می‌پرد، چرا که درست به هدف زده است. هدفی به نام پین که برای این بازی حسابی شناخته شده است. در ورزش بولینگ شما باید یک توپ سنگین را به وسیله جای انگشتش نگه داشته، چند قدم از خط استارت عقب تر بروید؛ سپس از همانجا کمی دویده تا شتاب پرتاب دستتان زیاد شود و سپس آن را به سمت چند مانع که هدف بازی است در لاین مخصوص، سُر بدهید. موانعی شبیه بطری های نوشابه‌ (پین) که هرچه تعداد بیشتری به زمین بیفتند، شما امتیاز بیشتری کسب خواهید کرد. به همین راحتی.

البته انقدرها هم راحت نیست. یک بولینگ باز باید بداند که توپی که انتخاب می‌کند با وزن بدنش تناسب دارد یا نه؟ ممکن است توپ را روی پای خودش رها کند! شتابی که می‌گیرد به اندازه هست یا نه؟ ممکن است سرعتش زیاد باشد و به همراه توپی که می‌غلتاند خودش نیز به زمین بخورد. و از همه مهمتر می‌تواند اصلاً این بازی را انجام دهد یا نه؟ چون ممکن است توپ را درست نغلتانده و توپ نرسیده به پین ها از حرکت بایستد!

درست است که نامش بازی بولینگ و سراسر این ورزش کلی هیجان و تفریح است، اما خوب است بدانید واقعاً ورزشی حرفه ای است که رقابت های جهانی هم دارد. در همین ایران خودمان فدراسیون بولینگ داریم و تیم ملی بولینگ هم تشکیل شده. در واقع عمر این بازی در ایران به سال 1335 می‌رسد. اگر سری به باشگاه‌ های بازی بولینگ بزنید خواهید دید که آموزش بولینگ هم دارند و می توانید روی حرفه ای شدن خود تمرکز کنید. خوب حالا بخش خوب ماجرا اینکه: کجا بازی کنیم؟

کجا بولینگ بازی کنیم؟

بولینگ باشگاه انقلاب

باشگاه ورزشی انقلاب یک موهبت است. برای هر نوع ورزشی یا ساکن دارد، یا محوطه دارد یا آموزش، یا ده ها چیز دیگر. باشگاه انقلاب یکی از مجهزترین سالن های بازی بولینگ را دارد. در این سالن همه کارها به صورت اتوماتیک انجام می‌شود! کاملاً لاکچری بروید و بازی کنید. فقط بدانید اکثر کسانی که به اینجا سر می‌زنند بولینگ بازهای حرفه ای هستند. معمولاً هم تعدادشان بالاست. پس لطفاً به هیچ وجه شرط بندی نکنید! مگر اینکه شما هم حرفه ای باشید.

بولینگ عبدو یا چمران

بولینگ عبود مشهور ترینِ سالن های بازی بولینگ در تهران است. تا جایی که کل مجموعه چمران را به نام بولینگ عبدو می‌شناسند. سن و سالش به حدود 50 می‌رسد.  باشگاه چمراه یک بار گرفتار آتش سوزی شد اما از شکوه این باشگاه چیزی کاسته نشده است و همچنان مشتریان خاص خود را دارد. بازی در سالن هایی که در برخی ورزش ها کهنه هستند، این اطمینان را در ذهن مخاطبین ایجاد می‌کنند که مربیان و بازیکنان حرفه ای تری را در دل خود جای داده‌اند.

بولینگ سرزمین عجایب

اگر دوست دارید یک بازی هیجان انگیز، مثل بازی بولینگ را با خانواده‌تان تجربه کنید، خوب است به سرزمین عجایب بروید. اینجا دو سالن بولینگ کوچک و بزرگ دارد. وقتی به آنجا سر بزنید خواهید دید معمولاً گروه دوستان یا خانواده ها مشغول بازی هستند. به علاوه آن هایی هم که فرزند نوجوان دارند، قبل از هر سالن بولینگ دیگر ابتدا به این مکان سر می‌زنند. چون غیر از بازی بولینگ، اینجا سرگرمی های دیگری هم دارد که در مقاله های بعد به آن خواهیم پرداخت. همیشه بازی های گروهی لذت بیشتری داشته‌اند و دارند. پس شما هم راهی شوید و یک پرس آدرنالین نوش جان کنید.

بولینگ اریکه ایرانیان

اینجا یک مکان منحصر به فرد، ایدئال و لوکس برای علاقمندان به ورزش های لاکچری است. اریکه ایرانیان. یک مجموعه فرهنگی ورزشی فوق العاده است که می‌توانید ساعت ها در آن وقت بگذرانید. سالن بولینگ اینجا همیشه نو و ترو تازه به نظر می‌رسد، خیلی خلوت هم نیست. سالن بیلیارد و اسنوکر هم دارد و حوصله تان هرگز سر نخواهد رفت.

بولینگ شیان

خوب نوبتی هم که باشد نوبت به شرقی ها می‌رسد.  یکی از بهترین مراکز تفریح و سرگرمی این منطقه مجموعه شیان است. می‌توانید ساعت ها در آن وقت بگذرانید. اینجا سالن بیلیارد هم دارد. به علاوه چندین گیم که حسابی سرگرمتان کند.  فوتبال‌دستی، ایرهاکی و اسنوکر هم دیگر تفریحاتش است و چندین بازی دیگر که می‌توانید به آنجا سر بزنید. راستی نزدیک پارک جنگلی شیان است که خودش یک پای گردشگری شرقی هاست.