قرص جدیدی ساخته شده که نشانه های اختلال وقفه تنفسی در خواب را کاهش می دهد، اختلالی که باعث خروپف شدید و گاهی مختل شدن تنفس می شود. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره درمان خروپف با این قرص بخوانید.
نتایج اولیه آزمایشهای بالینی نشان می دهد این قرص که باید شب ها مصرف شود، ممکن است مشکلات مذکور را تا ۷۴ درصد کاهش دهد.
اختلال وقفه تنفسی هم مردان و هم زنان را می تواند درگیر کند اما در مردان بالای ۴۰ سال شایع تر است و چاقی یکی از ریسک فاکتورهای آن محسوب می شود. این مشکل زمانی رخ می دهد که ماهیچههای درون نای که هنگام خواب به طور طبیعی شل میشوند، به طور کامل از کار میافتند.
علت صدایی که هنگام خروپف به گوش میرسد آن است که با از کار افتادن ماهیچهها فضای کوچکتری برای عبور هوا باقی میماند و هوا با فشار خارج میشود.این اتفاق میتواند باعث قطع تنفس به مدت ۱۰ ثانیه یا بیشتر شود.
وقتی مغز متوجه قطع تنفس می شود، سیگنالی می فرستد تا ماهیچههای نای منقبض شوند، امری که معمولاً باعث از خواب پریدن فرد میشود. در موارد شدید، هر چند دقیقه خواب فرد قطع میشود.
اختلال وقفه تنفسی درمان قطعیای ندارد و برای کنترل آن معمولاً فرد باید تغییراتی در سبک زندگی خود به وجود آورد. مثل کاهش وزن، کنار گذاشتن مصرف الکل، خوابیدن به پهلو و استفاده از یک دستگاه کمک تنفسی به نام سی پپ (CPAP). دستگاه سی پپ یک ماسک است که هنگام خواب روی صورت قرار میگیرد و هوا را به آرامی وارد ریهها میکند تا نای از کار نیافتد.
با این حال استفاده از این دستگاه برای برخی طاقت فرسا است و تحقیقات نشان داده بخش قابل توجهی از افراد یا هرگز از آن استفاده نمی کنند یا پس از مدتی استفاده از آن را کنار می گذارند.
اما قرص جدید تولید شده امیدها به درمان خروپف و اختلال وقفه تنفسی را افزایش داده است. این قرص جدید که نام آن AD109 است، از داروهای موجود ساخته شده است.
یکی داروی اتوموکستین است که ۲۰ سالی از ساخت آن میگذرد و از آن برای درمان اختلال بیش فعالی–نقص توجه در کودکان استفاده میشود. این دارو باعث افزایش سطح یک ماده شیمیایی مغزی به نام نورآدرنالین میشود که تمرکز را بالا میبرد.
دانشمندان آمریکایی سازنده قرص جدید معتقدند نورآدرنالین باعث آزاد شدن سلولهایی به نام نورونهای حرکتی هم میشود که ماهیچههای نای را در وضعیت مناسبی نگه میدارند، امری که ریسک از کار افتادگی آنها در هنگام خواب را کاهش میدهد.
داروی دیگری که در ساخت این قرص جدید به کار رفته، اکسی بوتینین است که معمولاً برای افراد مبتلا به بی اختیاری ادرار تجویز میشود. این دارو با کاهش انقباضات ماهیچههایی که مثانه را کنترل میکنند، مانع از نشت ادرار میشود.
دانشمندان معتقدند اکسی بوتینین در حلق و نای روی گیرندههایی تأثیر میگذارد که باعث میشوند ماهیچههایی که انقباضات زبان را کنترل می کنند سرجای خود باقی بمانند و در نتیجه حلق را مسدود نکنند و باعث خروپف نشوند.
حالا یک شرکت آمریکایی به نام Apnimed این دو دارو را ترکیب و تبدیل به یک کپسول کرده که در حال آزمایش است.
با این حال، این روش درمان خروپف ممکن است بدون ریسک نباشد. اکسی بوتینین میتواند باعث خشکی چشم، انقباضات شکمی و خواب آلودگی شود و اتوموکستین هم در برخی کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی–نقص توجه باعث افسردگی و افکار خودکشی شده است.
به گفته دانشمندان هنوز به تحقیقات بیشتری برای اثبات کارآمدی این قرص جدید نیاز است.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «سه حقیقت جالب درباره پوست انسان که نمی دانستید» را بخوانید.
شرکت Ultra Safe Nuclear Technologies طرح مفهومی پیشرانه حرارتی هستهای (NTP) جدید خود را تحویل ناسا داد. به گفته سازنده این طرح نسبت به طرحهای قبلی ایمنتر و مطمئنتر بوده و بازدهی بسیار بیشتری در مقایسه با راکتهای شیمیایی دارد و میتواند مدت زمان سفرهای فضایی را به طور چشمگیری کاهش دهد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این موتور هسته ای جدید بخوانید.
USNC-Tech میگوید طرح پیشرانه حرارتی هستهای جدید این شرکت در مقایسه با طرحهای مشابه قبلی ایمنتر بوده و دو برابر بیشتر از راکتهای شیمیایی تکانه ویژه (Specific Impulse) تولید میکند. تکانه ویژه معیاری برای اندازهگیری بهرهوری راکتهاست.
شرکت یاد شده از سوخت FCM برای تأمین انرژی مورد نیاز رآکتور موتور هسته ای استفاده کرده است. این سوخت مبتنی بر اورانیوم با غنیسازی کم و درجه خلوص بالا (HALEU) بوده و میزان غنیسازی آن بین ۵ تا ۲۰ درصد، یعنی بیشتر از رآکتورهای اتمی و کمتر از رآکتورهای دریایی است. این سوخت سپس به شکل ذراتی با پوشش کاربید زیرکونیوم (ZrC) مورد استفاده قرار میگیرد.
USNC-Tech میگوید این سوخت دوام بسیار بیشتری نسبت به سوختهای هستهای فعلی داشته و در دماهای بسیار بالا قابل استفاده است. این سوخت طرح رآکتورها را ایمنتر کرده و دستیابی به نیروی پیشرانه و تکانه ویژه بیشتر را امکان پذیر میکند که تا پیش از این فقط توسط اورانیوم با غنیسازی زیاد قابل دستیابی بوده است. علاوه بر این، چنین سوختی را میتوان با فناوریهای فعلی تولید کرد.
این طرح مفهومی جدید در صورت تبدیل شدن به موتور هسته ای ، مدت زمان سفر به اعماق فضا را به طور قابل توجهی کاهش خواهد داد و برای مثال سفر به مریخ در مدت زمان تنها ۳ ماه امکان پذیر خواهد شد. شرکت USNC-Tech این طرح را علاوه بر ناسا و وزارت دفاع آمریکا، برای بخش خصوصی نیز در نظر گرفته و این یعنی احتمالاً سفرهای فضایی سرنشین دار به مقاصدی فراتر از مریخ امکان پذیر خواهد شد.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «رکورد ۳۸۲ کیلومتر بر ساعت برای قطار سریعالسیر ژاپن» را بخوانید.
در دوران قرنطینه، شاید یکی از جذابترین کارهایی که میتوان انجام داد، کشف و شهود است. شاید به همین دلیل است که برخی موزهها و گردشگاهها، کاربران مجازی را به گشت و گذار آنلاین تشویق میکنند. هیئت جهانگردی مصر، جهان را به داخل مقبره پنج هزار ساله ملکه مرسانخ سوم دعوت کرد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره گشت مجازی در آرامگاه پنج هزار ساله مصری بخوانید.
هیئت جهانگردی مصر، جهان را به داخل آرامگاه پنج هزار ساله ملکه مرسانخ سوم دعوت کرد. ورود به این تور گردشگری رایگان است و خبری از هزینه معمول ۵۰ پوند مصری (حدود ۲.۵۰ پوند) نیست.
این تور یکی از چهار سفر مجازی از سایتهای تاریخی مصر است که در هنگام قرنطینه سراسری تبلیغ میشود. با استفاده از الگوبرداری سه بعدی توسط دانشگاه هاروارد، این سفر مسافرتی واقعی است و با یک کلیک، حس ملموس حضور در یکی از بهترین مقبرههای دوران باستان را به علاوه اطلاعات و بازسازی رایانهای دریافت میکنید.
این مقبره در سال ۱۹۲۷ توسط جورج اندرو ریزنر هاروارد حفاری شد. این مقبره تا حدی زیبا و خیره کننده بود که باستان شناس آمریکایی از کیفیت نقاشیهای مقبره خیره شده بود بعداً در بولتن موزه هنرهای زیبا نوشت: «هیچکدام از ما چیزی شبیه به آن را ندیده ایم.» در هر دو طرف ورودی این مقره، نقوش برجسته ریز و رنگین کمانی که با رنگهای خاکی ۵۰۰۰ ساله رنگ آمیزی شده است دیده میشود.
بیشتر بخوانید: باستانشناسان ۲۷ تابوتدان با قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال در گورستان باستانی سقاره مصر کشف کردند. این تابوتدانها در چاهی تازهکشفشده در سقاره در جنوب قاهره، پایتخت مصر، پیدا شدند. بهگفتهی مقامهای وزارت ابنیه و آثار باستانی مصر، پیشازاین در اوایل سپتامبر، ۱۳ تابوت کشف شده بود و حال ۱۴ تابوت دیگر نیز به کشفیات پیشین اضافه شده است. برای مطالعه بیشتر مطلب «تابوتدانهای ۲۵۰۰ ساله در سقاره مصر» را بخوانید.
شکی نیست روابط پایدار و کهن انسان با سگ، این حیوان را به موجودی خاص برای او تبدیل کرده است. سگها حتی بر تکامل انسان هم تأثیر گذاشتند؛ اما این حیوانات ویژگیهایی مثل ایجاد روابط احساسی عمیق و قوی با انسان را از اجداد وحشی خود بهارث بردند. تیمی از پژوهشگران دانشگاه لوراند مجارستان رفتار بین گرگ های بالغ دستآموز (کانیس لاپوس) و سگها (کانیس فامیلیاریس) را مقایسه کردند. در این مطلب از مجله دلتا درباره این پژوهش بخوانید.
معیارهای علمی وابستگی به انسان عبارتاند از: ترجیح صاحب خود بر دیگران، احساس امنیت در حضور صاحب، بروز علائم استرس در نبود او و تلاش برای برقراری ارتباط و رفتارهای خوشآمدگویی در برخورد با صاحب. در مجموعهای از آزمایشها، گرگ های بالغ رفتاری مشابه با سگها را نشان دادند. وقتی گرگها در محیطی ناآشنا رها میشدند، ناله میکردند، نفسنفس میزدند، لبهای خود را میلیسیدند (علائم استرس) و سعی میکردند محل اختفای صاحبشان را پیدا کنند.
گرگها در حضور صاحبان خود تمایل زیادی به کنجکاوی و بررسی محیط پیدا میکنند. این تمایل نشاندهندهی حس ایمنی گرگها در حضور صاحبانشان است. آزمایش یادشده ماهیت رابطهی بین کانیسها (سگسانان) و انسانها را بررسی کرد. شخص شرکتکننده در این پژوهش، پرورشدهندهی اصلی گرگ نبود. بههمیندلیل طبق نتایج، چنین رابطهای معمولا در سنین بالاتر شکل میگیرد. رفتارشناسان این پژوهش بیان میکنند: «این نتایج نشان میدهند رابطهی انسان و سگها در پیوند اجتماعی بین گرگها ریشه دارد. ساختار اجتماعی گرگها بسیار مشابه با خانوادههای انسانی است.»
با اینکه رفتارهای مشابهی از گرگ های بالغ در طول آزمایش دیده شدند، باید به تفاوت آنها با سگها توجه کرد. همچنین، گرگها هرگز به حیوان خانگی تبدیل نمیشوند. طبق پژوهشها، دو گونه سگ و گرگ تقریبا از ۴۰ هزار سال پیش راه خود را از یکدیگر جدا کردند. در طول این دوره، سگها به توانایی پیوند با انسانها در تمام سنین دست یافتند. براساس پژوهش جدید، پیوند سگها با انسان از پیوند گرگها قویتر است.
با وجود نگهداری حیوانات در خانه یا باغوحش و نیز تاریخچه مشترک انسان با حیواناتی مثل اسب، ابعاد مختلف این روابط بررسی نشدند؛ اما مؤلفههای رفتاری دیگر وابستگی به انسان مثل احساس امنیت حیوانات در حضور صاحبانشان تا اندازهای مدنظر قرار گرفتند. البته کمبود پژوهشها در گونههای دیگر لزوما بهمعنی ناتوانی آنها برای برقراری ارتباط نیست و توانایی نگهداری از موجودات دیگر در گونههای یکسان را میتوان در تاریخچهی پستانداران جستوجو کرد.
بیشتر بخوانید: گربهها به آهسته پلک زدن انسانها واکنش مثبتی نشان میدهند. این فرایند میتواند به بهبود ارتباط با گربهها کمک کند. مطلب «آهسته پلک زدن برای ارتباط با گربه ها» را بخوانید.
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید
ناسا پس از هفت ماه ناتوانی در برقراری ارتباط با وویجر ۲، سرانجام به لطف ارتقا یکی از آنتنهای زمینی با این فضاپیما ارتباط برقرار کرد.
فضاپیمای «وویجر ۲» بیش از چهار دهه قبل به فضا پرتاب شد و حالا در فاصله بیش از ۱۸ میلیارد کیلومتری از زمین قرار دارد. فاصله بسیار زیاد وویجر ۲ از زمین، برقراری ارتباط با آن را سخت کرده و حدوداً ۱۷ ساعت زمان میبرد تا سیگنالهای ارسال شده از آن به زمین برسند. البته برقراری ارتباط با این فضاپیما فقط به تأخیر محدود نمیشود و مشکل دیگری هم وجود دارد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره ارتباط با وویجر ۲ پس از ۷ ماه بخوانید.
وویجر ۲ پس از عبور از مشتری، زحل و اورانوس، در سال ۱۹۸۹ به نپتون رسید. محققان علاقه داشتند این فضاپیما از کنار قمر مرموز نپتون یعنی «تریتون» هم پرواز کند، به همین دلیل وویجر ۲ با دریافت سیگنال از زمین بر فراز قطب شمال تریتون پرواز کرد و در نتیجه در مسیری نسبت به منظومه شمسی قرار گرفت که برقراری ارتباط با آن را سخت تر شد.
این تغییر مسیر برقراری ارتباط با وویجر ۲ توسط شبکه فضایی دوردست ناسا (DSN) را مشکلتر کرده است. این شبکه شامل سه آنتن رادیویی بزرگ میشود که در کالیفرنیا، اسپانیا و استرالیا مستقر شدهاند. پخش شدن آنتنهای ارتباطی این شبکه در سطح زمین سبب شده تا تمام فضاپیماهای فعال ناسا بتوانند حداقل از طریق یکی از این آنتنها با زمین ارتباط برقرار کنند.
اما از آنجایی که این فضاپیما به خاطر تغییر مسیر در جنوبیترین قسمت صفحه منظومه شمسی قرار گرفته، حالا فقط میتواند با آنتن مستقر در استرالیا و با قرار گرفتن در راستای دید آن با زمین ارتباط برقرار کند. چون حدود ۵ دهه از قدمت این آنتن میگذرد، تعمیر و آپگرید آن از ماه مارس امسال شروع شده و تاکنون خاموش مانده است، بنابراین ناسا از آن زمان تاکنون (تقریباً هفت ماه) قادر به برقراری ارتباط با وویجر ۲ نبود.
حال ناسا به منظور آزمایش تجهیزات جدید آنتن مستقر در استرالیا، برای اولین بار پس از هفت ماه یک سری سیگنال به فضاپیما ارسال کرد و این فضاپیما با موفقیت به آنها پاسخ داد. وویجر ۱ و ۲ با خارج شدن از منظومه شمسی در فضای بین ستاره ای در حال سفر کردن هستند. وویجر ۲ اطلاعات ارزشمندی از سرعت، چگالی، دما و فشار ذرات باردار فضای بین ستاره ای به زمین ارسال می کند.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «کشف جدید فضاپیمای وویجر در فضای میان ستارهای» را بخوانید.