سفر به مریخ چگونه اتفاق افتاد؟!!

هم کره ماه و هم مریخ به عنوان سکونت‌گاه‌های بالقوه برای انسان‌ها پرهزینه هستند و مخاطراتی چون فرود در مناطق با جاذبه سنگین را به همراه دارند.

سفر به مریخ

کاوشگر مریخی ناسا به نام «استقامت»، پس از سفری چند ماهه بر روی سطح سیاره مریخ، موسوم به سیاره سرخ فرود آمد. این کاوشگر به یک ایستگاه هواشناسی، ۱۹ دوربین و دو میکروفن نیز مجهز بود که با کمک آنها توانست تصاویر دقیق‌تری ضبط کند. در نوشتار سفر به مریخ با مجله دلتا همراه ما باشید.

فرود کاوشگر ناسا بر روی مریخ

به گفته سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا یا «ناسا»، مریخ‌نورد «استقامت» پنجشنبه ساعت ۳:۵۵ دقیقه به وقت شرق آمریکا با سرعتی نزدیک به  ۱۹ هزار کیلومتر وارد جو مریخ شد و عملیات فرود بر این‌ سیاره را آغاز کرد. این کاوشگر اکنون حدود ۶۰۰ هزار کیلومتر با کره مریخ فاصله دارد.

سفر به مریخ

نقطه فرود این کاوشگر که بستر یک دریاچه و دلتای خشک شده بود که در تحقیقات دانشمندان برای شناخت سیاره مریخ اهمیت فراوانی داشت، اما در عین حال به دلیل ناهمواری‌های سطح آن برای فرود یک کاوشگر، نقطه دشواری بود. هدف اصلی از سفر به مریخ تحقیق در مورد ارگانیسم‌های میکروبی است. احتمالا حدود سه میلیارد سال پیش، وقتی مریخ گرم‌تر و به دلیل وجود آب قابل زیست بود، موجودات در این سیاره زندگی می‌کردند.

نتیجه این ماموریت فرود در مریخ، در طرح‌های اکتشافی ناسا نقش مهمی داشت. هدف اصلی تمامی این ماموریت‌ها کشف نشانه‌های حیات در مریخ و بررسی امکان اعزام فضانوردان به آن سیاره است. کاوشگر «پِرسیویرَنس» حامل تجهیزات جدید و پیشرفته‌ای از جمله: یک هلی‌کوپتر بسیار کوچک و دستگاه دیگری که بتواند دی‌اکسیدکربن موجود در جو مریخ را به اکسیژن خالص تبدیل کند، بود.

با توجه به اینکه تماس رادیویی از مریخ تا زمین حدود ۱۱ دقیقه طول می‌کشد، کنترل فرود کاوشگر از مرکز ماموریت فضایی در زمین امکانپذیر نبود. این مریخ‌نورد پس از هفت ماه و‌ طی ۴۷۰ میلیون کیلومتر بر سطح کره مریخ، در دهانه «جیزرو» که یک دلتای باستانی در سطح مریخ است، فرود آمد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب حقایقی جالب در مورد فضا را در مجله دلتا بخوانید.

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

ستاره‌ جدید در کهکشان راه‌شیری

این ستاره‌ها را می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد؛ ستاره‌های فراری، ستاره‌های سوپر فراری و ستاره‌های سریع هاله، ستاره‌های فوق پرسرعت که سریع‌ترین ستاره‌های کهکشان ما است.

ستاره جدید در کهکشان راه شیری

ستاره‌شناسان با استفاده از «تلسکوپ طیف‌سنج LAMOST» و «ماهواره‌ی گایا» توانسته‌اند ۵۹۱ ستاره‌ پُرسرعت جدید را در هاله‌ کهکشان راه‌شیری کشف کنند. با مطلب ستاره جدید در کهکشان راه شیری همراه مجله اینترنتی دلتا باشید.

ستاره‌ جدید در راه شیری

پروفسور «یوجون لو» از رصدخانه‌ ملی چین می‌گوید: «ستاره‌های پرسرعت در کهکشان راه ‌شیری نادر هستند و به کمک آن‌ها می‌توان اطلاعات فضایی جالبی به‌دست آورد. در این مطالعه ما ۵۹۱ ستاره پرسرعت جدید را کشف کرده‌ایم که با احتساب آن‌ها تعداد کل این نوع ستاره‌ها، به ۱۰۰۰ عدد رسیده است.»

یکی از مطالب جالب دانستنی درباره ستاره شناسی است. ۴۳ ستاره از ستاره‌های پرسرعت جدید ارتباط خود با کهکشان راه ‌شیری را از دست داده‌اند و احتمال فرار آن‌ها از کهکشان، بالای ۵۰ درصد است. ۱۴ درصد از ستاره‌های کشف شده غنی از فلزات و غول‌پیکر است.

ستاره جدید در کهکشان راه شیری سرعت

ستاره شناسان می‌گویند: «دو مجموعه داده‌ عظیمی که ما داشتیم، این فرصت بی‌نظیر را در اختیار ما گذاشت تا ستاره‌های جدیدی کشف کنیم. ما برای بررسی منشاء ستاره‌ها، مدارات آن‌ها را در زمان‌های گذشته مورد بررسی قرار دادیم. دریافتیم که ۱۵ درصد از ستاره‌های کشف شده از مرکز کهکشان به هاله‌ آن آمده‌اند و منشاء ۳۰ درصد از آن‌ها خارج از کهکشان راه‌ شیری است و ۵۰ درصد از آن‌ها در دیسک کهکشان راه‌ شیری تشکیل شده‌اند.»

ستاره‌هایی که فلزات کمتری درون خود دارند، به احتمال زیاد در نتیجه‌ واپاشی کهکشان‌های کوتوله ایجاد شده‌اند. این کشفیات نشان داده است که با استفاده از داده‌های جدیدتر در آینده، می‌توانیم ستاره جدید در کهکشان راه شیری کشف کنیم و به این ترتیب، اسرار کشف نشده کهکشان راه ‌شیری را کشف کنیم.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه مطلب «عبور یک سیارک از نزدیکی زمین در اولین روز سال ۱۴۰۰»  مجله دانستنی دلتا را دنبال کنید.

همچنین بخوانید:

چهار سناریوی پایان جهان

کهکشانی در حال مرگ!

چرا هنگام غروب آسمان قرمز می‌شود؟

احتمالا شهاب‌سنگ‌ها به زمین آب آورده‌اند

عبور یک سیارک از نزدیکی زمین در اولین روز سال ۱۴۰۰

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

۳ ماهه مریخ باشید !

نیروی هسته‌ای فضایی و پیش رانش یک مفهوم تغییر دهنده بازی است که می‌تواند روند عملیات ماموریت‌های آینده در اعماق فضا را که طی آن انسان به مریخ و دیگر سیارات خواهد رفت، تسهیل کند.

رسیدن به مریخ در 3 ماه

شرکت خودروسازی بریتانیایی “رولز رویس” و “سازمان فضایی بریتانیا” به منظور توسعه موتور فضاپیمای مبتنی بر انرژی هسته‌ای همکاری را آغاز کرده‌اند که مدعی هستند می‌تواند انسان را ظرف سه ماه به مریخ برساند. با مطلب رسیدن به مریخ در ۳ ماه همراه مجله اینترنتی دلتا باشید.

رسیدن به مریخ در ۳ ماه

رولزرویس شرکت خودروسازی انگلیسی که در زمینه مهندسی، طراحی، تولید، تکنولوژی توزیع خودروهای لوکس فعالیت می‌کند با سازمان فضایی بریتانیا برای توسعه موتورهای فضاپیما مبتنی بر انرژی هسته‌ای (nuclear-powered) یک همکاری غیرمنتظره را شروع کرده است.

در این همکاری آن‌ها تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا پتانسیل انرژی هسته‌ای را به عنوان منبع انرژی برای استفاده در سفرهای آینده در اعماق فضا بررسی کنند. در صورت موفقیت، یک فضاپیمای هسته‌ای می‌تواند زمان سفر به مریخ را به سه تا چهار ماه کاهش دهد که این زمان تقریباً نیمی از زمان ممکن رسیدن به مریخ، که در حال حاضر با استفاده از موتورهای شیمیایی انجام می‌شود خواهد بود.

علاوه بر این کاهش زمان سفر به این معنا است که فضانوردان حاضر در فضاپیما در طول پرواز در معرض تابش کمتری قرار دارند و انسان در طول سفرهای آینده به مریخ یا سیارات دیگر ایمن‌تر خواهد بود.

رولزرویس و سازمان فضایی بریتانیا پیش بینی می‌کنند که این نوع موتور می‌تواند دو برابر کارآمدتر از موتورهای شیمیایی باشد که در حال حاضر برای تامین انرژی موشک استفاده می‌شود و زمان سفر را نیز به نصف کاهش می‌دهد.

ناسا توضیح داد: تابش فضایی ممکن است فضانوردان را در معرض خطر قابل توجهی برای ابتلا به بیماری‌های مربوط به پرتو قرار دهد و خطر ابتلا به سرطان، اثرات منفی بر روی سیستم عصبی مرکزی و بیماری‌های تخریب کننده عصب را افزایش دهد.

ایده موتور فضاپیما با انرژی هسته‌ای کار جدیدی نیست. ناسا در سال ۱۹۶۱ برنامه‌ای را برای توسعه یک موتور با انرژی هسته‌ای راه اندازی کرد اما این برنامه در سال ۱۹۷۲ به دلیل کاهش بودجه فضایی خاتمه یافت. اکنون با گذشت بیش از ۴۵ سال ناسا بار دیگر روی سیستم پیش رانش گرمایی هسته‌ای(NTP) کار می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه مطلب «فضاپیمای “اوریون” آماده پرواز به ماه است!»  مجله دانستنی دلتا را دنبال کنید.

همچنین بخوانید:

چهار سناریوی پایان جهان

خطر جهانی ویندوز ۷ به ویژه برای ایرانی‌ها!

بزرگترین دره منظومه شمسی

آیا می‌توان بو را از طریق امواج تلویزیونی منتقل کرد؟

ویروس کرونا هیچ‌وقت نابود نمی‌شود!

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

رودخانه های مریخ چگونه بوده‌اند؟

محققین علوم سیاره‌‌ای با استفاده از داده‌های مدارگرد شناسایی مریخ متعلق به ناسا، توانسته‌اند نقشه‌ای شامل ۸ تریلیون پیکسل از سیستم رودخانه های مریخ تهیه کنند.

مریخ در زمان‌های گذشته دنیایی مرطوب بوده و محققین توانسته‌اند شواهد مربوط به دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و یخچال‌های طبیعی را روی آن کشف کنند. برجستگی‌های ناشی از رودخانه‌های مریخ متعلق به ۳ تا ۴ میلیارد سال پیش هستند. در آن زمان رودخانه‌ها رسوبات فراوانی را در بستر خود باقی گذاشته‌اند که درون برجستگی‌های رودخانه‌ها می‌توان این رسوبات را نیز مشاهده کرد. در طول سالیان متمادی، این رسوبات در کانال‌های آبی تجمع کرده‌اند و آثار وجود رودخانه‌ها کمتر هویدا است. این برجستگی‌ها فقط در نیمکره‌ جنوبی مریخ وجود دارند. در ادامه این مطلب از مجله اینترنتی دلتا درباره این رودخانه‌ها می‌خوانید.

رودخانه های مریخ چگونه بوده‌اند؟

ربات‌ها و مدارگرهایی که به سیاره مریخ ارسال شده‌اند، دانستنی جدیدی را درباره سیاره سرخ در اختیار ما قرار داده است.

دکتر «جی دیکسون» از دانشگاه کلتک، می‌گوید: «این برجستگی‌ها به احتمال زیاد در گذشته روی همه‌ سطح مریخ وجود داشته‌، ولی فرآیندهایی که در ادامه روی این سیاره رخ داده‌، باعث دفن شدن یا فرسایش علایم وجود آن‌ها در دیگر مناطق سیاره شده است. نیمکره‌ شمالی مریخ بسیار صاف بوده که می‌توان دلیل آن ‌را پوشیده شدن سطح آن به‌وسیله‌ جریان سنگ‌های مذاب دانست. علاوه بر این، نیمکره‌ جنوبی مریخ یکی از مسطح‌ترین مناطق موجود در کل سیاره‌های منظومه‌ شمسی است.»

مسطح بودن بیش از حد نیمکره‌ جنوبی مریخ شرایط را برای ته‌نشینی رسوبات فراهم کرده است و به این ترتیب، شواهد مورد مطالعه‌ کنونی ایجاد شده‌. در نقشه‌ سیستم رودخانه‌های جدیدی که محققین تهیه کرده‌اند، ۱۸ برجستگی جدید مربوط به رودخانه‌های مریخ وجود دارد. بررسی دقیق‌تر نقشه‌ جدید، نشان داده است که برخی از برجستگی‌هایی که در گذشته کشف شده بودند، مربوط به رودخانه‌ها نیستند و احتمالاً توسط جریان سنگ‌های مذاب و یخچال‌های طبیعی ایجاد شده‌اند.

به کمک این نقشه اکنون ما درک بهتری از توزیع رودخانه‌های باستانی روی مریخ داریم و کاوش‌های آینده می‌توانند از این اطلاعات برای بررسی شرایط سطح‌شناسی و آب و هوایی مریخ در گذشته استفاده کنند. یکی از بزرگ‌ترین کشفیاتی که در ۲۰ سال گذشته انجام شده، وجود رسوبات بر روی مریخ است. به کمک اطلاعات جدید می‌توانیم نه تنها مریخ را بهتر بشناسیم، بلکه نحوه‌ تکامل سیارات را نیز بهتر درک کنیم.

پیشنهاد مطالعه: در مجله دانستنی دلتا مطلب «بزرگترین دره منظومه شمسی» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

چهار سناریوی پایان جهان

بزرگترین دره منظومه شمسی

واکسن‌ها ممکن است روی کرونای آفریقایی کار نکنند

زمین به‌تازگی سریع‌تر به دور خودش می‌چرخد

آیا می‌توان بو را از طریق امواج تلویزیونی منتقل کرد؟

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

شواهدی از وقوع سیلاب عظیم باستانی در مریخ

 شاید چیزی شبیه به طوفان نوح در مریخ روی داده باشد زیرا دانشمندان ناسا شواهدی از رگبارها و سیلاب عظیم باستانی پیدا کرده‌اند که می‌تواند میلیاردها سال پیش سیاره‌ سرخ را به شدت تحت تأثیر قرار داده باشد.

در سالهای اخیر، دانشمندان شواهدی از میزان قابل توجهی آب در سطح مریخ و زیر سطح آن کشف کرده‌اند. اما این فقط اندکی از سرگذشت آب در این همسایه‌ی سیاره‌ای زمین است. پژوهش‌هایی که ماه جاری در نشریه‌ی Nature Scientific Reports منتشر شده، نشان می‌دهد که سیلاب عظیم باستانی می‌تواند ویژگی‌های سطحی سیاره‌ سرخ و حتی آب‌وهوای آن را تغییر داده باشد. موضوعی که درک ما را از گذشته‌ مریخ بسیار دگرگون می‌کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این تحقیقات جدید می‌خوانید.

شواهدی از وقوع سیلاب عظیم باستانی در مریخ

دانشمندان دانشگاه کرنل و مؤسسه فناوری کالیفرنیا که این پژوهش را انجام داده‌اند گمان می‌کنند که یک سیلاب عظیم باستانی از برخورد شهاب‌سنگ به مریخ در حدود ۴ میلیارد سال پیش آغاز شده است. طبق بیانیه‌ی این پژوهش، این برخورد می‌تواند گرمای کافی برای ذوب شدن مخازن یخی مریخ، آزاد شدن بخار آب جو و ایجاد ابرهای طوفانی سراسری را در سیاره ایجاد کرده باشد.

در این رویداد برخوردی عظیم، کربن دی‌اکسید و متان آزاد شد که ضمن ترکیب با بخار آب برای مدتی کوتاه، آب‌وهوایی گرم و مرطوب را در مریخ ایجاد کرده است. این امر منجر به ایجاد باران‌های سیل‌آسا در سراسر سیاره شده است.

تصاویر قبلی از عوارض موج‌مانند در سطح مریخ نشان می‌داد که این سیاره در گذشته سیلی فاجعه‌بار را تجربه کرده است. اما اکنون نتیجه نهایی طبق آنچه که دانشمندان با استفاده از داده‌های مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا در پژوهش تازه شناسایی کردند، نشان می‌دهد که این سیلاب حدود ۴ میلیارد سال پیش دهانه‌ی گیل مریخ را فراگرفته است. مریخ‌نورد کنجکاوی که هشتمین سال فعالیت خود را سپری کرده و هم‌اکنون در ارتفاعات «دهانه‌ی گیل» (Gale Crater) به کاوش مشغول است، در این خصوص داده‌های رسوبی مهمی تهیه کرده است.

این سیلاب عظیم سطح مریخ را به صورت موج‌هایی از سنگ و گردوغبار به طول ۱۰ متر درآورده است. آب جاری در سطح مدت‌هاست که از میان رفته اما دانشمندان حدس می‌زنند که وقوع سیل نشان می‌دهد که این سیاره در آن زمان قابل سکونت بوده است.

«آلبرتو فیرن» (Alberto Fairén) یکی از نویسندگان پژوهش و متخصص نجوم از دانشگاه کرنل، در مقاله‌ی منتشر شده گفت: «اوایل مریخ از نظر زمین‌شناختی یک سیاره‌ی بسیار فعال بوده است. این سیاره شرایط لازم را برای حمایت از وجود آب مایع در سطح داشته است و روی زمین، جایی که آب وجود دارد، حیات وجود دارد.»

در حالی که این داده‌ها با استفاده از مریخ‌نورد کنجکاوی به‌دست آمده است، این کاوشگر چشم‌انتظار همتای دیگر خود، مریخ‌نورد پشتکار است که در ماه بهمن به سیاره‌ی سرخ می‌رسد و فضل تازه‌ای از کاوش‌ها را با استفاده از ابزارهای علمی جدید خود در مریخ آغاز می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «خشک شدن اقیانوس های مریخ با طوفان‌های ویران کننده» را بخوانید.