مناطق عجیب جهان که در حال نابودی هستند

پیش بینی‌ها حاکی از آن است که تغییرات آب و هوایی به زودی تاثیر عمده‌ای بر شرایط زیست محیطی جهان خواهد گذاشت.

بالا آمدن سطح آب دریاها، از بین رفتن یخ‌های قطبی و خشکسالی‌های شدید، محیط زندگی گونه‌های جانوری متعددی را تهدید می‌کند. همچنین این عوامل زندگی انسان‌ها را تحت تاثیر قرار داده است. این تغییرات آب و هوایی مدت‌هاست که آغاز شده‌اند. یکی از عوارض غیرمنتظره این تغییرات، از بین رفتن مناطق گردشگری دیدنی در نقاط مختلف جهان است که در این مطلب از مجله دلتا به آن خواهیم پرداخت.

از بین رفتن مناطق گردشگری دیدنی

آیا قصد دارید قبل از مرگتان از نقاط دیدنی جهان مثل ونیز و اولمپ یونان و دیواره بزرگ مرجانی استرالیا بازدید کنید؟

باید بگوییم که شما وقت زیادی برای این کار ندارید و باید عجله کنید. جاذبه‌های توریستی بر اثر تغییرات آب و هوایی در حال نابودی هستند و تا چند سال آینده اثری از آن‌ها باقی نخواهد ماند. انسان با استفاده نادرست از منابع طبیعی و آلوده کردن محیط زیست و تولید گازهای گلخانه‌ای به وجود آورنده این تغییرات بوده است.

دیواره بزرگ مرجانی

دیواره بزرگ مرجانی یک دیواره طبیعی ساخته شده از مرجان‌های زنده است. این دیوار جزو یکی از پربازدیدترین پدیده‌های توریستی کشور استرالیا بشمار می‌رود. این دیواره بزرگ مرجانی با طول ۱۵۰۰ مایل از فضا هم قابل مشاهده است. با افزایش دمای آب اقیانوس‌ها و آلودگی‌های انسانی، زندگی این مرجان‌ها در معرض خطر هستند.

سایر جاذبه‌های توریستی در معرض خطر تغییرات آب و هوایی

تنها دیواره مرجانی و سواحل استرالیا نیست که تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار گرفته است. این پدیده (تغییرات آب و هوایی) در حال از بین بردن پارک‌های ملی طبیعی، سواحل زیبا و جنگل‌های بزرگ در سراسر جهان است. در ادامه با تعدادی از آن‌ها آشنا می‌شوید:

مالدیو

این کشور زیبا و کم جمعیت تنها ۲۰ سانتی‌متر از سطح دریا ارتفاع دارد. به زودی با ذوب شدن یخ‌های قطب شمال و بالا آمدن سطح دریا،  مالدیو کاملا به زیر آب خواهد رفت.

پارک اورگلیدز در آمریکا

این منطقه یک پارک طبیعی در فلوریدا است. این پارک جزو مناطق محبوب برای توریست‌ها است. استفاده نامناسب از منابع آبی و کشاورزی زیاد آن را در معرض خطر قرار داده است. طوری که در یک قرن اخیر مساحت آن به نصف کاهش یافته است.

شهر ونیز

این شهر زیبا قرن‌ها است که در میان آب‌ها قرار گرفته است. بالا رفتن سطح دریا و سیل‌های مکرر این شهر را به شدت تهدید می‌کند. پیش‌بینی می‌شود این شهر تا چند سال آینده کاملا به زیر آب برود.

جنگل‌های بارانی آمازون

این جنگل‌ها محل زندگی بیش از بیست درصد از گونه‌های شناخته شده گیاهی و جانوری هستند. جنگل‌های آمازون، در ۳۰ سال گذشته بیش از نیم میلیون هکتار از مساحت خود را از دست داده‌اند. اگر قطع درختان به همین روال ادامه یابد تا چند دهه آینده اثری از این جنگل‌ها باقی نخواهد ماند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب پایان دادن به بحران آب با استفاده از نور خورشید را بخوانید.

سخت ترین موجودی که در فضا هم زنده می ماند

موجودات عجیبی در فضا هستند که می‌توانند در فضا مدت زنده بمانند نام این موجودات Tardigrade هستند.

Tardigradeها موجوداتی میکروسکوپی با ۸ اندام و رفتاری عجیب هستند. آن‌ها به وفور در همه جا پیدا می‌شوند و گونه‌های مختلف این جاندار در هفت اقلیم، از قله کوه‌های مرتفع تا ژرفای اقیانوس‌ها زیست می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ دانشمند دریافتند که این جانداران مقاومت زیادی در برابر سرما و شرایط خلأ دارند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این جاندار عجیب در فضا صحبت خواهیم کرد.

Tardigrade

دانشمندان اروپایی گروهی از این جانداران را با یک موشک به فضا و مدار زمین فرستادند و در کمال شگفتی متوجه شدند که ۶۸ درصد آن‌ها زنده مانده‌اند.

نکته مبهم در این میان این است که چرا این موجودات، برای تاب آوردن این شرایط تکامل پیدا کرده‌اند. چون اصلا منطقی به نظر نمی‌رسد که جانداری در زمین، چنین تطابقی را پیدا کند.

یک پاسخ دم دست و عجیب این است. اصلا آن‌ها منشى فرازمینی دارند! شاید هم آن‌ها در دوره‌ای برای تاب آوردن شرایط کم‌آبی مفرط چنین دگرگون شده باشند.

بعضی از انواع Tardigradeها را می‌توان در خشک‌ترین بیابان‌های زمین یافت

حتی در جاهایی که ۲۵ سال تمام است، بارانی را تجربه نکرده‌اند، می‌توان این جانداران را مشاهده کرد.

این گروه از Tardigradeها هنگامی که با شرایط کم‌آبی مواجه می‌شوند، بدن خود را خشک می‌کنند. فقط ۳ درصد آب خود را باقی می‌گذارند. همین امر باعث می‌شود که سوخت و ساز آن‌ها به میزان شگفت‌انگیزی پایین بیایدو به یک صدم درصد شرایط عادی برسد. آن‌ها می‌توانند تحت این شرایط مدت‌ها زندگی کنند تا زمانی که اوضاع طبیعی شود و دسترسی به آب پیدا کنند.

آزمایش‌ها نشان داده‌اند که Tardigradeها می‌توانند خلأ و نیز فشاری تا پنج برابر فشار اعماق اقیانوس‌ها و نیز دماهای بسیار بالا و نیز دماهای بسیار پایین نزدیک صفر مطلق را هم تحمل کنند.

آیا باز هم این سرسختی را می‌توانیم با رفتن به فاز خشکی، توجیه کنیم؟

توجیه بیشتری در حقیقت لازم است!

در شرایط خشکی این جانداران نه‌تنها آب از دست می‌دهند، بلکه یک مولکول قندی به نام trehalose هم جانشین این آب می‌شود. همین مولکول و نیز خشک شدن است که آن‌ها را در برابر دمای زیاد و نیز سرمازدگی حفظ می‌کند.

مقاومت در برابر تشعشع را چطور می‌توان توجیه کرد. فضا و لایه‌های بالایی جو پر از اشعه‌هایی هستند که می‌توانند به راحتی مولکول‌ها DNA را از هم بپاشند.

مکانیسم اصلی مخرب در هنگام مواجهه با پرتوهای زیانبار، ایجاد ترکیبات فعال دارای اکسیژن است. اشعه‌های یونیزان اینگونه باعث آسیب به بافت‌های زنده می‌شوند. Tardigradeها تحت شرایط خشکی، مقدار زیادی ترکیبات آنتی‌اکسیدان می‌سازند که آن‌ها را در برابر خطر اشعه‌ها محافظت می‌کند.

هنوز سؤال اصلی، منطق چنین تطابق فوق‌العاده‌ای است، شاید Tardigradeها با باد جابجا می‌شده‌اند و در شرایط قرارگیری در جو مجبور می‌شده‌اند که تکامل پیدا کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب عجیب‌ترین خوراکی‌های دنیا را بخوانید.

چرا قله کوه سردتر است؟

بعضی افراد فکر می‌کنند چون قله کوه به خوشید نزدیک‌تر است پس باید هوای آنجا گرم‌تر باشد اما اینطور نیست.

وقتی درباره کوهستان‌ها صحبت می‌کنیم معمولا هوای سرد و برفی آن‌ها را به یاد می‌آوریم. خوب می‌دانیم که در کوه‌ها هر چه از زمین فاصله می‌گیریم و به قله کوه نزدیک‌تر می‌شویم هوا سردتر می‌شود. از طرف دیگر همیشه شنیده‌ایم که هوای گرم سبک‌تر است و بالا می‌رود. هوای سرد سنگین‌تر است و پایین می‌ماند. اگر این طور است پس چرا هوای بالای کوه‌ها سردتر از دامنه کوه است؟ در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره دلیل هوای سرد بالای کوه صحبت می‌کنیم.

دلیل هوای سرد بالای کوه

چرا هوای بالای کوه سردتر است؟

برای شروع بهتر است زمین را مثل یک بخاری در نظر بگیرید که ما را گرم نگه می‌دارد. وقتی از زمین دور می‌شویم احساس سرما می‌کنیم. چیزی که باعث گرم شدن این بخاری می‌شود نور و گرمایی است که از خورشید دریافت می‌کند و دانشمندان آن را تابش می‌نامند.

نور و گرما از خورشید به سمت زمین می‌آید و به اتمسفر زمین می‌رسد. اتمسفر در نگه داشتن گرمای خورشید چندان خوب عمل نمی‌کند و گرما و نور را از خود عبور می‌دهد.

در نهایت گرمای خورشید به زمین برخورد می‌کند و بخصوص در جنگل‌ها و اقیانوس‌ها جذب آن می‌شود. مثلا در زمین‌های پوشیده از برف، بیشتر آن بازتاب پیدا می‌کند و به سمت خورشید برمی‌گردد.

وقتی از زمین فاصله می‌گیریم در واقع از بخاری که ما را گرم نگه می‌دارد یعنی زمین دور می‌شویم.

بنابراین در بالای کوه‌ها هوا آن قدر سرد است که در عرض چند دقیقه می‌تواند ما را دچار سرمازدگی کند. این سرمازدگی عواقب خطرناکی دارد. هوای بالای کوه در نگه داشتن تابش خورشید بسیار بد عمل می‌کند و گرما را مستقیما از خود عبور داده و به سمت زمین می‌فرستد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب موجودات عجیبی که تنها در کف اقیانوس‌ها دیده می‌شوند را بخوانید.

علت صدای اقیانوس از درون صدف

وقتی که صداهای محیط اطراف با سطح داخلی سخت پوسته‌های توخالی برخورد می‌کنند، چندین انعکاس رخ می‌دهد و فرکانس‌ برخی از صداهای محیط اطراف تقویت می‌شوند.

در دوران کودکی از زبان مادر یا پدرمان شنیده‌ایم که اگر یک صدف دریایی را دم گوشمان بگذاریم، می‌توانیم صدای اقیانوس را بشنویم. حالا می‌دانیم که این حرف به هیچ وجه درست نیست. اگر می‌خواهید بدانید دلیل صدای صدف‌ ها‌ی اقیانوس‌ چیست این مطلب از مجله دلتا را بخوانید.

دلیل صدای صدف‌ ها‌ی اقیانوس‌ چیست؟

اول از همه اینکه مهم نیست چقدر صدف ما صدای امواج اقیانوس می‌دهد. مهم این است که این صدا، صدای موج اقیانوس نیست.

پس این صداها چیست که با گذاشتن صدف روی گوشمان می‌شنویم؟

در یک کلمه این‌ها صداهای محصور شده و گرداننده در وجود ما و اطراف ماست که چون خیلی خیلی آرام هستند در حالت عادی نمی‌شنویم. برای اینکه این صداها را بشنوید شما احتیاج به یک وسیله تشدید کننده صدا دارید.

راحت‌ترین وسیله این است که با دهان خود یک O درست کنید و انگشت خود را روی گلوی خود تکان دهید. در این حالت شما باید صداهایی می‌شنوید. O را بزرگ‌تر و یا کوچک‌تر کنید تا صداهای متفاوت‌تری بشنوید. کاری که شما می‌کنید مانند این می‌ماند که با دهان خود یک تشدید کننده صدا ایجاد کنید که در واقع صدا با ارتعاشات هوا در یک حفره باز ایجاد می‌شود.

برای دانستن مطالبی بیشتر از اقیانوس‌ها مطلب واقعیت‌هایی درباره اقیانوس‌ها را بخوانید.

صدف‌های حلزونی که شما به آن گوش می‌دهید هم چیزی شبیه به مثال بالا هستند

صدف‌ها سطح سخت و منحنی دارند که بهترین شرایط را برای بازپخش صدا ایجاد می‌کنند. صداهای اطراف و درون ما مثل صدای خیلی آرام هوا، صدای جریان خون در جمجمه ما، صدای پچ پچ دیگران در اتاق بغلی در داخل حفره حلزون، تشدید پیدا می‌کند.

به این ترتیب این صداها برای شما قابل شنیدن می‌شوند. درست مثل اندازه O که دهان ما می‌سازد تفاوت در اندازه صدف‌های حلزونی،  صداهای متفاوتی ایجاد می‌کند.

این واقعیت که صدف‌های دریایی صدای اقیانوس و امواج می‌دهند کاملا تصادفی است. هر نوع تشدید کننده صدایی که در مقابل گوش شما قرار بگیرد دقیقا همین صدا را ایجاد می‌کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب موجودات عجیبی که تنها در کف اقیانوس‌ها دیده می‌شوند را بخوانید.

پیش بینی آلزایمر با تکنولوژی جدید

بیماری آلزایمر با تضعیف تدریجی ناخودآگاه در استخراج اطلاعات و افکار همراه است. آلزایمر یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که در آن به تدریج، توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود.

تشخیص زودهنگام مرض آلزایمر می‌تواند به بیماران مبتلا به این مرض کمک کند تا با تغییر شیوه و سبک زندگی خود روند پیشرفت این بیماری را کاهش دهند. به طور حتم اگر تشخیص مرض آلزایمر یک دهه زودتر از حالت عادی صورت گیرد، کنترل کردن به همان نسبت راحت‌تر خواهد بود. حال دانشمندان موفق به طراحی هوش مصنوعی جدیدی شده‌اند که می‌تواند این بیماری را حدود یک دهه زودتر از پزشکان متخصص تشخیص دهد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره طراحی هوش مصنوعی برای تشخیص آلزایمر صحبت می‌کنیم.

اثرات مخرب آلزایمر

در حال حاضر مرض آلزایمر به عنوان یک بیماری مزمن و زیان‌بار شناخته شده است که به تخریب اعصاب می‌پردازد. این بیماری با اثرات مخربی نظیر زوال عقل و پریشانی، اختلال‌های فیزیکی را هم پدید می‌آورد. اختلال‌های متعددی در امر راه رفتن یا بلع غذا به وجود می‌آید که همراه با پیشروی این بیماری، به شکل فزاینده‌ای پیشرفت می‌کنند.

طراحی یک هوش مصنوعی جدید برای تشخیص مرض آلزایمر

جمعی از پژوهشگران اقدام به طراحی هوش مصنوعی جدیدی نموده‌اند که از وجود تکنولوژی یادگیری ماشین بهره می‌برد. این تکنولوژی قادر است مرض آلزایمر را حدود یک دهه زودتر از زمانی که پزشکان به طور عادی قادر به تشخیص آن هستند، تشخیص دهد. به این ترتیب افراد مبتلا به این بیماری مخرب، از فرصت کافی برای کنترل کردن بیماری برخوردار خواهند شد.

نحوه تشخیص مرض آلزایمر توسط هوش مصنوعی جدید

پزشکان اغلب برای تشخیص مرض آلزایمر از اسکن‌های مغزی MRI استفاده می‌کنند. هوش مصنوعی جدید طراحی شده توسط پژوهشگران ایتالیایی، به شیوه‌ای متفاوت اقدام به انجام این کار می‌نماید.

طراحان این هوشی مصنوعی جدید از اطلاعات مربوط به اسکن مغزی MRI حدود ۶۷ بیمار مبتلا به مرض آلزایمر استفاده کرده‌اند. اطلاعاتی که به شکل عمومی در دسترس بوده و علاوه بر بیماران کنترل شده‌ آلزایمری، موارد پیشرفته‌ مربوط به این بیماری را نیز در بر می‌گرفته است.

یکی از پژوهشگران ارشد فعال معتقد است که بر اساس نتایج به دست آمده از آزمایش‌های انجام شده، این هوش مصنوعی جدید قادر است با دقتی نزدیک به ۸۶ درصد، میان یک مغز سالم و یک مغز مبتلا به مرض آلزایمر تمایز قائل شود.

علاوه بر آن میزان دقت این هوش مصنوعی در تفکیک یک مغز سالم از مغزی که به اختلالات شناختی ضعیف مبتلا بوده نیز رقمی در حدود ۸۴ درصد خواهد بود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب حقایقی در مورد هوش مصنوعی را بخوانید.