بزرگترین دره منظومه شمسی
مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) به کمک دوربین پیشرفته خود تصاویر جدیدی از دره مارینر در سطح مریخ ثبت کرده که عظمت آن را با جزییات بالا نشان می‌دهند.
دره مارینر در مریخ بزرگ ترین دره منظومه شمسی با اندازه ده برابر طولانی‌تر و سه برابر عمیق‌تر از دره «گرند کنیون» است. این دره بیش از ۴ هزار کیلومتر (یعنی تقریباً برابر با طول ایالات متحده) بوده و نزدیک به یک چهارم سطح سیاره سرخ را پوشانده است. ادامه این مطلب را در مجله اینترنتی دلتا دنبال کنید.
اگر علاقه‌مند به مطالب دانستنی زمین شناسی باشید، حتما می‌دانید که بیش از پنج میلیون سال قبل دره گرند کنیون در قسمتی از قاره آمریکا که امروزه ایالت آریزونا نام گرفته، به تدریج و به خاطر جریان آب در رودخانه کلرادو شکل گرفت. آن‌طور که محققان می‌گویند در گذشته بسیار دور در سطح مریخ نیز آب به شکل مایع جریان داشته و در به وجود آمدن دره مارینر نقش داشته است. البته به گفته آن‌ها آب به تنهایی نمی‌توانسته چنین دره عمیق و طولانی را به وجود آورد و عوامل دیگری نیز در شکل‌گیری بزرگترین دره منظومه شمسی احتمالا دخیل بوده‌اند.
به گفته محققان میلیاردها سال قبل فوران آتشفشان‌های مریخ در منطقه‌ای به نام Tharsis که دره مارینر امروزه در آنجا قرار گرفته، سطح سیاره را شخم زده و پس از نشست مواد مذاب دره شکل گرفته است. در طول هزاران سال و به خاطر رانش زمین، جریان یافتن مواد مذاب و آب، دره مارینر به شکلی که امروزه می‌بینیم درآمده است.
فوریه سال جاری میلادی مریخ نورد استقامت پس از سفری تقریبا ۷ ماهه و سپس ماهواره‌های چین و امارات به مریخ می‌رسند. محققان امیدوار هستند به کمک این سه فضاپیما اطلاعات تازه‌ای از سطح مریخ از جمله دره مارینر کسب کنند.
پیشنهاد مطالعه: در بخش مد و فشن مجله دلتا مطلب “رنگ‌هایی که هیچ وقت از مد نمی‌افتد!” را بخوانید.
همچنین بخوانید:
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید
مسیر جدیدی در منظومه شمسی برای سفرهای فضایی
سفرهای فضایی نقش مهمی در آینده خواهند داشت و ظاهرا کوتاه‌تر از پیش‌بینی‌های قبلی خواهند بود. به تازگی پژوهشگران یک شبکه بزرگراهی در منظومه شمسی کشف کرده‌اند که سرعت سفرهای فضایی را افزایش می‌دهد.
اجرام آسمانی کوچک مانند دنباله‌دارها و سیارک‌ها می‌توانند به وسیله این مسیرها در منظومه شمسی سریع‌تر به مقصد خود برسند. برای مثال می‌توان فاصله میان مشتری و نپتون را در کمتر از ۱۰ سال طی کرد. از نظر تئوری فضاپیماها می‌توانند سریع‌تر از گذشته در این مسیرها حرکت کنند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره مسیر جدیدی در منظومه شمسی می‌خوانید.
پژوهشگران برای کشف این مسیرها «منیفلدهای فضایی» یا اتصال قوس‌هایی که از لبه‌های منظومه شمسی امتداد دارند را مورد بررسی قرار دادند. محاسبه این منیفلدها کار فوق‌العاده پیچیده‌ای است چرا که باید در ساختار دینامیکی تعدادی بالایی اجرام و همچنین نیروهای گرانشی کاوش کرد.
طبق اعلام محققان، با جمع‌آوری جزئیات داده‌های عددی دقیق درباره میلیون‌ها مدار در منظومه شمسی توانستند درک بهتری از این مسیرها داشته باشند. این داده‌ها با درک کنونی از منیفلدهای فضایی ترکیب شد تا دانشمندان به چنین شبکه‌ای از بزرگراه فضایی در منظومه شمسی دست پیدا کنند.
به گفته پژوهشگران، مشخص‌ترین ساختارهای قوسی متصل به مشتری هستند و در آن‌ها نیروی گرانشی قدرتمندی وجود دارد. برای درک بهتر نحوه تاثیر این ساختارها روی اجرام موجود در منظومه شمسی و چگونگی استفاده از آن‌ها برای سفرهای فضایی سریع‌تر به پژوهش‌های بیشتری نیاز است. دانشمندان همچنین می‌خواهند به درک بهتری از نحوه رفتار این منیفلدها در اطراف زمین دست پیدا کنند.
این رویکرد می‌تواند مدت زمان سفرهای فضایی را کاهش دهد که با اینکار در هزینه‌ها هم صرفه‌جویی خواهد شد، چرا که به سوخت کمتری برای حرکت فضاپیما نیاز خواهد بود. انسان‌ها در آینده نزدیک نمی‌توانند به دورترین نقاط منظومه شمسی سفر کنند، با این حال کشف مسیر جدیدی در منظومه شمسی می‌تواند به بشریت در سفر به مناطق نزدیک زمین کمک کند و مدت زمان سفرها را چندین سال کاهش دهد.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «منظومه شمسی زودتر از انتظار ما نابود خواهد شد» را بخوانید.
همچنین بخوانید:
تبدیل راکت ها به ایستگاه فضایی برای رفع مشکل زباله های فضایی
کشف علت احتمال مشکلات سلامتی در فضانوردان
جف بزوس: بلو اوریجین اولین زن را به سطح ماه می‌برد
یاسمین مقبلی یکی از فضانوردان پروژه بازگشت به ماه
موشک استارشیپ نخستین انسان را در سال ۲۰۲۴ به مریخ خواهد برد
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید