سفر به جزیره کیش در هر زمانی از سال برای گردشگران جذابیت دارد. تابستان و زمستان هم ندارد. با آن طبیعت منحصر به فرد و تفریحات متنوع. جالب است بدانید که این مروارید خلیجِ فارس غیر از پاساژ گردی ها و تفریحات آبی، مناطق گردشگری زیبایی را نیز در خود جای داده است. از تفریحات آدرنالین دار بگیرید تا آثار تاریخی و بناهای دیدنی. یکی از این مناطق دیدنی کاریز کیش است. شهری زیر زمینی که باید حتماً در لیست جاذبه های گردشگری تان نوشته شود.
امروز با مجله گردشگری مان سری به این شهر زیرزمینی زده ایم که اتفاقاً یکی از زیبا ترین جاهای دیدنی کیش است. شبکه ای از قنات ها که به این نام معروف شده و فقط ۱۴ متر از سطح زمین پایین تر است. با مجله دلتا بمانید.
کاریز، تشکیل شده از یک دهانه روباز و یک مجرای تونل مانند زیرزمینی و چندین چاه عمودی که این مجرا یا تونل زیر زمینی را با سطح زمین مرتبط میسازد، بخش های مختلفی دارد و خود چاه ها عامل تهویه هوای قنات نیز هستند. در حقیقت ایران را میتوان اولین کشوری دانست که این چرخه پر کاربرد را به وجود آورد. سازه ای که آب را بدون صرف هزینه و تنها با کمک گرفتن از نیروی ثقل زمین به مکان درست هدایت می کرد.
کاریز کیش که با نام شهر زیر زمینی کیش هم معروف شده، به وسعت ۱۰۰۰۰ متر در عمق ۱۴ تا ۱۶ متری زیر زمین، قرار گرفته است. ویژگی منحصر به فردی دارد، سقفی پوشیده شده از صدف و مرجان هایی به عمرِ ۲۷۰ میلیون سال که در برخی قسمت ها قدمت این مرجان ها به ۵۷۰ میلیون سال نیز میرسد.
در واقع همانطور که گفته شد این شهر زیر زمینی مجموعه ای از قنات هایی است که با شبکه ای از مسیر های اصلیِ هدایت آب شیرین، مورد استفاده قرار میگرفته است. (کاریز معادلِ کلمه قنات در زبانِ عربی است.) و تنها قناتی در جهان است که سقف آن با مرجان پوشیده شده.
دمای هوای خنک این کاریز در تمام فصول سال تغییر نمیکند. یک جریان آب شیرین نیز از کنار گردشگران در حین بازدید میگذرد. دمای هوای خنک و گذر آب، این مکان را به یکی از بی نظیر ترین مناطق گردشگری در کل خلیج همیشه فارس بدل کرده است.
این جاذبه گردشگری را میتوانید در بلوار میرمهنا، بین میدان المپیک و میدان فارور بیابید.
همه روز های هفته از ساعت ۹ صبح تا ۱۰ شب میتوانیم این شهر زیر زمینی را ببینیم را ببینیم.
دیدن لایه های هفت متری مرجانی در سقف این کاریز اولین چیزی است که توجه شما را به خود جلب میکند. مرجان هایی که فقط میتوانید در زیر دریاها و اقیانوس ها، آن ها را ببینید. اما کاریز کیش به راحتی این زیبایی های بی بدیل را مقابل چشمان شما قرار داده است.
بدنِ این مرجان ها که زمانی در بسترِ دریا جای داشتند مملو از صدف ها و فسیل آبزیانی است که بیش از میلیون ها سال قدمت دارند؛ و شما به وضوح میتوانید هنگام بازدید، با نگاهی به سقف آن ها را مشاهده کنید.
داخل دالان های کاریز کیش، بازار صنایع دستی ای برپا شده است، که میتوانید از آثار دستی و هنرمندانه این مرز و بوم یادگاری هایی برای خود و دوستانتان تهیه کنید. همچنین در بخشی از این کاریز موزه ای قرار دارد که در آنجا فسیل هایی از جانوران همراه شناسنامه و مشخصات آن ها، نگهداری میشود وَ مهمتر از همه این که شناسنامه کاملی از تاریخچه خلیج فارس را مشاهده خواهید کرد که بر نام بلند خلیج ایرانی همیشه فارس صحه میگذارد.
گذشته از جاذبه دیدنی و گردشگری این کاریز، امکانات دیگری نیز به این مجموعه اضافه شده است. مانند عکاسخانه که اجازه میدهد خاطره این روز زیبا را در این مکان دیدنی برای خود ثبت کنید. همچنین میتوانید بر دست و بدن خود نقش هایی زیبا از حنا بزنید که خاص مردمان جنوب کشورمان است. همچنین رستوران و کافهای نیز برای گردشگران تعبیه شده است.
قنات کیش در حدود ۲۰ سال پیش رو به تخریب بود و در معرض نابودی قرار داشت. در سال ۱۳۷۸ سرنوشت کاریز کیش به دست یکی از ایرانیانی که پس از سالها از آلمان بازگشته بود تغییر کرد. مهندس حاجی حسینی با تحقیق روی این سازه به آن علاقه مند شد و تصمیم به بازسازی آن گرفت. او در همان سال مرمت و بازسازی کاریز را با حفظ اصالت بنا شروع کرد و به یک شهر زیرزمینی با بخش های مختلف توریستی تبدیل شد.
آدم های هیجان طلب را میشناسید؟ همان ها که به نام معتادان آدرنالین شناخته میشوند. آنهایی که یک هو تصمیم میگیرند لب بام یک آسمان خراش روی دستان شان راه بروند! یا از ارتفاع ۶۰ متری فقط با اتکا به یک بند پایین بپرند؟ و یا نه برای آفرود به کویر بروند و چه و چه و چه؟! در مجله دلتا به فکر آن ها هم بودهایم. با مجلهه گردشگری مان تفریحاتی را گشته ایم تا به شما نشان دهیم چه کارهای هیجان انگیزی وجود دارد که میتوان با آن ها آدرنالین خون را بالا برد و با کلی دست و جیغ و هورا، روح را سر ذوق آورد. با ما بمانید.
آدمهایی که به عمق جنگل های خطرناک میزنند یا دره های عمیق را مینوردند، بیس جامپینگ می کنند، اصلاً انگار با ترس عجین هستند. دلشان میرود که مثلاً از روی کوه آلپ با چتر بپرند پایین. یا بین دو آسمان خراش بند ببندند و روی آن راه بروند. گویا انگار آرامش بخش ترین لحظات زندگی شان را آنجا میگذرانند.
تعجب نکنید، این بندگان خدا فقط میخواهند کمی دوز آدرنالین خونشان را بالا ببرند. وه! چه خوب که در تهران خودمان، همین زیر گوشمان تفریحات هیجان انگیزی هم برای آنان در نظر گرفته شده. اصلاً بیایید ما هم همراه صفحه گردشگری مجله دلتا، یک پرس آدرنالین نوش جان کنیم.
روزی روزگاری چند خلبان قدیمی نشستند و از وسایل کنار دستشان یک ماشین ساده و کوچک ساختند. تازه با هم رقابت هم کردند. اما این ماشینهای کوچک از بین مردم و عاشقان سرعت نرفتند که نرفتند. اینگونه بود که ورزش هیجان انگیز کارتنیگ را به وجود آوردند. راستی میدانستید مایکل شوماخر هم از کارتینگ شروع کرد؟
چطور برویم؟ تهران، ضلع شرقی استادیوم آزادی، جنب پارکینگ شماره ۱۳.
پیشنهاد مطالعه: برای اینکه همه پیست های کارتینگ تهران را بشناسید میتوانید به مطلب “پیست های کارتینگ تهران کجاست” مراجعه کنید و برای شناخت بیشتر این ورزش هیجان انگیز مطلب “کارتینگ چیست” را در مجله دلتا مطالعه کنید.
هیجان طلبها در این ورزش خود را به یک قرقره میبندند و روی یک سیم بکسل که بالای دره ای، جنگلی، کوهی و یا ساختمان بلندی بسته شده، رها میکنند تا بعد از طی مسیر به آن طرف و به مقصد برسند. سرعت این سُر خوردن اصلاً کم نیست و ارتفاع این سیم های بسته شده هم مطلقاً کوتاه نیست. شکل حرفه ای و بی نظیر سِرو آدرنالین در تهران! روی رود دره ولنجک. (توچال)
چطور برویم؟ مجموعه تله کابین توچال، مسیر تندرستی.
پیشنهاد مطالعه: میتوانید همه چیز را راجع به زیپ لاین در مطلب ” زیپ لاین چیست ؟ کجا بازی کنیم ؟” مطالعه کنید
فکر میکنید آدرنالین طلب ها از ورزشی مانند جت اسکی غافل ماندهاند؟ خیر؛ کافی است یک روز به فشافویه بروید. به کویر جنوبی تهران. دریاچه مصنوعی فشافویه. حالا روی جت اسکی ها بنشینید و گازش را بگیرید تا لذت هیجانِ معتادان آدرنالین تهران را درک کنید. فکرش را بکنید، اینجا روزانه تا ۳۰۰ مراجعهکننده دارد. البته جت اسکی دریاچه چیتگر هم شاید بتواند هیجان خونتان را بالا ببرد.
چطور برویم؟ نرسیده به فرودگاه امام، کیلومتر ۱۸ اتوبان تهران-قم، دریاچه فشافویه.
نفستان را در سینه حبس کنید، بعد روی این سورتمه ها بنشینید. سورتمه تهران جایی است که از بالا میتوانید همه شهر را زیر پایتان ببینید. البته اگر هیجان سرعت بیش ازحد این اجازه را بدهد. یک ریل غیر مستقیم و پیچ در پیچ با خم و قوس ها، سربالایی و سرپایینی های مختلف در ارتفاعات تهران وسیله نقلیه شمااست.
چطوربرویم؟ خیابان دربند، انتهای خیابان اسداللهی، پارک گلاب دره، سورتمه تهران.
پیشنهاد مطالعه: همه چیز را در مورد سورتمه و بالاخص سورتمه هیجان انگیز تهران میتوانید در مطلب “سورتمه چیست ؟ سورتمه تهران کجاست؟” مطالعه کنید.
فکر ضربان قلبتان باشید که چطور در سینه تان خواهد زد اگر در یک اتاقک روی دریچهای ایستاده باشید که هر لحظه ممکن است باز شود و شما سقوط کنید! آن هم در یک سرسره طولانی با سرعتی برابر با ۱۱ متر بر ثانیه. این دیگر چه جور آب بازی کردن است؟ آنقدر هیجان دارد که آن لحظه که رها میشوید را هیچگاه تا آخر عمر از یاد نخواهید برد.
چطور برویم؟ کیلومتر ۲۳ اتوبان تهران- کرج، خروجی گرمدره، دهکده آبی پارس.
آفرود سبکی از رانندگی است. معتادان آدرنالین در این ورزش اصلا و ابدا کم نیستند. در مسیر های سخت با پستی و بلندی های شدید رانندگی کرده و کلی روحشان را سر ذوق می آورند. مطمئنم آنقدر جیغ می کشند و لذت می برند که باید صدایشان را هنگام پاشیدن شن های کویر به این سو و آنسو ضبط کرد.
آفرود (OFF ROAD) در انگلیسی یعنی خارج از جاده. به سواری هایی اتلاق میشود که میتوانند مسیرهایی را بپیمایند که جاده ندارند. مثل بیابان، مثل جنگل، مثل شن های صحرا و… در اصطلاح به آن ها خودرو های بیابان گرد هم میگویند.
در همه جای ایران با توجه به تنوع طبیعت و آب و هوای متغییر در فصول مختلف، زمینه مناسبی برای گذراندان زمانی خوش با این تفریح برای علاقه مندان فراهم است.
چطور برویم؟ به پیشنهاد مطالعه مراجه کنید و هرجا که دوست داشتید آفرود سواری کنید.
پیشنهاد مطالعه: به شدت پیشنهاد میشود که برای اطلاعات بیشتر راجع به آفرود سواری، مطلب “آفرود چیست ؟ کجا سواری کنیم؟” را مطالعه کنید.
خوب آماده اید؟ این دیگر یکی از آن ورزش هایی است که در آن ترشح آدرنالین معنا ندارد بلکه باید بگوییم در این تفریح شما با فووران آدرنالین مواجه هستید. اینجا شما نه بند دارید، نه چتر دارید، نه به قرقره بسته شدید و نه هیچ چیز دیگر. شما از بالای ارتفاعی نه چندان کم باید در یک تشک پر از هوا فرود بیایید! بپرید تو هوا، جیغ بکشید و بوم! روی تشک پر باد پخش زمین شوید.
چطور برویم؟ مجموعه تفریحی توچال، اولین باشگاه بگ جامپ در ایران
پیشنهاد مطالعه: برای آنکه راجع به بگ جامپینگ و مکان های این تفریح بدانید مطلب “بگ جامپینگ، بپر تو هوا و جیغ بکش، بوم!” را مطالعه کنید.
پاراگلایدر وسلیه ای برای پرواز است. شاید بتوان آن را نو ظهور نامید. در اواخر دهه ۸۰ اختراع شده و ساده ترین وسیله ای است که برای پرواز به دست بشر ساخته شده است. تقریباً با چتری پرواز میکند که بیشتر یک بادپر است تا وسیله ای برای سقوط. خلبانِ آن میدود و این بادپر را از پی خود میکشد و به اهتزاز در میآورد.
معتادان به آدرنالین دسته جدا نشدی این ورزش هستند و اصلاً نمی شود که نمی شود بدون جیغ و ویغ و سرو صدا همانجا نشست و از مناظر لذت برد.
چطور برویم؟ باز هم مجموعه تفریحی توچال. البته برای آنکه از همه سایت های پرواز پاراگلایدر مطلع شوید به پیشنهاد مطالعه مراجعه کنید.
موزه گردی همیشه نتایج خوبی در پی دارد. گذشته از آنکه ساعاتی خاطره انگیز را در آنجا می گذرانیم، میتوانیم راجع به گذشتگانمان، اطلاعات کسب کنیم و بسیاری نشانه ها را از ساکنان کهن این کره خاکی ببینیم. در جای جای جهان، ایران و پایتخت میتوان به این تفریح دوست داشتنی پرداخت. بیایید با مجلهه گردشگری مان سری به موزه رضا عباسی تهران بزنیم که اتفاقاً گنجینه ای ارزشمند از همین گذشتگان را در خود دارد.
نمی دانم موزه ایران باستان را دیده اید یا نه؟ موزه رضا عباسی نمونه کوچک آنجاست، تا جایی که به موزه ایران باستان کوچک هم مشهور شده. از موزه های مهم و معروف تهران است و آثاری از هزاره دوم پیش از میلاد تا پایان دوره قاجار را در دل خود دارد، همچنین آثاری ارزشمند از هنر خطاطی و نگارگری، که میتوانید با مجله دلتا بمانید تا بیشتر با آنها آشنا شوید.
گنجینه ای ارزشمند در قلب پایتخت را در موزه رضا عباسی، میتوانید ببینید. از دو هزار سال قبل از میلاد مسیح تا چیزی در حدود دو هزار سال بعد از آن. با بازدید از این موزه، شما به سفری در تاریخ میروید سیری جذاب در تونلی که نامش را به یاد نقاش مشهور دوره صفوی، رضا عباسی کاشانی گذاشته اند. از سویی به دلیل وجود اشیایی متنوع از دوران پیش از اسلام و اسلامی، آنجا را ایران باستان کوچک هم میخوانند و از این نظر هم اهمیت زیادی دارد.
ایران باستان نام یکی از دو ساختمان موزه ملی ایران، مهم ترین موزه وَ موزه مادر ایران است که در تهران قرار گرفته است.
اینجا قبلاً یک نمایشگاه مبل و دکوراسیون بود که در سال ۱۳۵۶ پس از خریداری ساختمان، موزه ای در این مکان ایجاد شد و به طور رسمی در مهرماه سال ۱۳۵۶ با حضور فرح پهلوی افتتاح شد. مدیریت آن را به آیدین آغداشلو -نقاش و نویسنده مشهور- سپردند. در ۱۵ بهمن سال ۱۳۷۹ موزه رضا عباسی، پس از یک دوره بازسازی برای پنجمین بار، باز شد و تا کنون پذیرای بازدیدکنندگان بوده است. این موزه زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قرار دارد.
آثاری که در این موزه نگهداری میشوند مربوط به دروه پیش از تاریخ و تا قرن سیزده هجری یعنی پایان دروه قاجار را در بر میگیرند. گفتیم وقتی شما به دیدن این موزه میروید در واقع به یک تونل زمان وارد شدهاید. این به آن دلیل است که در آنجا یک چیدمان منحصر به فرد و با دقت در گنجینه ها صورت گرفته و کاملاً به ترتیب زمانی در جای جای موزه پراکنده شدهاند. در این صورت بازدید کنندگان سیر تکامل هنر، تمدن و فرهنگ کهن را در توالی زمانی خود میتوانند ببینند. بنابر این توصیه میکنیم شما هم آثار را به ترتیب تاریخ مشاهده کنید. یعنی از طبقه سوم.
اشیایی که از دوره های پیش از اسلام به جای مانده اند در این طبقه نگهداری میشوند. یعنی هخامنشی، اشکانی و ساسانی که بیشتر با طرح هایی از حیوانات و طبیعت مزین شدهاند. یکی از دیدنی ترین آثار این بخش تکوک ها هستند که با نام های مرغان صُراحی یا ریتون هم شناخته میشوند. ظرف هایی کهن به شکل جانوران. مفرغ های لرستان هم از آثار دیدنی و مهم این موزه هستند.
تکوک ها ظرف هایی بودند که در دوران کهن به شکل جانوران ساخته میشدند. تکوک معمولاً آوندی بود زرین یا آهنین به صورت گاو یا ماهی.
وقتی به طبقه دوم موزه وارد شوید، ۲ تالار خواهید دید که به نمایش آثار اسلامی اختصاص داده شده اند.
میتوانید ظروف سفالی، وسایل فلزی، جواهرت و لباس دوره های سلجوقی، صفوی و تیموری، قلمدان ها و جعبه های روغنی باقی مانده از دوره قاجار را در این تالار ها ببینید.
تابلوهای متعلق به مکتب شیراز، نیشابور، اصفهان، قزوین، تبریز و هرات، در تالار نگارگری جای گرفتهاند و میتوانید شاهد روند رشد هنر تا سده چهاردهم هجری قمری باشید.
گفتیم که آثار حرفهای و قدیمی از خط های ثلث، نسخ، محقق و نستعلیق را هم در موزه رضا عباسی خواهید دید که بر روی کاغذ، پوست حیوانات و … نقش بسته اند. همه این آثار هم در طبقه اول میتوانید بیابید.
آدرس: خیابان دکتر شریعتی، نرسیده به پل سید خندان، پلاک ۹۷۲
مترو: ایستگاه شهید قدوسی در خط ۳ مترو پیاده شوید که حدود ۱.۲ کیلومتر با موزه فاصله دارید. با یک تاکسی عبوری از خیابان شریعتی میتوانید به موزه برسانید و اگر اهل پیاده روی هستید، این مسیر را می توانید پیاده طی کنید.
اتوبوس: ایستگاه اتوبوس سید خندان در ۹۰۰ متری موزه قرار دارد و می توانید از آنجا پیاده به موزه برسید.
هزینه بازدید: ۴۵۰۰ تومان برای گردشگران ایرانی و ۳۰۰۰۰ تومان برای گردشگران خارجی
ساعات کار موزه رضا عباسی: همه روزه از ۰۹:۰۰ تا ۱۶:۰۰
بارها و بارها برایتان پیش آمده، سایتی گردشگری را باز کرده اید و یا در حال جستجو در اینترنت هستید و یا نه اصلاً از رادیو و تلوزیون می شنوید که: «در گردشگری مجازی امروز میخواهیم به دیدن …برویم» و یا جملاتی از این دست. در مورد رسانه نمی توانم بگویم دانسته و یا نادانسته است. اما می توانم بگویم: بله، برخی از مقالات اینترنتی نمیدانند درباره مقوله ای صحبت می کنند که اتفاقاً یکی از شاخه های مهم صنعت گردشگری است.
گردشگری مجازی که چیزی نزدیک به دو دهه است باب شده و خیلی ها فقط اسم آن را میدانند و یا فقط آنقدر اطلاع دارند که: این رشته گردشگری یعنی: ما به عنوان مسافر به مقصد گردشگری نرویم و فقط در خانه هایمان بنشینیم و راجع به آن مقصد، بخوانیم، ببینیم و بشنویم! اگر با مجله دلتا همراه شوید با شما خواهیم گفت که تا چه حد این تصور درست و تا چه حد غلط است.
گردشگری مجازی مقوله جالبی است که شاید آرزوی بر آورده شدهی کسانی است که نمی توانستند به سفر واقعی بروند. پولش را نداشتند، اطلاعاتش را نداشتند، وقت نداشتند و چه و چه و چه که امروزه میتوانند با یک کلیک به دور دنیا سفر کنند. حدود دو دهه از پدید آمدن آن نمی گذرد، از حضور در سرزمین دیجیتالی وب و مشاهده اطلاعات نوشتاری، تصویری و صوتی از دنیای اطراف و همه نقاط جهان، هر جایی که شما نمیتوانید یا نمیخواستید به آن سفر کنید.
چیزی شبیه با کاری که شاید شما هر روز در مجلات اینترنتی میکنید. در همین مجله دلتا شما به مجلهه گردشگری مان مراجعه و از جای جای کره زمین دیدن میکنید. جاذبه های گردشگری تمام جهان را میبینید، به کویرها سرک می کشید و حتی در سفرتان می توانید همراه نوشته، به آب و هوای آن منطقه هم دست پیدا کنید.
شما در این گردشگری مجازی کاخ موزه ها ، اماکن باستانی جهان، از اولین نقطه شرق کره زمین تا آخرین نقطه غرب کره زمین را می گردید و در هر سفرتان شاید فقط ۴یا ۵ دقیقه وقت سپری می کنید.
آنچه گردشگری مجازی را کامل میکند و با دنیای اطلاعات متنی و تصویری شما را مثلاً به تاریخ باستان پیوند میدهد، کمک گرفتن از تصاویر ویدیویی و عکس های سه بعدی از چشم اندازهای زیبای محل سفر است.
گردشگری مجازی در یک جمله یعنی سفر به دور دنیا با یک “کلیک”
صفحات گردشگری که من آن ها را در این مطلب، مجریان تورهای مجازی می نامم معمولاً عکس های اینترنتی محل انتخابی را بسیار باکیفیت و با تمام جزییات به نمایش میگذارند. به این صورت که چندین عکس را از قسمت های مختلف فضای مورد نظر تهیه میکنند و آن ها را به صورت خلاقانه و کاملاً حرفه ای در کنار یکدیگر قرار میدهد که به عکاسی پانوراما معروف است.
ترکیبی از تصاویر، نماهای سه بعدی، تصاویر پانوراما (۳۶۰ درجه)، ویدئو، صوت و … که یک فضای حقیقی را مدل سازی کرده و به کاربر، امکان میدهد که در این فضا به صورت مجازی به گشت و گذار بپردازد و از محیط مجازی اطلاعات مورد نظر خود را کسب کنند.
فناوری جدید تور مجازی امکان بازدید مجازی از یک محیط واقعی را با استفاده از قابلیتی مابین عکس و فیلم فراهم کرده و وسعت دید در پانورامای ۳۶۰ را همچون یک فیلم به شما میدهد با این تفاوت که کنترل دوربین (چشمانتان) در اختیار خودتان است. میتوانید تصور کنید در فضایی ایستاده و به هر طرف که میخواهید میچرخید و به هر جا که دلتان بخواهد وارد میشوید.
مثلا اگر شما با مجریان تور مجازی به تخت جمشید بروید، با استفاده از قابلیت های آن میتوانید این امکان را بدون نیاز به صرف زمان، هزینه و حضور در مجموعه تخت جمشید در دنیای مجازی به بازدید از آنجا رفته و نقطه نقطه آن را بگردید.
آنچه شما از گردشگری مجازی نمی دانید این است که همیشه هم این طور نیست که کاربر یا گردشگر حضور فیزیکی در مقصد گردشگری نداشته باشد؛ بلکه در بسیاری کشورهایی که محدودیت های تحریمی، اینترنتی و فیلترینگ ندارند، زمانی که شما به صورت فیزیکی هم در یک بنای تاریخی وارد میشوید، بنایی مثل کولوسئوم رم که سالیان است از آن می گذرد، دیوارهایش فرو ریخته و دیگر شکل اولیه خود را ندارد؛ مجریان تورهای گردشگری مجازی نیمی از درآمد صنعت گردشگری را از طریق همین قابلیت های مابین عکس و فیلم و تصاویر پانوراما از بازدید کنندگان کسب میکنند.
آنها عینک هایی مجهز (VR) را به بازدید کنندگان می دهند که زمان ورود به این بنا تا زمان خروج بتوانند به هر سو که نگاه می کنند، واقعیت اولیه این بنا را ببینند. با این تفاوت که آن ها به صورت فیزیکی هم در بنا حاضرند و با دست خودشان در های ورودی را هل می دهند و با پاهای خودشان وارد جای جای مقصد مورد نظر خود می شوند. در تخت جمشید خودمان هم چیزی شبیه به این اما با ظرفیت کمتری را انجام می دهند.
در واقع تعریف مرز در گردشگری مجازی معنا ندارد، از همین روست که برخی سایت های گردشگری و مجلات و ابرقدرت های مجری صنعت توریسم در هر لحظه به فکر شاخص شدن در فضای مجازی می افتند و قاعدتا این بازی سرمایه داری را کسی برده که بتواند صنعت توریسم مجازی را حسابی رهبری کند.
امروزه خیلی از مقاصد گردشگری دنیا، توسط پرتال های وب یا کلیپ های ویدئویی در فضای مجازی، دیده شده اند و صنعت توریسم مجازی یکی از پایه های اساسی مجلات اینترنتی است. امروزه کمتر کسی به صورت سنتی هتل رزرو میکند یا بلیط هواپیما میخرد و به تک تک جزایر مثلاً یونان یا جزایر کارائیب سفر میکند.
بلکه به لطف گردشگری مجازی در صفحات گردشگری مجلات اینترنتی و یا سایت گردشگری ، کاربر می تواند سواحل زیبای جزیره سانتورینی را ببیند و یا در جشن های کریسمس ۲۰۲۰ و سال نو میلادی شرکت کند.
از سویی زمانی به لزوم گردشگری مجازی پی می بریم که مثلاً با استفاده از این نوع تور شما کاربر را ترغیب و اقناع کنید که به نقطه ای سفر کرده و دیدنی هایش را ببیند؛ و در بهترین حالت جایی را برای او معرفی کنید که تصمیم به رفتنش را گرفته بوده اما هنوز مصر نشده است. پس با مقاله گردشگری مجازی شما بار سفرش را میبندد و برای رفتن اقدام می کند.
در این صورت است که شما به هدف زده اید و میتوانیم بگوییم که شما یک قلم موجز و شم نوشتن مطالب گردشگری مجازی را دارید و خوب است مجری تورهای مجازی (Virtual-Tourism) هم بشوید، مکان های گردشگری در سراسر جهان را معرفی کنید و در رقابت تنگاتنگ کار آفرینی دیجیتالی، بیش از ۲ میلیارد کاربر اینترنت و چیزی بالغ بر ۳۰ میلیون پرتال اینترنت فعال را از آن خود کنید.
در ایام کریسمس هستیم و امشب شب ژانویه است، آغاز سال نو میلادی ۲۰۲۰. اما بسیاری از مردم کریسمس را با سال نو میلادی اشتباه میگیرند. در صورتی که این دو تقریباً از هم جدا هستند اما در دوره ای با هم ادغام شده اند. یک هفته تا ده روز هم برای تعطیلات کریسمس در نظر گرفته شده که از ۲۴ دیسمبر شروع شده و تا ششم ژانویه ادامه مییابد. این تعطیلات برای کسانی که دوست دارند مراسم سال نو را به کشور های دیگر سفر کنند و در خیابان هایی که بادرخت کریسمس و تزئیناتش پر شده قدم بزنند، بسیار موقعیت خوبی است. با مجله دلتا بمانید تا برای سال نو میلادی آماده شویم.
همه مسیحیان جهان شروع سال نو میلادی را در نیمه شب ۳۱ دیسمبر زمانی که دوازدهمین ضربه ساعت نواخته میشود، سال به قول خودمان تحویل میشود و مردم کشور های مختلف با آتش بازی و جشن و شور و شادی سال نو میلادی را جشن میگیرند. فرقی هم ندارد شما از کدام فرقه مسیحیت باشید و یا پیرو کدام دین و آیین خاصی؛ بلکه جشن های سال نو میلادی برای همه کشورهایی که آغاز تقویم سالشان از زمستان است یکیاست.
امسال مراسم آغاز سال نو میلادی و شب ژانویه مصادف شده است با شب چهارشنبه، بامداد ۱۱ دی ماه ۱۳۹۸ هجری خورشیدی و برابر با ۵ جمادی الاول ۱۴۴۱ هجری قمری. در این تاریخ برای مسیحیان و کسانی که تقویم میلادی را قبول دارند، تاریخ تغییر و تحول و شروع یک سال پربار همراه با همه خوبی ها، سال محبت محبت محبت است.
اگر از محله های ارمنی نشین یا محل زندگی مسیحیان رد شده باشید حتما درختان کریسمس تزئین شده را هم دیده اید و حال و هوای خرید کردن های سال جدید و آماده شدن برای هزاران ثانیه پیش رو را حس کرده اید.
ارامنه و مسیحیان ساکن کشورمان، ایران هم هر سال کریسمس و سال نو میلادی را جشن میگیرند. شاید فکر کنید این جشن ها فقط در کلیسا بر پا میشود اما نه همه آن ها تک تک در خانه هایشان درختان کریسمس را تزئین کرده و کلی شیرینی ها و شکلات های رنگارنگ و انواع کیک های خوشمزه را تدارک دیده اند تا سال نو میلادی را آغاز کنند.
بابانوئل برگرفته از یک شخصیت واقعی است در قرن چهارم میلادی. او یک کشیش به نام سن نیکولاس بود که در بیزانس زندگی میکرد. در کودکی والدین خود را از دست داده بود ولی ثروت قابل توجهی داشت که همیشه به فقیران و نیازمندان، هدایای فراوانی میداد. او جوراب آن ها را پر از کادوهای مختلف میکرد، در نتیجه آویختن جوراب به لبه شومینه نیز از همین داستان نشات گرفته است.
این آداب در همه شهر های مختلف ایران هم انجام میشود و دقیقاً میتوانید شور و شوق یک اتفاق تازه را در محل زندگی مسیحیان به خوبی ببینید. شاید هم اگر در نیمه شب به این مناطق سر بزنید حتماً لحظه جشن آغاز سال نو را هم خواهید دید و با شخصیت دوست داشتنی بابانوئل آن پیر مرد مهربان و ریش بلند، ملبس در جامه ای سرخ و چکمه های مشکی روبرو خواهید شد.
آداب و رسوم در شب ۳۱ دیسمبر در کنار نماد آن “درخت کریسمس” که با تزئینات و هدایایی که دور تا دورش قرار داده شده، متفاوت است و ممکن است در سفر های کریسمس خود گاهی اتفاقات عجیبی را هم در هنگام تحویل سال نو میلادی شاهد باشید که بسیار هم دیدنیست. برخی کشور ها در این شب رسومی دارند که شاید کشور همسایه شان تابع آن نباشد و رسم دیگری را در این شب اجرا کند.
مثلاً این شاید طبیعی باشد که همه به دیدار خانواده هایشان میروند و با آن ها خوش میگذرانند، دور هم جمع میشوند و ساعت های پایانی سال قدیم را در کنار هم و در خیابان ها میگذرانند. این را هم شاید دیده باشید که ثانیه های آخر سال قدیم را شروع به شمارش میکنند ۱۰ ، ۹ … ۳، ۲، ۱ و صدای زنگ ساعت و ناقوس کلیسا ها همه جا را پر میکند و سال نو میلادی آغاز میشود. آتش بازی ها و جشن و پای کوبی تا پاسی از شب ادامه دارد و هیچ کس حتی متوجه سرمای زمستان هم نیست.
اما جشن های سال نو میلادی در کشورهای مختلف، به شیوه متفاوت آن برپا میشود. مثل رسمی در کشور سوئد که مردم سال را با انداختن بستنی روی زمین آغاز میکنند و اعتقاد دارند با این کار سالی خوش یمن و با برکت خواهند داشت.
در انگلستان مردم درِ پشتی خانه خود را باز میگذارند و از در ورودی اصلی جوانی با موهای مشکی و خوش سیما وارد میشود، با سبدی از نمک و شمع و نان که به معنی برکت است و اعتقاد دارند با آمدن این جوان، سال قدیمی بیرون میرود.
در یونان هم با انار زدن به دیوار سال نو را آغاز میکنند؛ خوردن ۱۲ دانه انگور به نیابت از ۱۲ ماه سال در اسپانیا مرسوم است و آن را با نیت خوشبختی و سلامتی در همه کافه رستوران ها هم سرو می کنند.
در ایتالیا با پوشیدن لباس قرمز سال نو را جشن میگیرند و رسم نخوردن گوشت پرندگان در مجارستان هم در شب سال نو انجام میشود.
در مجلهه گردشگری مجله دلتا قبلاً هم مطالب دیگری در مورد این ایام منتشر شده که با سرچ کلمه کریسمس در صفحه اصلی می توانید آن ها را بیابید.