آرزو پرواز کردن سالیان است که انسان ها را بر آن داشته که هر دوره ای از زندگیشان ، وسیله و یا دستگاهی اختراع کنند تا بتوانند شاید فقط لحظاتی را در آسمان غوطه ور شوند. از ماشین پرواز لئوناردو داوینچی گرفته تا هواپیمای برادران رایت و… . امروزه هم در گوشه کنار جهان ماشین هایی مکانیکی اختراع می شوند تا بتوانند این آرزو را برای انسان برآورده کنند؛ و یا اختراعات قدیمی تر پیشرفت داده شده و بهتر میتوانند انسان را در آسمان معلق نگه دارند. مانند پاراگلایدر که یکی از نزدیک ترین وسایل ساخت بشر به پرواز کردن است. امروز مجله گردشگری مان به مکان هایی سر زده که میتوانید برای تجربه پرواز سری به آنجا بزنید و از این اقدام هیجان انگیز لذت ببرید. همراه مجله دلتا بمانید تا شما هم در این تجربه شریک باشید، بدانید پاراگلایدر چیست ؟ و کجا می توانید بپرید.
پاراگلایدر وسلیه ای برای پرواز است. شاید بتوان آن را نو ظهور نامید. در اواخر دهه ۸۰ اختراع شده و ساده ترین وسیله ای است که برای پرواز به دست بشر ساخته شده است. تقریباً با چتری پرواز میکند که بیشتر یک بادپر است تا وسیله ای برای سقوط. خلبان آن میدود و این بادپر را از پی خود میکشد و به اهتزاز در میآورد. برای اولین بار هم در حدود سال ۱۹۸۶ میلادی کوهنوردان سوئیسی برای پایین آمدن از کوه از این وسیله استفاده کردند.
در ایران، ورزش پاراگلایدر از سال ۱۹۹۲ میلادی توسط حسن امین سعیدی و محمد امین اُبهی به ایران راه پیدا کرد و در زیر مجموعه ورزش های هوایی قرار گرفت. انجمن ورزش های هوایی ایران به عنوان متولی آن در کشور است و زیر نظر فدراسیون انجمن های ورزشی فعالیت میکند.
از آنجا که خلبان پاراگلایدر بر خلاف هواپیما در کابین نمینشیند، تجربه فوق العادهای از پرواز را به وجود میآورد؛ بدون استفاده از هیچ موتوری انجام میشود و فراز و فرود آن توسط پای خلبان صورت میگیرد. این وسیله حتی اسکلت داخلی هم ندارد و اجزای تشکیل دهنده آن چند بند و پارچه ای ضخیم است و فقط با قرار گرفتن در معرض جریان هوا مانند یک تشک بادی عمل میکند. از این روست که میگوییم نزدیک ترین وسیله برای برآورده کردن آرزوی پرواز انسان است.
حسن امین سعیدی و محمد امین اُبهی از گذشته در رشته «هنگ گلایدر» تجربه داشتند و در هواپیمایی کشوری ایران هم کار میکردند. دوره آموزش کایت موتور دار را در کشور استرالیا می گذراندند که با وسیله جدید پاراگلایدر آشنا شدند. آن ها در هنگام بازگشت به ایران، دو دستگاه از این وسیله را به کشور وارد کردند.
جالب است به شما بگویم پاراگلایدر با بالارفتن از کوه و بر قله ایستادن و یا نگاه کردن از بام یک ساختمان بلند اصلاً قابل مقایسه نیست. حتی برای پرواز نیازی به پرش از ارتفاع یا انجام سقوط آزاد هم ندارید. اگر از یک حرفه ای این ورزش بپرسید پاراگلایدر چیست ؟ به شما خواهد گفت: جذاب ترین نوع پرواز شخصی است، رویای پرواز را به حقیقت تبدیل کرده و خلبان بدون «هیچ چیز » در آسمان شناور است؛ همین که در شیب کوه به سمت پایین میدوی و از زمین کنده میشوی، گویا در حال سر خوردن در آسمان هستی.
روش به پرواز در آوردن این وسیله عالی بادپر به جایی که شما پاراگلایدر میکنید بسیار بستگی دارد. به این ترتیب که اگر در دامنه کوه یا تپه یا ارتفاعات باشید، باید در جهت مخالف باد با سرعت بدوید و وسیله را پشت سر خود بکشید، تا باد زیر چتر آن جمع شود و شما را بلند کند.
اگر در نواحی پست و کم ارتفاع هستید، ابتدا در جهت مخالف میایستید تا باد چتر را از زمین جدا کند و سپس برگشته و شروع به دویدن میکنید تا از زمین جدا شوید.
گاهی هم ممکن است در جایی باشید که به کمک یک وسیله دیگر تا زمانی که به ارتفاع مناسب برسید کشیده شوید، سپس طناب را از خود جدا کرده و مستقلاً به پرواز ادامه دهید.
در دیگر شهر های ایران هم امکان پرواز با پاراگلایدر وجود دارد.
معمولاً قیمت های مختلفی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان و به صورت متغیر برای پاراگلایدر وجود دارد. گاهی ممکن است تمایل به فیلمبرداری هم داشته باشید که آن هم میتواند بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان هزینه داشته باشد.
از بس در تهران برف نیامده و هوای برفی نداشتیم، به محض آنکه به یک روز برفی می رسیم دلمان می خواهد به خیابان بزنیم و زیر دانه های ریز برف کلی پیاده روی کنیم و از این هوا لذت ببریم. اما میدانید که غیر از پیاده روی در یک روز برفی می توانید تفریح دیگری را هم تجربه کنید که کلی هم لذت بخش است؟ مثلاً دوچرخه سواری کنید. امروز در مجله گردشگری مان به مسیر های دوچرخه در تهران سر زده ایم تا مکان های مناسب آن را هم به شما معرفی کنیم. در واقع این مطلبی است فقط برای روز برفی به دردتان نمی خورد بلکه میتواند برای همیشه راهنمای خوبی برایتان باشد. به علاوه با رفتن به این پیست های دوچرخه سواری کم کم دستتان راه خواهد افتاد و حتی میتوانید فردا روز، از دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه در تهران استفاده کنید.
یکی از نکات شایان توجهی که آشنایی با پیست های دوچرخه سواری در تهران را برایتان مهم میکند این است که، این مکان ها برای بانوان یک امتیاز است. شاید دوستان دوچرخه رانی را داشته باشید، اما نتوانید مثل آنها در خیابان از دوچرخه استفاده کنید و یا خود را به آن اندازه حرفه ای ندانید. پس خیلی خوب است که با این مناطق آشنا شوید تا بتوانید به راحتی در آن ها از این تفریح هیجان انگیز لذت ببرید.
بوستان ها و پارک های زیادی وجود دارد که با توجه به وسعت خود معمولاً مسیر عبور دوچرخه یا پیست دوچرخه سواری مناسب و مطلوبی را در دل خود جای داده اند. به خصوص که این ورزش یکی از ورزش های محبوب و مفرح بین کودکان و نوجوانان است و وجود آن در هر بوستانی تقریباً یک امتیاز است. با مجله دلتا بمانید که به برخی از مجهز ترین این پیست ها سر بزنیم.
یکی از قدیمی ترین اما کامل ترین پیست های تهران پیست دوچرخه سواری سرخه حصار است. با طولی حدود ۸ کیلومتر که در یک پارک جنگلی خوش آب و هوا قرار گرفته است. می توانید با وسیله نقلیه خود تا آنجا رفته و تا کنار در ورودی پیست هم بروید. در این پیست میتوانید دوچرخه های با کیفیتی هم اجاره کنید. از دیگر از ویژگیهای این پیست هم منظره رو به شهر تهران آن است که هنگام دوچرخه سواری نمایی از همه شهر را به شما هدیه می دهد.
نکته: در این پیست امکانات برای افرادی با هوشِ میانه، کم توان ذهنی، اوتیسم، سندروم دان و … نیز وجود دارد. ( این افراد نمیتوانند از دوچرخههای معمولی استفاده کنند و شهرداری تهران سه چرخه هایی مخصوص را در اختیار آنان قرار میدهد تا بتواننداز این تفریح لذت ببرند)
اگر ساکن شرق تهران هستید و یا دوست دارید این منطقه را هم امتحان کنید، پیست پارک فدک هم برای شما انتخاب خوبی است. در منطقه هشت تهران قرار دارد که معروف به بهشت دوچرخه سواران در تهران است. (چون منطقه هشت بیشترین پیست های دوچرخه سواری را دارد). فدک یک بوستان بزرگ است و در این پارک وسیع مسیر مخصوصی دور تا دور پارک ساخته شده تا برای دوچرخه رانان آسان باشد.
پارک تمدن یا پارک مینیاتوری یکی دیگر از پیست های محبوب دوچرخه سواری در شرق تهران است. علاوه بر داشتن مسیر مناسب دوچرخه امتیازات دیگری هم دارد و باعث می شود خاطره خوبی را از آن ثبت کنید. مثلاً این پارک طوری طراحی شده که انسان را به گذشته ها ببرد، به طوری که فضای پارک با مجسمه ها و مینیاتور هایی با معماری تمدن های گذشته ایران پر شده و تزیینات آنها را به نمایش گذاشته است. شاید نام پارک را هم به همین دلیل است که تمدن گذاشته اند. شما با دوچرخه سواری در این پیست علاوه بر لذت بردن از این ورزش مفرح می توانید از ماکت های شبیه سازی شده آثار تاریخی تمدن های گذشته ایران هم لذت ببرید.
پارک چیتگر طبیعتی دلنشین و آب و هوایی عالی دارد و بسیاری گردشگران و پیاده گردها را هم به سوی خود جذب میکند. برخی افرادی که به این پارک جنگلی میروند، مقصدشان پیست دوچرخه سواری مناسب چیتگر است.
پیست دوچرخه سواری چیتگر یکی از حرفه ای ترین پیست های تهران است. مسیر دوچرخه سواری این پارک با گذر از کنار درختان جنگل، این پیست را به یکی از محبوب ترین پیست های پایتخت تبدیل کرده است. جالب اینکه دوچرخه سواران در این پیست بیمه میشوند و آمبولانس و کمک های اولیه در فضای پارک در دسترس است. همچنین دوچرخه هایی برای کرایه هم آنجا قرار گرفته اند.
دور
محوطه دریاچه چیتگر هم یک پیست دوچرخه سواری تقریباً حرفه ای است. محل
اجاره دوچرخه هم در ضلع شمال غربی قرار دارد. با اینکه زمان مناسب برای
دوچرخه سواری هم صبح زود یا عصر است، اما شب ها هم نور کافی برای دوچرخه
رانی وجود دارد. البته آخر هفته ها به علت رفت و آمد جمعیت شاید نتوان به
راحتی دوچرخه سواری کرد.
اگر میخواهید شادابی و نشاط دوچرخه سواری را به خوبی احساس کنید پارک الهام را به شما پیشنهاد میکنیم. از امکانات ورزشی و تفریحی قابل توجهی برخوردار است و افراد میتوانند از پیست دوچرخه سواری نهایت استفاده را ببرند. چندین دستگاه دوچرخه دارد و علاقه مندان این ورزش میتوانند با کرایه این دوچرخه ها از این ورزش لذت ببرند. مسیر پیاده روی این پارک هم بسیار مطلوب و طولانی است و می توانید از آب و هوای سرد زمستان به خوبی لذت ببرید.
با رفتن به این پارک تجربه دلچسب و خاطره انگیز خواهید داشت. یک فضای طبیعی منحصر به فرد با امکانات متنوع. وسایل ورزشی دیگری هم غیر از پیست دوچرخه سواری در این پارم میتوانید بیابید. مانند زمین های فوتبال و والیبال، بدمینتون و … آلاچیق و نیمکت هایی هم برای گذراندن یک تایم طولانی در این پارک برایتان فراهم است. بوفه و رستوران هم دارد. هرچند دوچرخه اجاره ای با کارت شناسایی هم آنجا هست اما شما بهتر است با دوچرخه خودتان به این پیست بروید. چرا که ممکن است در زمان مراجعه شما، ایستگاه دوچرخه بسته باشد.
این پارک تنها پارکیاست که برای بانوان احداث شده و به رفع نیازهای آموزشی، فرهنگی، هنری، ورزشی، تفریحی و … آنها می پردازد. غیر از پیست دوچرخه سواری در محوطه آنجا میتوانید به امکانات زیادی مانند کلاسهای هنر، موسیقی، قرآن و… که در دسترس بانوان است، دسترسی داشته باشید. افراد بیرون از آن نمیتوانند به داخل دید داشته باشند و این ویژگی احساس امنیت و آرامش را برای ورزش کردن به بانوان میدهد. شما میتوانید با دوچرخه های شخصی یا با اجاره کردن آن ها از پیست این پارک لذت ببرید.
پارک یا بوستان نهج البلاغه یکی از مکان های تفریحی و گرشگری بزرگ شهر تهران است. حالت شیب دارد و مسیر دوچرخه سواری خوبی هم در این پارک ایجاد شده است. پیستی به مساحت نه هزار متر مربع دارد و علاقمندان به این ورزش مفرح همه روزه به این پارک میروند. میتوانید با کرایه کردن دوچرخه های موجود و یا دوچرخه های شخصی از این ورزش لذت ببرید.
استان گلستان مناطق گردشگری بسیاری را در خود جای داده است. جاذبه های طبیعی بسیاری که بدون دخالت دست انسان، به یک مقصد گردشگری تبدیل شده و مأوای گردشگران است. مانند چشمه ساران، دشت ها، آبشار ها، کوهستان ها، جنگل ، مراتع و… امروز مقصد مجله گردشگری مان هم جنگلی است در گلستان. همه فصول زیباست. پاییز و زمستانش زبانزد است. و بهار و تابساتانش دیدنی. به جنگل و جاده و روستایی که بخشی از منطقه گردشگری توسکستان به شمار می رود. در دامنه های شمالی کوهستان البرز واقع شده و حدود ۲۰ کیلومتر از جنوب شرقیِ گرگان، فاصله دارد. با مجله دلتا همراه شوید.
همانطور که گفته شد توسکستان یکی از جاذبه های طبیعی و تفریحی شهر گرگان در استان گلستان است. یک منطقه گردشگری بکر که در دامنه های شمال شرقی البرز واقع شده و در ۱۳ کیلومتری شهر گرگان است. جاده منتهی به این جنگل بسیار پر پیج و خم اما بسیار مهیج است. در هر فصل از سال زیبایی خاص آن فصل را به عالی ترین شکل به شما هدیه میدهد. اگر در زمستان تصمیم گرفتید که به این جنگل بروید. فقط کمی آهسته برانید تا رانندگی تان ایمن باشد. هر چند زیبایی های زمستانه این جاده هم به قدری است که برای دیدن مناظر بی نظیر طبیعت قطعاً آهسته رانندگی خواهید کرد تا از آن ها بهره مند شوید.
نام توسکستان از آنجا آمد که بیشتر درخت های اینجا، توسکاست و به همین دلیل هم به توسکستان معروف شده است.
در پاییز چشم انداز های بی نظیری را در مسیر جنگل و جاده توسکستان خواهید دید. رنگین کمانی چشم نواز از رنگ ها که در همسایگی جنگل های جهان نما قرار دارد و جزو جنگل های هیرکانی به حساب می آید. منطقه ای چهار فصل که می توانید همیشه از زیبایی هایش لذت ببرید. بیشتر درختان این جنگل را درختان توسکا، اورس و بلوط تشکیل می دهند. هنگامی که هوا ابریست فضای این جنگل ها بسیار رویایی و بی نظیر است.
از تهران باید وارد جاده هراز یا فیروزکوه شوید و تا گرگان برانید. جنگل توسکستان در فاصله ۱۳ کیلومتری بعد از گرگان، است. پس گرگان را که ۱۳ کیلومتر رد کردید، در سمت راست، تابلوی جاده فرعی جنگل توسکستان را خواهید دید. به روستای «توسکستان» که رسیدید اولِ جنگل است.
اگر از مشهد میخواهید به به این سمت بروید، اول باید وارد جاده آسیایی شوید و در ۱۳ کیلومتری گرگان به چپ بپیچید.
دسترسی به جنگل توسکستان کار دشواری نیست فقط باید خودتان را به جاده آسفالته توسکستان برسانید که از میان این جنگل تماشایی میگذرد. جاده ای که در لیست زیباترین جاده های جنگلی ایران قرار میگیرد. نکته ای که باید به شما بگویم اینکه درست است که شما میتوانید در جنگل توسکستان جنگل نوردی و پیمایش در طبیعت انجام دهید اما!
اما توجه داشته باشید که برای انجام این کارها حتماً از یک راهنمای جنگل کمک بگیرید، تجهیزات مناسب همراه ببرید و حتماً به منتظرانتان بگویید کجا هستید. همچنین میتوانید برای اقامت از امکانات رفاهی روستای توسکستان در ابتدای جاده، و روستای چهارباغ در انتهای جاده استفاده کنید.
برخی ها تصورشان بر این است که جادهها فقط پلی برای رسیدن از یک جا به جای دیگر است ، اما گردشگران و طبیعت گردان معتقدند خود این جاده ها می توانند مقصدی برای سفر باشند و مثلاً رانندگی در آن ها با مناظر دیدنی و آب و هوای مطبوع میتواند روح انسان را سر ذوق بیاورند.
جاده توسکستان هم از همین دست است. از ابتدایش زیباست تا انتهایش. ۱۸ کیلومتری جنوب شرقی گرگان، از روستای توسکستان شروع می شود و تا دشت سرعلی آباد امتداد می یابد. ۲۵ کیلومتر طول دارد و هر دو طرف آن را همان جنگل توسکستان در برگرفته است.
باغی بزرگ در حدود ۱۱ هکتار، در شمال تهران در میدان شهید باهنر (میدان نیاوران) وجود دارد. مجموعه کاخ نیاوران در این باغ شکل گرفته. بناهایی در کنار یکدیگر که یادرگار دوران قاجار و پهلوی است. از آنجا که دهکده نیاوران آب و هوای خوبی داشت ییلاقی برای شاهان قاجار بود. فتحعلی شاه قاجار برای تفریحات تابستانی، دستور داد در نیزاری خارج از شهر تهران باغی بسازند از آنجا که این باغ به جای نیزار ایجاد شد، آن را «نیآوران» نامیدند که بعداً به نام باغ «نیاوران» مشهور شد.
محمد شاه نیز در همین باغ بنای کوچکی بنا کرد و پس از وی، ناصرالدین شاه «کاخ صاحبقرانیه» را در باغ نیاوران ساخت؛ و در نهایت آخرین بنایی که شاهان قاجار در باغ نیاوران ساخته شد، مشهور به کوشک احمدشاهی است.
در
زمان حکومت پهلوی دوم، کاخ نیاوران با سبکی مدرن برای سکونت وی و
خانوادهاش تغییر کرد؛ اکنون در محوطه نیاوران، کاخ اختصاصی نیاوران و
موزه پارچه و لباسهای سلطنتی، کاخ صاحبقرانیه و موزه حوضخانه، کوشک
احمدشاهی، موزه جهان نما، کتابخانه اختصاصی، موزه خودرو های اختصاصی کاخ
نیاوران، باغ کتیبه ها و گلخانه قرار دارند.
حاج علیخان حاجب الدوله مامور ساخت عمارت صاحبقرانیه در باغ نیاوران بود. او این عمارت را با خوابگاه، اندرون و حرمسرا بنا کرد. جالب است بدانید خود مجموعه حرمسرا دارای چهل تا پنجاه ساختمان بود که باز هر یک از این ساختمان ها دارای چهار اتاق و یک ایوان که ویژه یک یا دو تن از همسران شاه بود. در زمان مظفرالدین شاه و احمدشاه تعداد حرمسرا ها کمتر شد و با آمدن رضاخان، کلاً صاحبقرانیه مدتی به دست فراموشی سپرده شد.
رضاخان کاخ های متعددی در سعدآباد ساخت اما در زمان ازدواج محمدرضا پهلوی با فوزیه، صاحبقرانیه را برای پذیرایی از میهمانان آماده کرد. دیوار میان دیوانخانه و حرمسرا و عمارت های دور کاخ خراب و مبلمان کاخ عوض شد. فرش های گران بهای کاخ گلستان را به این مکان آوردند و برای تزیین دیوارها، کاغذ مخصوص اروپایی استفاده کردند پارچه پرده ها و مبل ها را یک طراح خارجی تعویض کرد و خلاصه اینکه هشت ماه زمان برد تا گروهی از طراحان و نقاشان و مهندسان این کاخ را برای میهمانان آماده کنند. اما جالب است بدانید در زمان پهلوی دوم، تمام این تزئینات داخلی یک بار دیگر تغییر کرد.
تالار آینه یکی از زیباترین بخش های این کاخ است و درست وسط آن قرار دارد. آیینه کاری های بسیار با شکوهی دارد. در زمان محمدرضا پهلوی با تغییرات اساسی که داخل بنای صاحبقرانیه انجام شد، طبقه اول یعنی حوضخانه برای پذیرایی از میهمانان و طبقه دوم به عنوان دفتر کار شاه مورد استفاده قرار گرفت.
این
فضا قسمت های اداری و اتاق ها را در خود جای داده است. دو تابلوی بزرگ
طرفین، شاهزادگان قاجار را به تصویر کشیده اند و عکس امیر کبیر که در
تابلویی جدا و مینیاتوری، کار شده است. چندین تابلو نقاشی دیگر را هم آنجا
خواهید دید. همچنین گلدان هایی که آنها هم مربوط به دوره قاجار و پهلوی
هستند. عکاسخانه و اتاق مذاکرات هم در این قسمت قرار دارند.
در
این تالار، هنر آینه کاری ایرانی با شکوه فراوان در برابر دیدگان همه قرار
داده شده است؛ از سویی آن را تالار جهان نما نیز مینامند چرا که در آن
زمان میشد از پنجره های این قسمت، کل تهران را در یک قاب دید. آینه کاری
های ظریف و دیدنی این تالار از زمان ناصر الدین شاه آغاز شد و در زمان
مظفرالدین شاه به پایان رسید، آینه کاری های ظریف با گچبری های هنرمندانه و
ارسی های چشم نواز که این تالار را بسیار با شکوه جلوه میدهد. در شاه
نشین شمالی این تالار هم میز کار محمدرضا پهلوی قرار دارد. امضای فرمان
مشروطیت توسط مظفرالدین شاه هم در همین تالار به انجام رسید.
در
چهار طرف این تالار چهار اتاق وجود دارد که هر کدام کاربرد مخصوص خود را
داشتند. اتاق منشی، دندانپزشکی، حمام و سرویس بهداشتی، اتاق هدایا.
در این بخش هم مانند سرای غربی اتاق هایی وجود دارد و راه پله ای با طراحی زیبا که به در خروجی کاخ میرسد. تابلو های متعددی در آن آویخته شده مربوط به نقاشانی به نام هستند. اتاق مذاکرات خصوصی، اتاق نشان ها و مدال ها، اتاق انتظار سفرا، اتاق استراحت نیم روزی هم در این قسمت واقع شده است.
طبقه زیرین کاخ صاحبقرانیه حوضخانه است. در اتاق های این بخش نیز انواع تزئینات چشم نواز به کار رفته است. گچ بری ها، ارسی های منحصر به فرد و آثار بی نظیری که این بخش را بعد از تالار جهان نما به زیباترین قسمت های کاخ صاحبقرانیه تبدیل کرده است. حوض، در وسط بنا قرار دارد مبلمان، اطراف آن قرار داده شده. تابلوی حوضخانه صاحبقرانیه اثر کمال الملک هم در این فضا به نمایش در آمده است.
همچنین
در بخشی از دیوار شاه نشین روایت عطار از مجلس شیخ صنعان روی سنگ کنده
کاری شده است. سقف های چوبی این بخش کاملاً منقوش هستند و متعلق به قرن ۱۲
هجری قمری که گویا برای تزئین از شیراز آورده شده اند.
این کاخ در میدان شهید باهنر (نیاوران) تهران قرار گرفته، در مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران اولین کاخی است که با آن روبرو خواهید شد.
*نکته: اگر داخل این کاخ عملیات مرمت در حال انجام باشد، کاخ باز نیست. میتوانید با مجموعه کاخ نیاوران تماس بگیرید و از بازدید های آن مطلع شوید.
برای دسترسی باید به تجریش بروید و سپس میتوانید با استفاده از وسایل نقلیه عمومی به نیاوران برسید.
مترو: با استفاده از مترو میتوانید ابتدا به تجریش و از آنجا با تاکسی و اتوبوس به نیاوران بروید.
اتوبوس: خط بی آر تی راه آهن – تجریش را سوار شوید و باز از تجریش با وسایل نقلیه عمومی به نیاوران بروید.
سفر به کردستان کوهستانی همیشه لذت بخش است. زمستانش که مأوای سرد گردها و برف پیماهاست، تابستانش با آن همه زیبایی بی نظیر برای سفر های خانوادگی جان میدهد و بهار و پاییزش هم که تابلوی نقاشی است. آب و هوای فرح بخش و مطلوب کردستان همه وقت سال شما را برای رفتن به این استان دیدنی ترغیب میکند. همانطور که جاهای دیدنی کردستان هم شما را اقناع میکند تا همه این سرزمین خوش آب و هوا را بگردید.
از این روست که امروز با مجله گردشگری مان سفری داریم به این استان تا ببینیم در جای جای آن چه خبر است. به غیر از شهر سنندج که مرکز استان است و پر است از جاذبه های گردشگری، دیگر مناطق کردستان را هم سر میزنیم تا سفر گردشگری مان را کامل کنیم. با مجله دلتا همراه شوید.
دو بازار بزرگ در شهر سنندج و جود دارد. به نام های بازار قدیمی و بازار سرتپوله. بازار قدیمی را تقریباً شبیه میدان نقش جهان اصفهان ساختهاند
که به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم میشود. چهار دروازه داشته که اکنون فقط
سه تا از آن ها باقی است. تاریخ ساخت بازار سنندج به سال ۱۰۴۶ می رسد
زمانی که شاهان صفوی، سلیمان خان اردلان را والی کردستان کرده بودند.
این
بازار بسیار دیدنی است و اگر دلتان میخواهد آن لباسهای رنگارنگ و محلی
کردستان را که شاید بارها دیده باشید خریداری کنید، حتماً به این بازار سر
بزنید. میتوانید کلی گیوه، روسری های رنگارنگ، کلاه، شال، قالی و گلیم و
سقز بخرید و به عنوان سوغاتی با خود بیاورید
مسجد
جامع سنندج به مسجد دارالاحسان معروف است. یکی از یادگار های دوره قاجار
که به دستور امان الله خان در سال ۱۲۲۸ ساخته شده است . شبستانی بزرگ با ۱۲
ستون دارد. حجره هایی در اطراف حیاط این مسجد وجود دارند که با آن کاشی
های هفت رنگ دیوار ها، جلوه ای زیبا به این مسجد بخشیدهاند. یکی از جاهای
دیدنی کردستان و سنندج است که همیشه در بازدید از این مسجد، گردشگران خارجی
دوربین به دست را در حیاط آن خواهید دید.
در
سه دوره تاریخی عمارت آصف را در سنندج ساخته اند. سنگ اول بنا را در دوره
صفویه گذاشتند و به عبارتی دوره اول احداث بنا در زمان صفویان بود. در دوره
قاجار و پهلوی قسمت های دیگری نیز به آن اضافه شد و بنایی بسیار دیدنی را
با حوض بزرگی وسط آن، به وجود آورد. این عمارت برای دید عموم آزاد است و
بخشی از آن موزه مردم شناسی است.
عمارت
آصف جذابیت های دیگری نیز دارد که حمام یکی از آن هاست. نقش و نگارهایی
بی نظیر هم سراسر عمارت را پر کرده و ممکن است ساعت ها سرگرم تماشای آن
شوید.
یک
عمارت فوق العاده زیبا و با هیبت در بلوار خسرو آباد (شبلی) سنندج قرار
گرفته که به نام عمارت خسرو آباد هم معروف است. ستون های بسیار دیدنی در
ایوانش دیده می شوند که رنگ غالب آن سفید است. در دروره ای مرکز حکومت خسرو
اردلان، والی منصوب در زمان قاجار بوده و از دو قسمت اصلی قصر سلطنتی با
ورودی ستون دار وَ باغ خسروآباد که اطراف ۴ خیابان را گرفته، تشکیل شده
است. از وسط آن جوی آبی میگذرد و مقابل آن هم حوض آب بزرگی قرار گرفته
است.
شهر
مریوان در شمال غربی کردستان است و به خاطر سرسبزی دشت ها و آب و هوای
معتدلش بسیار معروف است. بازار معروفی هم دارد که قیمت هایش مناسب است. یکی
از جاهای دیدنی کرستان هم در همین مریوان قرار دارد.
دریاچه
زریوار، یا زریبار که قبلاً هم مطلبی با عنوان “مریوان ، یک مشت آب شیرین
از دریاچه زریوار” را درباره آن منتشر کردیم و از زیبایی هایش برایتان
گفتیم. همچنین راجع به تفریحات منحصر به فرد و آدرس آن هم می توانید از این
مطلب کمک بگیرید.
بزرگترین
و زیبا ترین دریاچه آب شیرین غرب ایران است، بیش از ۳۱ نوع پرنده بومی و
مهاجر دارد و اطرافش را انواع پیچک ها، درختان سرو و بلوط و نیلوفر آبی پر
کرده اند.
روستای
اورامانات در ۶۵ کیلومتری مریوان قرار گرفته و با دره های پر پیچ و خم و
رود های متعدد و آن خانه های پلکانی و سنگی به یکی از روستا های شبه
ماسوله کردستان تبدیل شده است. چرا که تصاویری که به شما میدهد
دقیقاً ماسوله گیلان را برایتان تداعی میکند.
در
این روستا غیر از زیبایی های طبیعی، زیبایی های بومی و ملی هم به چشم
میخورد مثل انجام مراسم پیرشالیار که دو بار در سال یکی ۱۵ فرودین ماه و
دیگری در اواسط اردیبهشت برگزار میشود. یک آیین تاریخی که همراه رقص محلی و
دف نوازی است و گردشگران زیادی را به این نقطه میکشاند.
یکی
دیگر از جاهای دیدنی کردستان روستای پالنگان است. این روستا هم از ساختار
پلکانی بهره برده و زیبایی اش را به رخ گردشگران میکشد. از سنندج که به
سمت کرمانشاه بروید، به شهر کامیاران میرسید و از آنجا باید وارد جاده
روستای توبره ریز شوید تا به پالنگان برسید. در منطقه ژاورود واقع شده و
باغ ها، چشمه ها و آب گوارای رودخانه تنگی ور آنجا را زیبا تر کرده است.
سوغاتی
بی نظیر هم از این روستا میتوانید برای خود بخرید. مانند گیوه، جاجیم،
عسل و انواع میوه های خوش طعم. به علاوه اینجا مراسمی برگزار میشود که
حضور در آن برایتان جالب خواهد بود. میتوانید در مطلب “روستای پالنگان
کردستان” در همین مجله اطلاعات دیگری نیز راجع به آن کسب کنید.
غاری
شگفت انگیز در ۷۰ کیلومتری شهر دیواندره وجود دارد که بسیار بسیار گردشگر
پذیر و دیدنیاست، “غار کرفتو” نام دارد و زیستگاه بشر اولیه بوده است.
کرفتو به معنای خورشید است؛ غاری آهکی که گویی به معبد هراکلس نیز معروف
است.
یکی
از بزرگترین غار های دست کن و طولانی ترین غار تاریخی ایران است که در ۴
طبقه ساخته شده است. زمین شناسان معتقدند این غار در دوره ای بین ۱۰۰ تا
۲۰۰ میلیون سال قبل، زیر آب ها پنهان بوده و در اثر بروز خشکسالی، از میان
آب سربر آورده است. به علاوه اینکه هنوز هم آب در همه جای غار جریان دارد.
تماشای
دشت های وسیع اطراف از آن بالا، یکی از لذت های وصف نشدنی است. باور
نمیکنید اگر بگویم این غار پنجره دارد. در ورودی و اتاق و … ! میتوانید
برای آنکه همه چیز را راجع به این غار منحصر به فرد بدانید به مطلب “غار
کرفتو ، معبد هراکلس” در همین مجله مراجعه کنید.