راه شیری احتمالا پر از تمدن های فرازمینی مرده است

احتمالا اغلب تمدن‌های فرازمینی راه شیری تاکنون به‌دست خود نابود شده‌اند. احتمال شکل‌گیری چنین تمدن‌هایی در اطراف ستاره‌های مشابه خورشید زیاد است.

تمدن های فرازمینی

اغلب تمدن های فرازمینی کهکشان راه شیری احتمالا تاکنون به‌دست خود نابود شده‌اند. این یافته پژوهشی جدید است که در این مطلب از مجله دلتا آن را بررسی می‌کنیم. در این پژوهش از نجوم مدرن و مدل‌سازی آماری برای نقشه‌برداری از ظهور و نابودی حیات هوشمند در کهکشان راه شیری بهره برده شد. نتایج این پژوهش یکی از به‌روزرسانی‌های دقیق معادله مشهور فرانک دریک درباره‌ جست‌وجوی حیات فرازمینی است که در سال ۱۹۶۱ نوشته بود. معادله‌ دریک را که کارل ساگان در مجموعه‌های کیهان به‌ شهرت رسانده است، به متغیرهای رمزآلود متعددی مثل تعداد سیاره‌های جهان اشاره کرده بود.

تمدن های فرازمینی کهکشان راه شیری

مقاله‌ جدید آن را سه فیزیک‌دان موسسه‌ کلتک و دانش‌آموزی دبیرستانی نوشته‌اند. بر‌اساس این مقاله، زمان‌ها و مکان‌های محتمل حیات در راه شیری معرفی می‌شوند و معیارهای مهم تاثیرگذار بر رواج حیات و تمایل مخلوقات هوشمند به نابودسازی خود شناسایی می‌شوند. جاناتان اچ. جیان، یکی از مؤلفان این پژوهش و اخترفیزیک‌دان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کتلک می‌گوید: «از زمان کارل ساگان تاکنون، پژوهش‌های زیادی انجام گرفته‌اند؛ به‌ویژه از زمان تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی کپلر به دانش زیادی درباره‌ تراکم گازها و ستاره‌های موجود در کهکشان راه شیری و نسبت شکل‌گیری ستاره‌ها و سیاره‌های فراخورشیدی و نرخ رخداد انفجارهای سوپرنوا دست پیدا کردیم. درواقع از برخی ارقام پرده برداشتیم که در زمان کارل ساگان راز بودند.»

افزون‌براین، مؤلفان طیفی از معیارهای تاثیرگذار بر حیات هوشمند از جمله ستاره‌های مشابه خورشید میزان سیاره‌های زمین مانند، میزان تکرار سوپرنواهای نابودگر، احتمال و زمان موردنیاز برای تکامل حیات هوشمند درصورت وجود شرایط مناسب و تمایل تمدن‌های پیشرفته به نابودسازی خود را بررسی کردند. آنان با مدل‌سازی معیارهای موجود به‌مرور‌زمان متوجه شدند تقریبا در فاصله‌ ۱۳ هزار سال نوری از مرکز کهکشان و پس از گذشت ۸ میلیارد سال از شکل‌گیری راه شیری احتمال ظهور حیات بر‌اساس معیارهای شناخته‌شده افزایش یافته است.

زمین ۲۵ هزار سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد و تمدن انسانی تقریبا ۱۳/۵ میلیارد سال پس از شکل‌گیری کهکشان شکل گرفته است؛ اگرچه حیات ساده بلافاصله پس از شکل‌گیری زمین به‌وجود آمد. به‌بیان‌دیگر، تمدن انسان خط‌ مقدم جغرافیایی کهکشان است و در چشم‌انداز ساکنان راه شیری، انسان از جدیدترین تمدن‌ها به‌شمار می‌رود؛ اما با فرض وجود حیات هوشمند، احتمالا تمدن های فرازمینی هم وجود دارند که اغلب در نوار ۱۳ هزار سال نوری از مرکز کهکشان و در اطراف ستاره‌های مشابه خورشید مستقر شده‌اند.

احتمالا اغلب تمدن های فرازمینی در راه شیری هنوز جوان هستند؛ زیرا حیات هوشمند می‌تواند در بازه‌های زمانی طولانی خود را نابود کند. حتی اگر در‌حدود ۵ میلیارد سال پیش تمدن‌هایی در کهکشان وجود داشته‌اند، احتمالا خود را نابود کرده‌اند. تمدن‌ها چگونه خود را نابود می‌کنند میزان گسترش یک تمدن چقدر است؟ حتی اگر احتمال کمی برای نابودسازی تمدن‌ها به‌دست خود در طول یک قرن وجود داشته باشد، بازهم بخش زیادی از تمدن های فرازمینی راه شیری تاکنون نابود شده‌اند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «احتمال کشف امواج رادیویی یک جهان بیگانه» را بخوانید.

همچنین بخوانید:

زمین، تنها جهان اقیانوسی در منظومه شمسی نیست

احتمال کشف امواج رادیویی یک جهان بیگانه

احتمال وجود زندگی در زیر سطح مریخ

ارتفاع جدید اورست تقریبا یک متر بیشتر از محاسبات قبلی است

شب یلدا، طولانی ترین شب سال

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

آیا پس از تزریق واکسن کرونا باید از ماسک استفاده کرد؟

در برخی کشورها واکسیناسیون مردم آغاز شده. اگرچه تزریق واکسن به دید برخی افراد به معنای رهایی از محدودیت‌ها خواهد بود، اما همچنان پس از واکسیناسیون نیز باید اقدامات احتیاطی مانند استفاده از ماسک را ادامه داد.

واکسن کرونا با سرعت بسیار بالایی نسبت به واکسن‌های دیگر توسعه پیدا کرده، اما از آنجایی که هنوز اطلاعات کاملی درباره کارایی آن‌ها نداریم، تزریق آن به معنای آزادی کامل نیست. به گفته کارشناسان پس از تزریق واکسن کرونا هم افراد همچنان باید از ماسک استفاده کنند و فاصله اجتماعی را هم رعایت کنند، در ادامه این مطلب از مجله دلتا به این سوال جواب می‌دهیم که دلیل استفاده از ماسک پس از تزریق واکسن چیست؟

بلافاصله پس از تزریق واکسن کرونا از بدن محافظت نمی‌شود!

واکسن کرونا فایزر و مدرنا برای محافظت از بدن به تزریق دو دوز نیاز دارند و دوز دوم برای مصونیت در برابر کووید-۱۹ ضروری است. در حالی که دوز اول اثربخشی بالایی دارد، دوز دوم میزان محافظت از بدن را افزایش می‌دهد و همچنین مدت زمان مصونیت را بیشتر می‌کند.

پس از تزریق دوز دوم، بدن به مدت زمانی برای ساخت محافظ نیاز دارد تا بتواند با کرونا مبارزه کند. این زمان می‌تواند نزدیک به دو هفته برسد و به همین دلیل باید در این زمان از ماسک استفاده کنید و همچنین به افراد در خارج از خانه خود نزدیک نشوید.

تزریق واکسن کرونا و انتقال کرونا

پس از تزریق واکسن، امکان انتقال کرونا وجود دارد

از آنجایی که کووید-۱۹ و واکسن آن جدید هستند، شواهد کافی مبنی بر عدم انتقال بیماری در صورت تزریق واکسن وجود ندارد. ضمنا در گذشته یکی از مقامات مدرنا به این موضوع اشاره کرده بود که واکسن کرونا از انتقال کووید-۱۹ جلوگیری نمی‌کند. این احتمال وجود دارد که افراد پس از تزریق واکسن همچنان به کرونا مبتلا شوند اما علائم آن را تجربه نکنند که نتیجه‌ای جز انتقال آن به افراد دیگر ندارد.

امکان ابتلای مجدد به کرونا وجود دارد

طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC)، نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن به ویروس کرونا، حتی در دوره مصونیت هم به صورت کامل درک نشده، دانشمندان با تحقیقات بیشتر می‌توانند احتمال ابتلای مجدد به کرونا را مشخص کنند. در حالی که پژوهش‌های اخیر از مصونیت حداقل تا ۸ ماه خبر می‌دهند، اما شاید افراد دوباره به این بیماری مبتلا شوند.

تزریق واکسن کرونا و استفاده از ماسک

همچنین بخوانید:

نابودی کرونا در ۳۰ ثانیه از روی سطوح با پلاسمای سرد

آنتی بادی کرونا در مردان سریع‌تر از زنان از بین می‌رود

خطر تزریق واکسن فایزر برای افرادی با آلرژی شدید

کشف گونه جدید ویروس کرونا در انگلیس

دومین گونه جهش یافته کرونا با قدرت شیوع بالاتر شناسایی شد

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

ورزش در سرما شما را لاغر می کند

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تمرینات پر فشار در دمای سرد می‌تواند به افزایش چربی سوزی بدن کمک کند. ممکن است تعداد نمونه‌های بررسی شده در این مطالعه کم باشد، اما تحقیقات نشان می‌دهد دمای محیط هنگام ورزش می‌تواند بر متابولیسم چربی تأثیر بگذارد.

ورزش در سرما

این تحقیق توسط دانشمندان دانشگاه “لارنتین”(Laurentian) کانادا انجام شد و تمرکز آن بر ورزش پرفشار (HIIT) بود؛ جایی که تمرینات ورزشی کوتاه و پرفشار با دوره‌های بازیابی (ورزش با سرعت و توان کمتر) کم انجام می‌شود. این قالب به دلیل مزایای چربی سوزی که به همراه دارد، از محبوبیت دیرینه‌ای برخوردار است و تیم تحقیقاتی در مورد چگونگی تأثیر دمای محیط بر اثرات آن مطالعه کرده است. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره اثرات ورزش در سرما می‌خوانید.

ورزش در سرما شما را لاغر می کند

این تیم به طور خاص به تحقیقات قبلی اشاره کرد که چگونه تمرینات HIIT برای متابولیسم چربی، تجزیه و ذخیره چربی‌ها بهتر است و این واقعیت که دمای محیط عاملی برای بهبود متابولیسم در هنگام ورزش و استراحت است. همین امر باعث شد تا آن‌ها این مطالعه را انجام دهند که تمرینات پرفشار چگونه با متابولیسم و ​​دمای محیط مرتبط است.

این مطالعه شامل ۱۱ فرد بزرگسال دارای فعالیت ورزشی تفریحی اما دارای اضافه وزن بود که به فاصله یک هفته در دو جلسه HIIT شرکت کردند. یکی از این گروه‌ها در محیطی با دمای خنثی در حدود ۲۱ درجه سانتیگراد و دیگری در دمای صفر درجه سانتیگراد ورزش کرد. این جلسات تمرینی شامل دوچرخه سواری سرعتی با ۹۰ درصد نیروی فرد به مدت یک دقیقه و سپس ۹۰ ثانیه استراحت و بازیابی با پدال زنی با ۳۰ درصد قدرت بود.

شرکت کنندگان بعد از هر جلسه ورزش در سرما با دوچرخه سواری آرام یا پیاده‌روی اصطلاحا بدن خود را سرد می‌کردند و قبل از رفتن برای خواب، یک وعده بسیار کم حجم اما مقوی می‌خوردند و صبح روز بعد یک صبحانه پرچرب میل می‌کردند. طی این جلسات تمرینی، دانشمندان درجه حرارت پوست، دمای هسته بدن، ضربان قلب و میزان اکسیژن تحویل شده به رانها را همراه با سطح گلوکز، اکسیژن کلی، سطح کربن دی اکسید و میزان تبادل گاز کنترل کردند. همچنین برای کمک به محاسبه میزان اکسیداسیون لیپید یا چربی سوزی از شرکت کنندگان پس از صبحانه روز بعد نمونه خون گرفته شد.

محققان خاطرنشان کردند که ورزش در سرما اثر مهمی در پاسخ متابولیک طولانی مدت از جمله تنظیم قند خون، چربی سوزی و سطح تری گلیسیرید پس از صرف وعده غذایی پرچرب در صبح روز بعد داشت.

همچنین بخوانید:

گوشواره ‎ای برای اندازه گیری قند خون

حیوانات هم گریه می‌ کنند

سنگ نگاره ۱۲ هزار ساله در جنگل‌های آمازون

کنترل افسردگی با روش‌های خانگی

تولید چشم آزمایشگاهی حساس به نور

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

انسان های اولیه به خواب زمستانی می‌رفتند

محققان دریافتند که ممکن است انسان های اولیه برای در امان ماندن از سرما و برف و بوران‌ زمستان، همچون بعضی از جانوران به خواب زمستانی می‌رفتند.

شاید برای بسیاری که از سرما و زمستان تنفر دارند، سپری کردن کل زمستان در خواب، فانتزی دل‌چسبی باشد؛ ولی متاسفانه برخلاف بسیاری از پستانداران، ما انسان‌ها توانایی رفتن به خواب زمستانی نداریم! اما در یک مطالعه جدید احتمال خواب زمستانی نیاکان ما انسان‌ها بررسی شد و محققان در کمال شگفتی دریافتند که احتمالا انسان‌های اولیه به نوعی به خواب زمستانی فرو می‌رفتند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این پژوهش جدید می‌خوانید.

انسان های اولیه به خواب زمستانی می‌رفتند

هنگامی که خرس‌ها از حالت خفتگی یا خواب زمستانی طولانی‌مدت بیدار می‌شوند، کمی به خود کش‌وقوس می‌دهد و خود را برای شکار و پیدا کردن غذا آماده می‌کند، در این وضعیت استخوان‌ها و عضلات این جانور به همان قوت پیش باقی‌ است. خرس‌ها سوخت‌و‌ساز مخصوصی دارند تا از آنان در برابر مشکلات مختلف ناشی از خواب زمستانی محافظت کند؛ ولی گاهی ‌اوقات همه‌ چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. اگر جانوران پیش از خواب زمستانی، ذخایر غذایی کافی در بدن انباشته نکرده باشند، ممکن است به مشکلات سلامتی عدیده‌ای دچار شوند.

ظاهرا قضیه برای نیاکان ما از همین قرار بوده است. محققان عنوان کرده‌اند که خواب زمستانی همیشه سالم نیست. جانورانی که به خواب زمستانی رفته‌اند اگر از ذخایر غذایی کافی برخوردار نباشند، ممکن است به نرمی استخوان، پرکاری غدد پاراتیروئید و استئیت فیبروزا ابتلا پیدا کنند. درواقع تصور می‌شود که بر اجداد ما که بقایای استخوان‌هایشان در سیما دِ لوس اُئسوس (به اسپانیایی به معنای چاله‌ی استخوان‌ها) کشف شده است، چنین رفته باشد.

چاله‌ استخوان‌ها در غار سیرا دِ آتاپوئرکا در نزدیکی شهر بورگاس (شمال اسپانیا) قرار دارد و یکی از مشهورترین محوطه‌های باستانی شبه‌جزیره ایبری با گنجینه‌ای از فسیل‌ها و بقایای استخوانی بی‌نظیر است. چاله‌ باستانی سیما دِ لوس اُئسوس از سال ۱۹۸۳ همه‌ساله کاوش می‌شود و تاکنون مجموعه‌ای از ۵۵۰۰ بقایای استخوانی در آن کشف شده است. تصور می‌شود این استخوان‌ها تعمدا به داخل گودال پرت شده‌ باشند.

همچنین بخوانید:

کشف قدیمی ترین اجداد انسان

چند نشانه از ادامه تکامل بدن انسان

میکروب های روده انسان قبل از بشریت وجود داشتند

تصاویر باکتری هایی که در بدن زندگی می‌کنند

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

آیا اندازه مغز نوابغ با هوش آن‌ها ارتباط دارد؟

یکی از سوالات رایج درباره نوابغ، اندازه و وزن مغز آن‌هاست که محققان با بررسی چند عامل به این سوال پاسخ داده‌اند.

مغز نوابغ

شاید برای بسیاری از شما این سوال پیش آمده باشد که آیا مغز نوابغ و افراد بسیار باهوش از افراد معمولی بزرگتر و سنگین‌تر است یا خیر و احتمالا هیچ جوابی هم برای آن نیافته‌اید. در این مطلب از مجله دلتا با بررسی چند نمونه ساده به این سوال پاسخ می‌دهیم که به راستی تفاوتی میان اندازه یا وزن مغز نوابغ با سایر افراد وجود دارد یا خیر؟.

باید گفت اندازه به تنهایی نمی‌تواند توضیح دهد که چرا بعضی از ما جز نوابغ محسوب می‌شویم و برخی دیگر نه. برخی از حیوانات مغز بزرگ دارند، مانند دلفین‌ها و نهنگ‌ها که بسیار باهوش هستند اما کلاغ‌ها نیز با مغز‌های کوچک خود بسیار هوشمند هستند.

مغز نوابغی مانند آلبرت انیشتین اندازه گیری شده است اما باید بدانید که هیچ ارتباطی میان اندازه و وزن مغز او با نبوغش دیده نشده است. یک مطالعه نشان داد که سلول‌های گلیایی انیشتین بیش از حد متوسط است. این‌ها از سلول‌های عصبی حمایت و محافظت می‌کنند و این نشان می‌دهد مغز او انرژی بیشتری می‌طلبیده است.

مطالعات دیگر نشان می‌دهد نوابغ دارای ارتباط عصبی دوربرد بیشتری هستند که از یک ناحیه مغز به ناحیه دیگر می‌رسد. با این وجود هیچ ویژگی واحدی توانایی استثنایی آن‌ها را توضیح نمی‌دهد. پایداری، سخت کوشی و عزم راسخ ممکن است به همان اندازه مهم باشد و برای نابغه بودن لزوما به مغز مخصوصاً سنگینی نیاز نیست.

همچنین بخوانید:

سروتونین در مغز موجب افزایش صبر می‌شود

چند نشانه از ادامه تکامل بدن انسان

کشف قدیمی ترین اجداد انسان

افراد تنها عملکرد مغزی متفاوتی دارند

 

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید