مکان‌های مرموزی که در گوگل ارث نشان داده نمی‌شوند!

 هنگامی که گوگل ارث برای اولین بار در سال 2001 راه اندازی شد بسیاری از آن به عنوان یک انقلاب یاد کردند چرا که به معنای واقعی کلمه جهان را زیر نوک انگشتان ما قرار می‌داد.

اما طبق معمول برخی هم از این اتفاق خوشحال نبودند. چون تلفیق فناوری ماهواره‌ای و گوگل ارث به هرکسی که از ارتباطات اینترنتی استفاده می‌کرد این امکان را می‌داد هر ساختمانی روی این سیاره را مشاهده کند. شاید این اتفاق بیشتر برای برخی افراد و سازمان‌هاخوشایند نبود.

به هر حال، ده‌ها مکان وجود دارد که در گوگل ارث به شکل توده‌ای از پیکسل‌ها یا تصویری تار ظاهر می‌شوند یا اصلاً نمی‌توان در این برنامه آن‌ها را پیدا کرد. برخی از این مکان‌ها نه تنها نام دارند بلکه معروف هم هستند اما برخی دیگر کاملاً ناشناخته و مرموز باقی مانده‌اند. در این راستا، در ادامه‌ مقاله از مجله دلتا جالب‌ترین مکان‌هایی که نمی‌توانید در گوگل ارث ببینید را معرفی می‌کنیم.

۱. کمیسیون انرژی اتمی و انرژی‌های جایگزین فرانسه

گوگل ارث انرژی اتمی

کمیسیون انرژی‌ اتمی و انرژی‌های جایگزین فرانسه به عنوان یکی از مؤسسات تحقیقاتی برتر جهان شناخته می‌شود. اما فعالیت این کمیسیون به قدری مرموزانه و مخفی است که محل جغرافیایی آن در گوگل ارث به صورت تار دیده می‌شود. جالب‌تر اینکه مقر ساختمان کمیسیون در مرکز کلانشهر گرنوبل فرانسه واقع شده است. دسترسی به بخش زیادی از این مجموعه بزرگ در Street View نیز امکان‌پذیر نیست. اگرچه می‌توانید از وسط جاده به آن دسترسی پیدا کنید، اما مشکل این جا است که تصویر دو طرف این جاده تار شده و بنابراین، هیچ اطلاعاتی به ما نمی‌دهد.

۲. ساختمان‌های مرموز بروژ

گوگل ارث بروژ

بروژ یکی از دیدنی‌ترین مناطق اروپا به شمار می‌آید اما یک سری ساختمان در مرکز شهر بلژیک وجود دارد که کاملاً در گوگل ارث تار شده‌اند. با این حال در Street View دسترسی به این منطقه وجود دارد و می‌توانید مکانهای دیدنی، محل‌های دوچرخه سواری، کافه های شلوغ، خیابان‌های سنگفرش شده و کوچه‌ها را ببینید. برخی ساختمان‌های دولتی در این مکان وجود دارد اما به نظر نمی‌رسد که هیچ یک از این ساختمان‌ها آنقدر خصوصی باشند که توجیه منطقی برای تار کردن تصویر آن‌ها در گوگل ارث وجود داشته باشد. صدها مغازه و خانه دیگر در منطقه وجود دارد که تصویر آن‌ها هم تار شده است.

۳. زندان بومت در شهر مارسی

مارسی

از دیگر مکان‌هایی که تصویر دقیق محل آن‌ها در گوگل ارث را به سختی می‌توان پیدا کرد و یا اصلا قابل مشاهده نیستند زندان‌ها هستند. برای مثال تصویر محل زندان بومت در مارسی کاملاً تار شده و دلیل آن هم مشخص نیست.

۴. دفتر مرکزی نیروهای ویژه لهستان

لهستان

نیازی به فشار آوردن بیش از حد به چشمانتان نیست! همان طور که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید دفتر مرکزی نیروهای ویژه لهستان در گوگل ارث تار نشان داده می شود و نمی توان تصویری واضح از آن داشت. بسیاری از مکان هایی که در گوگل ارث تیره و تار شده‌اند تاسیسات نظامی هستند. بنابراین حتی با وجود اینکه این مرکز در حومه کراکوف، یکی از بزرگترین شهرهای لهستان قرار گرفته شما نمی‌توانید آن را در گوگل ارث ببینید.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «سفر مجازی به ۲۰۰ سال قبل با نقشه گوگل» را بخوانید.

کشف ترکیب دارویی جدیدی برای مبارزه با سخت ترین سرطان ها

این احتمال وجود دارد که به لطف تلاش‌های «Wyss Institute» دانشگاه «هاروارد» در آینده بتوانیم به وسیله یک ترکیب دارویی جدید با سخت ترین سرطان ها مبارزه کنیم.

سخت ترین سرطان ها

محققان بر این باورند که با ترکیب «شیمی‌درمانی» و «ایمنی‌درمانی» موفق به کشف راهی برای حمله به سرطان پستان سه گانه منفی شده‌اند. پژوهشگران معتقدند که کار آن‌ها در نهایت منجر به تولید نوع ارزان‌تر و موثرتر واکسن سرطان می‌شود. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره دارویی جدید برای سخت ترین سرطان ها خواهید خواند.

مبارزه با سخت ترین سرطان ها

شیمی‌درمانی در حقیقت ترزیق یک سم به بدن است که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد، با این حال آسیب جدی به بافت‌های اطراف نیز وارد می‌کند. ایمنی‌درمانی سعی می‌کند که واکنش سیستم ایمنی بیمار را تحریک کند تا سلول‌های سرطانی را هدف بگیرد.

با این وجود سرطان‌هایی مانند سه گانه منفی باعث ایجاد واکنش‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی در ناحیه اطراف تومورها می‌شود که کاهش اثربخشی دو روش درمانی را در پی دارد. برای رفع این مشکل، محققان Wyss از بهترین ویژگی‌های دو درمان استفاده و داروهای شیمی‌درمانی و ایمنی‌درمانی را با یکدیگر ترکیب کردند.

علاوه بر این کار، آن‌ها رشته‌های DNA مصنوعی که پاسخ سیستم ایمنی بدن را بهبود می‌دهند و رشته‌هایی که از پنهان شدن سلول‌های سرطانی از درمان جلوگیری می‌کنند را به ترکیب دارویی خود اضافه کردند.

این رویکرد محققان، تعداد بالایی از سلول‌های سرطانی را نابود می‌کند و سپس واکنش سیستم ایمنی را برای حمله به آن‌ها یا سلول‌های شبیه به آن‌ها، هدایت و به درمان سخت ترین سرطان ها کمک می‌کند.

در تست‌های آزمایشگاهی روی موش دارای سرطان سه گانه منفی، محققان به این موضوع پی بردند که این ترکیب دارویی واکنش سیستم ایمنی را تا ۸ درصد بهبود می‌دهد و مهمتر اینکه، آن‌ها ادعا کرده‌اند که تمام موش‌هایی که به بیماری مبتلا و درمان شدند و دوباره به آن مبتلا شدند، بدون برگشتن به حالت اول زنده ماندند.

با وجود چنین نتایجی، هنوز فاصله طولانی تا ورود آن به دنیای واقعی داریم، با این حال شاید روزی در آینده با این روش به واکسن سرطان دست پیدا کنیم.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «نتایج غیر منتظره نخستین واکسن گیاهی آنفلوانزا در کارآزمایی‌ بالینی» را بخوانید.

با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

سفر تاریخی دراگون اسپیس ایکس به ایستگاه بین‌المللی فضایی

در نخستین ساعات روز دوشنبه به وقت ایران، فضاپیمای سرنشین‌دار دارگون اسپیس ایکس طی مأموریت کرو-۱ به فضا پرتاب شدن. این فضاپیما پس از بیش از یک روز به ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌رسد.

دراگون اسپیس ایکس

ماموریت کرو-۱ نخستین مأموریت عملیاتی سرنشین‌دار در تاریخ است که توسط یک شرکت خصوصی (اسپیس‌ایکس) و با یک فضاپیمای تجاری به ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام می‌شود. در خرداد ماه نخستین ماموریت سرنشین‌دار اسپیس‌ایکس به مقصد ایستگاه بین‌المللی به صورت آزمایشی انجام شد و پس از نه سال، فضانوردان از خاک آمریکا به فضا فرستاده شدند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره ماموریت دراگون اسپیس ایکس بخوانید.

فضاپیمای دراگون اسپیس ایکس

موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس (SpaceX) همراه با فضاپیمای دراگون اسپیس ایکس در ساعت ۱۹:۲۷ منطقه‌ زمانی شرقی (۰۳:۵۷ روز دوشنبه به وقت تهران) از مرکز فضایی کندی به فضا پرتاب شد و فضانوردان مسیری را آغاز کردند که نه فقط دستیابی به ایستگاه را همراه خواهد داشت، بلکه آغاز موفقی برای ماموریت‌های عملیاتی پیوسته به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) با فضاپیماهای سرنشین‌دار تجاری خواهد بود.

با این پرتاب موفق، «مایکل هاپکینز» (Michael Hopkins)، «ویکتور گلاور» (Victor Glover) و «شانون واکر» (Shannon Walker) از ناسا و «سویچی ناگوچی» (Soichi Noguchi) از آژانس هوافضای ژاپن (JAXA) سفری ۲۷ ساعته را تجربه خواهند کرد تا در نهایت به ایستگاه فضایی بین‌المللی برسند. این ماموریت با عنوان Crew-1 شناخته می‌شود و فضانوردان کپسول خود را رزیلینس (به‌معنای مقاومت) نامیده‌اند. خدمه‌ جدید به‌منظور اقامت ۶ ماهه رهسپار ایستگاه فضایی می‌شوند.

فضانوردان دراگون اسپیس ایکس

۱۰ دقیقه پس از این پرتاب بوستر مرحله اول موشک فالکون ۹ با موفقیت روی سکوی دریایی فرود آمد تا برای پرتاب بعدی در تاریخ ۳۰ مارس (۱۰ فروردین) آماده شود. همچنین پس از این فرود موفق، فضانوردان مستقر در کپسول دراگون اسپیس‌ایکس با پایگاه زمینی ارتباط برقرار کردند تا پیش‌روی موفق مأموریت کرو-۱ را اعلام کنند.

با توجه به مکانیک مداری و نیاز به هم‌راستا و هم‌سرعت شدن کپسول سرنشین‌دار دراگون اسپیس ایکس با ایستگاه فضایی بین‌المللی، این فضاپیما پس از حدود ۲۷ ساعت به مقصد می‌رسد. این ماموریت یک بار به دلیل مساعد نبودن شرایط آب و هوایی کنسل شد. اگر پرتاب در زمان قبلی انجام می‌شد، دراگون تنها پس از ۸ ساعت و نیم به مقصد می‌رسید.

۲۷ ساعت پس از پرتاب، کپسول دراگون در ایستگاه فضایی بین‌المللی پهلو می‌گیرد. به این ترتیب ده سال پس از بازنشستگی شاتل‌های فضایی، فصل جدیدی در انجام مأموریت‌های عملیاتی کم‌هزینه‌تر، مطمئن‌تر و مدرن‌تر به فضا گشوده شود. مأموریت‌هایی که ناسا اولین مشتری آن است اما تنها مشتری آن نخواهد بود.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «ناسا در آستانه راه‌اندازی اولین شبکه هواشناسی روی مریخ است» را بخوانید.


با مجله دانستنی دلتا همراه باشید

مصرف غذاهای فرآوری شده به درد عضلانی منجر می‌شود

مطالعه جدید نشان می‌دهد مصرف بیش از حد غذاهای با درجه فرآوری بالا می‌تواند سبب درد عضلانی شود.

غذاهای فرآوری شده

تحقیقات مختلف از تأثیرات مضر رژیم‌های غذایی با میزان بالای چربی، شکر و غذاهای فرآوری شده بر بدن حکایت می‌کنند. به گفته محققان مصرف زیاد شکر و غذاهای فرآوری شده عوارض متعددی از جمله افزایش ریسک چاقی، دیابت، سرطان و حتی زوال عقل را در پی دارد. حال جدیدترین تحقیقی که در رابطه با غذاهای فرآوری شده انجام گرفته یکی دیگر از تأثیرات مخرب این قبیل غذاها را فاش می‌کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این تاثیر مخرب بخوانید.

مصرف غذاهای فرآوری شده

محققان دانشگاه Rovira i Virgili اسپانیا از موش‌های نر برای بررسی تأثیر احتمالی رژیم غذایی بسیار پرکالری، با درجه فرآوری بالا (Ultra Processed) و سرشار از شکر و چربی روی درد استفاده کردند. محققان موش‌ها را به دو گروه تقسیم کرده و به یک گروه غذاهای با شکر زیاد و به گروه دیگر غذهای با چربی بالا دادند.

محققان پس از شش هفته موش‌ها را بررسی کرده و متوجه شدند موش‌هایی که غذاهای پرشکر مصرف کرده دچار افزایش آدیپوسیت عضلانی (Intramuscular Adipocytes) یا سلول‌های چربی شده‌اند که در موش‌های گروه دیگر دیده نمی‌شد.

موش‌های هر دو گروه اما دچار افزایش انتقال عصبی-ماهیچه‌ای (Neuromuscular Transmission) شدند که تا هفته‌ها پس از پیروی آن‌ها از رژیم غذایی استاندارد دیده می‌شد. به گفته محققان افزایش انتقال عصبی-ماهیچه‌ای سبب درد عضلانی می‌شود.

موش‌ها پس از پیروی از رژیم غذایی استاندارد به وزن مناسب برگشتند ولی چندین هفته طول کشید تا انتقال عصبی-ماهیچه‌ای در آن‌ها به حالت عادی برگردد. چاقی که اغلب به دلیل مصرف بیش از حد شکر و غذاهای با درجه فرآوری بالا به وجود آید، به خاطر فشاری که بر بدن وارد می‌کند به درد ربط داده شده است. اما تحقیق جدید نشان می‌دهد که اضافه وزن تنها دلیل درد عضلانی نبوده و احتمالاً به فعل و انفعالاتی که به خاطر رژیم غذایی نامناسب درون بدن رخ می‌دهند نیز ربط دارد.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «مصرف فلفل تند عمر انسان را طولانی‌تر می‌کند» را بخوانید.

ساخت خنک کننده بی‌نیاز از برق با الهام از کوهان شتر

محققان MIT موفق به تولید ماده‌ای متشکل از هیدروژل‌ها و آئروژل‌ها شدند که می‌تواند بدون نیاز به برق حدود پنج برابر بیشتر از مواد مشابه خاصیت سرد کنندگی داشته باشد.

کوهان شتر

معمولا برای خنک نگه داشتن برخی مواد به مدت طولانی، از تجهیزات سرماساز که با برق کار می‌کنند یا از بسته‌های یخ کمک گرفته می‌شود. محققان MIT موفق شدند ماده‌ای متشکل از دو لایه نازک با الهام گرفتن از کوهان شتر تولید کنند که برای خنک کنندگی نیاز به نیروی برق ندارد و به راحتی سرمای مورد نیاز برای خنک نگه داشتن اطرافش را تامین می‌کند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این پژوهش جدید بخوانید.

خنک کننده بی‌نیاز از برق از کوهان شتر

ماده تولید شده با الهام از کوهان شتر توسط محققان در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که این ماده جدید می‌تواند بیش از ۷ درجه سانتی گراد و در واقع ۵ برابر سایر مواد مشابه خاصیت خنک کنندگی داشته باشد. در برخی شرایط محیطی، این ماده جدید حتی تا هشت روز خاصیت خنک کنندگی خود را حفظ می‌کند.

در صورت توسعه این ماده، می‌توان امیدوار بود که محققان به راهکارهای نوینی در طراحی سیستم‌های خنک کننده دست پیدا خواهند کرد. همان طور که گفته شد این ماده جدید از دو لایه تشکیل شده است. لایه زیرین یک نوع هیدروژل و ماده‌ای شبیه Jell-O است که در حدود ۵۰ سال از عمر آن می‌گذرد و در تولید مواد مختلفی از جمله چسب تا سیستم‌های انتقال دارو و ایمپلنت سینه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هیدروژل تا ۹۷ درصد از آب تشکیل شده و با افزایش دما تبخیر می‌شود. این فرایند در نهایت دمای ژل را پایین آورده و آن را به یک عایق مبدل می‌کند. از طرف دیگر هواژل به خاطر پایین بودن رسانایی گرمایی، گرمای زیادی را از محیط اطراف جذب نکرده و خنک باقی می‌ماند.

محققان سطح بالایی هیدروژل را با آئروژل پوشاندند که این ماده نیز تقریبا حدود صد سال قبل کشف شده و در حال حاضر در بسیاری از لوازم جانبی مخصوص فضای آزاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. آئروژل نیز در سیستم‌های خنک کننده، همچنین در رنگ‌های مختلف به عنوان غلیظ کننده و در صنعت مواد شیمیایی به عنوان ماده تمیز کننده به کار برده می‌شود.

زمانی که آئروژل در سطح بالایی هیدروژل قرار می‌گیرد، پتانسیل خنک کنندگی آن را به شدت افزایش می‌دهد. وقتی دو لایه روی یکدیگر قرار می‌گیرند، ضخامتی کمتر از ۱.۵ سانتی متر دارند.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «ابداع یخچال بدون برق و بدون یخ» را بخوانید.