گشت و گذار مجازی در آرامگاه پنج هزار ساله مصری
در دوران قرنطینه، شاید یکی از جذاب‌ترین کار‌هایی که می‌توان انجام داد، کشف و شهود است. شاید به همین دلیل است که برخی موزه‌ها و گردشگاهها، کاربران مجازی را به گشت و گذار آنلاین تشویق می‌کنند. هیئت جهانگردی مصر، جهان را به داخل مقبره پنج هزار ساله ملکه مرسانخ سوم دعوت کرد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره گشت مجازی در آرامگاه پنج هزار ساله مصری بخوانید.
هیئت جهانگردی مصر، جهان را به داخل آرامگاه پنج هزار ساله ملکه مرسانخ سوم دعوت کرد. ورود به این تور گردشگری رایگان است و خبری از هزینه معمول ۵۰ پوند مصری (حدود ۲.۵۰ پوند) نیست.
این تور یکی از چهار سفر مجازی از سایت‌های تاریخی مصر است که در هنگام قرنطینه سراسری تبلیغ می‌شود. با استفاده از الگوبرداری سه بعدی توسط دانشگاه هاروارد، این سفر مسافرتی واقعی است و با یک کلیک، حس ملموس حضور در یکی از بهترین مقبره‌های دوران باستان را به علاوه اطلاعات و بازسازی رایانه‌ای دریافت می‌کنید.
این مقبره در سال ۱۹۲۷ توسط جورج اندرو ریزنر هاروارد حفاری شد. این مقبره تا حدی زیبا و خیره کننده بود که باستان شناس آمریکایی از کیفیت نقاشی‌های مقبره خیره شده بود بعداً در بولتن موزه هنر‌های زیبا نوشت: «هیچکدام از ما چیزی شبیه به آن را ندیده ایم.» در هر دو طرف ورودی این مقره، نقوش برجسته ریز و رنگین کمانی که با رنگ‌های خاکی ۵۰۰۰ ساله رنگ آمیزی شده است دیده می‌شود.
بیشتر بخوانید: باستان‌شناسان ۲۷ تابوت‌دان با قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال در گورستان باستانی سقاره مصر کشف کردند. این تابوت‌دان‌ها در چاهی تازه‌کشف‌شده در سقاره در جنوب قاهره، پایتخت مصر، پیدا شدند. به‌گفته‌ی مقام‌های وزارت ابنیه و آثار باستانی مصر، پیش‌از‌این در اوایل سپتامبر، ۱۳ تابوت کشف شده بود و حال ۱۴ تابوت دیگر نیز به کشفیات پیشین اضافه شده است. برای مطالعه بیشتر مطلب «تابوت‌دان‌های ۲۵۰۰ ساله در سقاره مصر» را بخوانید.
گرگ های بالغ هم مانند سگ‌ها به انسان وابسته می‌شوند
شکی نیست روابط پایدار و کهن انسان با سگ، این حیوان را به موجودی خاص برای او تبدیل کرده است. سگ‌ها حتی بر تکامل انسان هم تأثیر گذاشتند؛ اما این حیوانات ویژگی‌هایی مثل ایجاد روابط احساسی عمیق و قوی با انسان را از اجداد وحشی خود به‌ارث بردند. تیمی از پژوهشگران دانشگاه لوراند مجارستان رفتار بین گرگ های بالغ دست‌آموز (کانیس لاپوس) و سگ‌ها (کانیس فامیلیاریس) را مقایسه کردند. در این مطلب از مجله دلتا درباره این پژوهش بخوانید.
معیارهای علمی وابستگی به انسان عبارت‌اند از: ترجیح صاحب خود بر دیگران، احساس امنیت در حضور صاحب، بروز علائم استرس در نبود او و تلاش برای برقراری ارتباط و رفتارهای خوش‌آمدگویی در برخورد با صاحب. در مجموعه‌ای از آزمایش‌ها، گرگ های بالغ رفتاری مشابه با سگ‌ها را نشان دادند. وقتی گرگ‌ها در محیطی ناآشنا رها می‌شدند، ناله می‌کردند، نفس‌نفس می‌زدند، لب‌های خود را می‌لیسیدند (علائم استرس) و سعی می‌کردند محل اختفای صاحبشان را پیدا کنند.
گرگ‌ها در حضور صاحبان خود تمایل زیادی به کنجکاوی و بررسی محیط پیدا می‌کنند. این تمایل نشان‌دهنده‌ی حس ایمنی گرگ‌ها در حضور صاحبانشان است. آزمایش یادشده ماهیت رابطه‌ی بین کانیس‌ها (سگ‌سانان) و انسان‌ها را بررسی کرد. شخص شرکت‌کننده در این پژوهش، پرورش‌‌دهنده‌ی اصلی گرگ نبود. به‌همین‌دلیل طبق نتایج، چنین رابطه‌ای معمولا در سنین بالاتر شکل می‌گیرد. رفتارشناسان این پژوهش بیان می‌کنند: «این نتایج نشان می‌دهند رابطه‌ی انسان و سگ‌ها در پیوند اجتماعی بین گرگ‌ها ریشه دارد. ساختار اجتماعی گرگ‌ها بسیار مشابه با خانواده‌های انسانی است.»
با اینکه رفتارهای مشابهی از گرگ های بالغ در طول آزمایش دیده شدند، باید به تفاوت آنها با سگ‌ها توجه کرد. همچنین، گرگ‌ها هرگز به حیوان خانگی تبدیل نمی‌شوند. طبق پژوهش‌ها، دو گونه سگ و گرگ تقریبا از ۴۰ هزار سال پیش راه خود را از یکدیگر جدا کردند. در طول این دوره، سگ‌ها به توانایی پیوند با انسان‌ها در تمام سنین دست یافتند. براساس پژوهش جدید، پیوند سگ‌ها با انسان از پیوند گرگ‌ها قوی‌تر است.
با وجود نگهداری حیوانات در خانه یا باغ‌وحش و نیز تاریخچه مشترک انسان با حیواناتی مثل اسب، ابعاد مختلف این روابط بررسی نشدند؛ اما مؤلفه‌های رفتاری دیگر وابستگی به انسان مثل احساس امنیت حیوانات در حضور صاحبانشان تا اندازه‌‌ای مدنظر قرار گرفتند. البته کمبود پژوهش‌ها در گونه‌های دیگر لزوما به‌معنی ناتوانی آنها برای برقراری ارتباط نیست و توانایی نگهداری از موجودات دیگر در گونه‌های یکسان را می‌توان در تاریخچه‌ی پستانداران جست‌وجو کرد.
بیشتر بخوانید: گربه‌ها به آهسته پلک زدن انسان‌ها واکنش مثبتی نشان می‌دهند. این فرایند می‌تواند به بهبود ارتباط با گربه‌ها کمک کند. مطلب «آهسته پلک زدن برای ارتباط با گربه ها» را بخوانید.
با مجله دانستنی دلتا همراه باشید
ارتباط با وویجر ۲ پس از هفت ماه
ناسا پس از هفت ماه ناتوانی در برقراری ارتباط با وویجر ۲، سرانجام به لطف ارتقا یکی از آنتن‌های زمینی با این فضاپیما ارتباط برقرار کرد.
فضاپیمای «وویجر ۲» بیش از چهار دهه قبل به فضا پرتاب شد و حالا در فاصله بیش از ۱۸ میلیارد کیلومتری از زمین قرار دارد. فاصله بسیار زیاد وویجر ۲ از زمین، برقراری ارتباط با آن را سخت کرده و حدوداً ۱۷ ساعت زمان می‌برد تا سیگنال‌های ارسال شده از آن به زمین برسند. البته برقراری ارتباط با این فضاپیما فقط به تأخیر محدود نمی‌شود و مشکل دیگری هم وجود دارد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره ارتباط با وویجر ۲ پس از ۷ ماه بخوانید.
وویجر ۲ پس از عبور از مشتری، زحل و اورانوس، در سال ۱۹۸۹ به نپتون رسید. محققان علاقه داشتند این فضاپیما از کنار قمر مرموز نپتون یعنی «تریتون» هم پرواز کند، به همین دلیل وویجر ۲ با دریافت سیگنال از زمین بر فراز قطب شمال تریتون پرواز کرد و در نتیجه در مسیری نسبت به منظومه شمسی قرار گرفت که برقراری ارتباط با آن را سخت تر شد.
این تغییر مسیر برقراری ارتباط با وویجر ۲ توسط شبکه فضایی دوردست ناسا (DSN) را مشکل‌تر کرده است. این شبکه شامل سه آنتن رادیویی بزرگ می‌شود که در کالیفرنیا، اسپانیا و استرالیا مستقر شده‌اند. پخش شدن آنتن‌های ارتباطی این شبکه در سطح زمین سبب شده تا تمام فضاپیماهای فعال ناسا بتوانند حداقل از طریق یکی از این آنتن‌ها با زمین ارتباط برقرار کنند.
اما از آنجایی که این فضاپیما به خاطر تغییر مسیر در جنوبی‌ترین قسمت صفحه منظومه شمسی قرار گرفته، حالا فقط می‌تواند با آنتن مستقر در استرالیا و با قرار گرفتن در راستای دید آن با زمین ارتباط برقرار کند. چون حدود ۵ دهه از قدمت این آنتن می‌گذرد، تعمیر و آپگرید آن از ماه مارس امسال شروع شده و تاکنون خاموش مانده است، بنابراین ناسا از آن زمان تاکنون (تقریباً هفت ماه) قادر به برقراری ارتباط با وویجر ۲ نبود.
حال ناسا به منظور آزمایش تجهیزات جدید آنتن مستقر در استرالیا، برای اولین بار پس از هفت ماه یک سری سیگنال به فضاپیما ارسال کرد و این فضاپیما با موفقیت به آنها پاسخ داد. وویجر ۱ و ۲ با خارج شدن از منظومه شمسی در فضای بین ستاره ای در حال سفر کردن هستند. وویجر ۲ اطلاعات ارزشمندی از سرعت، چگالی، دما و فشار ذرات باردار فضای بین ستاره ای به زمین ارسال می کند.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «کشف جدید فضاپیمای وویجر در فضای میان ستاره‌ای» را بخوانید.
ابداع یخچال بدون برق و بدون یخ
یک شرکت آمریکایی، نوعی یخچال قابل حمل ارائه داده است که برای کار کردن، نیازی به برق ندارد.
یکی از مشکلات حمل مواد غذایی در سفر، نداشتن تجهیزات مناسب برای خنک نگه داشتن آنهاست زیرا نگه داشتن مواد غذایی برای زمان طولانی، به یخچال نیاز دارد و یخچالها نیز با نیروی الکتریسیته کار می‌کنند. به علاوه، مواد شیمیایی که از یخچالها منتشر می‌شوند، برای جو مضر هستند؛ در نتیجه استفاده از یخچال در طبیعت، با محیط زیست سازگار نیست. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره این یخچال بدون برق و بدون یخ بخوانید.
شرکت “فنیک”(Fenik)، یک روش جدید و طبیعی برای نگهداری از مواد غذایی ارائه داده است. این شرکت، نوعی یخچال بدون برق کوچک و قابل حمل ابداع کرده که می‌تواند مواد غذایی را بدون استفاده از الکتریسیته، خنک نگه دارد. هدف از ابداع این یخچال، ارائه یک روش کم‌هزینه برای حفظ میوه‌ها و سبزیجات در مناطق دورافتاده است.
برخلاف یخچال‌های دیگر که به تجهیزات الکتریکی مانند پنکه، کمپرسور هوا و پنل‌های خورشیدی نیاز دارند، این یخچال بدون برق موسوم به “یوما ۶۰ ال”(Yuma 60L) می‌تواند مواد غذایی را تنها با استفاده از آب، خنک کند.
یکی از نکات قابل توجه در مورد یوما ۶۰ ال این است که سبزیجات، به شرایطی گرم‌تر از یخچال‌های معمولی تمایل دارند. این یخچالها دمایی بین ۱۲ تا ۱۸ درجه فراهم می‌کند و با نگهداری سبزیجات در رطوبت داخلی بالا، عمر مفید آنها را افزایش می‌دهد. این یخچالها ، همیشه قابل تنظیم هستند و نیازی نیست که کاربر، نگران خرید یخ یا اتصال یخچال به پریز برق باشد.
علاوه بر مزایای گفته شده، این یخچال، یک ابزار دوستدار محیط زیست محسوب می‌شود زیرا به نیروی الکتریسیته نیازی ندارند و مواد شیمیایی مضر را در طبیعت منتشر نمی‌کنند. تنظیم و استفاده از یوما، تنها چند ثانیه زمان می‌برد و انتقال آن، بسیار ساده است.
بیشتر بخوانید: یک تریلیونیوم یک میلیاردیوم ثانیه طول زمانی است که دانشمندان موفق شدند به عنوان کوتاه ترین زمان ثبت شده تا کنون اندازه‌گیری کنند و برابر با زمان گذر یک ذره‌ی نور (فوتون) از میان مولکول هیدروژن (H2) است. مطلب «رکورد اندازه‌گیری کوتاه ترین زمان» را بخوانید.
پیش‌بینی آینده توسط خفاش‌ها
تحقیقات جدید نشان داده است پیش بینی آینده توسط خفاش ها ممکن است، هر چند که مثلا نمی‌توانند بگویند چه تیمی جام جهانی بعدی را خواهد برد! اما توانایی چشمگیری در زمینه ردیابی شکار خود و پیش‌بینی حرکت آن دارند.
محققان دریافته‌اند که خفاش ها در یک جنبه خاص از دیدن آینده کاملاً ماهر هستند و آن، یافتن مکان طعمه و در واقع، وعده غذایی شان است. خفاش ها توانایی محاسبه مکانی که طعمه‌هایشان در آن در حال حرکت هستند را بر اساس مدل‌های پیش‌بینی خود متکی بر پیش‌بینی مکان احتمالی طعمه از پژواک امواج صوتی دارند. این مدل سازی چنان محکم است که خفاش‌ها می‌توانند محل شکار خود را حتی اگر پشت موانعی مانند درختان پنهان شده باشند، ردیابی کنند. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره پیش بینی آینده توسط خفاش ها خواهید خواند.
مدل‌سازی پیش‌بینی حرکت اشیاء در حیوانات، زمینه‌ای است که به شدت مورد مطالعه قرار گرفته است و یافته‌های منتشر شده در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences برای اولین بار است که این پدیده را در حس شنوایی بررسی می‌کند.
مطالعه محققان برای بهبود درک ما از رفتار هدایت شده شنوایی در حیوانات و انسان‌ها مفید است. این رفتار شامل افراد کم بینا می‌شود که برای ردیابی اشیا در محیط اطراف خود به نشانه های صوتی متکی هستند.
“سینتیا موس” نویسنده ارشد این مطالعه و یک عصب شناس و استاد علوم روانشناسی و مغز توضیح داد: درست همانطور که یک تنیسور باید بفهمد که چه موقع و کجا به توپ ضربه بزند، یک خفاش نیز باید پیش‌بینی کند که چه زمانی و کجا با شکار خود روبرو می‌شود.
وی افزود: حشره‌ای که خفاش به دنبال شکار آن است در حال پرواز است. خفاش نیز در حال پرواز است. در این محیط که تغییرات به سرعت رخ می‌دهد، اگر خفاش فقط به اطلاعاتی که از آخرین پژواک به دست آورده است، اعتماد کند، شکار را از دست می‌دهد.
خفاش‌ها حواسشان به میزان تاخیر در مکان‌یابی براساس پژواک و در یافتن فاصله خود تا طعمه است. سپس آنها سر و گوش خود را می‌چر خانند تا اطلاعات بیشتری کسب کنند. محققان فکر کردند که با توجه به موفقیت خفاش‌ها در شکار، باید موارد بیشتری وجود داشته باشد. بنابراین آنها یک محیط آزمایشی ساختند که شبیه به محیط شکار خفاش‌ها در طبیعت باشد.
“کلاریس آنا دیبولد” نویسنده اصلی این مطالعه توضیح داد که آنها مدل‌های ریاضی را برای آزمایش داده‌های خود طراحی کردند و فرضیه‌هایی را برای اقدامات احتمالی خفاش‌ها ارائه دادند.
“آنجلز سالس” یکی دیگر از محققان گفت: ما فرض کردیم که خفاش‌ها هم از اطلاعات سرعت حاصل از تایمینگ پژواک استفاده می‌کنند و هم سر خود را تنظیم می‌کنند. هنگامی که این مدل را با داده‌های خود آزمایش کردیم، دیدیم که بسیار با رفتار خفاش‌ها متناسب است.
یک مطالعه در دهه ۸۰ میلادی وجود داشت -زمانی که دوربین‌های پرسرعت نداشتیم- که خفاش‌ها وضعیت آینده یک حشره را پیش‌بینی نمی‌کنند. اکنون یافته‌های جدید این مطالعه این موضوع را رد کرده است.
“سالس” خاطرنشان کرد: مسئله پیش بینی آینده توسط خفاش ها از این جهت مهم است که حیوان باید برای تصمیم گیری در مورد حرکت بعدی خود برنامه ریزی کند و خفاش ها می‌توانند چنین کاری را تنها با پژواک صوتی انجام دهند.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه بیشتر مطلب «عنکبوت تارافکن با پاهایشان می شنوند» را بخوانید.