هپاتیت به معنای التهاب و ورم کبد است که به آن یرقان نیز می‌‌گویند.
عوامل متعددی ممکن است موجب التهاب کبد شوند، اما ویروس‌ها شایع‌ترین عامل این بیماری هستند.
تا کنون شش نوع ویروس عامل بروز هپاتیت شناسایی شده است که نوع «B» و «C» از شایع‌ترین آن‌ها هستند.
هپاتیت ویروسی از طریق خوراکی و همچنین تماس با فرد آلوده منتقل می‌شود. هپاتیتی که از راه خوراکی منتقل می‌شود نوع «A» و «E» است. خوشبختانه نوع «E» در کشور ریشه‌کن شده است.
هپاتیت «B» درمان قطعی ندارد، اما واکسن موثری دارد که آنرا کنترل می‌کند. توصیه می‌شود واکسن نوع «B» را با مشورت پزشک دریافت کنید.
طی ۲۰ سال اخیر شیوع هپاتیت «B» در ایران به شدت کاهش یافته است . ویروس آن معمولاً از طریق مادر به نوزاد منتقل می‌شود.
هپاتیت «C» در گذشته در ایران بیشتر از طریق خون و تزریق آن منتقل میشد
که از سال ٧۵ با آزمایش روی خون‌های اهدایی، خطر انتقال از این راه کاهش
یافته است. افراد معتاد، حتی آنهایی که سابقه یک‌بار تزریق غیرایمن دارند
در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
هپاتیت «C» از طریق تماس با فرد آلوده، آشپزی‌کردن و در یک مکان غذا خوردن، معاشرت‌های معمول در محل کار و منزل، در آغوش‌گرفتن مبتلایان، از راه هوا یا شناکردن در یک استخر منتقل نمی‌شود.
توصیه می‌شود خانواده‌هایی که فرد مبتلا به هپاتیت «B» دارند، همچنین آرایشگرها، شاغلان حرفه پزشکی، افرادی که در امور بازیافت زباله و پسماند شهری فعالیت می‌کنند، آتش‌نشان‌ها و نیروهای پلیس حتماً واکسن هپاتیت «B» را تزریق کنند.
این واکسن در دوره‌های شش‌ماهه و یک‌ماهه تزریق می‌شود. البته واکسن یک‌ماهه مهم‌تر است و واکسن شش‌ماهه برای یادآوری است. تزریق سه دوره واکسن بسیار مؤثر است. افرادی که شرایط یاد شده را ندارند و یک‌بار واکسن زده‌اند، لازم نیست تزریق واکسن را تکرار کنند.
بیشتر بخوانید:
ایده هایی برای طراحی دکوراسیون محل کار
نکات ضروری در طراحی دکوراسیون داخلی منزل
چه عواملی باعث درد شانه می شود
نکاتی در مورد حفظ سلامت دندان ها
