آهن ؛ قوت جان
آهن نقش زیادی در سلامت انسان دارد و افراد زیادی در معرض فقر آهن قرار دارند.
آهن یکی از مهم‌ترین عوامل سلامتی روحی و جسمی انسان است. نقش آهن به‌قدری زیاد است که کمبود آن موجب بیماری می‌شود.
نقش آهن در بدن
به گزارش مجله دلتا؛ حمل اکسیژن از ریه‌ها به تمام سلول‌ها و برگرداندن دی اکسیدکربن از آنها
تأمین نیاز اکسیژن عضلات
شرکت در فعالیت های ایمنی بدن زیرا هنگام کمبود آهن، گلبول‌های سفید تأثیرشان را در حفظ ایمنی بدن از دست میدهند.
میزان جذب آهن
عوامل زیادی در جذب آهن اثر میگذارند و جذب آن را متغیر می‌کنند. در شرایطی مانند رشد، بارداری، از دست دادن خون و کم‌خونی، جذب آهن افزایش مییابد. وجود گوشت در وعدۀ غذایی، جذب آهن آن غذا را افزایش می‌دهد. همچنین ویتامین C و اسید کلریدریک معده از عوامل مؤثر در افزایش جذب آهن هستند.
در شرایطی که نیاز بدن به آهن تأمین شده باشد، جذب آن کاهش مییابد. تانن موجود در چای (اگر چای با غذا خورده شود)، خوردن قهوه با غذا (از چای اثر کمتری دارد)، اسید فیتیک موجود در غلات، اسید اگزالیک موجود در بعضی از سبزیجات مانند اسفناج، مصرف آنتی اسید با غذا، مصرف مکمل‌های کلسیم، فسفر، منیزیم و روی نیز موجب کاهش جذب آهن میشوند و نقش آهن را در بدن تحت تاثیر قرار دهد.
علل دفع آهن
عرق کردن روزانه، تخریب سلول‌های گوارشی، ادرار، یبوست و خونریزی موجب دفع آهن می‌شود.
منابع تامین آهن
گوشت بدون چربی، مرغ و ماهی به ویژه جگر و صدف سرشار از آهن هستند. همچنین حبوبات، مغزها، غلات کامل، میوه‌های خشک و سبزی های تیره نیز منابع آهن هستند.
آهن موجود در منابع گیاهی کمتر جذب میشوند ولی مقدار آن زیادتر است. حدود دو تا ده درصد آهن منابع گیاهی می‌تواند جذب شود. درحالیکه جذب آهن حیوانی سه تا ده درصد است و کارایی جذب یک رژیم مخلوط، پنج تا 15 درصد است.
علت کمبود آهن
وقتی ذخایر بدن تمام میشوند، ابتدا بدن جذب آهن را افزایش می‌دهد. اگر کمبود آهن جبران نشود، از ذخیره استفاده می‌کند و اگر کمبود ادامه یابد، موجب کم‌خونی و فقر آهن می‌شود.
عوامل مؤثری که انسان را در معرض کم خونی قرار می‌دهد:
1- فقر غذایی
2- اختلال در جذب: اگر در دستگاه گوارش اختلالی ایجاد شود، مثل کمبود اسید معده یا آنزیم‌های گوارشی، اسهال‌های مختلف، ورم روده یا معده، کولیت اولروز
3- خونریزی
4- وجود انگل: به خصوص انگل‌هایی که از خون تغذیه می‌کنند.
کمبود آهن موجب سستی، خستگی، بی رمق شدن، رنگ پریدگی، تپش قلب و تنگی نفس هنگام کار می‌شود. چون سلول‌ها در حالت خفگی قرار میگیرند. سرگیجه، سردرد و تاری دید نیز از عوارض کمبود آهن است. در کم‌خونی فقر آهن، ابتدا پوست رنگ پریده می‌شود و بعد رنگ مخاط میپرد. ناخن قاشقی می‌شود. در افراد مسن که مبتلا به کمبود آهن هستند دردهای جلوی سینه به علت نرسیدن اکسیژن به عضله قلب و در نتیجه کاهش کارایی به وجود میآید.
کمبود آهن، عوارض گوارشی هم دارد. یعنی غذا خوب هضم و جذب نمی‌شود. خاصیت باکتری کشی کاهش مییابد، پرزهای سطح زبان از بین می‌رود، و موجب بی اشتهایی می‌شود. در کمبود آهن بدن در معرض عفونت قرار می‌گیرد. اختلالات گوارشی و کمبود اسید معده علت و معلول کم‌خونی است.
بیشتر بخوانید:
با ویتامین A ؛ جور دیگر باید دید
پیشگیری از دیابت و چاقی با خوردن سبزیجات
9 علت که موجب کاهش شنوایی می‌شود
کاهش شنوایی سبب خشم و نا امیدی در روابط، افسردگی، احساس پارانویا و اضطراب خواهد شد. از آن طرف عواملی وجود دارند که این پدیده را تسریع می‌کنند.
با گذشت زمان میزان شنوایی ما نیز تغییر می‌کند، اما این به این معنی نیست که الزاماً همه افراد باید از سمعک استفاده کنند. یا دچار ناشنوایی شوند. در این مطلب برخی از اعمالی که روند کاهش شنوایی را سریع‌تر می‌کنند، اشاره می‌کنیم.
وارد شدن آب در گوش‌ها
به گزارش مجله دلتا؛ برای اکثر مردم شنا کردن در آبِ آغشته به کلر، بی‌ضرر است. برای برخی دیگر در هنگام شنا، آب در کانال گوش جمع شده و تبدیل به بستر مناسب برای پرورش باکتری‌ها می‌شود. این باکتری‌ها می‌توانند موجب بیماری شوند که برای درمان آن اگر به موقع اقدام نکنید، موجب کاهش شنوایی می‌شود.
حبس نفس برای رفع فشار گوش
بسیاری از مردم، در پرواز با هواپیما به خصوص هنگام نشستن و برخاستن آن در گوش خود احساس فشار می‌کنند. برای از بین بردن این ناراحتی، برخی از افراد بینی خود را گرفته و سعی می‌کنند به آرامی هوا را از دهان خارج کنند.
استفاده از گوش‌پاک‌کن
متخصصان شنوایی استفاده از گوش‌پاک‌کن برای تمیز کردن گوش‌ها را توصیه نمی کنند؛ زیرا موجب تخریب پرده صماخ گوش و کاهش شنوایی می‌شود. اگر در گوش موم بیش از حد وجود دارد، بهتر است پزشک آن ها را خارج کند.
خوابیدن با محافظ‌های گوش
افراد زیادی هستند که خواب‌شان سبک است یا همسرانی دارند که هنگام خواب، خروپف می‌کنند؛ بنابراین ناچار به استفاده از محافظ گوش هستند. استفاده از پوشش گوش می‌تواند بسیار مفید باشد اما مهم است که استفاده از آنها با دقت مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا ممکن است باعث ناراحتی در گوش، عفونت‌های قارچی و عوارض دیگر شود.
صدای بلند موزیک
تحقیقات اخیر نشان داده است که کلاس‌های ورزشی، سطح صدایی تقریباً مانند یک موتور جت در ارتفاع 25 متری را دارند که بیش از 100 دسی‌بل است. این می‌تواند باعث از دست رفتن دائمی شنوایی شود.
گوش دادن به موسیقی در حین دویدن
اگر در حال دویدن در خارج از منزل یا روی یک تردمیل هستید، به احتمال زیاد صدای دستگاه پخش MP3 یا تلفن همراه خود را زیاد می‌کنید تا بر سروصدای ترافیک یا صدای تردمیل غلبه کند. این افزایش حجم صدا ممکن است موجب کاهش شنوایی یا از دست دادن دائمی آن شود.
سفر با هواپیما در حال سرماخوردگی
اگر سرما خورده‌اید و سعی نکرده‌اید آن را با دارو درمان کنید، بهتر است سفر خود را به تعویق بیندازید. امکان دارد در حین پرواز، به دلیل متعادل نبودن فشار وارده بر گوش ها، دچار گوش درد شوید. همچنین ممکن است برای چند روز شاهد افت شنوایی یا در موارد شدید، خونریزی یا پارگی پرده صماخ باشید.
استرس ناشی از زنگ زدن گوش
وِزوِز گوش، که اغلب به عنوان “زنگ در گوش” شناخته می‌شود، سروصدایی است که بدون وجود یک محرک صدادار در محیط، داخل گوش شنیده می‌شود. وزوز گوش یک علامت است، نه یک بیماری، و عوامل بسیاری وجود دارد که ممکن است موجب ایجاد آن شود. مطالعات نشان داده‌اند که استرس می‌تواند موجب تشدید زنگ گوش شود.
امتناع از دریافت سمعک هنگام کاهش شنوایی
درمان ضایعات شنوایی را به تأخیر نیندازید. گاهی شاهد آن هستیم که مبتلایان به کاهش شنوایی، درمان مشکلات شنوایی را به تأخیر انداخته‌اند، زیرا آگاه نیستند که درمان زودهنگامِ این عارضه، می‌تواند کیفیت زندگی‌شان را تغییر دهد.
بیشتر بخوانید:
پرهیزهای غذایی برای پرکاری تیروئید
توصیه هایی برای پیشگیری از تشنگی روزه‌داران
در ماه مبارک رمضان برای رفع تشنگی بهتر است از میوه ها و سبزیجات پرآب استفاده کنید و از خوردن غذاهای پرنمک خودارری کنید.
مصادف شدن ماه مبارک رمضان با روزهای گرم و آفتابی مشکل تشنگی را برای روزه‌داران به‌وجود می‌آورد. برای رفع تشنگی و عطش در ماه رمضان می‌توانید از شربت‌های سرکه‌شیره، سکنجبین یا شربت آب‌لیمو در وعده‌های سحری یا افطاری استفاده کنید.
به گزارش مجله دلتا؛ نوشیدن کمی عرق کاسنی به تنهایی یا همراه با یک قاشق چایخوری تخم خرفه در وعده سحری برای کاهش عطش در ماه رمضان به شما کمک می‌کند. توصیه می‌کنیم اگر خیلی تشنه می‌شوید، خوردن خورش‌های همراه با آلو و زرشک را در وعده سحری فراموش نکنید.
طی ساعات روزه‌داری هم می‌توانید عطش خود را با بوییدن سیب گلاب، خیار یا لیمو، اسپری کردن گلاب خنک در فضای اتاق، شست‌وشوی سر و گردن و سینه با آب خنک، و تنفس هوا و نسیم خنک که حرارت زاید قلب را کم می‌کند، کاهش دهید.
نوشیدن ماءالشعیر هنگام سحر بهتر از هر نوشیدنی دیگری می‌تواند در برابر تشنگی و تحلیل رطوبت بدن، شما را محافظت کند.
برای رفع تشنگی و جلوگیری از آن در حین روزه‌داری، می‌توانید از خوراکی‌های آب‌دار از هنگام اذان مغرب تا پیش از اذان صبح استفاده کنید که به برخی از آنها در فیلم پیوست اشاره می‌کنیم.
بیشتر بخوانید:
پرهیزهای غذایی برای پرکاری تیروئید
سیاه دانه ؛ دُرّ سیاه سلامتی
سیاه دانه یا شونیز گیاهی یک‌ساله، گل‌دار و بومی هندوستان، عربستان سعودی و اروپا است. سیاه دانه به روش‌های مختلف مانند ادویه، روغن سیاه دانه، کپسول‌های مکمل غذایی ، کپسول‌های ژله‌ای و عصارۀ روغنی مصرف می‌شود. روغن این گیاه، منبع خوبی از اسیدهای چرب ضروری و سایر مواد مغذی است.
سال‌ها است سیاه دانه به‌عنوان گیاه
دارویی در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. براساس مطالعات، مصرف موضعی
آن در نوزادان مبتلا به عفونت استافیلوکوکی پوست، نشان داده است که این
ماده به‌اندازه دارو های آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت ناشی از این
باکتری‌ها، مؤثر است.
در این مطلب به برخی از خواص دیگر سیاه دانه می‌پردازیم:
- درمان کنندۀ سردرد میگرنی
- ضدکبد چرب
- کمک به بهبود کمردرد و پادرد
- بهبود سیاتیک و نیرومندی مفصل‌ها
- ضد استرس و دلشوره
- پیشگیری از رشد تومور و سرطان‌ها (به‌دلیل داشتن آنتی‌اکسیدان فراوان)
- بهبود عفونت مثانه
- تامین املاح معدنی بدن
- تقویت بینایی
- ضد افسردگی
- بهبود سلامتی بیماران پس از سکته قلبی و مغزی
- کمک به رفع انسداد مویرگ‌ها و رگ‌ها
- بهبود بیماری دیابت
- درمان خستگی مفرط
- پیشگیری از ایجاد لکۀ قهوه‌ای روی پوستِ صورت و بدن
- تقویت اعصاب و حافظه
- رفع کبودی زیر چشم
- پیشگیری از زخم معده
- ضد چروک
- ضد پیری زودرس
مقدار مصرف
۱ یا ۲ قاشق چایخوری روغن سیاه دانه یا ۲
عدد کپسول آن در روز بسیار مناسب است. کپسول‌های سیاه دانه معمولاً حاوی 1
گرم از این گیاه هستند. مصرف این گیاه دارویی
به‌ندرت موجب بروز عوارض جانبی می‌شود اما در مطالعه‌ای که روی موش‌ها
صورت گرفته، مقادیر بالای آن باعث اختلالات کلیه و کبد شده است.
می‌توانید 100 گرم سیاه‌دانه
را با عسل ترکیب کرده و صبح‌ها ناشتا، یک قاشق چایخوری از آن را میل
کنید. بعد از یک ماه تاثیرات مثبت آن‌را بر سلامتی خود، مشاهده خواهید کرد.
بیشتر بخوانید :
با ویتامین A ؛ جور دیگر باید دید
قهوه مفید است اما نه زیادش!
پیشگیری از دیابت و چاقی با خوردن سبزیجات
نکات کلیدی در رابطه با صندلی ماساژ
قهوه مفید است اما نه زیادش!
قهوه خواص زیادی دارد و به همین دلیل نوشیدن آن بسیار توصیه شده است.
کافئین به دلیل فوایدی که برای سلامتی دارد شناخته شده است، اما تا چه حد مجاز به نوشیدن قهوه هستیم؟
به گزارش مجله دلتا؛ به باور برخی محققان ؛ قهوه می تواند امید به زندگی را افزایش دهد و مصرف متعادل آن، مفید است و از برخی بیماری ها پیشگیری می کند. محققان البته معتقدند: نوشیدن شش فنجان قهوه یا بیشتر می‌تواند منجر به افزایش خطر بیماری قلبی و عروقی شود.
یک تیم بین‌المللی از دانشمندان در دو مقالۀ تحقیقاتی جدید، مقدار دقیق مصرف روزانۀ قهوه، برای کمک به سلامتی بدن و افزایش امید به زندگی را مشخص کرده اند. آنها می‌گویند، نوشیدن روزانه دو تا چهار فنجان قهوه برای بهبود امید به زندگی مناسب است اما نوشیدن بیش از پنج فنجان توصیه نمی‌شود؛ چرا که آثار نامطلوبی همراه خواهد داشت.
به گفتۀ دانشمندان، قهوه، خطر ابتلاء به بیماری‌هایِ قلبی و عروقی، سرطان، مشکلات تنفسی و دیابت را کاهش می‌دهد. مصرف بیش از حد کافئین می‌تواند منجر به فشار خون بالا شود که به نوبۀ خود باعث ابتلاء به بیماری قلبی می‌شود.
یافته‌ها نشان می‌دهد که نوشیدن شش فنجان قهوه یا بیشتر در روز، خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی را تا ۲۲ درصد افزایش می‌دهد.
“آسترید نهلیگ” از مؤسسۀ ملیِ بهداشت و تحقیقات پزشکی فرانسه گفته است : «محاسبۀ دقیق این موضوع دشوار است، اما احساس من این است که نوشیدن قهوه احتمالاً دو تا سه سال به زندگی شما اضافه می‌کند.»
این تیم با تجزیه و تحلیل ۴۰ مطالعه که شامل بررسی حدود ۴ میلیون نفر و بررسی علل مرگ حدود نیم میلیون نفر بود، به این نتایج رسید.
البته مصرف بیش از اندازۀ هر خوراکی مفید هم می‌تواند عوارض داشته باشد. تیم دیگری از محققان بر این نکته تاکید داشتند که نوشیدن بیش از پنج فنجان قهوه در روز از مزایای آن می‌کاهد.
امید به زندگی یک شاخص آماری است که نشان می‌دهد متوسط طول عمر در یک جامعه چقدر است یا به عبارت دیگر هر عضوی از آن جامعه چند سال می‌تواند توقع حیات داشته باشد. هرچه شاخص‌های بهداشتی و همچنین درمانی بهبود یابد، امید به زندگی افزایش خواهد یافت و از این‌رو این شاخص یکی از معیارهای سنجش پیشرفت و عقب ماندگی کشورهااست.
بیشتر بخوانید:
پرهیزهای غذایی برای پرکاری تیروئید